장음표시 사용
31쪽
Sed cum scriptores ei, qui magni illius regis res gestas tractaverunt, Omnino nihil de instauratione Smyrnae ab Aloxandro facta dixerint, Pausaniae atque Aristidi fidem non habendam esse censeo, cum Scriptores illos de hae ro satis gravi in) nihil relaturos fuisse non putem, Siquid de ea compertum habuissent: itaque quae Strabo dixit ructu sese habere CeΠSeo. Pausaniae autem fabulae eo minus quidquam tribu ere debemus, quod propter Superstitionem Saepius nimis credulum Se praebuerit, quam ob rem in hujusmodi quae-
Quod vero ad Aristidem attinet, quis est, quin Videat, hanc ob causam ab eo, cum sabulam tum in populi ore pervulgatam Sequeretur, Alexandrum urbis conditorem nominutum esse, ut urbem celebraret populoquo blandiretur 3 Atque eo minoris momenti teStimonium ejus eSt, quod in literis, quas ad Marcum Aurelium, Antoninum, L. Aurelium Commodum imperatores dedit, ab iis petens,
ut Smyrnam terrae motu VnStatum restaurarent, LySimachum ipse inter conditores urbis nominat δ). At videntur Smyrnaeorum nummi Ρausaniae testimonium confirmare. Sed cum aliae quoque urbes in nummis Suis Alexandrum auctorem Suum nominaverint ε), ab
I) Ιdem jam Palmorius intellexit, cum l. c. dicit: sNon minus mirum est, Arrianum, qui de Alexandri gestis scripsit, nihil do oa Smyrnae instauratione dixissee cf. Raoul-ROchette hist. d. colon. grecq. IV, p. 121. 2) cf. Κonig, de Ρaus. fide et auctoritate. Berol. 1832.3) I, p. 763: Mη γάρ μοι Auriuαχον - , μηδε 'Aλἐξανδρον αυτον μηδε Θησiα καὶ μυθους, citi' υμεῖς οἰγασταὶ τῆς πολεως γένεσει. 4) Sio Apolloniatae Cari originem urbis suae ad Alexandrum reserebant, cum caput ejus videamus in nummis illius urbis repraesentatum cui adscriptum est: ΛΛΟ. ΚTC. ΛΠΟ, ΛΩNIA. cf. Mionnet
32쪽
eo non conditae, eadem Videtur Smyrnae ratio esSe; pra sertim cum De ea quidem Oppida omnia, quae eX QUA nomine Alexandriae appellatae Sunt, re Vera ab eo Condita sint, sed dia dochi, qui dicuntur, urbes in Alexandri
honorem HUS nomine appellaverint: εδοξε γὰρ ευσεβες εἶνOτους 'Aλεξανδρον διαδεξαμενους εκείνου προ-οον κτίζειν επωνυμους πολιις εἶ, εαυτων δ).Jam vero Smyrnam novem viginti stadia a pristina
struetam, majorem Vero partem in planitie prope portum sitam suiSSe. Sed ut omnis Smyrnae memoria non integra nobis servata est, ita inde ab ejus instauratione usque ad Αntiochi II, cui Θεος cognomen datum erat, tempora urbs
vix commemoratur ita, ut urbis non magnum fuisse auctoritatem colligere posSimuS. Tamen eX Ceterurum urbium conditionibus de hae quoque urbe judicare nobis licet, quam ob rem quaenam earum fuerint reS publicae paucis inquiriamUS. Atque ab Alexandro quidem, postquam Darii satrapas GraecoSque mercenari OS, quibus Memnon praefectus erat, ad Granicum a. 334 vicerit q), Graecis urbibus suis
III, n. 199. 170. 171 et. suppl. VI, 170. Idem valet de Nicaea Bithynica aliisquo urbibus cf. Raoul -ROchette hist. d. col. grec 1. IV p. I 22 sqq. 1) Strab. XIII, p. 593.2) l. c. cf. Ρrokesch Wiener Jahrbiicher LXVIII. Angsigoblatip. 55 et Wolher Episch. Cycl. I, p. 142 adn. 164 - Ρococke III, p.
58. - Chandier c. 20 p. 100 set Fellows Excursion in Asia minor p. 10 sqq. - Hamilton researches in Asia minor 1. p. 46. Sqq. 3 Qui hic fuerit mons, ex Strabone videre non possumus; For bigerus Vero l. e. eundem suisso putat, quem Plinius h. n. V 29, 31 Mastustam appellat.
4) Arrian. I, 16. cf. Diodor. XVII, 20 sqq.
33쪽
x legibus vivendi potestatem redditam atque tributa eis condonata esse constat in), neque quin eisdem bonis Smyrnaei , qui antea ut ceterae Ionicae urbes sub Spithridato
AleXander eis regionibus, quibus antea Spithridates praefuerat, ad quas cum Ionia tum Smyrna pertinebat ε), Assandrum Philotae filium praefecit, qui usque ad Alexandri reditum ex Aegypto Lydium administravit' quo tempore quum in Graeciam ivisset, ut milites mercede
dalibus ei successit'). Quibus temporibus quamquam Smyrnae ita ut cetoris Ι0nieis oppidis praefecti illi praeerant, tamen libertatu sua utebatur. Nullo enim modo accipi potest, hanc administrationem ad res civiles pertinuiSSe, cum hoc repugnet liberae civitatis formae, qua AleXander civitates non Solum Graecas, sed etiam Lydias donavit '. Prasilaeti
34쪽
onim illi ideo tantum instituti erant, ut civitates Graecas a Persarum incursionibus tutarentur, quorum opes maritimas tum haud exiguae erant λ). Quum in his urbibus semper Optimates essent, quia Persarum partibus starent velut Ephesi οἱ περὶ τον Συρ-
bos aiΡersis liberare potuit. Nisi Aloxander populo libertatem, qua antiquitus fruebatur, reddidit, neque ullo modo paucorum imperium dolere neque PerSarum auctoritatem prohibere potuit. Quum ob rem ubique imperium paucorum dissolvi atque
populare imperium restitui jussit δ). Post Aloxandri mortem a. 323) a Perdicca, qui επι- ιελητης αυ-κρατωρ nominatus erat ε) Meleagros q) Lydias praefectus est; ferdicca interfecto q) Macedones Antipatrum procuratorem imperii creaverunt'), qui quum denuo satrapias distribuerit, Clito Lydiam tradit .
Quibus temporibus Smyrnam ceterasque GraecaS in Asia urbes libertatem suam Servasse cum aliis eX rebustum ex eo intelligere possumus, quod a. 311 ab Antigono cum Lysimacho, Cassandro, Ρtolemaeo pactio facta est '), qua hoc inter eos convenit, ut Antigonus Asiae praeesset, Graeci Vero Sui juris manerent.
I) Arrian. I. 20 cf. Droysen Gesch. Alex. p. 124 sqq. 2) Arrian. I. 17, 12. - Droysen Gesch. Alex. p. 120 Sq. Cf. cum p. 116. - Guhi Ephesiaca p. 54.3) Arrian. l. c.
83 Id. l. e. 9 Diod. XIX. I 05 cs. id. XX. 19.
35쪽
Cum Antigonus in proelio ad Ipsum commiSSO Vitam perdidisset, regnum inter reges, qui eum Vicerant, distributum est h) atque Lysimachus cum meridionali ora Asiae
pisse videtur q). Sed quoniam Demetrius, Antigoni filius, classe mare in ditionu tenebat ε), verisimile non est, Lysimachum urbes maritimas statim post Antigoni regni distributionem occupare potuisse, id quod de Epheso certo constat h). Hac enim a. 295 demum Lysimachus potiri p0tuit, quo tempore DemetriuS ad Peloponnesum Se convertit q). Smyrnam autem non Statim post Antigoni mortem in dition0m Lysimachi venisse inde colligere pOSSumus, quod Smyrnaei in bello, quod Colophonii contra Lysimachum gesserunt, his auxilium tulerunt Τ). Sub Lysimachi imperio omnes quae erant A Siae urbes libertatem amisisse videntur; urbium enim instituta et leges tum commutare solebat ille, ut nova civitatum forma instituta eo certius illas possideret '). Sic Ephesi populari imperio dirempto Senatum ac triginta epicietas, qui nominabantur, instituit '). Quam ob rem'similes mu-
1) cf. Plutarch. Demetr. c. 29. 30.
2) cf. Droysen Diadochen I, p. 548.3ὶ Quomodo imperium Antigoni inter Seleucum et Lysimachum dispertitum sit, hac de re maxime dubitatur cf. Droysen Diadochen I, p. 545 sq. et Appian. Syriaca 55.4) Droysen I, c. p. 555.53 cf. Droysen Diadochen I, p. 554. Adn. I.
