P. Papinii Statii Opera ex recensione Io. Friderici Gronovii. Tomus prior posterior

241쪽

Vallera, funestamque ederis irrepere tavum. Extimui, trepidamque inefas) arescere laurum. certe ego, magnanimum qui facta attollere regum Iolbam altum spirans, Martemque aequare canendo et Quis sterili mea corda situ, quis Apolline merso Frigida damnatae praeduxit nubila menti Stant circum attonitae vatem, & nil dulce sonantas Nec digitis, nec voce deae. dux ipsa, silenti IsFulta caput cithara, qualis post Orphea raptum Astitit, Hebre, tibi, cernens jam surda ferarum Agmina, & immotos sublato carmine lucos. At tu, seu membris emissus in ardua tendens, XyFulgentesque plagas, rerumque elementa recenses, Quis Deus, unde ignes, quae ducat semita solem, Quae minuat Phoeben, quaeque integrare latentem causa queat, notique modos extendis Arati: Seu tu Lethaei sacreto in gramine campi concilia heroum juxta, Manesque beatos Igmaeonium, Ascraeumque senem, non segnior umbra Aceolis, alternumque sonas, & carmina misces; Da vocem magno, Pater, ingeniumque dolori.

Nam me ter relegens coelo, terque ora retexens

242쪽

Luna videt re si de ni, nullaque Heliconida tristes soSolantem curra , tuus ut mihi vultibus ignis Irrubuit, cineremqua oculis humentibus hausi. vilis honos studiis et vix haec in munera solvo Primum auimum, tacitisqua situm depellere curia Nunc etiam labanta manu, nec lumine sicco 3 sordior, acclinis tumulo , quo molle qui ascia Iugera nostra tenens, ubi post Aenuia fata Solatus, Latiis ingessit montibus Albam Ascanius, Phrygio dum pingues sanguine campos odit, & infaustae regnum dotaIe novercae. do Hic ego ta (nam Sicanii non mitius halat Aura croci, dites nec sicubi rara Sabaei Cinnama , odoratas nec Araba decerpsit aristas Inserui cum laude loci, sed carmine plango Pierio : suma & gemitus, & vulnera nati, gs

Et lachrymas, cari quas nunquam habuere parentes. Atque utinam fortuna dares mihi Manibus aras, Par templis opus, aeriamque educere molem, cyclopum scopulos ultra , atque audacia saxa Pyramidum, & magno tumulum praetexere luco l SI

Illic & Siculi superassem dona sepulchii,

243쪽

SYLVARUM

Et Namaas lucum, & Pelopis solennia trunci. Illie Gabalio non finderet aera disco Grajorum vis ulla virum: non arva rigaret S Sudor equum, aut putri sonitum daret ungula fossar Sod Phoebi simplex chorus. Hic frondentia vatum Praemia laudato, genitor, tibi rite dicaram.

Ipse madens oculis, umbrarum animaeque sacerdo Praecinerem gemitum, cui te nec cerberus omniore, nec Orpheae quirent avertere leges: MAtquo tibi moresque tuos & facta canentem Fors & magniloquo non posthabuisset Homero, Tenderet & torvo pietas aequare Maroni. cur magis incessat Superos, ct aena sororum Stamina, quae tepido genitrix super aggere nati os Orba sedet vel quae primaevi coniugis ignem Aspicit, obstantesque manus, turbamque tenentem Vincit, in ardentem (liceat) moritura maritum major certe aliis Superos, & Tartara pulsem Invidia: externis etiam miserabita visu Funus eat. Sed nec modo se natura dolenti, Nec pietas injusta dedit: mihi limine primo Fatorum, & viridi, genitor, ceu raptus ab aevo, Tah

244쪽

LIBER V. et L

Tartara dura subis. nec enim Marathonia virgo Parcius extinctum saevorum crimina agrestum etsFleverit Icarium, Phrygia quam turre cadentem

Astyanacta parens. laqueo quin illa supremos Inclusit gemitus. at te post funera magni Hectoris, Haemonio pudor est servisse marito. Non ego quas fati certus sibi voce canora So

