장음표시 사용
181쪽
I 8 κ κ TA 1uRIsquem flumen derelinquat, eorum similiter esse, qui titrinque praedia possident pro modo praediorum, L. 7. β. b. D. M adquir. rer. domin. t II. inundationem autern speciem rundi non mutare, euIrique, aqua r cedente, ejus manere, critus & antea suerit, L. q. q. 6. D. eod. q. 24. histit. h. e. L. r. q. s. D. de sum. q. 36o. Sed de haec non tibique eodem modo se vanitar . Insulae sunt ejusdem, cujus est flumen, adeoque eas sibi princeps vel respi blica vindicare solet s q. 328. . idem alicubi circa alluvionem & alis veram derelictum contingit, adeo rit in Germania Fas salii a Principibus investiri soleant alveo fluminis i relicto. immo cte agris inundatis passim praescribitne decennio in utilitatem principis . V ΟΕΤ. ad ρ. 23. Inst. h. t. Cons. Elem. jur. Germ. lib. 2. e. 3. q. 6. seq. q. 36i. Hactenus de accessione naturali e sequitur
Elem. jur. nat. Er gerit. lib. I. q. 2bo. O 256. ι . . novo alveo, si sumen priorem alveum repetierit PIa.cet idem jus proximitatis locum habere, si modo ager illo, amissa propria forma, desi rit esse, qui suBrat, 25. Inst.. h. t. Sed vix est ut id obtines at, ceu inquit CAIUS in L. r. q. s. v. ae adquir. rer. domin. Quarου THEOPHILI scholiari s distinguit inter τόως α' κο ριβεια9, in
non mutare Interim per inundationem exercitium dominii suspenditur, ao proindes dominus ne piscari quidem potest in illa inundatione, L. S. q. II. D. de adquir. vel amitt. Possess. ' , non mutare ὶ Utique si levis brevisque inundatio sit, non autem si gravis de diuturna : tunc enim prioris domini jus propter praesumptam derelictionem exspirare videtur, T. 25. D. quib. mod. us ruet. amitt., quod juris naturalis ossa nagat Grotius: nisi gravissima sit inundatio, neque alia signa Sint, quae retinendi dominii animum nolent, L. 2. cap. 8. q. IO. q. 56o. alluvionem AIluvio hodio plerumque privatis e dit, modo intee flum n & agrum non intercedat via publica. Equidem DD. nostri tradunt plerumque in I talia obtinere, quae do fluvialibus incramentis in libris Iustinianeis habentur . .
182쪽
36α. ADIUNCTIO est, quundo aliena res mata Hae nostrae adjungitur, veluti per inclusionem, ad 'rumationem, intexturam, . inaediscationem, scriμturam, icturam . Ubi semper acee orium se Iititur surim principale, L. 26. I. D. de adquir. rer. m. q. 26. Inst. de rer. diois.
q. 363. Ex eo ergo generali prineipior I. gemma aliena, arim meo inclusa, mihi cedit, L. N. q. I 3.3sq. D. de Gur.. arm leg. t T. Res per adserrumin tionem rei meae adjuncta, tamquam pars integralis, mea fit, L. 27. r. D. M adquiri rer. iamin.: 3. Pum Pura, vesti nostrae intexta, accessionis νice cedit vestimento, 26. Inst. h. t. L. T. q. t. D. ad exhib. r4. Quod solo inaedificat ir, solo cedit, sive nos materia nostra in alieno solo, sive aliena materia in nostro solo aedificem iis, L. q. Io. e a. D. de adquiri r'. domin. 29. Inst. h. t. 3 5. Quod chartae inscriptum, charim cedit, L. f. q. P. D. eod. 33. q. S62. quando aliena res Si ergo rem Essa alienam
latuas, quomodo postsa ad originarios adquirandi m dos hujusmodi adcessionem referas λ Resnondendum, e si res aliena adquiratur, non tamen in his accessionibus ex Eo adquiri, quod alterius sit, sad quia rei n Strae accedit. Aliud est in traditione, qua non alit e dominium adquiritur, quam si Θjus fuserit, qui tradidit. adferruminationem Adiarruminatio fit pis eamdemmatoriam, qua rss rei ita conglutinatur, ut Corpus unum existat, veluti ex Eadem materia conflatum t quam confusionem plumbatura non efficit. q. SsS. 'estimento In primo, & tertioe reviviscit do- mimum, si iun me esso desinunt, non in Secundo, L. 23. q. s. D. de rei vind. charta caedit Quia nompe charta trahit litturas, quae sine charta esso nequeunti consequanter dicebant vo- teres necessarium ess rei cedi, quod sine illa esse non
