Dissertatio physiologico-medica inauguralis, sistens sanguinis coagulantis historiam, cum experimentis ad eam illustrandam institutis ...

발행: 1820년

분량: 110페이지

출처: archive.org

분류: 해부학

41쪽

coagillabilem, quando magno gaudet nisu se a placenta separandi, non posse dici densiorem aut magiS attenua tam , sed sequelam esse minoris cohaestionis partiunx Proximarum non Vero totius sanguinis massiae; causam autem hujus majoris separandi nisus quaerit in auctae aut diminuta vis vitalis actione, qua circuitus acceler

tur, unde ille nisus 0ritur I 6); aut ab altera parte, si, in casu Asthenico, vis vitalis minus in sanguine agat, sibimet ipsi relinquitur, et Oritur separatio 147). Nuper DAVYUS in FIE sum theoriam inclinare vid tur, quum contra aliquot dubia sanguinem inflammaturi aliquando citriis coagularo illum defendat r48 ; tameno eXperimentis concludit, Verisimile esse, qim in semguine inflammato relatio partium solidarum in fanguine augeatur, atque major sanguinis densiitas morbo' iussammatorios comitetur Ι49, a Variis rebus, saepe fortuitis, hanc crustae sermationem

augeri, diminui vel penitus impediri posse jam di

42쪽

a. Sanguis recens emi us, si digito agitetur, cruMacaret I5O . E. In primo vasculo saepe crustam invenimus, quae in ultimo desideratur, et vice versa Is I .

guttatim emanet, crustae impeditur Ortus Isab; csen'trarium etiam observarunt alii is3 .

coque frigido asservatus, crusta caret; placentam autem hoc in casu tenacem, siriniorem laeteque rubram, nullo sero tectam format IM); si vero non l0nge ab igne motum deponas, in latere ignem spectante crusta Limguinem obteget, Π0Π Vero in Opp0sito i5s .

cestuat in medium vasis recipientis, ita ut hic lociisqu0damm0do stat calidi0r, in hoc loco crusta aderit ambitu rubro tenaciorique circumdata 156).

nuiori ac l0ngi0ri rivulo per aerem frigidiorem emanaverit, eo tenuior erit crusta I 57 .

mentibus crustae ortus praepeditur i58 . d.

43쪽

8. Nonniinquam sanguis, initio febris acutae aut

etiam topicae inflammationis misius, cruSta caret, habetque eandem aut in altera, aut in tertia, aut in quarta

9. Sanguinem aliquando in uno vasculo crusta timsammatoria tectum , in altero diSs illitum apparere, jam supra eX HAENIo addit imus. Initio etiam pleuritidis, destressa vi vitali, crustam laXam dissolutam prodire, quae postea repetitis V. S. S. in crustam Veram tenacem transibat, se saepius observasse , mecum humanissime

communicavit DOct. TELLEGEN. Mira autem eSt λ-

servitio TRILLEM , qui casum refert pleuritidis veli mentissimae, ubi sanguis ad * xii Ven: Sione emittebatur niger et piceus, licet impetu et in altum prosiliisset, nec lente emanasset; tamen stili lac refriXerit, nulla crusta apparebat, sed hu o sero, solidae et compactae massae inlhir , natabat I Fo . ToDZ oiae aVit casum, in quo crusta jam densa et Opaca et a subjacente languinis rubra parte facillime distinguenda , 5 Vel 6 lineas crassii, sequenti die, postquam solis radiiS eXpositus fuerat, penitus diSparuerit, ut superficies aeqhitabilis, florida, rubra, fanorum cruori persecto limilis esset reddita :6I . Noimula lutari in aliis morbis quoque observarunt crustam pialogisticam Medici. Qua de re adduxisse sussiciat Observationem a BONA factam, qui sanguinem e Vena

44쪽

Vena syphiliticorum emissum senaper crusta vidit obtegi; quin et hanc crustam inter certiora Luis signa p0nit, ade0 ut, si sanguis iterum molliorem tenuioremque cruM tam haberet, dissicilior foret curatio I62). In Rheumaticis crustam esse crassiorem et molliorem ubique notum est; qua de re legi meretur STOLL I63 . E. MUS GRAVIO accepimus, B NARDI Phil. Transact. invenisse Rheumaticorum urinam salis aleatini, in sano statu praesentis, ViX VS c0ntinere partem; inde ab hoc sale retento irretiri involatque et ad viscidum in Rhet matismo plurimum contribuere concluserit, quum et sanguinem Rheumaticorima alealitatun invenerit IM, Et revera Aestumatissimus Praeceptor DRIESSEN reperit ae titim solae in crustae Rheumat. solutione, quod sisti, incrusta Vere instaminatoria soluta minime ab eo finit σμ

