장음표시 사용
1091쪽
In Alpibus frequens est, maior hirco, colore fulvo,cornibus grandibus, quibuS cum ex altis rupibus desilir,sese excipit 8c fulcit, ne ter. rae allidatur aut saxis: mirandae uelocitatis. Vbi effugia omnia interclusa sentit, uertit sese concitatissimo cursu in uenatorem , ut eo lpraecipitato euadat. Vide Iouium in descript. Ibarii lacus. CERVVS, embiscli: Cerua,embinde. Haec cόm . lnibus caret, quibus armatur ceruus. Animal cursu pernicissimum & in uenatu pedibus si- hi quaerens salutem: ac timidum. Vnde prouerbio: Cervinus uir dicitur formidolosus 5 fugae fidens magis quam uiribus:&fic apud Homerum Iliad. a. Achilles Agamemnoni obiicit κρα sitis ἐλαφρto. Aristotel. libro f. de
natur. Animant. tradit ceruo natiuam quanadam prudentiam inesse,ut quod uiribus tueri non potest, id efficiat ingenio . Parere enim iuxta semitas: quo uidelicet tutior sit a beluis Propter hominum frequetiam. Deinde post quam peperit inuolucrum statim exedit, ne deprehendatur: praeterea hinnulum ducens in stabula monstrat ac assuefacit, quo debeat
refugere ii quod immineat periculum, id alpsaxum
1092쪽
usus est in medicinis, ut&pellis, & penis, &ossis cartilaginei quod infinistra basi cordis,
ad orificia arteriae magnae & arteriae uenalis duorum semicirculorum pene figura, sese mutuo extremo ambitu contingentium, consIstit. Cornua omnibus annis stato ueris tempore cerui amittunt : dc tune maxime)inuia Petunt. Latent amissis, uelut inermes sed&ipsi bono suo inuidentes. Dextrum cornu negant inueniri, ceu medicamento aliquo
praeditum. Id que mirabilius est, cum uiuarijs mutent omnibus annis defodi ab ijs putant. Hinc Proverbium: Vbi cerui abstuciunt cornua: de quo sic Aristotel.libro nono:
libro octavo, capite erigesimosecundo, scri-hit, post centum annos aliqui capti sunt cumrorquibus aureis, quos Alexander M.addi derat adopertis iam cute in magna obesitate. Indici: aetatis in cornibus gerunt, ait idem
Plinius, singulis annis ad 'cientibus ramos, A Aa s usque,
1093쪽
usque ad sexennes: ab eo tempore similia ex astunt: nec potest aetas discerni, sed dentibu
senecta declaratur: aut enim paucos, aut nullos habent: nec in cornibus imis ramos. Non decidunt castratis cornua nec nastuntur. Haec
Plinius. Sed qui certius de hac re iudicant, aetatis quidem indicium in raritate 8c scabrio
cie dentium aut frequentia ponunt, non innumero ramorum. Videntur enim cornua plurima in plures quam uicenos , quaedam in tricenos binos, nonnulla etiam in qua dragenos ramos brachiata. Tempore coi. tus quod in Arcturi ortum incidit fere toto mense aut abstinent ab omni cibo aut paracissime eo utuntur: neque fere in captorum tunc uentriculis aliud quicquam praeter area nutas reperitur. Delectantur mirifice cantu
humanae uocis 3c fistularum. Est 3c aliud ceruorum genus, cornibus in ima parte tantum dc in rariores ramos sparsis , superiore oblongis, simplicibus acuminatis : visis
hirsb. Homerus Iliad. ν. Λοιπον κεραον UO cauubi interpres uulgatus Δαφομμωγαλα κερατα ἔχοντα, exponiti dc subu-
1094쪽
CANIS. R issima animalium, quae nobiscum degunt , sunt hommi, canes dc
equi. Quis enim hominum clarius aut lanista uociferatione hestiam uel furem praedicat , quam canis latratu e quis famulus amantior domini e quis fidelior comes 3 quis custos incorruptior e quis excubitors nueniri potest uigilantior c quis denique ultor aut uindex constantior e Ea enim est generosi canis natura , ut erga domesti cos dc familiares, notos que fit mitissimus,
mansuetissimus que t aduersus alienos au tem &ignotos tum hostes , tum e S, quos
