Aphorismi Hippocratis Graecé et Latine. Vnà cum Galeni commentariis Nicolao Leoniceno interprete. Quibus vltra castigationem, quam nuper accuratam non paucis in locis adhibuimus, accesserunt adnotamenta marginalia, indexque in alphabeticam seriem non

발행: 1581년

분량: 704페이지

출처: archive.org

분류: 생리 & 의학

671쪽

' Liber VII. o

Et es quaecuniue ncra in rem stentos si ii Ptia die fortiorei uni periculo e: quocunque autem mada te re semul Agnificant, Aod non sunt periculosae.

ro hi det autem quod & hi litteriecti fuerunt, a prioribus nihil,aut parum admoduverbis dirirentes: tib s veru ipsos exposui, mus in quarto Eorum commentarioru α

672쪽

Scribitur etiam sic aphorismus : Si quis febricitanti cibum dederit, sano quiaemcibus est, laboranti vero morbus.Vtraque vero locutio recessit a nativa dictione ad cacozelum nominatum: nescio quid sibi volentibus illis qui ita libri finem tam vanis modis difformaruiit,nonnulla quidem' per eadem verba scribentes, quibus ipse Hippocrates antea usus erat,nonnulla vero paululum comutates, aliqua vero in totum interponentes, Veluti hunc propontii apborismum , qui non prope accedit ad Happocratis locutionem. Ipse siquidem prius dixit Non pura corpora ouanto magis nutries, magis laedes. Et, u ex morbo cibum assumens aliquis non corroboratur, signifiςat xpus pluri uti alimento. Si vero cibum non assumente hoe fiat,significat quod euacuatione indiget, dc quaedaalia huiuscemodi quae germana natiuamque habet dictione. Qin vero propositum apposuit aphorismum, perperam imitando , de cibo dixit Qui sano robur, idem laboranti, morbus. Vult enim dicere ciburobur quide in sanis efficere, nocere au- metrixis, rei per Iouem, sanis quide au' ge

673쪽

Liber VII. 6O9

gere robur, morbum Vero laborantibus. Absurde autem elocutus est, inquiens, cibum ipsum robur esse sanis . morbum vero laborantibus : qui neque robur est , sed, roboris effectivus:neque morbus, sed morbi effectivus, vel quod rectius sit dicere, auctificus.

Qua per sescam eacernuntur, ins rere Ο di ον etsi talia sunt 3 Maliaesen s excern 'sur,mae igitur minim; similia sunt his haec mor

me morbo in.

Omnia quae sunt sanis similia in toto corpore, dictum est ab Hipp & in Progno

sticis & in omnibus aliis libris bonum aliquod significare: tuae vero dissimilia,contrarium. I oc igitur nunc conatur dicere qui hunc coposuit aphorismum. suspicor F enim neq; hunc esse Hippoc. ex spsa elocurione,quae non habet eande, cum Hippocratica formam & ex .lsctis ipsis quae nonetquc sunt ut ipsius autoris,exquisita. Cum

674쪽

enim inquit:Minime similia his haec mo bosiora: quis non reprehenderet ipsum dicentem illa morbos ora,pro eo quod morbosissima & extreme morbosa Z Nam Vesebum minime, cum quadam eXaggeratio- sne dicitur,& multam significat ad id quod est praeter naturam,con uersionem. Quic- quid autem praeter naturam est quantum ieeessit ab eo , quod est secundum naturam,tantam habet prauitatem. Quae igitur iciminimὰ sunt iis quae sunt secundum naturam , similia sunt iis quae sunt secundum . naturam,contraria maxime e & ideo morbosissima.

Et quibuι deiectiones si stare permisieris, non moueris, seeluti strigmenta se, μη/: ista saucis sint,pauc η est morb-: quod simulta,multu : is confert alui purgatio : quod saluo non purgaris dederis ρHusones,quantoplurci dederis tanto magis nocebis.

675쪽

Liber VII. si

Per aluum exeuntia soleti Hippocrates deiectiones ac subductiones nominare:&propterea quidam hoc loco acceperunt eius sermonem esse de iis, quae per aluum s euacuantur. Verum his aduersantur verba illa,quae in sermone proponuntur, si stare

permiseris,& non moueris.Hoc enim proprie conuenit humidis,atque ideo alij rur-1us de urinis eundem accepere sermonem. 1o Vtrique vero diuerso modo. Nam nonnulli scribunt, superstantmonnulli autem, subsistunt. Neutrum vero horum verborum urinis repugnat, quia & per ea quae

subsistunt, & etiam ipsis superstant, con-rJ suevimus & praesentium aliquid, & etiam

futurorum cognoscere. In alui autem ex . crementis, verbum superstare, conuenit

magis. Neque enim sicuti in urinis prompta est atque expedita subsistentium cogni otio ita& in alui excrementis. In urinis etenim ipsum vas ex vitro factum ostendit eorum , quae subsistunt naturam :& si in alio vase etiam continerentur,possumus,id quod superfluitat abiicientes, sola subsistentia relinquere In alui autem eXcre-

mentis, neutru prol abile Rursus id, quod deinceps,di citur:Vcluti strigmenta,iis quς

per aluum exernuntur congruit rillis verbquae quouis modo urinae inferuntur, siue

