Iacobi Pinonis senat. Paris. De anno Romano carmen. Cum annotationibus ad rem pertinentibus, quibus multa continentur, quae neque lex carminis, neque poëmatis vsus satus explicare potuit ... Ad Ludouicum 13. Franciae & Nauarrae regem christianissimum

발행: 1615년

분량: 234페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

171쪽

li i

VARIA POEMATA. cum nobis rigida lege necesitas' Tam carum caput ab lubri

Leto sevitiae Ten areis Dijs Illustrem genitorem haud fuerat satu Nuper tollere, nisi sit adhuc piis

Natum iungere manibus to vicina nimis pro scelus oe nefacit 'Extincti ante Sem funera sibi i ses exequiae Gadia queu feret . Iadituram haud similem priimi Nequicquam proceres populus tua Mango te aspiciunt patria limina, Frusia tot laci mans turba clientium te poscit opem sibi. Nam te, ut fama fuit, crediderint licet Delapsium superis, qui regeres tuo sublimi eloquio deuia pediora Vindex iu filia sacrae: Dum tu Threicio blandius Orpheo, Insontes animus ducis ab inferis:

rqwe ad seupplicium pertrahu impios oris fulminei fono: Aat si iudici,sin gravioribin

Nodus iuris erat vel Ioue vindice Dignus, quiue rei commoda publiceis tangeret.

172쪽

Tum cuIu libet arcana scientiae, Te Graeco aperire O' Latias opes

Pubes Gallica dum vidit oe audjt

Reddentem attonitos patres. Dum mores niveos, dum pia pectora, Virtutisique animum prae,sidium arduae Cernit, dumque inopes sic opibus iuuas Altorem ut vocirent suum, Haec mirata licet Francia credidit Non mortalem hominem, dumq; tuis facesse cendunt querulas funeribu vias Visum nunc etiam putet. Heus Mangore tamen pro doloν occidis lImmatura tamen te rapuit dies:

Nec nobis superes de te ab Od nisi

Musa cinis urnula. o sors aequa parum. Vos animam DySublimem rapitis fulgidum in aethera: Nobis relliqui epondus iners manent 'ntum, quas colimus tamen. Has Ago inferias qua3 damus accipe,

Et si cura hominum est ad severos adhue,

Sis nosri memor. O te quia credimus Inter vivere caelites.

173쪽

Ad Ioannem Bonesoniunt. C te carmine prouocem phaleuco, Infelix ego qui poeta non sum, Quaeres forsitan alme Bonefoni.

Sensi numine percitum calorem, Et vates videor reptente adtiis,

Ex quo contigit host ituri apud te: Ex quo limina sinna adire vatuTunc voti reus, at deinde compos

Tantisper licuit, Aesique paucos Tecum transigere. Ergo Musa gesti Ad te pergere, versibu lue tentat, Sipsit, meritas referre grates Tam grati holpiij , tuumque nompi Ad caelum lepido vocare versiu. Ergo candida perge Musa barrumit Et maeni pete bonefonM aedes ri. Illum inter choreis nouem sororumi cinctum Apollinea caput coronat Cantantem inuenies , Apollinemque Saltantem ad numerum: colenda primuni

Tibi haec numina: dein pusista siurge, i Et qμscumque potes profunde ver με. Norae non opu Ul referre dignas

174쪽

Hospes optime. Tu tamen merentem

Ne fac flocci animum: lubensique pume Grato ab hospite ,grata quae poetis

Sunt munuscula: Iume quos reponit Rocens hende ollabos poeta. Sed non bendedas stabos quibus te Extremos mam euagata fines, Dudum fama volans ad astra vexit: Et queu victa iacet=uperba Roma, De cunditus obuim ferens poetu: Non haec usi animo effl, ut aemulari Sperem tot generes, Cupidine que,

Quos nec Mercurius nepos liantis

usit, Pierideme m ipse Phoebus., Sed quos hendie distabos alumnus

Haud dudum tuim audet experiri, Dum saluere iubet tuas caminum.

Et quamquam istepidi, invenululique,

Si tu exceperis aequiore vultu, . iretque aura mihi tui fauoru: Um me in numerum referre vatum.

175쪽

VARIA POEMATA 2 Ioannis Bonefonij in versus praecedentes.

QVid . O can ide, quid benigne Pi o,

Tantu laudibim atque honore ranto

Quid gesu adeo atque gloriar denique prae sica seatum,

Ex quo limina nostra contigisti 'Tu qui iustitiae ser que lumene

siuisios, dec Gordinu togatis Tu qui rex hovimum politiorum, . N. Ervi ho si iris ampliora dignust in contra mihi P V : iras meam mihi praedicare Fortem Fortun que meas tibique grate

Quantia debeo maximis referre,

Quod angustu lice , hicet pusilla, γ , Dignatus fueris subirς tecta. Nam quis maior bo ρs mihi mei, ty

et r

176쪽

ca I eo Ar P tuo Nismeum Γοί itium, aut mei penates. Non mea illa domus Dii, vel aedes: a Sed certe fuit illa Gratiarum . Et Phoebi domus, nouem μηρrum; sis fisI sacra Fedes: Fuit Iustriae selebre templum.

Eiusdem Boneionij in eosdem versus

ris qui carmina iam polita condis' ' . Tam comptos numeros . elegantes, Vt non, Pino, novum ais rudem Poeta

Infantem illepidum, atque inelegantem, sied vel Ausoniae velutiores, Sed vel Ausoniae menustio , ' is earmine prouocare vates' i Tu qui siue elexus move tento, 'Siue capmine molliore ludis.

Tam foelicitur dimnia experiris, Vt non rein numerum referre vatum

177쪽

VARI A POEMATA, ro9Quotquot prisca tulit recensique Roma. Solarij umbra. nilsum , tamen horaru certum exero signum. Sic esiam ex nihilo nonnihil esto pol μFax seu lampas. Dum vivo absemor:qui vult me extimereservat Dat mihi vita obitum: saluat . interi M.

Megenitrix peperit,sed mox ea Pitur a me: Mirandum i matrem filia nata creat.

Somnus.

uuidquid agunt homines, differt a paupere diues: Verum inopes facio regibus esse pares. Virgo Maiia. uaesum dena quaterpost pecula nata puesta,

Sectorum genui non temerata patrem ,

In obitum Guidonis Comitis Vallari Epicedium. Allia que nuper bellis exhausta iacebat, Ignibus telis semipepulta suis,

aeta armis, cinere ex ipso, meliora fauilla, urit magnos ad noua bella ducies.

178쪽

IΑcos I PINONI sheroes externa a praelia su nt: Pannonioq*e iuuat figere tela solo. IIιc Vadaeus equo medios dum fertur in hosti, Iάmque redit victor parta tropbsa gerenti Pro dolori occumbit ferro percus s iniquo: Et Ldit ante dies inuida Parca neci.

Felix ille tamen prρ redigione sit jue Dum cadit, qui quis sic cecidisse potes.

Nusquam aberit terris tantarum gloria retum assiterna at coelo vita, premUM 11-οβ.....

In statuam Henrici IIII. Fianc. ec Nauarrae Regi . TT Enrici Magni effigiem quali ibat in bos s

' Ceu Mavors, mira condidit arte faber. l. Ut non ardentes oculos: non fulmina belli: imn animos quales hic terit, illa refert. Fabricatio mundi.

179쪽

hera inunda ntes mundi disclusit abysios. tque ab aquis pecreuit aquas: coelumquocauis In medio, sesum ingentes quod haberet aceruos. Tertia nostrarum cumulos diduxit aquarum: Atque grauem immenso diuisit ab aequore terram: Terrάque sementem, frustuue, produxit . herbas. Quarta dedit nitido fulgentia bdera coelo conspicere, errante uel obos, clarisiima mund2 Lumina,nocturnam Lunam , Solemque diurnum, Ulrάque, quae certis monstrarent tempora signis. Quinta auium genim omne tulit, pictarique --

lucres:

Atque omnis generispisces, grandia cere: Et quae caeruleofert monstra pub aequorepontus. Denique quae in terris animalia caetera degunt Sexta dies tandem peperiti Sira omnibus vires positis, posessorem dominumque bonorum Tantorum luce omnipotens formauit eadem, Nempe hominem, cui diuina stulteret imago Et senis perfecit opus tam grande aiebus: Septenoque, operirequiem quaesiuit: σ illum Perpetuo sacrum istisanctumque vocari.

180쪽

Etas mundi ad Petrum Longotium Senat. Paris. Vaefuerit munia christinatesibus aetas, toti mi Petre , tibi me scribere versi Vix tameti hac ausim de repromittere quidquam, que adeo incerta e t m adhuc sub iudice pendet.

Ac primum veterum solera doctrina sophorum Naturae impulseu tantum,nec lumine vero Istuprata,Deum quoniam iam crederet esse eternum,templumque Dei mundum seputaret, Conspicuum ornatu tanto,cui1'haerica orma Principium finemq; vetat dignoscere invita Parte sui: aeternum mundum quoque censiuit , atq*e Principio caruisse docet, nustumque futμrμm Finem illi. Nos edo fit meliore maristro, Scimus ut omnipotens magnum per inane crearis Ex nihilo, quidquid coeli terraeque marisiq; est Dum verbo iubet ut fiant: tam mira supremae. Vis patuit vocis, diuiniq; halituo oris. Scimus ut ille dies, ut menses fecit, ut annos, Urάque queis varijs Aylinxit temporasignin Pagina sacra tamen diuersiis edita linguis, Dum patrum aetates vario oe tempora signat, Ob voces rerum ambigua3 π homonyma verba, Temporis

SEARCH

MENU NAVIGATION