Elementa juris civilis secundum ordinem institutionum commoda auditoribus metthodo adornata ... Jo. Gottlieb Heinecii

발행: 1838년

분량: 366페이지

출처: archive.org

분류:

221쪽

2 13 ELEMENTA Ira Isest mala auctoris fides, dum ipso a sua persona usue inpionem inchoet, L. 5. D. in dioers. . temp. prascr. L. ἀ. de prascr. rora. temp. At universali mala fides defuncti Semper nocet, adso ut na a sua quidem persona in choare possit praescriptionem, L. II. Q ae admitt. possess. Hae res enim Tue odit in omnia jura deiuncti l 6. cs S. , adeoque etiam in ejusdem vitia, L. H. D. ae dia

447. Ex quo sequitur, ut si vel naturaliter, ve ei viliter interrnmeatur usucapio quod USURPΑΦΙΟΝΕΜ vocant iura, L. 2. D. h. t. , solus lapsus

temporis non prosit, L. I. C. de long. temp. Pramriρει Fit antem naturalia usurpatio, si quis e possessio dejicitur, L. 5. D. h. e. L. I S. D. M adquir. νel semit t. POssass. Cloili, Per actum judicialem, hodia percitationem adversarii, vel per oblatiouem libelli ,

L. Penult. est. C. de ann. excePt.' Quod si tamen sequuta sit sententia insolatoria, possessio etiam Iiis pendent continuatur, S ad usuaapionem adimplendam Prod t, L. a. pro don. L. I. in s. de Pra e . long. tem . SingularE etiam privilegium est fi-sei Sc rerum domin learum, quod quis a fisco emat. sta tim securus fiat et fiscum aulam post quadri nnium con-voniri ns eat, L. 2. α L. Alt. c. de quadrienn. Prasc.ώIι. Mat. h. s.

Possessor statim constituitur in mala fide, ademus pos sessio Procul dubio interrumpitur, etiam si id hr vissimo tempore ante adimpletam usucasionem Contingat. . ad sim γ His addE & vetaram spoclom civitam, P. zsymbolum scilic t surculi detracti, ut discimus Ex CICER. de Orat. I. S. c. 28. Nam ut surcula vorTecto, irga, aut fust possessio tradebaturi ita sadem susculo d. tracto interrumpebatur. Conf., si vis, BRISSON. de Pom

q. 448. εn subsidium Ergo regula ordinarie sie s. --hst e qua non possumus ustieapere, vel longo temtore PTAE acribere, ea omnino prae scribere Possumus longis/-ο ---Pstre. Sic E. g. t ritus h. f. Possessor non potest us --

rora rem furtivam ob vitium Cum re ambulans, a.d s mst tamen praescribere Iongissimo tempore.

222쪽

xta. II. TIT. VI. ars rarI passu ambulare volvit Instiniantis, tangi temyris praseriptione. Ab hac differunt praeseriptio longissimi temporis, & immmmorocilis yrarer tio sq. 438. veluti in stibsidium admissae, si quando non Proe dat usucapio, vel praescriptio ordinaria .

XXX., vel C. arariorum est.

s. 45o. TRl ΝTA AΝΝIS: I. praeter actionea personales, L. 3. C. de Praescr. 8o. Oeι έo. ann .s Praescribuntur 1 2. quae antecessor in rei viti m q. έέο. 3, malam suem vel desectum insti tituli, priu- acribere non Potnit, vestrii 3. res vitiosae, bona fidarssessae, L. 8. q. I. C. eod. 4. res minornm, Lib.

ventitim filioremfamilias,' Nou. CXXII. ea . 24. r 6. res a malae fidei possessore alienatae, modo ipse Possessor in bona fide Sit, Noo. CXIX. v. I. Avth. ma-Ia Idei C. de mascr. go oel a a vim

q. 451. QUADRAGINTA ANΝIS praescribuntur e

res fise ales, L. 4. C. de Praser. 3 o. sel 4 o. annor.,

S patrimoniales principis, L. An. C. da iund. yat .