676쪽

superius,siue inserius, non congruit. Nam quaedam strigmetis similia per aluum saepius excernuntur: & ita ea no modo Hippocr. ssed etiam alij medici nominare conuiueuerunt,non tamen in urinis. Hic igitur ue tam nominum quam etiam verborti usus improprius ostendit fuisse interiectu prae sentem aphorismum. Adhuc autem magis ὸ cum dicithis conferse aliam purgationem neque enim simpliciter,neque quoui S modo illi,cuius strigmentis similia alui excrementa sunt, confert aluum purgare : sicuti

neq; ii qui ita affecti sunt, necessarid laeduntur in aliquo si cibu acceperint. Videmus si quidem cu alui inserioris excremetabiliosa fiunt, quaeda similia strigmentis per alvu excerni in quibus neq; omnes lς-duntur rbitiones accipientes, neq i prius eos purgare est necessariti, si iam quicquid bilis inest,fuerit euacuatum. Adhuc autem tomagis neq; si urinis aliquid inferatur quod sit veluti strigmenta , purgare conuenit. Accedit ad hoc, quod difficile est formam L agnoscere qualem esse velit eorum quae veluti strigmenta insertitur urinis. Verum is qui hos aphorismos interposuerunt, mihi videntur ad hunc finem fecisse , ut sermonem confusum redderent, tanquam aenigma quodda,& ut multa indigeret, inqui-

677쪽

Liber V II. ciu

sitione:ubi seipsos eoru quae dicuntur expositores constituentes,apud adolescentes laudem assequerentur. Quod autem Omnes obscuri sermones dent sophistis gar-ue rulitatis occasionem , fiet tibi in hoc ipso' aphorismo manifestu Quidam enim eoru

qui eum exposuere, aiunt no vetare Hippoc. quin detur sorbitiones hoc modo a fectis , sed plures sorbitiones , cum dicat: 1 o Quanto plura dederis,magis laedes, quasi non etiam alij quicunque indigent solbitionibus,tardantur a pluribus, vel quasi noconsequatur ex hoc dicto : Quanto plura

dederis, magis nocebis : existimandu esse ex paucioribus minorem fore laesionem. Veruntamen propter malum eloquedi modum , sophistis datur facultas inueniendi solutiones , & magis qua do licuerit ad dom aliquid, vel adimere, & scribendo trans io ponere:quod in obscuris sermo rubus face-b re cosueuerunt Ut in hoc aphorismo,quidam coniunctionem ,& adiicientes quod

alij sequetis aphorismi sechre principium, id huius fecere finem , ut sermo ita se habeata. Si vero aluo non purgata dederis sory bitionem,magis nocebis: & quibus, infra, cruda deiiciuntur, quanto videlicet plura dederis,magis laedes, deinde aliud initium facientes scribui,qudd ubi arra bilis inest.

678쪽

si plus maior est morbus: si minus,mitior. Plures verδ expositores scribunt eo modo quo subscriptum est.

LXX. , i

Quibuscunque eruia infra desitiuntur, atra bilis inests plura, maior pautiora,m nor est morbuν. D; hum autem est antea, quod Z alij quidam sunt: licitum est enim in obscuris unicuique pro arbitrio scribere, cum nul- λ la lex ut transscribentibus posita. Saepius autem non propter obscuritatem,sed propter sermonis falsitatem coεuntur aliquid addere prius inuentis, aut adimere,aut scripturam transponere, veluti exempli gratia zo in hoc aphorismo , cuius verba primi expositores aphorismorum, sicuti Herophilus Baechius,& Heraclides,ac Zeuxius empirici, in hunc modum scripserunt: Quibuscunq; inferius cruda deiiciuntur, atrae x statis sunt, si plura,pluris: si pauciora pau'. rioris. Quia vero hic sermo particulares quiddam eloquitur, dictus autem est tan- quam ea uniuersati,ideo praebuit dubitan

679쪽

Liber VII. cis

di occasonem:quia id quod dicitur,quantum ad verba attinet , nullam habet quaestionem: cum eorum scriptor velit ostendere quibus cruda deiiciuntur , ii eorum, instrumentis quae coquendi vim habent, esse atram bilem, ex qua refrigerata deterius concoquunt: & modum incoctionis secundum cruditatem, cui flava bilis contrarium agit, nam quae propter eam inco cha remanent, sumosa sunt. QuiHam vero & hunc sermonem etiam de urinis disctum arbitrantur.

LXXI.

Excreationes in febribis non intermittentibus buida ,sanguine , bilios, ta foret ,

omnes malae. Cum Qero bene excernuntur, bo-

num est,' er Qenirem, 2 per ψesicam: Qbi aliquid secedens fleterit nora purgatum,

malum.

680쪽

Et hic aphorismus supra scriptus est:hoc modo, excreationes in febribus non intermittentibus liuidae, sanguineat, et ideo m1ies malia sei si bene excer' untur,bonum est,& per aluum inferiorem,& per Urinas. sSi vero aliqv d per baec loca excernitur quod non conducat,malum. Nos vero ip- sum exposuimus in quarto horum commentariorum.

ctare.

' Et huius sermonis pars prior suit in prae

cedentibus scripta non adiectis verbis,su- ' pra si velis fluida facere , & sequentibus, quae quispiam volens adiicere hoc in' loco, . rursus scripsit aphorismii cu expositione, is . l VFis per quam verus esset Quod autem sit altene sit is ra expositio verior,quam nos multa eΣpe gruu in ricita inuestigauimus, dictum est superius secundo. in ' quarto commentariorum.

SEARCH

MENU NAVIGATION