dignitatem Enimvero nullum est dubium, quin scriptura saepe multo majoris pretii sit, quam pictura. A proinde in praxi hodis ras sjusmodi adjudicamus illis, quibus probabiliter ob adfectionem res pristiosae sunt, eosque condemnamus, ut alteri pretium persolvant, quia in rebus tangibilitius tantumdem est idem . vid Θ ΤύO-ΜASlI Diff. de pretio adfecti onis in res fungibiles non
183쪽
Inst. h. e. ι 6. & pictitra etiam postremo ex subtiis Itoriam sententia tabulae cedebat, L. 23. q. 3. D. M rei oind. , quamvis id ob artis dignitatem aliter via sum sit CAIO, L. 0. q. a. D. de adquir. rer. dom.
cujus sententiae suffragatur JUST1NlANUS, β. 34.
q. 36 . Quia tamen iniquum est, alterum cum alteritis damno fieri locupletiorem, dominium non ex stinguitur, & hine casibus primo, secundo, & tertio domino gemmae, metalli, purpurae adversus bonae fidei possessorem datur actio ad exhibendum 3 L. 23. q. s. D. M rei oind. , & condictio sine eatissa, β. 26. Inst. h. t., adversus malae fidei possessorem, Praeterea furti & condictio. furtiva, d. q. 26. Inst. h. e. q. 365. Similiter is, cui materiam alter soIo suo inaedificavit, dominus quidem manet, β. 29. Inst. h. t. lib. I. q. Io. D. de adquir. reri domin. t ast eam stante aedificio ob legem XlI. tabularum vindieare nequit, ne tirbs ruinis deformetur, a. lib. I. q. Io. D. eod. Datur tamen illi actio de tigno juncto asq. 364. ad exhibendum Utique si res commodo sep
xari possit et quod in casu secundo fieri nequit, .ideoquo actio in factum locum ha bst : Quod auctor agnovisse videtur supra in not. ad β. S6S. V. vestimento. ad exhibendum in Qui ergo gemmam e. g. inclusit Ennu- Io, eam debet exhibere, & quidam in eadEm caussa, sedeoqua non inclusam annulo, sad separatam, rimul a Vero iacta separatio, gemma poterit a domino vindicari. Uida HUBER. Praetore. Inst. h. e. q. 58. q. 365. dominus quidem manet Non aedificii, quod vindicare non potest, sed caementorum quatenus Der Se considerantur, & veluti singula corpora. Recta hac da rcta COSTA ad β. 29. Inst. h. t. deo metur Quae ratio mers civilis. est. Plans ycti nostri de jure accessionis agentes non semel a ration naturali recesserunt, ut observat Auctor in Elem. iurinat. γ gent. loe. eit. in duplum Duplum istud exigitur, si v quis h. f. aedificaverit, sive mala, eo tamen observato discriminE, quod h. f. possessor soluto duplo fit dominus materiae, Quum eontra m. f. Possessor dominium inda non consequatur, ac proinde tignum vindicari possit, simul ac tedificium iterum dissolutum est. η
184쪽
LIB. II. TIT. I. 18 rversns possessorem in duplum, lib. I. u. Io. D. eod Quin, diruto aedificio, si duplum a rnatae fidei possessore nondum conseqNutus sit, materiam vel vindia
care, vel ad exhibendum agere potest, β. 29. Insti
β. 366. Contra si quis in alieno solo sua materia aedificavit, aedificator in possessione bona fide consti tutus, exceptione doli mali repellit dominum soli, retio nondum soluto petentem aedificium t malae mei possessor dominium materiae amittit, β. ao. Inst. h. e. L. T. q. I 2. D. M ati vir. rer. domin. Non POssidenti nulla prodita est actio ', lib. 33. D. de eo dict. indeb. lib. 34. D. de dol. mal. . meti excvt.
