장음표시 사용
11쪽
primi matrimonii institutionem, ac Patres habueritiatis quoSdam naevos, quo ,etiamsi Dori toleravit, non tranen. y probavit. A r. v. v. s. Cum igitur exempla patrum hoc incisa non omninb suerint sine vitiis, non ubique sunt imitanda, aut ad dissit niles calas accommodanda, sed vitanda. L. 'er mand. .f. de Iudιc. L. . Cis probat. L. i. f. dι Non enim exemplis, sed Legibus de verbo divino ludicandum
est. L. nemo tr. QAsent. ct interlac. omnium jud. Multa quidem
cum Bellarmino statuunt, quod Deus praesumatur:de Lege prima propter sobolis mult)plicationem dispensasse, quod ii ri pol isse non negamus, cum solus is, qui Legem tulit, i gem tollere queat, verum ut ut de potestate certi, tamen de voluntate Dei prorsus incerti sumus, neC de dispensatione Dei speciali quicquam patet ex sacris literis , adeo ut totas haec multas docendi uxores licentia in factis, non legibus consistat. Nec juvat Dissentientium opinionem tot exDeut. ativi quis duas habuerit uxore t unam,quam amat , alteram qua
odit c. Nam praterquam, quod ex hac L. ne licentia quidem plures ducendi uxores evincatur, ed quod odiosa potuerit escirepudiata , nihil inde sequi ur, nisi Deum in populo suo poculiarem in finem ad multiplicandam posteritatem Abrahae polygamiam tolerasse , licet ipsa sine peccato non fuerit. N que obstat Le. ex Detit. v. si de ducenda vidua fratris, quem textum prae caeteris gravissime urget Henniges ad Got. Si e. nim sensum & verba huius legis intimius paulo inspicere velimus, certe polygamia inde probari non potest, nisi pra- supponatur seri posse,ut ducturus statris uxorem jam suam sibi habeat. Interpretatio vero semper ita facienda, ne ducat ad Ebsurdum; Absurdam autem est, si putemus, Deum, qui vetuit ad vitandum odium N injuriam uxoris ejus superinduacere sororem Leri ita. Voluisse, ut causa prohibitionis non
mota in consortium malitimonticum te itima uxore comiter
consistentis adscisceretur fratris uxor, a qua graviores titnen. dae es ni rixarum ci discordiae scaturiginea , quam a sorore
12쪽
il L Pro ade verba sub Initium terius posita, quibus limi
latur& restringitur ad fratres simul cohabitantes. indicare videntur, eum conceptum es e non deuxoratis; Praeterea non approbationem, sed tolerantiam propter certam quandam rationem ex hoc textu quis poterit evincere, ut ex e. ult. 6. 3. apparebit. Manet igitur verissimum quod polygamia sit Comtra primaevam conjugii institutionem, quamvis Hemiges ad Grol. cum allia hoc diserte neget ex Q, is us. S. Atque haec de Polygamia, ubi praecipue patrum polygamia in disquisitioncm venit, circa quam sequentes nomiari possunt aphorismi. si Quod quidam existiment, Patri.
archas unam tantum legitimam habuisse uxorem , caeteras vearo concubinas fuisse; Quidam vero contra statuant, foem, nas illas Patriarcharum veras & legitimas uxores fuisse, α quod quidam via ingrediantur mcdia & Patriarchis ex divina dispensatione licuisse plures uxores ducere , quam sententiami Bella inus vocat communem, eamque amplectuntur Scho dastici di Canonistae. Verum hi posteriores iterum in divo tia sententiarum abeunt. Didam enim cum Thoma statu unt, dispensationem illam factam e fle, non quidcm per e ternam aliquam locutionem aut scripturam, sed per peculia rem inspirationem Dei. Alii, vero, inter quos etiam ill Dn. Osiand. ad Grai. Lb. a. e. I. s. observ. 3. existimant, primis Patriarchis ex familiari conversetione cum Deo fuisse indicatam & deinde eorum exemplo ad alios transiisse.EVerum quia haec quastio de Polygamia Patrum non concernit articulum fidei, & nemo ex nostratibus, teste B. Gethard. in lac. de conj. s. aro. hod id negat, Polygamiam pugnare cum primaeva conjugii institutione, illamque in N. T. illicitρ α, ac damnatam esse, ideoque de eo duntaxat quaeritur, qu modo Patrum polygamia sit excusanda. r In quaestione hae .si quis velit. πιν ν nullam merebitur reprehensionem, quae moderatio Theologis praestantissimis placuit, qui licet in iser am quae ilionis partem magis propendeant, alteram tamen
Latentiam non sinit liciter damnant. Hinc chemnit. in Exam. . . m. B a Conci
13쪽
ta ei in paria uia veterum, hoc certum est,. conIugium ex με-
ua sui institutione esse unim matris O avnim foemina conjunctio-ae m. Et postea: Quod de Patribus V. T. legunsur exempta P 'tamia, tribuatur sane illud vel . pensationi Dei, vel tribu - .ur tolerantia Dei, neque enim omnib- vitus L eri fuerans P. 1, ιι es musta in sanctu suis tolerat Deus..' s.'ν. 3 Distinguendum est inter certas demonstra. tion is de probabiles conjecturas. Dispensatio divina probabilibus quidem conjecturis de verisimilibus argumentis pedi suaderi sorte potest, sed apodicticis rationibus demonstrari
mequit. Incerta enim est tum ratione objecti, tum ratisne modi, dum ratione temporis, tum etiam ratione durationis, ut demonstrat B. Gerhiatd. in loci de conrug. g. aa . H nc Bel. darminus dispensationem assimam toties repetit Probabiis
est se. o Distinguidam est circa di pensationem inter Dei
voluntatem ac potestatem. Potaisse Deum dispensare circa
polygamiam facile concedi potest, cum sit Legis suae Domi nus , sed voluisse dispensare, vel etiam ipso actu dispensci, mon potest tam firmiter ac certo demonstrari. Cavenda sunt utrinque quaestionis extrema. ut enim absque insignipiorum Patriarcharum injuria dici nequit, ipsos ob polyga. in iam in peccato actu mortali absque poenitentia di extra si tum gratiae vixisse , Ita quoqae talem polygamia dispensa. tionem introducere, quae peculiari Dei inspiratione Patribus fuerit indicata, nec solum omnibus Hebra s , sed etiam quibusvis gentibus fuerit Concessa, vel etiam statuere, quod p . Udamia in se ac per se non pugnet cum prima coniugii trist,
lutione, sed tantum cum jure positivo Evangelico Matth. iri a Christo proposito,ad alterum extremum vergit. Apostol. Aa in v. in pulcherrima voce exprimit divinam tolerantiam. . - qua Deus erga populum Israeliticum usus est, & Christus de repudiis disserens emphatice inquit e Mosen ut Legislatorem
14쪽
duris cordis, hoc scit fine politico, ne quid peius accid ret Idem secundum analogiam si quis hac applicare velit,
non multum aberraverit. Vid. saep. cita Gerhard.lor conjug. s. a . ubi haec omnia exacte explaeantur.
s. io. Restat adhuc, ut disquiramus, num rationi r & ita consequenter iuri naturae adversetur polygamia, Nos Respondemus distinguendo Ius naturae bifariam accipi posse si specialiter, quod recta ratio immediatd N per modum principii dictitat cum vi obligandi, quomodo iuris
natur ae esse dicimus , quod parentes sunt honorandi. G generaliter . pro conclusionibus quibusdam, quae ex primis illis principiis ac rectae rationis dictamine vel prorime vel remota guunt. Priori modo si sumatur jus naturae,ipsi non repugnat Polygamia. Promovet enim primarium matrimonii finem bolis scit. procreationem; Posteriori vero casu ι fi juris nat talis appellatio amplietur di in latiori significatu accipiatur, prout etiam conchisiones ex illis deductas comprehendidos concedi facile potest, polygamiam esse contra jus natu raossicit enim cohabitationi pacatae. Longe na aeque tranquillior& commodior est cohauitatio unius cum una & intensior ibi atque perfectior amor conjugalis reperitur, unde polygamia etiam recte postmodum prohibita est. Optimum na que, maximd decorum fimulque ad quietem domesticam ac
commodatissimum est, unum una vivere contentum, ademque hoc matrimonii genus sine dubio persecti num habe dum, cujus leges non minus marito, quam uxori sanctissime observandae sunt. Accedit ratio Politica apud plerosque populos cultiores post genus humanum tantopere multipliscatum valens contra polygamiam, quod per liberorum mutilitudinem nobiles familiae ad egestatem di modicae ad. mendicitatem redigantur. Vid. Pulandors. lib. v
15쪽
Dispensatio non aliter spectati potem quam praesep
posita prohibitione graduum, ideoque onnium maxime requiritur, ut iudicetur,quinam gradus prohibiti sint, si cognoverimus, qui isti sunt, simul intelligemus, qui sint liciti, quia eontrariorum eadem est ratio. pr. IV. de his qui Iuni sui M. fur. Caeterum sundamentum prohibitionum graduum non satis expeditum est, unde motius causas hujus rei certas donaturales assignare, dissicile imo impossibile esse put id in B. ct P. lib. a. s. n. ta. Nam quod Plutarch. attulit in quam Roman. & Aug. de civ. D. tib. s. e. ι . sequitur, de latius spar gendis amicitiis per dissesas assinitates, tanti non est ponderiris, ut, quod contra fiat, irritum aut illicitum censeri debeat. Neque enim quod minus,utile est, statim & illicitum est; Adde, quod accidere possit, ut huic qualicunque utilitati a Ila major utilitas repugnet, neque eo duntaxat casu, quem Deus in lege Hebraeis data excepit, sed & aliis multis, qui aut conspici solent, aut excogitari possunt. Hinc sicut in linea
recta sandamentum, cur matrimonia parentum cuiuscunque gradus cum liberis prohibita sint, reverentiam . quam liliberi debent parentibus eiscere, asserit Dn. Struv. m. a .ιώ. r. Ita eandem rationem assignat Grol. de I. R. ac P. lib. a. c. s. s. ra. quando ait: Nam nec maritus qui superior est lege ma .reιmanti eam revere tiam potest praestare matri, quam natu exigit , nec patri silia, quia quanquam inferior est in m τηι-- , i um r-m mare monium talem in cis scutatom, qua
16쪽
iciis uret Oud nis reverentiam excludis. In nuptri itaque non gradi:um,sed honestatis & reverentiae habendam esse rationem tradit Meser . - g. r. Sed hanc areverentia desumtam rationem reiicit
. Ziegleri ad a. l. Grol. in verbis : Reverentia debita, quod praestari satis nequeat, non est se ciera causa probiAtarum inisere ascendentes oe delicendento nuptiarum, hac enim ratione stmbitis Principem mulierem sive Reginam ducere iure naturali prohibererrari yraesertim ubi praeter lectum nihil quicquam ilia marito suo communicare decreverit. Quapropter substituit . abhorrentiam naturalem, putatque sufficere naturam abhor
rere ab eiusmodi nuptiis , ab aliis magis, ab aliis minus. Nee enim causam rtam dari posse credit, quare aversetur homo carnes sui generis, nisi quod naturale & ingenitum sit. Nihil enim magis indecens esse videtur, quam sobolem rursus mi- steri cum eo, a quo originem ducit. Ipsa quoque natura dis ictitat, turpe Cle & nefandam, cum illa coniungi, ex qua quis prognatas est. L. ν .s de R. N. ut etiam irrationabilia quaedam animalia ab ejusmodi pollutione abhorreant,attestante
Imperatore Justimano in Nov. m. c. r. cujus rei multa ex pro halis Autoribus reserunt exempla Tirameli. in L. . Connub. n.
. . Paulus Cypraeus dejuri convub. yart. a. c. s. g. . uJ. Hocque
Plinius de Equis, Naturai. hist. Lib. t. c. .a. Arist. de Camelis. Nic Lyra da Elephantis .in Matth. q. & alii de aliis confirmant. s. S. 3. Zigleri sententiam iterum Pusend. Lib. b. de I. N. OG. ω. ρόν. rejicit & st tuit, quod ratio hujus rei sit fundata an pudore, verba Fjas sic se habent: Pudor non postrema causama ruri qua re ipso jure naturae inter ascendentes es descendene es in refcta linea connubia censeantur prohibita, maesertim cum vult, unquam e m extiteris, nec probabiliter existere possit, usservando tenerroum auo eorum admittendorum necessiriforet. Cui consentit paulus JCtus asserense in contrahendis matrimontis naturale in m pudorem ressiciendum, ct contrae pudorem esse, filiam Ham uxorem ducere. L. t . r. a. J. de R. N. Deniq; Henniges ad d. I t.' distinguit inter causas primatias &secun-C darias,
17쪽
darias , ita et eausa psmaria si prohibitio divina , ex qua pe
cati scientia fluit , causa vero secundaria reverentia, pudor ea horror iuxta jam jam allegatos Moralistas. Naturalis namque horror atque pudor ex cetria peccati scientia ob prohibiti nem l gis divinae potius existit , quam ex naturali quodam instinctu. Neque ante Legem promulgatam talem abomina tionem nobis assedisse asserit Hennig. cit. Dc. quod inde pro bat,quia Adami liberi nullum senserunt internum motum, qui ipsis mutua connubia execrabilia faceret, quod tamen nece sarium fuisset, si aversatio, quam nos hodie sentimus ratis suis cl.
6. Et in hunc sensum capiendam esse suadet ration
Grotio senatum citatam. Alias enim, si pudor ille rem veretur, non adeo absurdum esset, matrem cum filio sui juris
tangi, cum non repugnG, maritum uxori ob virtutem , sapientiam aut nobilitatem reverentiam exhibere, multo magis cum obsequio conjugali etiam filialcm reverentiam patri marito filia uxor exhibere posset, ni pudor ille ob staret. Illustrationis gratia illa, quae in c. circa dispensationem ex B. Gerbardo adducta sunt, conjungi possunt. Quod autem ocrates apud Xenophontem ob. . urget, oppido jejunum est, quasi in conjugiis parentem di liberorum nihil aliud sit culti Pandam praeter aetatis disparitatem, unde sequatur aut sterili. eas aut male conformata soboles ; Quasi vero non saepius oco currant matrimonia inter tales, quor*m aetas plena pubertater seu tot annis dii at, quot annis parentes liberos possunt prae cedere. Hebraei quoque hic non tam ad naturalem rationem, quam ad interdictum Dei primaevum confugiunt, sicque tra.dunt , ab initio mundi sex genera concubitus a Deo suis , prohibita , idque deducunt ex verb. Gnes. a. v. o. Selden. da
men est, quod idem re rh d. L c. u. ipsos eredidisse, quando uentilis nebat proselytos, omnem cognationem, qua ipse antea hominibus gentilibas per sanguinem di assinitatem conis strictus erat, evanescere. Ista enim religionis iudaicae rece
18쪽
ptione putabant aliquem penitus regenerari, & velut Insanatem recens natum fieri. Unde Pros clyto jam nec mater erat, in noverca, sororque, idque propter vim regenerationist, perquam alter plane, velut novus homo constituebatur, ex. tinctisomnibus juribus, qua cx votui & gentili nativitate reis
s. Et haec de moralitate prohibitionis in linea recta, videndum porro est de aliis gradibus consanguinitatis in lunea transversali, nec non de amitate. Ac ibi quidem pro-. xiale sibi invicem sunt iuncti statres & sorores. Quo minus tamen horum connubia per se contra ius naturae esse dicamus, id maxime siridet, quod, prout origines humani generis sacrae nos docent literae, intur Protoplastorum liberos fratres utique ac sorores necessario matrimonium fuerit contrahe dum. Non autem verisimile est, Deum ejusmodi casum pro curasse, ut omnino vis legi naturae infuratur, dum speciem humanam propagari jussit, & tamen non aliud praebuit medium , quam isthaec connubia. Praesertim cum nulla necessiistas Deum subigeret, unum duntaxat mortalium par creare,. igitur expositiva lege prohibitio istiusmodi videtur descenis disse. Hebraei quidem, teste Grol. deI. B. ac Pac. lib. a. My. f. is. n. s. ne uatre, sororibus miscerentur, ipsi Adamo cum legede Deo colendo, non fundendo sanguine, non rapienda, re aliena, legem datam esse censent, sed ita ut vim suam deismum exsereret post multiplicatum iam sitis humanum genus.. Neque referre palant, quod id a Mose suo loco narratum non sit, satis enim fuisse hac ii lege ipsa tacite indicatum esse, cum gentes extraneo eo nomine damneti verum sicut Hebraei non possunt solide & sussicienter illam legem ostendere, eum ipsimet dubii circa illam lint, & quidam ad Adamum, quidam vero ad Noachum referant; Ita non probabile est, da. tam illam legem, ut dum demum exerceret seam vim diffuso sanguine humani genetis, ut tradit Osiander ad Gru. lib. a. e.
s. . Hiacui excusetur matrimonium inter fratres Zeci sorores
19쪽
sorores contractum , nonnulli i dicunt Deum dispensaria,
ob quam intervenientem di I pensationem incestas ratio cessi rit. αὶ Alii non tam dispensationem, quam necessitatem ii tervenisse stAtuant, quae fecerit4ut Ela coniugia non hierintvbetiosa,quia ex uno sanguine Deus vo ait omnes homines existe re. Act. r. v.26. Deniq; alii 3 dicunt, quod possit aliquid esse contra jus naturae vel absolute , vel ex hypothesi tale. Ita quidem , ut contra ius naturae absolute tale non sit conjugium ita. trum& sororum,sed contra jus naturae ex hypotiti si tale,posita seil. multiplicatione & abundantia hominum. Hinc Augustin.
