장음표시 사용
611쪽
inflammationis calor adeo vehemens fuerit, ut ad se trahat modo cucurbitulet ex toto corpore sanguinem:iis qui ita se Eab G viscera peruruntur,extremae autem partes frigescant, propter desectum sanguinis ad svidera se recipientis:& eorum plerique ne tegumenta quidem tolerant, propter i eendium quod in viscere sentiunt Non enim in mediocribus ossium latis sonibus,sed fortibus putrilaginibus, talis species coloris circunstantibus aduenit carnibus , extincto in eis scilicet, calore
sedimitis singultira s oculorum rubor,
Qualis passio est conuulsito musculis, talis est singultus stomacho: qui aduenie humoribus infestantibus,non nuquain totum ipsum ventriculum, nonnunquam Os eius:& gulam: quos per vomitiones abii--eiens,statim a singultu liberatur,qui si neque per istas cessauerit , duorum alterum II.
612쪽
ostendit,uel, scilicet, cerebrum nemorum principium,vel Ventriculum pati non mediocrem inflamationem. Rubor Vero ocu-Iorum utranque sequitur dispositionem, sed praecipue illam, quae in cerebro existit, similis inflammationi. in II.
A sudore horror ron bonum. Qiaod iudicatoria, quae non iudicant, partim mortalia, partim male iudicantia sunt, ab ipso dictum est, quoniam natura in huiuscemodi dispositionibus morbo succumbit.
to inter cutem Ael mentis alienatio, bonum. Dissicultate quidem intestinorum, Vel aquam inter cute , transinutationi- ratione, esse furoris sanatione, no est. extra rationem, cum a capite noxij humores ti asio serantur ad inseriora. Mentis autem alienatio tantum abest,ut sit furoris sibi utio,iquispiam magis diceret esse incremetum. Sed si reuera Hippoc.continuum, atq; Vehementem furorem, alienationem mentis
613쪽
nominauit: quendam nouimus a furore mediocri quo prius detinebatur, fuisse liberatum: unde ratiocinando perpendimus ex vehementi motu causarum efficientium furorem , solutionem suisse subsecutam: Fquemadmodum in morbis a latis vehementissimi casus solent aliquando bonas crises operari. VI.Z' Π ἴσαν πολυχρονίη 'N πτur ' ακροτοι I in
Fastidium cibi ipsum per seipsum par
uum est signum in morbis diuturnis. Nam in iis, qui a talibus morbis sunt euasuri, contrarius affectus solet accidere vehemens scilicet, ciborum appetentia. Quare cibi fastidium haudquaquam bonum est signum: multo vero magis quando fuerint Q prauae deiectiones Synceras vero deiectiones nominauit impermistas aquosae humiditati:qualido solus humor qui vacua tur , delicitur, siue fit biliosus, siue melancholicus, siue porri colorem prae se serat, siue bilis, quae aeruginosa nominatur. Nam deiectiones huiuscemodi exustam esse omnem natiuam humiditatem a calore febrili demonstrant.
614쪽
Ex multa potis ione, reor, Ut d pientia, s WAEl . Quod quidem multa potatio non aquς sed vini potionem significat,unicuique manifestum. Desipiunt autem ex talibus potionibus aliqui,capite oppleto plurimo san O guine, ac spiritu calido. Ob hac ipsam vero causam &calidiores redduntur, praecipuὸ quidem caput, sed etiam corpus uniuersum .pauci enim ex ipsis sunt, qui cum despientia rigeant: in quibus calor nati- uus non accenditor, sed ob multitudinem extinguitur, sicuti ignis lignorum multitudine superiniecta, & lucernae flamma oleo niuersim superfuso. i
A tuἶerculi introrsum rotione . Qirium 2 deiectio somitto,aut animi defectiost. Tuberculum nominauit, quod in aliis ipse solitus est vocare suppurationem. In trorsum vero ipsius ruptionem,ad ventriculii dicit , ad hac enim cosequitur vomi
615쪽
tus,sicuti tuberculorum in thoracem,atq; pulmonem ruptio, non Vomitiones,sed ex necessitate quidem tussim excitat: saepius etiam sussecat, quemadmodum suppurationum ad intestina ruptiones, puris iaciut sdeiectionem. Communis autem omnium ruptionum est virium deiectio, εc animi desectus, propter vitalis spiritus excretionem,ut alibi a nobis est demonstratum. IX. Io
Apro uisse uinu, desipientia, ac tan-ημνί,malum. ι Hic aphorismus magnam nobis affert Vtilitatem ad persuadendum, quod aliquando fiat desipientia ex desectu, quomodo manuum, ac pedum tremores.Haec
siquidem membra propter potentiae ipsa et Omouentis imbecillitatem infirmas habent
motiones,cerebrum autem erroneas ideo
non est vehemens hoc desipientiae genus,sedmediocre, atque ut quispiam dicere delirantis. Ipse siquidem solet mediocrem 1 sinsania deliriu nominare. Si ergo couulsio aliquando tali desipietis coniungatur,omnino salus est desperata .Quςda aute exemplaria cum & coniunctione, scripta sunt, quaedam
616쪽
quaedam vero cum disiunctiva, vel secundum quem etiam desipientia non bonus est casius post sanguinis fluxum, etiam si
sola contigerit: multo autem minus con-ue uulso,ves si absque despientia facta fuerit. Maximum vero malum est ambarum conuentus. ubi etiam ex immoderata euacuatione conuulsio casus est admodu exitialis,nam desipientia minus mala est.
