Elementa juris civilis secundum ordinem institutionum commoda auditoribus metthodo adornata ... Jo. Gottlieb Heinecii

발행: 1838년

분량: 366페이지

출처: archive.org

분류:

271쪽

α66 ELEMENTA. URIs amam tuerit, L. I 3. D. cie adquir. har. L. un. 9. C. de ead. toti. Ea ergo in inrmativam cte negativam dividitur . At Esec haereditatem non suspendit, sed statim illam adirα

potest haeres, modo caveat, Se Contra Conditionem nori

acturum ' Quae εst cautio ΜuCiana, de qua L. T. pr. D. de condit. . demonstr. Vid E infra 65 . ν γ

. h. 547. IMPOSSl Bl LlS est conditio vel NATURA, V. C.' sί fumen ebiberie 3 vel LEGE, quae, id fieri

non patitur, V. C. si motum oeciderit: vel BΟΝlS-R BUS, quibus conditio reprignat, V. C. 4i nucius ire foro saltarier vel PERPLEX TATE VERBORUM , si verba inter se ita pugnant, iit conditio

exiturn invenire nequeat, e. g. si Sejas Meres erit, Titius Meres esto .r sin Titius, Sejus meres esto.

548. De illis observandae regulae r l. Conditio haeredi suo adscribi nequit, nisi potestativa. L. ult. D. de condit. Inst. L. 4. pr. L. 5. Er 6. . 86. D.

q. ει . Lege Tametsi conditio turpis & impossit, uis. in eo conveniat, quod utraque pro non scripta habeatur, re ipsa tamen .inter se differunt. Turpis Enim est . species verae c6nditionis, quum esus Eventus incertus fuisturus, & possibilis, atque adjicientis intentio sit, ut actus, donec exsistat, suspendatur, quamvis eam lex remittat . ΚΝΟR. pugnant Aliud, si Ex verbis ipsis adpareat, calamum Praecucurrissa mentem testatoris, id quod Icti vocant orationem Prapo teram : B. g. Si navis cras ex Asia redierit, Titius hodi haeres esto . h.'548. potestativa Et quidem in portio , quam uI-tra testimam capit. Ipsa vero legitima plans lihera relinquρnda est ab omni onera . Hinc nata cautio So-e ini t Titιas meus hares esto, si Criam uxorem diaxerit isi non duxerit, tantum in legitima meres esto. potestativa Erso si sui, conditionct caςuali, vel mixta institutus fuerat, pro praeterito habetur. Alit tamen haee mutata a IUSTINIANO assirmant, & statuunt cori-ditionem, moram, Onusque omne, largitimae intuitu, Deo non adjinis esse habenda; pro reliqua vero haereditatis Partου ponditionem quamvis Sustinendam eSse. Arg. ι . Set. π α pennit. q. I. C. de inών. testam. Vide CLAR.

272쪽

LIBz II. TIT. Tri . 26 h. t. II. Conditiones possibiles qualescumque extraneo adscriptae implenitae sunt, & quidem omnes, si copulative 3 alterutra, si disj active adscriptae sint ratias haeredis institutio & legatum evanescit, L. 5. D. de condit. Inst. l l l . Si simili in arbitrium alterius collata conditio, & per haeredem non steteri , quo minus impleatur, pro impleta habetur,I L. 3. est 23. D. eod. L. s. q. S. D. Iand. dies legat. ed. α

q. 540. De his similiter observandae regulae r IV. Conditio impossibilis, sive natura, sive lege & m rihns talis, pro. non scripta habetur , L. D OV 2 o. r. D. de cond. Inst. L. 45. D. h. e. v. Conditio perplexa institntionem reddit inutilem, L. 36. D. d

condie. Inst. L. 388. D. de reg. jur. , non pra postera, L. 2 S. C. de testam. 869. Ul. Haeres, ante conditionem Existenterii defunctiis, haereditatem adhaeredes non transmittit r quod & de legatario' observandum, I, 4. pr. D. uvando dies legat. ced. L. vn.