Inferias praemittit olore nec rupe quod atra Tyrrhenae volucres nautis pra dulce minantur, In patrios adhibebo rogos; non murmura trunco

Quod gemit, & dirae queritur Philomela sorori r Nota nimis vati. quis non in funera cunctos 8s Heliadum ramos, lachrymosaque germina duxit Et Phrygium silicem, atque ausum contraria Phoebo

carmina, nec fissa gavisam Pallada buxo Te piatas oblita virum, revocataque coelo Iustitia & gemina plangat facundia lingua, poEt Pallas, doctique cohors Heliconia Phoebi. Quis honor Aonios seno pede ducere campos, Et quibus Arcadia carmen tu studine mensis cyda labor, nomenque fuit: quosque orba sub omni

Ardua septena numerat Sapientia fama et ps Statius. T. II.

245쪽

Qui furias, regumque domos, aversaque coelo Sidera terrifico super intonuere cothurno: Et quis lasciva vires tenuare Thalia Dulce, vel heroos gressiu truncare tenores. omnia namque animo complexus, ct omnibus auctor,

Qua sandi vis lata patet: sive orsa libo bat IOLAoniis vincire modis, seu voce soluta

Spargere , & effreno nimbos aequare profatu. Exara solairutos subito de pulvere vultus, Parthenope, crinemque amato monte sepulti IosPona super tumulos, & magni funus alumni, Quo non Munychiae quicquam praestantius arces, Doctaque cyrene, Sparteve animosa creavit. Si tu stirpe vetus, famaeque obscura jaceres, i Nil gentile tenens, illo te cive probares II Grajam, atque Euboico majorum Languine duci. Ille tuis toties praestrinxit tempora sertis, cum stata laudato caneret Quinquennia versu, ora supergressius Pylii senis, oraque regis Dulichii, specieque comam subnexus utraque. ris Non tibi deformes obscuri sanguinis ortus, Nec sine luco genus; (quanquam fortuna parentum

246쪽

t 3 LIBER R

Arctior expensis) etenim te divite ritu Ponere purpureos infantia adegit amictus Stirpis honore datos, & nobile pectoris aurum. Ieto Protinus exorto devitum risere sorores

Aonides, pueroque chelyn summisit, & ora Imbuit amne sacro jam tum tibi blandus Apollo. Nec simplex patriae decus, & natalis origo Pendat ab ambiguo geminae certamine terrae. IasTe da gente suum Latiis ascita colonis Graia refert Sellae Graius qua puppe magister Excidit, & mediis miser evigilavit in undis, blaeon & inda suum longo probat ordine vitae Naeoniden , aliae, quem aliis natalibus urbes Igo Diripiunt, cunctaeque probant: non omnibus illa

Verus: alit victos immanis gloria falsi. Atque ibi dum profers annos, vitamque salutas, Protinus ad patrii raperis certamina lustri Vig implenda viris, laudum festinus, & audax I3s Ingenii: stupuit primaeva ad carmina plebes Euboea, & natis ta monstravera parentes. Inde frequens pugnae, nulloque ingloria sacro Vox tua. non totios victorem castora gyros

247쪽

Nec fratrem caestu virides plausere Te rapnae. Ide Sit pronum vicisse domi r quid Achaea mereri Praemia, nunc ramis Phoebi, nunc germine Lernae, Nunc Athamantaea protectum tempora pinu cum toties lassata, tamen nusquam avia frondes Abstulit, aut alium tetigit victoria crinem. I sHinc tibi vota patrum credi, generosaque pubes Ta monitora regi, mores & facta priorum Discera et quis casus Troiae; quam tardus mysseae Quantus equos pugnasque virum decurrere versa Maeonides: quantumque pios ditarit agrestes Iso Aseraeus, Siculusque senex et qua lege recurrat Pindaricae vox flexa lyrae, volucrumque precator

Ibycus, & tetricis Alcman cantatus Amyclis, Stesichorusque ferox, saltusque ingressa viriles Non sormidata temeraria Leucade Sappho, Iss osqua alios dignata chelys tu pandere doctus carmina Battiadae, latebrasque Lycophronis atri, Sophronaque implicitum, tenuisque arcana corinnae. Sed quid parva loquor tu par assitatus Homero Ferre jugum, senosque pedes aequare solutis Idovorsibus, ct nunqum passu breviora relinqui.