1 In ileis nihil descedit ad inferiora,& hoe ' est proprium inseparabile passonis.Vomitus autem non semper adest , sed quando exitiales sunt: &si vehementius distorqueatur,stercus eis superiora petit,atq; sin Logultiunt. Quida vero desipiunt& conuel-lutur, compatiente neruo tu principio stomachi passioni. Haec vero mihi fieri viden, tur intestinis, in quibus passio talis existit, a se expellere stercus appetentibus, quadoi, longo tempore molestat,& no potentibus se exonerare propter factam in partibus inferioribus obstructione , sed coactis cotranaturam violenter mouere , & ad loca superiora materiam noxiam extrudere. IU
617쪽
A morso uter ab inflammatio pii
In pluribus quidem exemplaribus in fi-sne aphorismi adiectum est malum,in quibusdam vero ita simpliciter scribitur: Amorbo laterali inflammatio pulmonis,VO- lentibus illis qui in hunc modum scribunt non quod sit bonum, vel malum, pulmo - Ionis iustaminatio morbo lateraIi superueniens, ipsum docere,sed simpliciter,hoc v- num tantummodo, quod morbus lateralis soleat in pulmonis inflammationem traiam utari, vel morbo laterali pulmonis in- 15 flamma;io superuenire.Haec autem transmutatio fit quando priore cessante morbo,adueni t alter. Superuenit autem quando altero manente,alter adiicitur. Verum hoc in loco videtur Hippocr. de superue- 20 .nientibus agere, quibus statim hoc inest, quod mala sint . adeo quod si etiam hoc verbum malum non adiiciatur,vel subaudien d um est, pro communi di ndi modo: vel potentia ostendi est existimandia. Om- is nis enim huiuscemodi superuenientium generatio,neque parvos , neque mites in- sequitur morbos, sed malos atque malignos. Exemyli gratia statim in dictis in
618쪽
uphorismo passionibus:quando no potestiis qui morbum facit lateralem in costis
humor contineri , pars eius aliqua ad pulmonem fertur. Ad inflammationem autems pulmonis, morbus lateralis n5 admodum consequi solet, quoniam si mitis fuerit inflammatio, omnis humoripoxias per sputum expurgatur:in perniciosis vero, antequam costae patiantur, suffocat aegrum.
A pulmonis inflammatione psirenitis,
Quando a calido humore sit infamina. 1 e tio pulmonis , multos vapores transmittit ad caput, cerebrum implet vaporibus , &facit phrenitidem : alia autem communia sunt cum superiore aphorismo, neque cum eo tantum,sed etiam sequentibus. 2o XIII.
ibis sortibus conuulsio aut teranua,
Multi expositores ita scribi hunc aphorismu cognoueriit. Marinus vero, A Vulneribus,scribit. Etenim sequente aphorismum ait sibi adstipulari. Verum quide est,
619쪽
quod a vulneribus sortibus fiunt itissammationes ac conuulsiones. Sed cum omnes sere expositores,prqcipue vetustissimi, illam norint scripturam quae habet, Ab aestibus fortibus , melius est, ut nos etiam seandem exponamus. Nonnulli quidem aestus idem quod febres intellexerui: nonnulli vero aeris ambientis seruorem ita nominari dixerunt: alij pro cauteriis &escharis:& omnes verum dicunt. Superueniunt I Qenim his omnibus haudquaquam in bona
tetant,ac conuulsiones,propter neruorum
siccitatem,quas diximus esse pessimas.
Ex capitis ictu obstustescentia re de Aem
Desipictia quidem agnoscitur loquentibus, agentibusve nihil cOsentaneum ra- otioni. Ob 'tupescentia rero quando neque aliquid dicunt,neque agunt,sed apertis oculis quieti manet,similes iis qui ex timore sunt attoniti.Quod vero haec omnia huiustem odi fiant cerebro patiente, manife- 1smi,oste sum enim est in eo esse animς principatu . Si igitur in fine aphorismi scriptusit,matu: liquet φ recte dictu suit, indicio enim sunt ictus intra ad cerebru pene
620쪽
trauerit. Si vero no scribatur, nos nihilo minus rossumus subaudire,sicuti antea diximus,a communi. Possumus aute & quia huiuscemodi casus una indicat cerebri laes sione, magnitudine passionis considerare. XV λE 'πὶ αιυαὶ uria γει πυου πΤυπς, sanguinissuto puris, sepulum ma
io Quod omnis haec enumeratio sit eorsi, quae proprie superuenientia vocantur de quibus Praxagoras unum volume scripsit haud paruum l inani sestum esse arbitror ex ipso aphorismo. Neq; enim omne spu- istum sanguinis,sequens habet sputum purulentum:sed quod malignum existit, tale autem est omnino ex pulmone. XVI.
Quam propriE Graeci,& praesertim A-i s thenienses nominant phthoen, hanc nunc Hippoc phthisin nominauit. pulmonis ulcera insanabilia cosequentem totius corporis chi febre parua extenuatione. Fluxu autem aut de capillorum defluuio, aut de