Quia tam n aequitas pro aedificanto militat, faciIe in foris nostris Ei dabitur actio in factum. vide ULR. HU-BEB. Prael. Inst. q. SO.
367. Deniqu5 Se foribenti contra dominum char-S66. amittit Attamen multum judicis ossicio tri-hui oportet, ut is aliquando Ex aequo & hono perpensis PerSonis Caussisque constituat quis dominus aedificanti prlestare debeat, ut puta impensas hanc ob rem factas, In quantum dominus fit ex ea re locupletior, L. 38. D. de rei vina. militat Funda montum huius aequitatis Est, quod ne mo debeat cum alterius damno fieri locupletiori id quod tamen necessario fieri oporteret, si h. f. aedificans pretio Excideret. q. 567. contra dominiam γ Si quidem dominus chartam POSSideat:. nam si scribens ipse possideat, ei competit exceptio doli, nisi dominus solvat pretium Scripturae r quod verum est, si in bona sit fidet si in mala, possidens exceptiona non iuvatur ; non possidens nullam h
in rem utilis Immo id locum habet, si bonae fidei pos sessor fuerit ille, qui picturam imposuit e quo casu domino tabulae datur actio in rem utilis adversus pingentem, dummodo impensa picturae exsolvat, d. q. 14. Inst. Sed cur placuit Iustiniano, quum, ei, qui dominium ami. S t, actio in rem accommodari nequsat. Ceterum Tribo- id exscripsit ex Cajo in a. Lib. s. q. 2. s.conLVINN. ad β. R. Inι t. h. t. n. S. Di tiro ν Co le
185쪽
tae, Se domino tabolae contra pingentem, si in bona fida sint, datuo actio in factum, lib. 23. 5. da rei oind. , sin in mala, actio furti de condictio furtiva, vat actio in rem ntilis, ρ. 34. Inst. h. t. lib. s. q.
errirendi, quo quis, επ aliena materia suo nomine no--m s ciem faciens, ejus opeeiei dominium consequitur . Accessio ergo hic fit formae ad materiam. Qinim- qtie ambiguum veteribus videretur sorrnane materia, an materia sorma sit praestantior; de novae speciei doeninio in dirersa abiere diversarum feetarum jur
' Sabiniani enim plus materiae tribus hanis Proeule ani formam, tamquam quae rei dat Essantiam, Praeferebant, adeoque illi domino materiae, hi spEcificanti novam fmolem adjudicabant, L. I. q. T. D. de a quir. rer. domis h. 25. Inst. h. t. ΜΘdiam sententiam elegere pleriquo. Postquam factae studium Paullatim deferbuerat, L. 7. . L. II. q. I. L. 2 . . 26. m. D. de adquir. νer. domui de ΜΕRILL. Obs. lib. I. cap. II.
ita finivit litem, ut, si res reduci posset ad Priorem formam, dominus materiae I sim reduci haud posset, specificans novam speciem retineret, ρ. 25. Inst. h. t. , Se hic domino materiae, εi in mala fide sit, ad mmi inationern e sin in bona fide, in tantum teneretur, ρ. μ'. retineret Et quidem iacile est ad aestimandum, quid Iustinianus in hanc sententiam adduxerit. Quod enim priore casu forma non ita inhaereat materiae, ut separari nequeat, materiam praevaler .existimavit, quum contra formam praetul rit Eo casu, ubi ita constanter materiae inhaeret, de deleri nequit, ut non simul de- Ieatur materia . in m. f. βι Querunt passim interpret s, num specificatio m. f. fieri possit λ Adfirmat D ELL. eomment. Jor. eivit. I. .. e. I a. & prohat ex Lib. I a. q. S. D. ad exhib. - Ο ad aestimationem Tunc materiae domino comp tit actio furti & condictio furtivas uti supra u. 564. dictum
186쪽
da duorum OH Plurium commiscentur, 29. Inst. h.