herilis familiae non esse uel uisu uel olfactu deprehenderit, ferus, immitis , formidolosus & ferocissimus i quos simul atque uia derit, aegre ferre se indicat, etiamsi nihil quisquam mali fit ab eis perpessus e sufficere que ad inimicitias habet, si, qui re
cens uenerit, non fuerit e domesticis. Ad- haec nullum animal cane magis est dicto Parens , quem abeuntem facillimo uociis feratu reuoces: etiamsi sit iam iam captums praedam , increpitus intermittat, iusisus insequi prouolet : eum denique quOries erit libitum , ultro, citresque uerteris. Postremo satis constat ollactum cani esse
praecipuum . de cuius sagacitate plurima
1095쪽
passim uidentur. Eam enim praecipuὰ ca nibus attribuit. Cicero dc a sagire, quod a cute sentire est , deductum asserit. Sal uim quandam genuinam habet ad gignendum i proinde qui canibus alendis dant operam, salsis carnibus ac salsamentis eos pascunt, quo ad gignendum reddantur alacriores. De fidelitate canum erga dominos uide Prouer- , hium: Canis uindictam : Micyllus de ea elegans carmen scripsit: Cani podex est arctior, ideo que excernit difficilius: unde dc Germanis re Latinis prouerbium: h' canis podice . Canes etiam mendicis infesti sunt, uti ius os oetu νoir: unde Proverbium: Canis mendico auxilians . Canum proprium est laatrare, Graecis αέζαν &-: a quibus canuni
nomina hylax dc hylactor. Virgitan pharm
seu tria: - Θlax in limine latrat. Ouid. 3. Metamor. -σacutae uocis bγuctori Latrare autem quod proprium est caunum cum uocem edunx, terrentes & in aliquem impetum facientes ad alia etiam transfertur: in primis ad homines, prouociferari & intentiore uoce clamare. Cice ro de Oratori b. Philippus interrogatus
quid latraret e Furem se uidisse respondit.
1096쪽
Arridere etiam dicuntur canes &ringi, casam restringunt dentes. Mutiunt uerό cu incipiunt irritari,quod μ uel μἴ uidentur edere. Festus. Hirrire gentis uocis est canis rabiosi. Rlitera canina dicitur a Persio, qud deam canes irritati exprimant. Sic enim ait: --fonathi denare,caninata era Ganniunt etiam canes gestientes ob heri aduentum,ut ostendit Lucretius lib.ς. de Na tura rer. Adulationem autem canum propriueste docet Nonius δc Aesopus in fabulis. Ci,cer.lib.2.de Nat.deor. Canum tam amaris dos minorum adulatio. Baubari deniq; dicuntur canes, Graece βαι μι/: cum latrant: unde illud
Fausti Andrelini: Baubantem est timidi pertimuisse canem.
Commune omni canum generi est caecos gignere. qui eo tardius uisum accipiunt, quori plures uno partu eduntur. Ante septimum tamen diem nunquam cernunt. Aiunt si unus gignatur, nono die a partu oculos illi aperiri S dehiscere si duo,decimo: atm in totide dies s Prorogari caecitatem supra nonum, quotus est catulorum simul editorum numerus. Ina
1097쪽
idys D 2 et o O GR A ri I A, ter hos uer , praestare illum,qui postremus uti lsum adipiscitur, & quem canicula mater prae lcaeteris fouens primum ad cubile deportati Aristoteles libro 4.de generat.animal ait cata lculos catulos generari potissimUm ab ani- imantibus quae m ultifidis sunt pedibus &nu- lmerosum alunt laetum, Ut vulpes, Ursa, lea na,canis lupa: e quibus etiam informes quaedam edunt. In causa putat, qudd cum corporis humor, non sufficiat alendo tam nua mero laetUrs, natura partum imperfectum
potius educit Vulgo id fieri cena isset: id est, ob festinationem: Unde prouerb. I
Canis festinans caecos parit catulos. Quanquam Galenus in libro de semine catulos mauult imperis stos dici qua m caecos, clim talpae proprie caecae dicantur. Animantia, quae laetus caecos edunt, αλaoτίκα dicuntur Graecis, quasi caeciPara.