Alterum oecurrit sanguinis vitium, nimirim Dissolutio: qua de re tam multi disputarunt Auctores, ut siΠguloS enumerare, nostrum scopum l0nge superaret Praecipuos attigisse sussiciat. Sanguinem in morbis putridis ac peste dissi lutum

Obs. Med. Pathol. 1766. in comm. de reb. in Med. gesti

45쪽

so plurimi testantur auctores I66 . AUTENRIEPH monet, in febribus putridis sanguinem lentius et in g 1atinae coire speciem; et addit non semper Oxygenii defecti nigrum reddere sanguinem, quum in febre putrida saepe sit coloris laete rubicundi, licet in gelat, nae speciem coeat I67 . Quin Π0PPΜANNUs wStatur etiam aliquando e VeniS elegantissime roseum extrahi sanguinem, cito subsequente morte 168 . DE HAEN vero, etiam in febre putrida nihil certi de sanguine posse statui, asseverat; quin et in putredine lumina ac malignitate deleteria, sanguinem paucis ante

mortem horis miSsum tenacem, et cruna inflammata tectum vel et omnino bonum se vidisse testatur, et adducit AI SALUAM et MORGAGNIUM, qui in febre putrida ut dis si lutum, ita saepe tenacem imo tenacissimum et crassa crusta tectum deprehenderunt Ι69 . Non adeo itaquem hundum nobis Videtur, PARMENTIER et DRYRUX in umo et altero, quod hac de re instituerunt, operimento, sanguinem non disit lutum invenisse et Praecipue,

46쪽

DISSERTATIO

quum illorum aegros non in summo febris putridae si dio versat0s fuisse ipsi fateantur 17ob; sed exinde, cum

illis, quique eos secuti sinat, contra tot auctorum teSti monia omnem sanguinis dissolutionem negare pro nimis magna habemus audaCia. HERNANDRZ hinc vacillare nobis videtiae, dicit enim

uno l0c0 et seu fasthmo vascultare egit u vivement stu fav fera tres elabores , dense; dans se cas contrairo D DV sera sire mufucux, pcu uam I7c deinde negat sanguinem putredinem posse subire Ira , aut durante vita ad putrefacti0nem esse magis dispositum; quin in febre putrida nullam in eo fieri mutationem ex perimentiS PARM. et DRYRUX c0ncludit ci73 ; et

tamen altero laeo putat sanguinem tali mutatione a

fici posse, qua tendit ad putredinem 17ψ , quam R

λlidorum actione diminuta derivat. Non miruis disputarunt de sanguine scorbutico et huic assini Morbo Maculoso WERLHOPII: in scorbum sanguinis dissolutio animatur ab his ps , negatur ab illis 176 . Omnes autem teStantur, valde nigrum inse

47쪽

korbuticorum sanguinem, quin et ipse PARMENTIER et DCYEUX I77 L. ROUPPE, qui in i pluribus sanguinem scorbuticum, ex professo indagarit, testatur praecipue in ultimis stadiis fingitinem esse nigrum, crusta tenui viridi lectuna, P rum seri secernentem, ViX cohaerere, et materiam nigram grumosam in fundo vasculortim separare I78 . Non autem rite me explicationem AUTENRIETH intelligere fateor, qui dissoluti0nem nanguinis scorbutici exinde eXplicare conatur, quod O genium sortius attraheretur Z finguine, quam a reliquo corpore 179b; licet aliis Iucis OV Genium tanquam coagulationis causam conssideretam Morbo blacui. WERLHOPII dictim sanguinem ex diversis partibus copi0se taluentem esse valde dissolutum, non Vero singuinem , qui in Venis circulat Ι 8o . Haud minus depravatae indoliS sanguinem auctores observarunt in Rachitide Infantum 181 illumque famguinem mucosum et aquosum censet ROSRNSTRIN 18a , quem acidum credit VEIRAC; quin et eX experimentis illi patuit, acidum aceticum, quod sanguini sano a jectam levem producebat est e QScentiam, . in sanguine.