t. t aut raes liquidae. Prior stricto COM M lxTIO, posterior CΟΝF lo adpellatur, ρ. 27. Inst. h. t. Pr
Te cori singulae res suam substantiam & corpora discreta retinente Posteriore non aeque
β. 37s. Quirin vero res liquidae non maneant in Priora substantia, aridae maneant 37o. , conse
quens est; I, ut MirmΡie quidem materiae, sive oon Disae, siuB commixin , communes sint, si voluntatera triusquis facta sit confusio, vel commixtio, L. r. q. 8. D. de adquir. rer. dom.; sed E. si volt ntate tantos facta, res cons sin fiant confundentis, L. 5. r. D. M rei in L, ex commixtis ii nusquisque suam possit vindicare materiam, β. 28. Inst. h. t. L. 5. Pr. D. M
rei sind. r 3. Ut denique res fortuito consusae, itidem sint communes, Lib. 7. q. s. D. de adquir. rer. do.
h. Set r. fiant confundenιδεὶ Quod verum est, si res eo n- fusae cliversi generis sint, veluti si ex melle meo & vino tuo factum sit mulsum, adeo ut ad initia sua res redigi nequeat: si enim materiae confusae ejusdem sint generis, ut si vinum unius Eum vino alterius confundaturi eorpus quum pristinam speciem contineat, utriusquo dominis communis fit, Lib. . S. stn. D. de rei vina. ex commixtis , commixtio itaque in specis sie dicta non est proprict accessi O . At enim quinam, quaeso, unusquisque maioriam suam vindicaverit, si frumentum unius rommixtum sit cum frumento alterius p Igitur in hac specie, quod separatio per difficilis sit. ex aequo Aetiono singulis. pro rata frumentum adjudicabitur arbitris Iudicis, iacta frumenti cujusque aestimation Θ, ρ. 28. Inst. h. t. L. S. β. xli. . L. seq. D. de rei vina. Quid ser tiat Auctor, disces Rκ not. eq. vindicentur Ita Iustinianus ex ga ratione, quod Singulae particulae commixtae in sua substantia durent, aeque ac si pecora Titii tuis pecoribus mixta sint, ρ. 28. Inst. h t. Enimvero cum pecora mixta facile separari queant, non autem materiae aridae commixtae veluti pl- Per & Eingibere aequius Est, commiscent in fieri dominum, eumqua condemnar, ad pretium rei alienae solvendum . st Dissilireo by Gorale
187쪽
r 84 ELEMENTA. IURIsmin. q. 27. Inst. hoc t., res fortuito commIxtae a an quaeque domino vindicentur, β. 24. Inst. h. t. q. 372ὸ Haec de accessione naturali, de industriali e
beneficio, & industria hominum rei nostrae aliquid a
PERCEPTlo reseruntur Cons. Elem. jur. nat. σ
vanda axiomatar I. Quidquid solo implantatur, veI inseri trir, solo cedit, L. 9. Pr. D. de adquir. rer. d mitti β. 32. Inst. h. tit. ; a. Arboris dominium jura
Romano ex radice aestimatur, β. 36. Inst. h. e. q. 374. Ex priore axiomate inserturi I. frumenta, sive a lena in meo agro, sive mea in alieno agros ta sint, agri domino cedere, deductis impensia L. s. Pr. D. M adquir. rer. domin. q. 32. Inst. h. tit. Ex
