Arnoldi Vinnii jc. In quatuor libros Institutionum imperialium commentarius academicus, & forensis. Jo. Gottl. Heineccius jc. recensuit, & prefationem notulasque adjecit. Tomus primus secundus

발행: 1740년

분량: 473페이지

출처: archive.org

분류: 상속법

11쪽

ptu in ist, possessione in defuncti hiasi iunctam descendere ad haeredcm : de essecti enim ulu capiendi loquitur: quod quoad illinc esse dium, qui sine possessione nullus est. l. 1 F. de Huc. ipsa simul possessio transire u deatur , Propterra quod tempora possestionis desuncti & haeredis

ita coniunguntur, ut usicap O nunquam interru.Pta vidcatur, t. numοι m. pl. 9. ymult. d. tit.

Alioqui contra jus exprellium in seni posset ,

etiam haereditatem iacentem possidere, quoniam usucapio a defuncto eo pia etiam ante haereditatem aditam impleri potest, tac tum. o.de His . Illud nimis ieiunum est, quod vulgo obiicitur,dom nium non acquiri sine possessionei: nam hoc ad modos aequirendi, qui sunt ex iure gen tium, pertinet: in civilibus autem acquisitionibus non est perpetuum, I. a Titio. 6 . de fart. l. ly. g. I. quemad. serv.am. a. d. Vigi. ad d. b. 2. da haer. quai. Gail. 2. sis. I 29. Munsn. 3. Ob serv. 38. Anton. Fab. . suo de inois testam. de . q. Clitistin. γι l. i. decis 26. In Burgundia di tota sere Gallia obtinet illud , te mori salsii tivis. Tiraque l. in isto tractat. Chalsan. de suere f. rubr. 7. s. I. VINN. Elegans ratio , cur poli estio ad haeredes non transeat, redditur in t. l. g. I s. f. si rura testam. liber. esse jus quia videlicet ea tantum, quae haereditatis sunt, in haeredem transsunduntur: possessio autem haereditasta esse nega

tur. HEIN.

7 ec tutoras auctoritat. J Hoc quoque cons ctarium, ut S quod mox sequitur, ex eadem iuris ratione est . In extranei haereditate contra observatur: qu ppe quam pusellus sibi delatam adeundo acquirere non potest sine tutoris auctoritate , t 9. ι. ρου inna. 49 de aequis. aere dis. etiamsi perspicue lucrosa sit, neque ullum ab aditione periculum immineat, ι .v s. i. de a M. tui.β. I. supra eodem tit. Pup llis infantibus quo modo extranei haereditas acquiratur , cogno sces obiter extet. servo. 6s .g. 3. ad senari Trebel.

I S. 18. Od. de jur. Gliare. tractatio non est hujus curatoris asensu furis J Immo nihil ciratoris assensu sui ioso acquiri potest ; ac pi in inde nee haereditas extranei I cum Per rerum naturam fieri non possit, ut consensus alterius accommodetur ei, cuius nulla voluntas est . Sed nec ipse curator nomine furiosi haereditatem iure

civili adire potist . Plane potest, si velit bon rum pollessionem nomine fusos a noscere, set I .de iam posses. furi immo ex constitutione Iustiniani etiam debet, ubi manifesta est suriosi utilitas, i. isti. b. 3. c. decur. fur.

reverso. q. Interdam autem, licet in potestate parentis mortis tempore suus bares non fuer/t,

rare enseas ta eo parenti emit ἱ veluti si ab hostibus quis reverss I erit post moretem patris sui: ius enim potam ιniis hocsacis.

i Respicit ad id, quod dixit initio g. r. suos

naeredes esse liberos, qui in potestate sunt, quo tempore parens moritur: unde hῖe excipit e lium, quo filius ab hostibus captus poli mortem patri, revertitur. At enim si fictionem postliminia consideranaus; nulla hic exceptio est : nam cum postlim nium fingat, cum, qu ad shos roversus est ., semper in civitate suille; lecundum hane fictionem etiam tempore mort Is patr7s in potestate fuit . Verum Imperator excipiendo spectavit rei veritatem: revera m in suus haeres non est , nee in potestate morientis patrἰs, qui

eo tempore in potestate i st hostium . Sic & si ius eius, niti apud hostus decessit, invitus haereditati obliqatur: quamvis suus haeres dici non posest ut ait Iurisconsillius, I i r. qui test. ac., qui

in potestate moriemis non fuit: S tamen hie etiam in potestate & tuus haeres est, ex lege Co nelia, quae fingit; captum ipso momento captivitatis mortuum, & in c vitare.