de Ciυ. D. lib. 11. c. ιβ. Cumgtnm, inquit,humanum post primam copulam viri faeti ex Pulvere 2 conivgis erudi ex viri DIere amarium, foemmarum , conjunctione opuου haeret, ut dignendo Multiplicaretum, necessirit ulli homines, nisi qui . obm iris nati fuissent, viri sorores D. M conques acceperunt, juod profecto quanto antiruius comρι rente nec stare , tanto postea finctum ess damnabilius religione prohibente. Vid. B. Gerhard. λι αδε conjug. g. 33. Licet itaque juri naturae non adversa via deatur conjunctio fratrum tu sororum, nihilominus cessante neci ilitate augmentandi genus humanum, quae olim ejusmodi matrimonia suasit ti toleravit , ex post facto Artior rationat alis, adsistente honestate publica, has nuptias impediit, sicque ratiocinatio humana noluit amplius admittere, ut ii unum constituant i horum, qui ex eodem tholo sunt procreati.
Hiac cum Abrahamus Genes. ao. v. ia. & Isaac. Genem as. v. I.
Coniugium cum S .ra & Rebecca inter Gentiles, cum quibus vivebant, degere vellent, vocarunt eas sorores, ex quo cololiditur, homines aucto iam genere humano etiam illis temporibus horruissὸ conjugium cum propria sorore, ut audito
nomine sororis statim crederent, eas non fuisse uxores. B.Geris hard. in loc. de Conjug. q. 3ο. send. de L N. ct G. lib. o. c. r. F. Osia . ad sor. Lb. a. e. I. g. s. obs. 3.-- . I. Circa reliqumgradas, qui Lemir. prohibentur, dissicilius adhuc erit rationem invenire, quare iidem ipso quo que naturali jure nuptias impedire debeant, Etsi ejusmodi nuptiae
20쪽
iuii sae multi quoque Gentilibus detestabiles fuerint. HIne
notissima est historia de Stratonice, quam Seleucus Pater s. Iio Antiocho perdite amanti concessit, apud Plutarch. ubi ta men Seleucus pater dixisse legitur: siuod si uxor sua ab is im
asitata abἱorreat , erare Amicos , ut doceant f ι-neant eam,
ut omnia, quae Regi videantur, es sint ex usu publieo recta ha-brat s justa. Hebraei quidem veteres, teste Grol. lib. a. e. s. duas hie potissimum allegant rationes, unam desumtam a naturali pudore, qui non sinat ortus autores seu parentes cum sua sobole, aut in se ipsis, aut etiam per personas sanguine aut nuptiali comixtione proxime cohaerentes mist ri s Sed haec ratio licet inter ascendentes di descendentes valeat, ita cum pudor inter collaterales saltem ultra secundum gradum disjunctos valde evanescat, ad conficiendum aliis quod n atural e jas in collateralibus tussicere non videtur. Alteram rationem inde deducunt , ne quarundam personarum convictus quotidianus &inobservatus stupris atque adulteriis otium daret. si tales amores nuptiis conglutinari possentia. sed & haec regi positivae occasionem dare videtur, jus natur te tamen non evincit. Quare dicendum ultra juris nataralis prohibitiones , aucto genere humano, ob innatam quasi v .ec diam homines a propinquorona conjunctionibus abstumuisse, ratiocinationemque humanam inter gentes illud prio num principium extendisseti applicasse ad conjunctiones in linea collate ali & ad ames ta linea transversa, m. Struv. EM
S. S. Licet vero ratio . oh billonis dissicilius reddi
sta, motale tamen totum e p. 13. Levitis. esse, contra Pontificios ni stri rccie tenent Thoologi, quos sequuntur ex JCtis
recentioribus CarpΣ. de arbor. Consarg.ds . t. n. a . Vinn. ad
6. Inst. de N t. aliive, ut hoc modo certum sit, gradus do iure divino prohibitos non populum duntaxat Judaicum, .sed omnes ot ino spectare homines, h. e. non ad leges ει- aenses ac iudiciales, sed morales referendos esse. Sed ii cinere cum Pontificiis nobis cravis intercedit controversia. Illi