Posteriore t 2. arborem in confinio positam, ejus esse, cuitis in fundiim radices egerit; de 3. si utrin-sque scindiim radices egerit, communem pro indiviso Laberi, qtioad infixa manet solo, erutam communem pro di Miso fieri, L. r. q. vlt. L. 8. Pr. 6. I. D. eod. q. 3. Inst. h. t. 0. D. comm . dio. Ex utroque t 4. plantam nostram in alieno solo, vel alienam in no β. Set . domino eedere Quod Est iuris civilis, non naturalis, cuius ratione communio obtiner deberet. GROT. de jur. bell. σ vae. I. 2. c. T. q. 22. impensis in Et hic quidem nihil interest, sius bona, si-vs mala fide factum sit, L. 36. q. uIt. D. de Mered. p tit. Nam ns ipss quidem dominus, si fuisses in posse Bion , massem Potuisset peruisere, nisi impensas in s laionem fecisset. egeriι Scilicet in agro vel horto nostro; alioquin si insita sit amphorae vel urnae, faciis una cum ista raddi potest, restitutis tamen impensi s. in pro diviso fieri Quamdiu in solo est, communis Θst pro indiviso r nemo dicere potast, hi rami arboris mei, ni vicini sunt i haec pars stipitis ad ms, haec ad vicinum pertinete fructus tantum inter sct dividunt. At simul ac artior eruta Est, statim fit communis pro diviso, & hinc ligna inde caesa intar eos aetatis partibus divis
188쪽
stro solo positam, solo cedere, si radices egeriti s. antea ver posse a domino vindicari r M. Lib. r. q. ult. D. eod. . d. q. 3I. Inst. L. t 375. Sed, quod ad ari ores attinet, hodie tam subtiliter plerisque locis non philosophantur, sed e rum dominium ex stipite potius & ramis, in fundum nostrum vel alienum propendentibus, quam ex radi
cibus iudieant. Ita Saxones, ita Germani, & Belgae plerique. UL R. I UBER. rialea. Inst. hoc tit. 4 I. Cons. Elem. jur. Germ. Lib. II. tu. 3. q. 65.
q. 316. FRUCTUUM PERCEPTIO est speetes ae-
cessionis, qua is, qui rem alienam bona 'de non interrupta, ea justo titulo mssidat, loco domini est, Lino fructus Percipisndo suos facit, L. 48. Pr. L. 23. I. D. da adquir. rer. dotu. 3. Inu. h. t., BGNA FIDE possidere videtur, qvi ignorat, rem alienam e 3es Putatques eum, a quo caussam habet, tamquam dominum, Procuratorem, oel tutorem jus alienandi habuisse, L. I . D. M uerb. sun. JUSTO TITULO Possidet, qui ex caussa ad transferendam dominium
habili possidet 339. . POSSIDERE denique non
est rem detinere, sed detinare animo dominis, uel rem
aibi habendi, quae possessio stricte ClVlLIS dicitur, 6. S s. iudieant Hinc si ramossiciant & solem intercipiant, Communis arboris mihi arborem sublucars POS
sum ex ea parte, quae mcta est. R .
q. 176. aceesrionis Negat tamen HUBG, in Prasere. Inst. h. t. q. 26.ς quia tantum sit accessio intuitu domini, L. 25. h. I. D. de usur. - . - . naturali opponitur Possessio naturalis in nuda reldetentions consistit. Sed aliud placuit Sabinianis, aliud procule anis. Qui facundum Sabinianos possident natu Taliter, secundum Procule anos amnino non possidenti quoniam ex horum sententia possessio ejusdem rei apud duos esse non potest. Hinc I seges in hanc rem contra xias eonciliat ΜERILL. Ob . I. c. II. . 12. . nostro Itaqua dici potest, naturatam possessionem nisi tantum signiticatione vocabuli grammatica, civilem a tem iuridica . Nam nec fructus adjudicant .Icti, nec in tordicta aliaetus beneficia dant, nisi civiliter possident
189쪽
S NATURALI opponitur in jure nostro, L. r. q. s.