neliae pro juris postliminii; nisi sit

I. per contra am autem hoc evenit, hi

licet qu:s infamilia defuncti sit mortis tempore ς tamen suus haeres non fiat : velati si post mortemsuam pater judicatus fuerit perdueitionis reus , ac per hoc memoria eias damnata fuerit. Suam enim haeredem habere non potest, cum. Vcus eisuccedat: sed

potest dicι, ipse idem iure suum haeredem esse, sed asinere.

CAsus 'pei ori contrarius, quo se licet sit,

ut qui mortis tempore in potesate defuncti est, & proximum in familia gradum obtinet, suus tamen tueres non essiciatur: quod ait eu nire, si pater post mortem suam perduellionis reus iudicatus fueriti quomodo & tyi p. hoe extulit l. t. s. 3. defuis O leg. Interdiam , inquit , ei/am Νι-sstitis his νes inaltid ιών , meo praelato ;ui puta si perduell/onis fueris damnarra1 pater ps

Ps monem J Speciale est in crimine perdue ronis quod accuiatio & cognIllo coepta etiam post mortem rei Pera Situr: nam reliqua sere etia

12쪽

DE HAEREDITATIBUS, QUI AB

mina mortalitate extinguuntur, aut potius criminum persecutio, l. uti. ad te . Iul. mai. tot.

ast. c. si rem vel arens mori. Quid interiit intererimen majestatis & perduellion s, demonstrabitur alio loco. Memoria ejus damnata J Gravius & severius est , memoriam alicujus damnari, quam persecutionem eriminis post mortem durare. Persecutio durat etiam in iudiciis publicis peculatus repetundarum , de reliduis , i. ex judieis.

moria rei damnatur in solo iudicio perduelli

cessio procedente tempore eo et Ouatenus haee

s I llustratur at is quip sdam exemplis. 6 Litam ubi siti sunt mmei ex diversis Misi , in stirpes familιam Loeus est notabilis, in quo aestur de rat onesuecedendi & divisione lix ditatis inter

suos haeredes prinii S sequenti uni eraduum .

Descriptus autem est ex Cato lib. 3. In , s. apud

nis, lata in ipsum mortuum sententia , per sue cessio aut est in capita aut in stirpes. In eaquam, quali adhue viveret, memoria eius de-ipita, succedi dicitur, cum in intleatur, Luir. c. ad Ieg. Iul. maj. . t partes haereditas dividitur, quot sunt capita si in Suum haeredem esse, sed desinerest Patre mort Is personae succedentium; in stirpes, ΕΙ πειυμ, suae te meore nondum damnato, ae proinde li- cum pro numero stirpium secatur; ut qui sunt bero & eive Romano decedente, filius non po- l ex una stirpe, partim unam serant, qui ex al- test non suus haeres esse, cum, ut dictum est , t tera, licet pauciores aut unus tant4m, partem stati in a tempore mortis haereditas suis haledibus t alteram . Capita sunt personae unius aut plinaequiraturi sed quia rempus sententiae & secutae rium stirpium. Stirpes sunt generis origines postea condemnat onis retrotrah tur ac coniun- veluti filius est stirps nepotum , nepox stirps gitur cum tempore admissi criminis, fit, ut ius i pronepotum. In capita toties succeditur, qu fuitatis extinguatur, aut potius perinde haben- ties personae succedentium proprio iure & ex dum sit, ae si mortis tempore suus haeres non j sua persona veniunt : in stirpes, cum venῖunt suisset, & iam a dὶe contracti et iminis desisset jure repraesentationis, id est, ex persona eius, esse in potestate, arg. I. t s. t. donationes. 3 l .g. in cuius ius & locum successerunt. Et succes- Σnit. de donat. Luttim. ad leg. Iul. ma,

De divisione haereditatis inter

suos liae sede S.