6) cf. id. l. e. s. 57I. Sq. 7, Paus. VII. 3, 1. Smyrnaeorum - ac Colophoniorum eis, qui hac in pugna ceciderunt, monumentum in sinistro latere viae ejus eXStructum est, quae ad Clarum ducebat
8) cf. Droysen Diadoch. I, p. 609. sin cf. Strab. XIV, p. 640.
36쪽
tationes Smyrnae quoque ab eo factas esse probabile est δ). Neque urbes maritimus atque insulas imperio ejus contentas fuisse demonstratur eo, quod illae Seleuci par-
P0stquam Lysimachus in pugna in Cori planitie commissa δ) per Soleucum a. 281 ε) cecidit, regnum ejus ad
Seleucum pervenit st). Qui cum aetate esset provectus atque patriam videre cuperet, in Macedoniam ire atque ibi reliquam Vitae partem degere constituit, quam ob rem ΑΠ-tiocho filio Asia0 administrationum tradiditq). Quam vix Antiochus recepit, cum patris caede') multae pugnae ac seditiones excitatae sunt, quas Antiochus Opprimere Omnes non potuit'). Namsin Europa Antigonus cum Aetolis conjunctus Macedoniam vindicavit suam atque in Asia
minore multae urbes ab Antiocho defecerunt , quarum in numero Smyrnam fuiSSe omnium rerum perturbatione usam, ut libertatem restitueret, verisimile est λ .
I) os Droysen l. C. 2) velut Lomnii Athen. VI, p. 255. atque muυκιζόνrων laetio omnibus in urbibus major fuisse videtur cf. Polyaen. VII. 57 sit Memnon ap. Phot. biblioth. p. 225 ed. Behkeri καὶ παιδοκτόνος - ὁ Λυσίμαχος διυπερ μῖσος δίκαιον παρα τῶν υπηκόων ἐλύMβανε. cf. etiam Droysen Diadochen I, 639.3) Porphyr. M. Scalig. p. 63: ἐν τῆ περὶ Κορου πεδίον μάχη.
Appianus dicit: περὶ Φρυγίαν et γν ἐφ' Ἐλλησπόντω ποιμιῶν.
37쪽
1 Anti0chus ΙΙ, qui patrem a. 263 subsecutus est, cui cognomen λὰς fuit in), cum Ioniae urbibus libertatem redderet δ), Smyrnaeis potissimum favisse,ac beneficiis eos asse- ' cisso videtur, quam ob rem matri ejus Stratonicae templum aedificaverunt δ).
Euergetus bellum contra Seleucum II Callini eum gussit 0t otiamsi omnes jam Asiae urbes ab hoc defecerant ε), Smyrnaei imminente periculo nullo modo moti Seleuco rogi fidelitatem servaverunt; quam ob rem, ut praemio digno eos afficeret, αυτονομίαν καὶ opiοκρατίαν etω δήριωdonavit urbemque ἱεραν καὶ ἄσυλον reddidit β). Nequo exigua fuit utilitas, quam Smyrnaei regi attulerunt: non solum enim ipsi in officio regis permanserunt, sed alios quoque ut Magnetes ad Sipylum habitantes admonuerunt, qui exemplum ab ipsis datum Sequerentur. Cum Magnetibus enim pacti sunt q), ut eosdem haberent et amicos et h0stes; oppidumque cui Παλαιμαγνησία nomen erat, OU-
1) οτω Θεος ἐπώνυμον υπο Μιλησίων γιγνε υ πρωτον , ὁτι αυτοῖς πιμαρχον τυραννον καθεῖλεν. App. Syr. 65, 75.
5) C. I. G. l. e. 6) C. Ι. G. nr. 3137 pars I v. 14 sqq. Hane societatem usque ad Romanorum tempora exstitisse ex C. I. s. nr. 3157 elucet.