. 7. de caduc. toll. Aliud de contractibus infra o servabimus q. 833. .. Aliud in contractibus, quos conditio impossibilis

qualitercumque vitiat, ρ. ID. Inst. de inut. stip. L. SI. D. de obIQ. . an. Ratio discriminis non obscura est. Contrahentes Enim, dum in conditionem impossibilem consontiunt, aut iocari vidisntur, aut insaniro. Hae res autem in conditionem hujusmodi non consensi tr & tamen testator, dum testamentum condidit, voluisse censetur, ut voluntas exitum habaret.

q. v. s. habetur Obstat PAULLI textus in L. D. de

fratri lib. Verumtamen post disputationum ICtorum tanuqdsm obtinuit, ut hae conditiones pro non scriptis haha tantur Adde q. Io. Inst. h. t.' ad M. ) PAULLO aliter CUI ACIUS, ad L. 7. D. de

yerb. - Obligat. r quia nem Ps in contractibus res agitur inter duos ; ideo si mandum excidat, quod neutΘr Cor Tigat, videtu= uterque a contractu discedere voluisse. In ultimis autem voluntatibus a solo tessiatore negotium saritur. Cui mendum faeile potest obreperet quod pro inda ultimam testatoris voluntatem vitiaro non debet . Aecedit favon ultimae voluntatis . :

273쪽

TLEMENTA IURIS

Da Vulgari Sabstitiatione . u. 55o., Qtium lim res snec aret in omne jus defuncti b54. , adeoque & omne aes alienum sol-

ere veneretur a I. facile contingebat, ut institutus haeres adire nollet . Nec minus saepe evenietiat, ut haeres vel ante testatorem mortuus, vel capitis demi minutionem passus, adire nos posset, ae sic quoque

Iestamentum fieret destitiatum q. 577. . Denique 'p' parentes, qui liberos impuberes vel dementea

instituerant, verebantur, ne hi, intra pubertatem prinperance fato extincti, vel furore non remittente, qn- estati decederent . Eum ergo in finem repertae sunt SUB,ThTUI'so S, ne vel destituereti r testamentum, vel impubes demensve filius.intestatus decuderet .

551. SUBSTiTUTlo uum est institutio haredis secundi stertii, quarti, Sec. , in locum descieα-tis Primi, L. i. Pria L. 36. pr. L. 43 . q. a. D. de

β. 55 a. Quum ergo verba directa imperativa ad

β. 5So. nollet ὶ Id quod cum ignominia coniunctum videbatur, partim quod haeres non solat repudiars haereditatem, nisi Oh latitans aes alienum, partim quod stituto testamento, S defiet nict haerede, sacra dominica interitiant, quod omnino nefandum videbatur vetEribus. ad fin. Movebantur etiam Romani ad substitutdones facisndas, ut fiscus Oxcluderetur. q. 55 i. quarti Putat quidsm UINNIUS, ad Inst. h. e. , etiam tertio, quarto, S ult riori gradu scriptum fuca Ti secundum, sicuti omnes nuptiae, quae Contrahuntia TPost primas, vocantur Secundae. Sed rerior est Auctorisssententia . Nam & lsrtiorum haer dum meminit SUETON.m Claud. e. 6. ΚNORRIUS. . q. Soa. verbis directis , v rba directa & eistria cori- veniunt legatis, institutionibus, substitutionibus ia Prec-ria, infexa, obia a fideicommissis. Di recta sunt, ut puta et haeres esto damnas esto e dato e facitor percipito t

274쪽

LIB. II. TIT. xv. 269

haereditatem, precativa ad fidei commissa pertineant q. 493. et sequitur, ut si quis substituerit verbis directis, substitutio DIRECTA sit 1 sin obliqMis, Fl- DEICOΜΜlSSAR1A , L. q. . t S. D. L. 5- Or 7. c. h. e. L. 64. in 77. D. ad SC. Trebell. dam de

rect enim substituitur in cum easum, si institutus haeres non fuerit, via si intra pubertatem decessctrit. Fidei commissuta vero ponit, institutum haeredem factum, adeoque injungit, ut haeresditatem restituat. Undes hic detractioni quartae TREBKLMANICAE locus Est. Saepetamun verborum compendio utraque sabstitutio conjungitur . Exemplum elegans tractat ZAC. HUBER. insero. Fer. Jud. obs. 85.