rachiti rum nullam dare; quin et alcati v0latili adjecto

48쪽

ctidus adscendebat odor. RENARD dissolutionern hane ab acido Phosphorico deducit, nimia copia in illo' san- nilne praestenti 183 . Plures dantur mutationes in sanguine a stata naturali I8ψ ; haec autem hac de r. Eissiciant

SP ad illa, quae adduximus, paucis in universiilat respiciamus, adeo diversas Auctorum de cruSine phl0gistica: orta videmus sententiaS, ut ViX Omnes geneidis conspectu comprehendere possimus ; qu0d satis est argi menti ab omni aevo obscuram habitam, Qt v K benet perspectam fuisse huJUS cruSzae naturam Veteres e sero oriri opinati fuerunt. HARUE Us dicit saniem, ae cruore separatam et igni admotam, in muci

laginem abire 185 . Idem alii de sero obieri aruntiinde aestu febrili scrum quasi concoqui crediderunt

uti HUXIIAM; Postquam autem iUtellexerant, neutiquam in corpore tantum locum habere calorem, statuerunt liquidi0ra dissipari, et visorum actione et compressione Κspissari sanguinem : quae BDERIIAAVII , SCH VENΚII msNIETENII ipsiusque IIALLERI fuit sententia , ab HENSO- deinceps refutata. Aliam sententiam Pr0P est LANCUIUS οῦ, a parte enim fibr

49쪽

fhrosa crustam oriri, Ob. defeetum ejus mixtionis eum cruore, qUem vero, Praecipitari, aereque coire scripsit SUDRNIIAMUS; a quo non longe differt THOUVENEL , qui mucosii principii titulo inistam insignirit; HEWS0NUs tandem erim Omne dubium posuit, crustam a partesibrosa oriri; globulos actitem praecipitari cum. SUDE IIAAIo docuit; actionem Vero vasorum inspissantem in Oppositam commutavit, sanguinem attenuantem: quam sententiam plurimi secuti fuerunt, Uti MACBRIDE, KRAUS,

BAARTS, UUNTER , AUTENRIETII; hanc Vero attenuat Onem negarunt UEY, GAUDIUS, SPRENGEL, PARME

TIER et DRYRUX, et DAVY. Vim Vitalem finguinis m natam simul assimili HUΝΤER. Nistum separandi maj rem , Vel miXtionem minorem crediderunt BURSERIUS ,εPREFGEL. et REIL , quod jam diu antea docuerat Lm

cISIUS.

Antequam historicae huic sanguinis considerations mnem imponamus, verbo adlam quaedam memorare sic at pilaen0mena , de quibus Auctores adhuc lum non e0nVeniunt, quaeque 1iiperiori anno in Dissert. nostra de coagulatione sanguinis uberiuS tractaVim l . Jam antra verbo mentionem fecimus de Experimentis HENSONI; qui in indaganda causa observationis diu jam cognitae, vulgo deficientis in ultimis vasculis crustae , quae in primiS invenitur, expertus filii fanguinem , fili, agone mortis animalis Milentem, longe citius c0γgulare , quam qui prius tali erat; conci usit inde V soriim actione debilitata sanguinis accelerari coagulati0nem , et hinc crustam vulgo in ultimo , quem reciPiunt VaScu

50쪽

la postrema, sangitine deficere; quomodo vero sanguinem Vasia mutare possunt, non eXplicat Ι 86 . Cl. autem

forum PARMENTIER et DRYE X vero sub mortis agone finguinem citius coagulantem viderunt: quod 'CX eo GPlicant, quia mortuus fere fingitis n0n tam diu coagulanti nisui resistere valeat Ι 88 . AUTENRISTu, qui omnia fere sanguinis phaenomena eX OXygenii actione eXplicare conatur, celeriorem tu agone mortis coagulat

Onem, quod II SKsoΝΟ adsentit , ita quoque intelliget dam censet, quod relatio stupeniciei pulmonum augeatur 'ad sanguinis massam in moriente animali diminutam ;quo sieret, ut O genii copia relative major sangliinem ad celeriorem incitaret coagulationem I 89 . Si vero ipse haec experimenta instituisset, sanguinem ultimo si uentem nequaquam esse soridiorem, laetique magis

SEARCH

MENU NAVIGATION