Praescription hona fides exigitur ex principiis juris carunonici, eap. It. D. ae praeseripi. attamen ham hona fides tamdiu praesumiriar, donec probetur Trant rarium . res m noram Eis tamen non videtur deneganda ess Testitutio in integrum . IOH. VOET. - eand. tit. de minora ar. 29. , quamvis id Auctor neget, Pand. δit. Pad. h. 2. n. . res adventitia Si a patre contra Ieges alienatae fue-Yint . posιessore Distingumdum est cum Culacio, an Te quam venditor mala quidem fide, id est non ignorans rem Essis alienam, sed nulla vi possedit, sciente domino sit vendita, & tvadita bonae fidei emptori, an vero ipso l-gnoranis r priore casu sufficit longum tempus, poste Tioro necessaria est Praesc riptio So. aunorum, Nov. IS9. P. z. 9. Os r. res fiseares At hona vacantia nondum nuntiata olim, ut caetera, anno si mobilia, biennio si immohi- Ita essent, usucapiebantur: praescribebantur autem ala. o, eui requisita usucapionis deerant, quadriennio. Η Diusti eo by Cooste

223쪽

thecae, si ipse dehitor rem Oppignoratam possideat s. 3267. ), L. 7. 1. C. de ρ escr. 3 o. oel, an-

olesiae Rouianae, qnae sola hoc C. annorum spatio

vel privilegio gaudet, Auth. Quas acti es C. de Sa.

Cuj iis in contrarium non extat memoria, L. 2. q. I. I. D. lib. 23. q. a. D. M aqv. GV acy. ylvo. arc. Ea- qtie adquiri dicunt tir regalia, immianitates a tributis, Sc. quamvis id vix procedat coatra principem, L. 6. C. de Praescr. 3o. oel annor., & nranquam indomantalibus, cap. 33. D. de jurejur. Cons. allem. Dr. Germ. la. a. iat. 3. p. 99. eq. γdis usueapione Cum praescriptiona confusa, in bonis v cantibus ordinaria praescriptio trium, vel decem anno rum locum habere videtur adversus fiscum, perinde a si in aliis bonis adversus privatos, ρ. Inst. h. t., Se

interpretatione doctorum Quae tamen vero sundamento e stituitur. quia privilegia intorpretationem exten sivam non admittunt: unds & recte dicitur, ea ad e xemplum non trahi, L. I. g. 2. de const. Hinc. possideat, Nam si tertius possideat, cie quidem malafiae, haec actio durat triginta annos ; sin hona fide, de-eem annos inter Praesentes, viginti iciter absenteS . . q. 452. gaudet Haec quidem communis est sententia, Praesertum juris caria interprotum, nequinquam diSSEnti Ente CUI ACIO, Obs. t. s. e. s. Plura a at DIONYS. GOTHOFR. in naris ad c Iuth. quas actiones, & ad Nov. s. auro canonico id perspicuum est Oh c. Ia. 44. 17. D. de pra scriPs. q. SS. memis Non 8rso hic requiritur tempus aIi- quod legitimum, sed sufficit, modo probatum sit, rem semper ita sese hahuisse, nec meminisse quemquam, xem sese habuisses aliter. id quod plerumque per testeae senectute deor pilos probari solet. . domantalibas Bona, quae regni, sau corona disiuntur

224쪽

De Donationibus.

. 454. Alter modns ad inirendi dominii j irris eis .ilis dieitur DONA Tlo g. 43 . 3 . At ea hodie non

est inodus adquirendi domi mi, sed titi lus t . 339. v nec tarn in re civili anctoritatem obtinuit, quam jt re gontium, nisi forte donationes mortis caussa ise Propter no ptias huc referre νe is . Vid- UL R. ΗUBER. Praele I. ad Inst. h. t. q. I. Sequendris tamen ordo Imperatoris, qui Caium sequutus videtur '. . CAII enim imporibus donatio omnino fuit modus adquirendi dominii, quia donatio tum sine traditione non int iligebatur, adeo ut ex lege Cincia etiam aes Aelibram intercsders oporteret. Quod sμnsim constituti nibus mutatum . Diximus ad VINN. Camment. h. t., AE rite nos rem luculenter exposuit IO. PETR. a LUDB-πIG. Dissere. de donatione, ejusque barbaro adnexu, acceptatione .