Canes domestici sunt, qui custodiae &cubiarum causa aluntur. illatici etiam dicti, hausibunddo'hied.
Venatici sunt i qui latebris eiectas Jc fuga
1098쪽
L I B E R XX X II II. 3ostytas feras persequunturi 3c uel mordicus commprehensas retinent, necantin uel in eXPansa retia compellunt. Iaghund. Huius generis sunt canes uestigatores i. νευτω:quorum in v
natu solertia &sagacitas plurima. Odore enim scrutantur & exploranti dc uel produnt indicio,vel de latebris pervestigatas exturbΣιferas.Dilatand. Pecuarii seu pastorales , qui incursus lup Tum de abigeorum cauent. Schathitamolossos uocant: hoc est, Epiroticos . Nam canes a s minio dc regione laudantur, ut Lacones, Epia rotici & Salentini,ait Varro lib.α. cap. s. Hinc virg3. Georg.
veloces sparte catulos,acrem, missum. Horat. OdaιEpodon. Qissis aut Molossus,aut uiuus Lacon, Amica uis pastoribus.
Theocrit. Idyll. : --α φιλοποίμων dicit:id est, amicum gregi. melit ei cateIli sunt qui animi e usa nutriuntur,& ad lusum muliercularum duntaxata dicti ab insula melita , inter Corcyram nigra Illyricum sita. Athensus lib.ix.seribit Sybaritis uehementer in delichs fuisse canes meIi-rsos. a quide hoc esse uidetur in genere canthqst nani & pumiliones inter homines. Horu
1099쪽
meminit Aristotel sect. io pro bl 14. indicans eos omnibus membris pusillos, graciles cli fuisisse: & hac dote etiamnum commendantur: sunt enim qui ut sine nanis & pumilionibus, ita fine his canibus, non possunt uiuere. At mafinissa merito laudatur, quod pro sim ijs dccatulis maluit pueros alere uscue ad annum tertium,deinde remittebat eos suis parentibus, με iτωa, , lusibundis. Vide prouerb.Μelitaeus catulus. Nomina canum Ouidaib. tertio recensetiquem vide. Marinus Meeri l.
Echinus marinus,pinnata undicu testudine ac spinis obductus est, quibus se pedum uice uoluit,autore Plinio. Martialis: cortiee deposito mollis echinus erit. Athenaeus lib. . fabellam haud illepidam
refert: Laconem quendam uocatum ad coenam, appositis echinis, cuignoraret quo pacto soleant edi, nec obseruaret quomodo caeteri conuiuae his uesceretur, corripuissequen
dam Sc in os ediecisse uni cum ipsa testa: pora sor cum inter dentes strideret echinus δc hominis
1100쪽
LIBER XXXIIII. ridinis os cibo misere cruciaretur: o sceleratri,ina quit,edulium, nocue nunc te omittam tibi mitis , nec te posthac unqua sumpsero. Vide uerb. Echino asperior. Celebre est piscis echini ingenium ,qui saeuitiam maris praesagiens, correptis lapillis operit sese, ut mobilitatem stabiliat pondere , ne nimia uolutatio fie attearat spinas: quod aspicientes nautae pluribus
ancoris nauigia infrenant. Echinus terrestris, pelle uestitus est, aculeata undique, praeterquam ima parte,Ubi lanugo mollis, rara, 8c innoxia. Eius astutiam de scribit Plin. lib.8. cap. 3 .Prspar an inqui erranacei cibos in hyemem, ac uolutati supra iacentia poma, spinis a rixa, unum, non aminpliUS,ore tenentes portant in cauas arbores. Iidem mutatione aquilonis in austrum, conis dentes se in cubile,praesagiunt. Vbi uerd sensere uenantem,contracto ore, pedibus,ac omni parte inferiore, qua raram 8c innocuam h hent lanuginem, couoluuntur in formam pialae, ne quid comprehendi possit praeter acualeos. Indesperatione uerd urinam ex sese reddunt tabificam tergori suo, spinis noxiam. Hinc prouerb. ortum est: multa nouit vulpes, Verum echinus unum magnum. Aiunt echi num terrestrem stimulata aluo remorari paritum:deinde iam asperiore ac duriore facto foetu mora temporis, maiore cruciatu Parere: