장음표시 사용
181쪽
-via Traiana sm . Vicus diuae Maris soVillamarinus ys Vina Ochra ssViterbiensis Ilistoricus is Vitiorum diuersi modi repullendendi
182쪽
Regem, Epitaphium. Nserias tibi diue Alphonsem facio, tumulum erigo depuo ro cespit fingo inane sepuli chrum,instauro funus, cin res oc manes codo altera enim pars iam superos tenet arena aggero Q altissime postlim,in hac ripa Ionii maris in hoc uiridi capo,in hoc angulo terra ru:que tu a barbaris tutatus es. Impo no tumulo lapidem, in quo siquando ad lisc deserta littora forte accesserit,et nauta, ae uiator, legere possit lisc pauca uerba. Alphosus secundus Apuliae reX,Ducu sortissimus, ex antiqua Gothoru Hispaniae regu progenie, hic si
tus est. Vixit annis X L V II .D.X I I I I. D.
N. s. Alii tibi, quod maxime merituses in illustri loco struet Mausoleu: at ego quid possum iuxta persoluo. Praetedo tibi pulla ueste, promistam barba,sun do pias lachrima'fletus,neniaSiluc
183쪽
bres uoces, & ueros , quos e coelodias gemitus:& uerba incoposita sed testantia gratitudinem animi mei, ob accepta a te beneficia . Erunt qui tuas laudes carminibus ut par est in cocta tollant , mihi fas sit monstrare affectu, ec moerorem meum: ec inter has syl, Uas, inter haec dumeta: ubi rara sunt hominum uestigia: inter Satyros re saunos,interDryadas dc Napeas, quarum studio tenebaris, quadoquidem, ut & fortunam,sic ec homines imemores beneficiorum,infestos habuisti. Liceat incusare Deorum saeuitia , quiete terrisinuidere,qui te nobis abstulerat. Proh dolor noster Alcides, noster Achilles, decus Italis, Turcarum terror, nostru Asylum, refugium calamitatu nostraris Alphonsus obiit:quinimo ad superos abiit, nos miseros reliquit. Ο quoties Alpho sum inuocabimus.Vtina sim falsus uates Italia, inad tota chrissianoru respublica sentiet quatus suo rit ille, inuisus insanae sortunae Alphosus,quae tape bonis inuidet malas eX- tolli
184쪽
t M AL puo Ns. REGiollit. Quot tyrani diu imperauerunt quot boni, re utiles reipublicae principes cito extincti sunt. Achille Graecoxu gloria,riternis carminibus celebra
tu: Aleaeandroillu Macedone domi tore orbis: Titu delicias humani generis: Alexandrum sanctissimu principe
Romanum cita mors absumpsit. Ego
iugeo, ego deploro obitu tuu Alphon se.Tu inter diuos uita agere beata cspini, ia rides stultitias 5c uanitates humanaru mentium,& suturi prsscius tepo-xis,prospicis,quantu christianus orbis tibi se debere suo malo fatebitur . Iam nuc habitas eam caeli parte, qua locus Erigone inter chelas. sequetes padit . Ipse tibi ia brachia cotrahit ardes Scorpius. Hic Ories te mudo edidit lisroas sortissimu, cautissimu duce,iussissimci principe, sed no satis fortunatu. Hic te suo Marti dedit, uix tertium decimum
aetatis annu agente, apud Brutios primu galeam, lorica, thoraca induisti,in
illo heu fatali tibi bello Gallico, quo Ferdinadus pater tuus uexabat. Qui
185쪽
EPITAPHIVM ut diis uisum est, Gallos e regno tuo pepulit: tibi caetera deinde bella cona
misit. Cognouit rex omnium sententia sapientissimus iudicatus, uirtutem tuam. Iuvenis adhuc,uietis in agro Piceno hostibus,triuphasti: in bello Hotrusco,in bello Ferrariensi, quantum re bellica ualebas ostendisti. Quid di cam de illa memorabili Hydruntina expugnationec Quid de bello Turcae rum, in quo oc patri tuo regnum, taliae libertatem, & Christianis omni bus, ausim dicere, salutem propria uirtute tribuistic Cum regni proceres in
Patrem tuum coniurauertit, tu finibus
extorris expertus extrema omnia, un
dique auxilia comparasti. Tandem uictor, rebelles omnes patri tui imperiti subire coegisti . Deinde mortuo patre tuo, exitiale Italiae ut fato datu est bellum Gallicum,contra te motu est:nubia iniuria, nulla, aut tua, aut patris, aut maioru tuorum culpa,sed Italiae uitio. Liceat mihi petita sacrae parentis uenia ad lenienda dolorem meum paululum
186쪽
IN A L P Ilo N I. RE G. lulum insanire . Non est haec illa deo
rum mater mundi, domina terrarum,