f. 455. DΟΝATIO est Iiberalitas in aecistientem, nullo jura gogente, eoliaea, eaque fit vel MORTIS

CAUSSA, pr. Inst. h. e.

adsignata Imperantibus, ut ex Eorum reditibus dignit tem suam tueuntur, domantalia vocantur . domantalibus Immo stiam in his procadit. Sufficit σώnim quod quandonus alienari possint. Quo posito, vetustas temporis Immemoriahis documentum indiciumquct praebat, alienationem olim legitime factam fuiεse . KNOR-

u. 455. non mortis caaraa Differunt etiam effectu, ad quem praeeipue respiciendum est o ex donatione an mini r vivos statim transit dominium, te hinc illa irrevocabilis est, non autem ex donations mortis caussast V da si vel maxima mentio facta sit mortis, si tam n transeiatum ost statim dominium, nihilominus intor vivos do

natum sessct censetur.

u. 46. pactam eιι Ex quidem legitimum, dummodo

225쪽

axa ' ELEMENTA IURIA. VOS, donatio est, quae sine rsspectu ad casum mor

Propter mortis se sus icionem, sive quod immineat periculum, sive quod donator do mortalitate cogitet, Lib. 2. seq. D. de donat. mori. causa illa Pactum est i haee inter Paectum de nitimam voluntatem quo dammodo stuet rat α

test a domino, & inter vivos quidem ab eo, cui I bera est administratio rerum suarum, β. 4o. Inat. darer. diois. L. 2I.. C. mand. r mortis caussa ab eo, qui Potest testamentum facere, L. I S. D. de mBrevi caul .

n. i immo M a filiosarnilias, si pater permiserit, L.

. 5. q. l. D. eod.

- ρ. 458. Ergo Il. donari potest inter vivos omnihus,

fiat verbis in praesens, non in futurum conceptis r alioquin esset nudum pactum, quo quis jure eivili non obligatur. VINN. ad. q. T. Inst. h. r. factuae Convenit enim cum pacto, quia sina acertations non intelligitur at similis quoquo Est ultimae voluntati, Partim quia quinquου testium. Praes Entiam requirit, partim quia & circa illam voluntas hominia est inambulatoria tis us ad mortem. Unde ire ι aia Inst. h. e. donatio haec per omnia fers similis legatis esse dici eur. Ad haec cum pactis. id commune habet, quod sumsistit, tametsi haereditas adita non sit. Sunt & alia, quihus convenit cum legatis . Vide HEINE C. Pandectia iit..

y. 45 . permiserit Et tamen filiusfamilias nis permittente quidem patrΘ testamentum condex. potest. Sadxatio disserentiae ita promptu est i t stamenti factio o- .nim est juris publici, ac proinde pater circa illam di-xpensare non potestr si autem donarct permittit, tunc ranunciat iuri ita favorem sui introducto q. 458. . tiberos Recto tamen pator donat res motibIes filio in militiam profiscenti, L. 4. C. fam. ercise quo de donationes studiorum caussa referuntur. Vidia

nec inter eonyages TM sunt huIux regulae Exception riui, obsarvante Gud lingio, Tegulam ipsam feris destruant Neque enim huc pertinent donationes coniugum, quae oonatorem pauperiorem, aut donatarium ditiorem non Teddunt, quae vel commisorationix, vel remunerandi, va honoria adipiscendi, vel necessitatis caussa fiant, quae Duili ed by Cooste

226쪽

LIB. ID TIT. VII. 223

tu donationem acceptant, CIC. Topici eap. 8., mo non obstet unitas personae. Ex quo principio donam lio non valet inter patrem dc liberos, L. T. q. I. yr. donat. q. I 39. , nec inter conji es q. Iέ6. ,

sa donari potest omnibus, quibus legari potest, Lib.

35. . Pr. D. de mori. caussis donat. 24. Irat. δε legatis ' Ratio ergo reddenda ex jure antiquo. Uxores DIlIn in manum comeni Ehant, eodemque locγ Erant viris, quo haeredes suae & filiaefamilias q. I 6. γ. Ergo non in gis inter so donare poterant coniuges, ac pater & filiu familiasis Postea, quum eonventio in manu ser ob sokvisset, & donation os tam n inter conjuges prohibitae manersnt ob orationem ANTONINI CARACALLAE, L. S. pr. D. de donaria inter vir. . uxor. , alias Tatione1 exso-gitarunt Icti, veIuti, ns. mutuo amor sct inuicem sp Iiarent conjuges, ut potius esset studium Eduaandi li- heros, ns venalitia essent matrimonia, &cia L. I. cae 2. De dctaeatis into vir. O' uxor,

. 459. Porro ob idem axioma III. ntroque modo

donari possunt res omnes, quae stoni in commercimetiam incorporatis, L. f. pr. L. 27. er 28. D. h. t. , etiam alienae, eatentis, Ut mossint usi capi, L. 9.nit. L. I 8. uIt. D. h. t. L. 2. σ 3. D. Pr. dones. 4. Inst. Iegat. L. I 3. yr. v. d. mortis caus a nati, etiam omnia bona Praesentia & sutura, L. 35.

. 4. C. h. e. f. 46o. Sed hactenus, tamen differunt inter vivea

νε ab Imperatore collatae in coniugem Augustam, L. f. 6. IS. σ seq. L. 7. q. I. in seq- 1. 34. o. . aeq. D. L. ar. CP 26. C, de donari inter vim. Praeter a constat donationes eiusmodi , quae alias non valent, . moris donatoris confirmari, quem. donationis nota poenituit. Viads L. 25- σ a T. C. eod. 6. 4so. excedat Insinuatur donati o quum in publieas tabuIas reaigitur apud magistratum. Primum Iegs CI .cia cautum est, nΘ supra c xtam quantitatem donare licvret, Praeterquam si pErsonis coniunctis donaretur. Loiago Cincia sublata. Theodosius donationem, quae IO.

227쪽

224 ELEMENTA IURIS A mortis caussa donationes t r. quod illa Re remotis arbitris, haec non nisi coram quinque testibus fieri Potest, L. ult. fn. C. da eodicili. t a. Quod illa actis intervenientibus insinuanda, si in solidos excedat, L. 36. q. vlt. C. q. 2. Inst. h. e. , haec insinuati ne non indiget, Lib. est. C. da more. cauas. dom d 3. Quod illa sua natura irrevocabilis,' haec revoeabilis

est, u . I. Inst. h. t. L. 2. γ 29. D. de mori. causa. idonat.: έ. Q od illa traditione demum transfert d minium t 6. 339. '' , β. 4o. Inst. de rer. viris., haec etiam sine traditione, L. 2. Hs Public. in rem act. β. 339. , dummodo decesserit donator, neque eum donatiociis poenitnerit, β. I. Inst. h. t. L. I 6 se 3ο. D. do mori. causa. donat. r 5. Quod illa beneficio competentiae, Lib. II. L. 33. D. h. t. , in hac qi artae Falcidiae loeus est, Lib. 2. C. de mori. caussa

o. 46r. Ergo res donata inter vivos, nondum tramquae Soo. aureos e CEderet, insinuari voluit. L. tile. C. Theod. de sponsa . L. IS. σ Sc. c. h. t. Seci & haea P gula multas habet exceptiones. Quae sint, discs. a a. Lib. S.. m. pr. q. I. a. c. h. t. CUI AC. OL. 2 .c. . .eMe Cons. omnino cap. 35. Commentari BRUΜ-NER. ad Leg. Cinciam pag. 256. Solidi computum dat SCHILTER. in Inst. h. t. ESTOR. non indiger Nullum enim periculum est, a B Per do nationem mortis Eaussa pauperior quis nat, quum vanon prius rata sit, quam mortuo donatore, mortuus au- tam laedi nequeat. revocabitis est Quid si clausufia addita dct non re vocando Caussam donandi masis essa, quam mortis Caussa donationem, adeoque parin dE hahiri debers, adiuus aliam quamvis inter vivos donationem, ΜARCI NUS respondet In L. N. de mori. causs. donat. ειeneficio competentia γ Par illud intelligimus o usmodi privilegium, quo debitor excussus utitur, ut non possit Plus ipsi eripi, quam quantum facero queat. Donatori hus hoc privilegium dedisse divum Pium satis e stat EX L. 28. D. de reg. jur. 'β. 6 I. donatum At quam actionem habΘt donator moetis caussa, si convaluit, le donationem ravocaTE cupit Resp. quia dominium rei donatae hic non transie, 'nisi mortuo donatore, consequens ast, ut donat.1 Tein Diuiliaso Coral