. 553. Ea, sinum ob duplicem caussam fiat 55o. , duplex est, veI vulgaris, .el PUPlLLARIS,

qtiarum altera alteri tacite inesse censetur, L. 4. yr. D. L. 4. C. ds oula. Er pupill. substiti Unde utra

- I. vulgariter substituit quicumque testator, pupillariis r patur tantumr m illa substitutio pertinet ad omnes haeredess, haec tantum ad suos, & quidem impuhexest S. illa fit in casum nsgativum, si hares non eri phaec in casum adfirmativum, si ante pubertatem obieri . . R Praeis rea in illa substitutus succedit tὐ staturi, in hac

messe censeιur E. g. si pater filio impulisti ita sαh-.tituat ι Titius filius meus haeres esto st at non erit, C ius esto: quum dicit, si non erit. Coni netuT qumus ta- is citct, si intra Pabertatem decesserita nisi pupillo post pa- . trem substituentem morienti mal e superStes sit, L. a t. C. de instit. . substit. Sic Etiam pupillaris expressata it continet vulgarem . Contra sentientes, refellit VINNIUS, ad Inst. tu. de papili. substit. num. s.

reducunιur Scilie et quasi pupillaris, & militaris. . Sed vix commode ad binas istas sp cies reduci possunt, quum in multis capitibus ab iisdem differant L

275쪽

vidi solet . Reliquae enim species, quas addunt do ctores, commode ad binas istas reducuntur . De Uulgari hoc, de pupillari sequente titulo agendit in . u. 55 . VULGARIS est, quando quilibet testator haredi substituit in casum, si institutus ' hares non fuerit i pr. Instit. h. t. q. 555. Quum in duobus eas ibus contingere Pos sit, si institutus vel ΝΟLlT, vel ΝΟΝ POSSl T lim res esse g. 55o. r sequitur, I. ut ad utrumque

Casum Pertineant Verba i si haeres non erit. a. Ut si alteruter tantum castis expressus ait, alter non ex DressuS, expresso contineatur, L. 3. C. de har. Inst.

L. 4. Pr. d. L. 4. C. h. e. q. 5 6. Quia ergo substitutio est institutio haeredis secundi q. 55r. γ, sequitur, I. ut iidem substi tui possint, qui institui q. 536. ssq. . a. Ut &Plti res in locum tinitis, .ct tantis in locnm pinrium, Scsin illi in locum singulorum recte substituantur, 3. Inst. L. 36. q. s. D. h. e. Ut de cohaeredes sibi. in vicem substit i queant, qNam substitutionem voca

D. h. tit: L. 6έ. D. de legat. 2. Doctores harbare breviloquam ad pst Iant, de inle fin-

gunt tertiam spaciem substitutionis, sed rΘ Vera ea vulgaris; & pisrumque hodio frustranea est, quia cohaerΘ-des inter se guad Ent jure accroscendi, etiamsi sibi invicem pon sint substituti.

q. 557. .Et quoniam seciandus haeres substituitur β. MS. contineatur Negat id cum aliis CVLACIU

in not. ad h. f., quia .textus hane in Tem expressus Clintari nequeat . Sed rects omnino sesse habet haec Tegula, quia finis substitutionis vulgaris est, ns testamenta fiant destituta q. 55o. . Destituta autem fierent omnino, si casus unus altero non comprehendoTStur . .' plerumque Quin plans essct superfluam in praxi temtiam hanc substitutionis speciem ΤΗΟΜASIUS censet, qui de ea ro advsrsus HUBERUS disputat, in not. ad ρο--

Lerit. h. t. n. 2. . r

Ss7. contra aditionem In eontrariam sententiam Di iii od by Cooste

276쪽

LIB. II. TIT. XV. 27 I

tus in dubio ad eamdem partem vocatus esse intelligitor, illia in accepisset institutus, s 4: L. 2 . . D. h. t. t 5, Substituto ante instit itum mortuo, L. un. β, 5. de cautic. toli., vel iusticulo. liae resiliate in semel adeonte ' , substitutio exspirat, quamvis qui haereditatem adiit, minor restitutus sit contra aditi .uem, L. 3. 4. L. r. q. Io. D. de minor. Lib. s.

C. h. t. Exeipitur casus in O MD. Inst.. h. - . & L. ho. 41. D. de haered. inst. Nam si Servus' alienus, quem test tor patremfamilias esse arbitrabatur, haeres scriptus, eique vulgariter substitutus est ΜRGIUS r s rvo jussu domini nae reditatem adeunte, NAEVIUS nihilominus in Partem, admittitur . Sed in quantam In d. q. ult. ω L. . I. ds dimidia videtur sermo sesse I in Lib. 4o. contra Iogitur igitur in hoe casu semisses sient, ita ut alter semis inrer eum, qui dominus instituit haeredis fuerit, ersubstitutum diυidatuν. Unde CUI ACIUS ac pro alter semis, legit A S, quasi scribae indΘ sibi notas, vel litterat singulares finxerint, easque interpretati sint alter semis. Sed salva res videtur . Lex enim o. manifesto duas speci Es tractas. Prior haec estr paterfamilias instituerat TITIUM, servum quem ingenuum putahat, Nu substituebat SEΜPRONIUΜ. TIT4o iussu domini ad eum te hae roditatam, quaerabatur, an SEΜPRONIUS. io par . praeiar alios abii VOET. ad Pand. rit. de vula . . pa- pi t. substia. m. 14., qui nititur Praesertim auctoritate, . L. *4. D. de re iudis sad frustra . Alia enim Esti ratii Pupini sui, qui so miscuit haerEditati, de inus abstinuit; alia minor, e quod ipsa VOET. alibi agnoscere vidcttur, nempe tit. de adquir. vel omit t. haer d. n. M. Sentun tiam Auctoris xecte tuentu E VINNIUS, quaest. select. I. I. c. Iώ., & ULR. Eu B. ad Pand. h. t. n. s. ad sin. Ad i si haeres in adeunda haereditate eo tumax fuerit. Nov. I. cap. I. - . Immo in haC Spocie non exspirat substitutio. Uide d. Nov. e. I. β. S.' ad M. Vir celeberrimus ALCIATUS noster ex a liqui Codicis lactione novam nec inelagantem PTOponit hujus vexatis Lib. o. interpretationem, Di P. I. I. c. Is subtiliato Sempronio, quoin cohaeredem facit, dodrantem attribuit. Alciatum autem sequuti sunt plures. Clisterum/Casus iste, doctissimorum virorum ingenia exedi Cuit, quorum sententias, uti & eam, quam Sequitur. Αω

277쪽

Σ72 ELLMENTA IDRIReem admittendux sit λ Respondet IULIANUS, d. L. 4o. . potest dici, Sempronium in partem haereditatis c scilicet dimidiam 3 a mitti. Altera speci s haec Θst et 'paterfamialias instituerat TITIUM, tum ingenuum, sed postea d ductum in secvitutem, estque substitu rat SEMPRONI M. TITIo jussu domini adeunt , quaere Latur, an Se in quam partem admittendus essset SΕΜ PRONIUSὸ Respondet IULIANUS r quae adjectio ad EOS pertinet, qui Patresfam in Iias iaredes scripti a postea in servitutem dedacta δε- νint . Igitae IN HOC CASU semisses flent, ita ut atro semis inter eum, qui dominus instituti haeredis fuerit, σε ubstitutum aquis portionibus dividatur, alter vero penes dominum mansat et cujus hoc easu vel ideo melior erat conditio, quod 'testator non, uti in priorct, circa statum haeredes instituti erraverat. Ita neo opus B andatione, .neo caussa est, Cur IULIANO ἄκυρολογ ια tri-

seq.

q. 258. Quia denique s absti viatio es invenim. ete- , stamenta destituantur q. 5bo. Porro inde insere-hant a Cti, G. sub titiit irata si distituto, substitutum etiam instituto videri, β. 3. In t h. t..

Φ. SM. vi ri Noe obstat SCEVOLAE r sponsum in. L.. 47. D. h. t. Ibi emim duae sisparatae continentur sv stitutiones pupillares. Cons. IOHAN vom. ad Pana.

g. SB. decesserint Ultra pubErvatem non valet substitutio pupillaris, quia impubes quidem testari non potest. Ac Proinde recte pro eo tθstatur pater e ratio autem illa in pubertat plane cessat, quum Puberes sui uris ipsi testari possint. - Num Maro suhstitutio ultra pubertatem fact. ad fideicommissum trahi facito queat, non levis est controvarsi a. NEgantium opinio do jurctorior est, praesartim ob perspicua PAPINIANI verba

In L. . D. h. t. - et

278쪽

heri Imreberes intestati morianirar q. 55o. , iacile intelligitur ejus definitio, quod sit τοιstitutio j

cta liberis immiaribus, in Molestiatae te tatoris consti tutis, . in alterius Potestatem, eo moriuΟ, non re ia-' suris, in eum casum, si liberi instituti intra uberi tem deest erint i pr. Inst. h. t. L. 8. C. de imput.

q. 56o. Ex ea definitione girunt axiomata r I. Fun- 'damentia in substitutionis pupillaris est patria potestas s. q. 339. Io. . II. Ejus Carissa est petas imma- tiara, i rura quam testamento in condi nequit q. 5i6. r. , . lli. Sobstitutio pupillaris non 'lii idem ratio

solam ni taliam externariam, sed tamen ratione institutionis, duplex testamentum complectitue, β. 2. Inst.

q. 5Si. Quum ergo fundamentum stibstitutionis hu- sso, compLectitur a Tum propter cesplicem haeredis

institutionem, tu in quia duorum mors expectanda est, aenon una suffieit aditio . Attamen nonnisi simplex test mentum est ration Θ sol nitatum extΘrnarum, quia S. ptem tantum testes adhaeentur, nec ulla duplicatur solemnitas . . Ad haee unus est testator; unaque tantum FalcidIa detrahi cur. Hac ii γ τε dissonserant juris aucto-Tes, ut animadvertit BI ERILL. Obs. t. S. C. I 2. q. 56i tantum suis , Et si quidisin plures sint, rectis unicuique, ut nemo intestatus moriatur, vel Postremo morituro aliquΘm sex franeum substituit, ut successio ab intestato inter liberos servetur Iunia Vetratae Institutis nEmps, v l ex haeredatis ;praeteriti enim testamentum avi rumpis ront, adeoqud etiam tabulas pupildi res . Vide supra β. 525. Iuniae Velleiae . uuae formula ita sese habet et Mius .meias Dres esto ; si Me haeres suus esse desierit, nepar ex eo haeres esto p si hic intra pubertatis annos ae- cesserit, Marius ipsi substitutus esto. exharedatis Quod tamen hodi vix contingero Potest, quia in impuborem non cadit tanta ingratitudo, ob quam. Ex haeredatio fieri possit ex Nov. II S. e. S. ' Quo tamen casu non suis, sed alienis, id est exha-xedati honis substituit. arrogatus sit Sed quum arrogator' cavero deheat, sar Stituturum Ea, quae en bonis ejus Eonsecutus fuerit, illis ad quos res perv ntura essat, si arrogatuS PBrma P

279쪽

xοέ ' ELEMENTA IURIS ' .jus sit patria potestas β. 56o. r. , sequitur a. ni Pater dumtaxat hoc modo substituat, quum mater tantum vulgariter substitiae re possit, quippe cuius in potestate liberi non sunt constituti β. I 36. y Pr. Inst. L. 33. D. h. t. r a. Ut pater substituat tantum suis, S posthurnis. non emancipatis β. 9o. , nec 3. nepotibus in patriam potestatem recasuris, nisi ex formula legi d uniae Velleiae, L. 2. ρ r. D. h. t.: Ut substituere possit etiam . ex haeredatis I92. 3. , L. I. β. a. L. Io. β. S. D. h. t. ; tametsi ab iisdem vel eorum substitutis legata relinqui non possint ', L. 4 i. q. 3. D. h. t. γ' L. 4r. 3. D. de testam. milit. 5. Ut evanescat statistitutio, si' filius a testa-

. tore ante mortem emancipatus, vel post ejus inortem arrogatus sit, qriod tarnen sine accurata Caussae cognitione haud permittendum u. a 4r . , L. II.

q. de a Pt.' Generalis Enim v gula est, neminem esse magia ne Fandum, quam sit arrogatus, L. f. C. de Meta. L. D 4. q. S. L. I 22. V. MIy. D. de tegat. S. v. x. Inst. de ring. reb. per fidele. resin.

q. 562. Quumque deinde hωjus substitntionis catis sa sit aetas immatura, intra is tarn liberi testamentum condere nequeunt q. 5bo. , consequens est L. 6. ut filio substitiis non possit, nisi ad annos pubertatis, o I . D. h. l. , quamvis ad brevius tempus id fieri qt eat, L. 2 r. D. h. t. r 7. Ut, si ad pubertasem pe venestit pupilius, stabstitutio evanescat, L. I 4. D. eod. nec non, si tempus, ad quod substitutum, elapsum,

u. 563. Denique quum s bstitiatio pupillaris diis isset in Suo statu, L. a 8. I s. D. de adopt. ConSequitur, ut evanescer nequeat per arrogationem substitu

tio pupillaris. ΚNORRIUS. q. 563. prius Verumtamen nihil vetat, quominus institutioni praemitti possit substitutio, quum ordo scripturae non vitist caussam iuris ac voluntatis, , L. 77. u. 12. D.

de legat. 2.

aceirere Nisi arrogator impuberi arrogato substitae. vii a quo casu substitutio ad hona Pupilli non porrigi-

280쪽

P ex. testamentum complectatur 559. , recte inde insertur et 8. Patrom non substituere pos,e filio, nisi sibi pruis testamentum faciat, & primo sibi, deinde filio haeredem scribat, L. 2. 4. & vit. D. h.

e. q. 2. Inst. h. t. t 9. Casti exsistente Sub,tituturi,

non modo bona a patre profecta, sed & reliqua omnia adventiti a s 49 I. 3. accipere, adeoque o mnes alios, ipsamque ina trem excludere, L. d. q. S. de inos tess. quippe quae ne legitimam quidem petere Potest , L. 8. c. I S. D. eod. : Io. Unde iv infirmato patris testamento , substitutio, quae e ius sequela est, e ruidr β. 5. Inst. L. 2. Pr. D. h. t.' aequitas tamen, & argumentum Ex L. So. & L. 32. D. C. de inor testament. , ductum, suadere videntur, ut matri salva, esse judicetur legitima ex bonis filii adventitiis. ' Praeterquam si paternum testamentum rescindatur quersia inossiciosi. Nam tunc Capita omnia, Praeter haeredis institutionem, salva manent, Mu. I 5. c. S.

564. .Ad exemplum pupillaris substitutionis &alia invecta, Lege IX. C. de imρvb. . al. substit.,

quam EXEMPLAREM, QUASI PUPILLAR ΚΜ, i

suriosi, nec monte capti, vel sensibus orhi, testari possint cρ..5t6. 5., eosque parentes intestatos mori nollent c-55o. r Iustinianus concessit' parentibus,tur, L. o. D. t. ; cujus exscutionis ratio patet eκ supra allata Morrii reota. matrem exeludere In foro invaluit, ut non obstanta iure Romano, matri hoc casu logitima adjudicetur. Vid. ZOESIUS in Comment. ad D. h. t. q. Io. Sed in foro

nostria res Adhuc in corta es&e videtur . '. ad sin. Ex eodem principio sequitur patrem POSSE substituere alios suis, alios impuberis filii bonis . 564. ςoργη Τ Quod fundamentum prohQ observan dum . Inde Enim reddi poterit ratio, cur non Solus Pater, Sed Ze mater, immo & avus, & avia hoc modo substituere possint, quum tamen in pupillari id non proco- dat. Praeterea de reliqua jura, de quibus u. seq. ageto, ex hoc principio manifesto fluunt. Diusti by Gooste

SEARCH

MENU NAVIGATION