β. 3 . Qui irri ergo bona fides Se justa earissa efficiane, tit loco domini si a possessor q. 376. , seqπῆ-tarer a. ut fructus percipiendo suos faciat, id est, s intit ae a solo vel arbore separati sunt, E. I. 48. D. ω uir. rer. dom. t 2. Ut δέ inlustriales, re naturales
nti oleum, quod teste P LlΝ. Nisi. nat. lib. XV. o. I., gyne omni cultri ra provenit, Se se num 3, L. 33. D. Quib. mod. nst r. amuli. Cons. VlΝΝ. ad β. 35. Mat. h. e. a. Ut malae fidei possessor nihil inero stur, de non modo perceptos, sed Se percipiendos latiatus restituere teneattir, L. 33. ω 6 a. q. r. D. M a Mad. q. 35. Inae. L Mi Confirmatur hoe luculento, L. 2S. 6. P. D. M aesarea in L. 356. D. de rem jur. Undo Ea Pta da non fiunt ver
v - . 577. preeipien- Paeromisso autem dicitur natur Ios, simul ac a fundo separati sun pansiones praediorum rusticorum, si dies sam venerit I dctnique locaria pr. diorum uti ariorum Pro rata tem Poris Pereipiuntur . . suos faetae Dominium tamsn revoCabllo est, al, dum in tant, dominus fundi supervens rit. Inturim vero si eos Histiaverit, dominium in accipientsm transferret, & qui isdam irrevocatii uter, L. 4. q. 2. D. D. regund. Lib. 22. c. de rei vind. maturator Fructus naeurales sunt, quos natura Prod est cum paucis impensis, ut poma, nue es, Pyra, glandes. Iadustriales etiam a natura producuntuT, sed eum multis Impensis, ut vinum, frumentum, aliaque sata . preeipiat Quamvis enim in Φ. 55. Inst. h. pie. h. L. Posa Tor fructus suos facerω dicatur pro cuItura & eu-xar tamen Ee naturales curam quamdam exigunt . Lex auisIn εθ. D. de uaari, quam quidam hic urgent, huc Plane non pErtinet, quia maritus in re a conjuga a nata non habuit justum. titulum. Qua in snecis hona fidat posmssor fructus industriales tantummodo lueratur, quia quamvis so dominum putet, en justa tamen caussa non possidet. percipiendos Eos scilicet, quos malae fidei masessarpercipere honesto Potuisset, neglexiv K MDi iii oes by C
190쪽
Ba IUSTINIANI, pro cultura eu a, nec pro synonymis accipienda . Caussam iam alii perorasso videntur ἀβ. 378. Qmi in tamen b. L. non natat verum domun am , consequens est, 4. ut, hoc superveniente, b nm fidei possessor. sriactus non quidem consutritos re
stimat, I et iis loctipletior factus, ρ. 35. Inst. h. ML. 4. q. a. ' si . ragvnd., sed Lamen exstantes 1 L. . a. C. de rei Minci.
. 379. Post Mam de modis pii pendi j inis ge vium origi artis actuari a sequitur derivativus, qualistioris est, puta TRADIT lΟ q. 34i . ὶ - . 38o. TRADITIO est modtis adquirendi dari at
Musa quo dominas, qui jus in animum alianandi Λαμεσε, rem corporiasm ax justa coiissa in aeeiρientem
ter arti actiona quod metus caussa, possessor con Enia
tur r sin varo. uuiversali, veluti petitionct haereditatis, Tes aliis r sct hahobit r in hujusmodi enim iudiciis Dr Uum succadit in locum rei, L. I. ρ. I. C. Er petis. h - οὐ iunct. L. I 8. D. quod met. causs.
-tantes Exstara autem dicuntur fructus; qui nondum Percepti Ec separati sunt, veluti seges iri agro, Poma in arboribus, pensiones. quarum dies nondum venit, ut xigi possint. Restituuntur & fructus percepti, sed non dum consumpti, qui proprict exstantes adpellantur, os ductis tamen impensis culturae & seminis.
6. Mo. t uitii Traditio recte hie definitur, quatenus G Sideratur, ut modus adquirendi, cum alioquin tradi- eao nuda dffiniri possit eum THEOPHAEO, translatio dis
oum CV IAcm, datio, ωeI Danslatio possessionis . transfert GROTIUS de iuri beIi. γ par. L. S. c. 8... docet solam voluntatem domini stiam sine tradition' transterre dominium. Sed id quidem verum est DT. naturae & gentium, non a tam ruris civili, quod iam LM. mPerator Observavit, β. 4o. Mat. h. ν. Placuit Romnis ad lites tollendas, quod Boi publicae interesti tradi sionem necessariam assa ad transferendum dominium .