228쪽

dita u. 46o. 4. , si stipolatio intercesserit, petitur

actione ex stipulatu, Pr. Inst. de oerb. Obl. , sin Pactntn, conditione eae lege 35. 6. 4. I. C. h. t. Dona taricis, cui mortis eatissa donatum, easdem habet sectiones, quas legatarius Φ. 639. γ, nempe rei vindicationem, actionem hypothecariam, S personaleme testamento, L. I. Dig. comm. leg. q. 2. Inat. dolegatis . 462. Quamvis vero donatio inter rivos Sua natura sit irr vocabilis q. 46o. 3. , rescinditur tamen gr. qt a tenus est inossietosa, L. 5 σ 7. C. de in .

donat. r a. qnatentis modum vel flammam excedens

D. solidorum non insinuata, L. 21. sin. D. de doniat. L. 34. pr. L. 36. q. vlt. C. de don. 1 3. ob insignem ingratitudinem, ε. 2. Inst. h. t. L. Io. C. de re c. donat. e 4. ob supervenientia in liberorum, L. 8. C. clarem . donat. , quae lex tamen soli patrono ius donationem revocandi concedit , Demadmolliam ex caussa tertia, tamquam delictiim vindicante, tantum d natori, no' haeredibus, actio nascitur, L. Io. C. de

Quamvis eam doctoros & ad alios donatoros porrigant, L. Io. C. de fideleomm. Vide ANDR. TIRAQU L. ad L. si unquam, C. de revoc. donat. Lugd. Is .. fol. - β. 463. Donationis inter vivos sPecies etiam esc natio Proyter nirytias, seu αντιφερνη, quam ob Per- auam vindicare possit a donatario, & quocumqus alio

q. 462. quatenus est in elosa Ita dicta quod fiat contra ossicinm pietatis, veluti si parens unh ex liheris, vel eae traneo ultra hessem, aut semissem donavorit, quo ea in liberis non ingratis, & in lagitima laesis per mortem parentis datur actio, qua donata revocantur usque ad Portionem legitimam eisdem imminutam . Sed vids VINN.

concedit Adeoque ro vera contra regulas honae intor pretationis haec lex ad alias gasus extenditur, maxi me quum liberti tanta fuerit erga patronum obligatio, ut ea apud alios frustra supponatur . Und8 Etiam recentiores hanc interpretationem rejiciunt. q. 6S. 'Αντιφέρνη) Donatio propter nuptias opponitur Dissilireo by Gorale

229쪽

ti 26 ELEMENTA ID Is Petuli in divortii me um maritus uxorI, vel sponsum aponam faciebat in securitatem. dolis, ε. 3. Inst. h. t. Quae donatio x. doti, quoad quantitatem de Paeta, se re similis, L. vlt. C. de Gn, aras nuptis Noo. XXVII. S. uxori, constante matrimonio, nec dominium tribuit, nec jus capiendi fructus, sed tantum pignus t ei tum in bonis mariti, L. 29. C. de jura vit. νον. LXI. ca'. I. Cons. Elem. Iar. Germ. lib. a. tit. L3