38쪽
Cum deindo nonullis annis post bellum inter Attalum I Pergami regem atque Achaeum λ) exardesceret a. 222, omnes urbes Aeolicae et quae vicinae erant, inter eas Smyrna, Achaeo Se tradiderunt, quem omnes cis Taurum habitantos timuisso Polybius auctor est '). Sed cum Achaeus contra Sulgenses se convertisset ε), Attalus hac occasione usus contra eas urbes profectUS eSt, quae primae Achaeo se dediderant, quarum paucae tantum Vi captae plurimae sponte traditae sunt; quo in numero Smyrnaei quoque erant, qui praseter Omnes fidelitatem ei servaverunt. Quam ob rem Attalus amicissime legatos Smyrnaeorum accepit st). V. Nouullis annis post circa a. 197 a. C. Antiochus III, Selouci filius, Media ae Parthia aliisque terris, quae ante eum desciverant, in ditionem redactis aliisque multis rebus praeclare gestis, contra Aeoles atque Iones eXpeditionem SuScepit. Exhortatus eos est, ut, cum A Sine d01) C. I. s. l. c. 2) Antiocho III orat cognatus sos Polyb. IV, 48), a quo postea χ a. 217) descivit; a. 214 captus et interfectus est. Polyb. VΙΙΙ,
39쪽
, minus esset, Sibi se subjicerent, quoniam pristinis Asias regibus subjecti fuissent λ). Plurima Graeca oppida vim ejus verita praesidia ejus v receperunt; Smyrnae autem et Lampsaci et Alexandriae Troadis cives resistebant et legatos ad Flaminium, Romanorum ducem miserunt, qui ipso illo tempore Philippum, Macedoniae regem, in Thessalia vicerat, ut auxilium sibi surret ). Antiochus, qui timuisse videtur, ne Romani hunc OecnSionem arriperent, ut A sine quoque rebuS Se immiscerent, et ipso legatos ad Flaminium misit, sed illo eum jussit a liberis urbibus manus abstinere neque bellum dis inferre δ). At rex cum, si Smyrna atque Lampsacus liberae maΠerent, metueret, ne Smyrnae exemplum ceterae Ionicae atque Aeolicae urbes Lampsaci automΗ0llesponti urbes Sequerentur ε), Epheso, ubi hiberna habuerat , exercitum misit, qui Smyrnam eXpugnaret β). Eo magis enim ejus intererat, ne hOStiles has urbes relinqueret, quod in Europam trajecturus erat'; quod consilium tamen neque Vi nec pactione eXSecutus est. Nam quum ab Aetolibus ad auxilium vocatus Τ) in Europam cum exercitu trajecisset, a Romanis Vere primum ad
Thormopylas ') deinde etiam ad Corycum et ad Myon
6ὶ Liv. XXXV, 42. 7ὶ Liv. XXXV, 12. 30. 43.8) Liv. XXXVI, 14-21. XXXVI, 19.9) Liv. XXXVI, 41 45. 10) Liv. XXXVII, 30. 33. 47.
40쪽
esset, ne a Romanis in Asia etiam terrestri exercitu, qui
a Smyrnae oppugnatione destitit neque quidquam antiquius habuit, quam ut legatos ad Romanos mitteret, qui . pacem peterent: tres enim urbes illas, quae belli causa fuissent, Romanis se relicturum ac belli sumptuum dimidium restituturum esse δ). Romani Lampsacenos ac Smyrnaeos ad Se VOenVerunt, ut de rebus illis eos explorarent atque οἱ mρὶ Κοίρανον a Smyrnaeis Romam i missi sunt ε), ubi Smyrnaei maximis laudibus affecti sunt, quod Summa pericula Subire, quam Antiocho se subjicere maluissent h). Quin etiam Romanis auxilium navibus tulerant Smyrnaei, cum C. Livius in Asia0 ora ut in Hellesponto bellum g0reret q). Cum ergo pax cum Antiocho conciliata esset yi a. 189, Smyrnaei propter Romanorum familiaritatem quantum quisque voluit agrorum dono acceperunt '), et cum reliqua cis Taurum sita Asia, eis tantum regionibus eX- copiis quae Rhodiis datae sunt, Eumeni obtingeret, ut ceterae Graecae urbes plurimae liberae ac sui juris manserunt '). Quem Romanorum favorem atque amicitiam, eum Semper eis fideles manerent, etiam posterioribus tem-I Liv. XXXVII, 33. 2) Polyb. XXI, 12. 8.3) Diod. XXIX, 9. Polyb. XXI, 10. Liv. XXXVII, 34. 4ὶ Polyb. XVIII, 35.5) Liv. XXXVII, 54. Obsidionis, quam in bello contra Antiochum subierant, vestigia etiam Aelii Aristidis aetate cerni potuisso ipse narrat in epistol. ad Smyrn. I, p. 716 ed. Dind.6) Liv. XXXVII, 16. 190 a. c. 7ὶ Liv. XXXVII, 55: ubi pacis leges enumerantur.