248쪽

Quid mirum , patria si te petiera relicta, Quos Lucanus ager, rigidi quos jugera Dauni, ' . Quos Veneri plorata domus, neglectaque tellus Midae, vel quos e vertice Surrentino I 6sMittit Tyrrheni speculatrix virgo profundi Quos propiore sinu lituo remoque notatuSCollis, & Ausonii pridam laris hospita cyme: Quosque Dicarchaei portus, Baianaque mittunt Littora, qua mediis alto permistus anhelat I OIgnis aquis, & operta domos incondia servant. Sic ad Avernales scopulos, & opaca Sibyllae

Antra, rogaturae veniebant undique gentes.

Illa minas Divum, Parcarumque acta canebat, Quamvis decepto vates non irrita Phoebo. I sNox & Romuleam stirpam, procerosque futuros Instruis, inque patrum vestigia ducere perstas. Sub te Dardanius facis explorator opertae, Qui Diomadet celat penetralia furti, crevit, & inda sacrum didicit puer. arma probare Monstram Saliis, praesagumque aethera certis I SI

Auguriis: cui chalcidicum fas volvere carmen, Lanea cui Phrygii est coma flaminis , ct tua multum

. Q.

249쪽

Verbera succincti formidavera Luperci. Et nunc ex illo sorsan grege, gentibus alter I 8s

Iura dat Eois, alter compescit iberos, Alter Achaemenium secludit Zeugmate Persen: Hi dites Asiae populos, hi Pontica frenant, Hi fora pacificis emendant fascibus, illi

castra pia statione tenent: tu laudis origo. Isto Non tibi certasset iuvenilia fingere corda Nestor, & indomiti Phoenix moderator alumni; Quique tubas acros, lituosque audire volentem Aeaciden, alio frangebat carmine chiron. Talia dum celebras, subitam civilis Erinnys IpsTarpeio de monte facem, Phlegraeaque movit Praelia. sacrilegis lucent capitolia taedis, Et Senonum furias Latiae sumpsere cohortes. Vix requies flammae, nec dum rogus ille deorum Siderat, eaecisis cum tu solatia templis stoo Impiger, & multum facibus velocior ipsis, concinis ore pio, captivaque fulmina defles. Mirantur Latii proceres, ultorqua deorum caesar, & e medio divum pater annuit igni.

Iamque & flere pio Vesuina incendia cantu tos

250쪽

Mens erat, & gemitum patriis impendere damnis, cum pater exemptum terris ad sidera montem Sustulit, & late miseras dejecit in urbes. Me quoque vocales lucos, lustrataque Temps Pulsantem, cum stirpe tua descendera dixi, et IoAdmisere deae. nec enim mihi sidera' tanti, dequoraque & terras, quam vos debere parenti. Sic decus hoc quodcunque lyrae, primusque dedisti Non vulgare loqui, & famam sperare sepulchro.

Qualis eras, Latios quoties ego carmine patres 2Is Mulcerem, felixque tui spectator adesses Muneris i hau quali confusus gaudia fletu vota, piosque metus inter, laetumque pudorem lQuam tuus illo dies, qua non mihi gloria major l

Talis Olympiaca juvenem cum spectat arena et O . Qui genuit, plus ipse ferit, plus corda sub alto caeditur: attendunt cunei, spectatur Acetes Ille magis, crebro dum lumina pulverisi haustu Obruit, & prensa vovet eli pirare Corona. Hei mihi quod tantum patrias ego vertice frondes, Solaque chalcidicae Cerealia dona coronae et o Te sub teste tulit qualem te Dardanus Albae