caput Italia: sed perfida, infida, discorodiarum nutrix,ossicina simultatu,lupanar harbaroru, sacerdotum scortillu, orba uiro,meretricula externis prosti tuta getibus. Haec in sui pernicie Gallos acciuit ulli Alpes, saluberrima,sino his bona d a mentem dedissent, Italicaelibertati iuga transcenderunt, seu nOstro fato, seu nostiis moribus, seu quo niam Gallorum animi nouarsi rerum semper cupidi, oc ingenium suapte natura auidum ad bella capessenda, percurrunt Italiam portis ubique patenti Bus. Pudet dicere, nullo usqua occurrente hoste, iamiam regnum tuum in uasuri erat.Tunc uis sunt nostrorum uolubiles,& insciae sui mentes fluetitare, εc noua iuga optare, ut uetera deeponerent iussa aliena pati, &domi nos exposcere Gallos. Tu qui immas nissimam, ec esseratissimam Turcara Rente,no horrueras, nec Gallos timuisti.In illo bello,no nisi externos hostes
187쪽
vprTApyrrus habuisti . In hoc plus tibicui nocuere qua hostes. Cessisti Gallis pro tepore
imitatus bonos nautas, qui cu ingrue tem tempestate sentiunt,nuc latere Birdius excipiat,nuc puppi, nunc prora, nuc enitunt,nuc csdut,et quo fluctus, uentust natiui,sequuntur,ut demu sedato maris tumultu,scelice cursum aroripiant . Cessisti Gallis maiora animo Moluens, expectas dum rapacissimus fortunae impetus cessaret. Vnus tu notiis cum lado,ut restituas rem . Iam eo redacta res erat, ni te immatura morsa apuisset . Sunt qui in armis mori pes chrum putant: mihi placet illa Demosthenis sententia:ανηρ ο ψwγων Ο παλιν μαλ' TU G. Quida ex progenitoribus
Alphonsi nostri Hispaniae regibus, cum uictus incusaretur, qudd non de cereiregem fugere,sed potius honeste
mori,resipondit:se cum maiori,&mealio texercitu,mox redituru Peripathetici, ne in maXima q moriedum esse cessent. Temerarii ho
finivis est uelle mori ne motiatur. Monendum
188쪽
rN AL PIlo Us. RE G. xlendum forte esset perditis penitus rebus, cum nihil spei penitus sitiRoma ni,capta oc incesta a Gallis urbe, se in tuta loca receperunt, nec obstiterut fato urbis Romae:tandem 5c ipses Gallos, re totu orbe subegerunt.Paulus in Cainesi clade,cum fugere posset ab hosti hus oppressus est, ec hostibus gloriam peperit, quod Romanum cosulem occidissent.Terentius a senatu laudatus, quod de re publica non desperauerat. Romanae legiones ad furcas Caudi nas necessitati parere coaeis, sub iugumisse sortius deinde pugnauerunti H eium esset de re Romana si obii ssent. Athenienses oraculo moniti urbem suam Persis reliquerant, & alia, quam in terra fortunam in mari experti sunt Lacedaemonii uero ad Thermopilas strenue pugnantes occubuerunt Alli fugiendo uniuersae Graeciae salutem: hi moriendo inanem tantum ut ita didixerim ) gloriam, & in tragoedi s la mentationes sibi comparauerunt. Rex regum Darius sugit iuuenem
189쪽
ferocem,re primis sortunae flatibus es multantem. Visum est potentissimo regi, ec sortunae cedendum, Zc seruien dum esse tempori. Pompeius magnus Post tot claras res gestas, uictus a Caesare fugit in Aegyptum, & peiore hospitem,quam hostem inuenit.Cato ille se Merus,&sibi crudelis, nec moti timuit, nec sugere : ut trices partes recusauit. Vietus Hanibal suam Carthagine in hostium potestate deseruit, aurugit in Asiam,nec turpe putauit ignotis regi
hus seruire, noua cotra Romanos re
Paraturus hella. Ne loge exepla petantur,Diuus Alphosus Aragonu,&promus Apuliae rex , auus Alphosi nostri Primum regno pulsus . deinde nauali Praelio uictus,& captus ad Philippum Mediolanensiu duce ductus est: oc iis in quorum potestatem deuenit,no stadius animo admirationi habitus est ad postremu uictor euasit, oc longo tepore tam sesta pace, tam gaudente prouetu rerum regnauit,ut veredicere possimus,quod aurea illo sub rege suere se
190쪽
cula. Sic placida populos in pace regebat.
Eius filius diuus Ferdinadus acie uictus ad Sarni B uenta, exutus castris, cum paucis Neapolim se recepit. Inade paulatim reparatis copijs, hostes a pud Troiam Apuliae ciuitatem ingenti praesto fudit. Demum aut mortuis, aut profligatis hostibus diu feliciter regnauit.Mans redus rex, q ui se, suum Pregnum fortuns incautus comisit,una acie, & regnum, oc uita amisit. Huius cadauer per castra hostium circumstatum, Sc hostibus ludibrio, 8c a sacer dote,nescio quo,diris execrationibus,dijs inseris deuotum fuit, Sc pulsum uitra fines regni, relictum auibus 8c se ris laniandum.Constantinus Graeco rum, siue Romanoru imperator,Turacis in urbem irruentibus , se in mediis hostibus morti deuouit: quo facto, re se humanis curis, dic calamitatibus, Schostes metu liberauit tibi cosiluit,suis ec Christianis omnibus spem recupe
radi imperii ademit. Si se seruasset sortasse Deo ec Christianis principib. a