TITULUS VIII

. 464. Dominii effectus. est j s de re sua dis-

aponendi, adeoque te eamdern alienandi 335 ὶ,

doti .. Dos est donatio propis x nuptias uxoris r donatio, propter nuptias, est eos mariti r ideo dicitur ἁ9τιφερvη. Haec autem iam pridem exolevit. Postea invaluit, σνέ- βυλσs,. id est incrementum dotis, Sivo donarium, quod supra dotem post mortem mariti uxor lucratu e C JAC. Obs. t. s. e. c. Conf. VINN. ad β. S. Inst. h. r. n. s. nee dominium Si tamen manente, matrimonio maritus ad inopiam vergat, aut dotem consumat, integrum ast uxori donationem vindicare, L. 23. cum Auth. C. de jur. dotis fructus Si enim constante matrimonio fructus indoporciperet uxor, dos esset inutilis, quum tamen dari so- Ieat ad ferenda matrimonii onera Κ Ius argo uxoris in sola hypotheca tacita consistit. Immo secundum ve- TiorEm sententiam dominium quoddam uxor adquirit, si species in antiphornam data sit. Nam disErtis ver- his adserit IUSTINIANUS, eam a dote & nomine & ruh- stantia non differrΘ, L. fin .. C. de donat. ante nuP .

3. 464. obsistat Ordinariae caussae, propter quas quis alienare nequit, fundi prohibitio publica, vel ex lagESQu statuto, vel ex deerQto judicis pro cta οῦ itemquapactum do non alienando, vo I fid lcommissum, qualia in praecipuis familiis repariuntur t denique nonnumquam DPsa PBrsonae qualitas, vel rei attributa alienationem impediund, qua is quid iis pupillis, nec non in rebus sacris

230쪽

έo. Inst. de rem diois, Contra non dominiis, quod non habet, dominium in alterum transferre, adeo lua& alienare nequit g. 383. , L. 54. D. de regς jur. 4o. Inst. dae rer. diois. Quia tamen in definitionct dominii 335. 3. expressimus limitationem, nisi νει DX, Meι conoentio, uel textatoris ooluntas obsistat, de Praeter dominium aliae quoque sunt jurim in re spa-etes s 33έ. i hinc aliquando evenit r I. ut dominus alienare neqDeat i l l. rit nom dominiis recte alienet πσραδοξα δεματα , incredibilia argumenta, titi

THEOPHlLUS vocat, tractantur hoc tittilo . 46b. I- Nonnumquam dominus rem suam jurae non Φ. 465. dominus dotis Quod Iuculenter etiam probari

potest ex L. f. C. de rescind. vendit., quamvis sint, qui marito usumiructum tantum vindicent; sed sic plane non fissat exceptio Paradoxa ; quis Enim dicat, usufructua-xium aliEnare posso fundum fructuarium Cons. tamen ΜARC. LIXLAΜΑ in Mambram. Lib. VII. eelog. 26. Iuliam Plans ante logem Iuliam maritus alienara li- Beroe poterat res dotales, de in Italia quidEm modis civilibus, puta mancinatione, Se in jura cessione, in pro vinciis autem naturali modo,. nempε traditions sine ulla iuris solam nitais. Sed quia saepQ contingebat, ut, dota a marito consumpta, uxor repudiatae ad. inopiam Te-

diger tur, hinc latae ost loκ Iulia . IMIimm NEetus enim lex Iulia, locum habuit in provinciis ..

obligare cur Ne sciliopi uxor citius circumusniretur, quo facilius consensisset in obligationem fundi d talis, quam in sjusdem alienation m .axoris facta visi si muli se ita in alienationsem consensit, ut eam elapso biennio ratam habuerit, & in aliis mariti honis sit caussa, Nov. fr. e. I. 2. S. Adde L. F. q. I. D. de iur. dcti. ad rei mobiles mesemhecius hanc propositionem ad as Tes mobiles refert, quae servando sΘrvari non possunt. Arg.. L. 22. C. de admin. tun, Se L. 42. D. de jur. Aot. At ego non dubito, quin cum HEINECCIO, VINNIO, aliisque doctissimis viris da omnibus plano mobi-Ithus intelliganda siti utique tamen si maritus solvendo .st quod temperamentum de ipsa timuid lex, quam Auctor ait gat. instimato datas uod vctrum est, Si .res dotales ae-Wim ntur venditionis caussa, aliud, si interii menti ta- andi, sed, ut Munt, taxationis Cau,sa e tunc enim res, Di tiroci by Gorale

SEARCH

MENU NAVIGATION