6. Cam si litu siti e cst ex altero filio ne

pos nepti e existunt, pariter ad haeredita. rem adii Dacantur, ne cui gradu proximior est, ulteriorem excludat. AEquam enim esse videtur, nepos es neptes e in patris sui locum succedere. Para ratione 9s nepos ne

pti e sit ex silio, ct ex nepote pro repos

pronepti e , Annui Dacantur. Et quia placuit, nepotes nepteoe, item prove potes proneptes e in pareulis fui locum succedere, conveniens esse visum es, non tu capita, sedi irpes, haereditatem dividi: ut silius partem aimidiam haereditatis habeat, ct ex altero silio duo plures e nepotes alteram dismidiam. Item si ex duobus filiis nepotes nepte e existant, ex altero unus aut duo fomte, ex altero tres aut quatuor; ast unum aut duos dimidia pars pertineat, ad tres vel quatuor altera damidia. COMMENTARI Us. a Puid βι νn ea ita, quid in stirper suecedere

inter μοι harides fuisse , O bi jus successionis ratis. sionis quidem in stirpes jure veteri inter desce

dentes tantum eosque descendentium solos usus suit, qui ex filiis progeniti aut nepotibus ex filio in avi aut proavi, de culus successione agebatur , potestate & familia prox mi mortis tempore inventi essent, filiis puta aut nepotibus praemortuis emancipatisve, l. I. g. q. de suiso legis. hared. l. r. l. . c. rad. l. 8. g. quon/am. 8. dein s. testam. Ulpian. tit. 26. s. t. Caius lib. 2. ιιι. . s. r. Etenim ratio succedendi in stirpes, ut ex eitatis loeis intelli cret; eet, tota est ex iure singulari suorum haeredum: nec aliud fundamentum habet, quam quod fili iam. vivo etiamnum patre domini bonorum paternorum

habiti sunt, L ii. de lib. O posth. g. i. ses.

que hine filio e similia patiis sublato, statim

nepotes ex eo in locum eius & gradum succedunt, di ius suἱ haeredis idem illud, quod pater ante habuit, quasi persona ejus induta in familia avinantiscuntur , d. t. i. g. . de suis legit. g. i. v. de exhaer. lib. I i 3. de injust. rupi. Hoe siquidem iure constituto, consequens omnino est , ut nepotes & deincepς ex masculis descendentes.in successione avi ab intestato & eaeterorum per patrem adscendentium in stirpes veniam , ut qui sunt ex una stirpe, licet plures

numero, non amplius consequantur quam parens cotum, cuius personam repraesentant, la

turus suillet, & quam capiunt ex alia stirpe sorte pauciores, d. l. 8. g. quoniam. R. de inus test. d. l. i. c. de Dir o legis. lib. Caeterum postquam exemplum suorum haeredum mitris 3 etiam Sc aviae haereditas liberis delata fuit, &denique liberorum omnium conditio in inccessione

13쪽

ue 3 L 1 A. III. Ti T. I.

sone parentum exaequata, plicuit & hic quoque eamdem rationem in Avisione haereditatis

inter liberos primi & ineri mani graduum servari, j. ulti sub D. I. . . de suis o let. lib.

Πον. II 8.es. i. In idea quoque collaterali seMetum Be sororum fili iure repraesentationis seu in stirpes veniunt cum defuncti fratribus ex eadem nova lustiriani constitutione 1 I8. cap. 3. Nec qMsridis proximior, ulteriorem excludit JQuem tam n excluderet , nisi ulteriorem placeret in locum patris succedere , dc iure repraesentationis quasi eodem gradu cum proximiore existratem ad successionem admitti. Haec autem verba declarant , quomodo accipiendums: , quod praecedit, pariter ad tareditatem v eamur , nempe non de aequalitate partium haer

ditatis , in quas succeaitur , sed de pari ac aequali iure successionis, quod scilicet nepotes etiam locum patris ingressi , ut sui haeredes ,& ideo aequali iure & pariter live simul cum patruis suis ad successionem avi vocentur, l. 3. C. destiis O ter. lib. Quod auteni in specie illic

proposita etiam hae recitas in partes aequales div di debet; ex accidenti est, ubi nepos ex uno silici & alter filius soli concurrunt. Et ex nepote prompos pronepti De J Et pari iten ratione si si ex nepote pronepos proneptisve νεc ex altero pronipote abnepos vel abii iis , simul vocabuntur. Nam ius repraesentationis intra certum descendentium gradum conclusum non es , per l. i. g. liberos. 7. de eonjug. cum emanc. lib. Vov. Ii 8. e. i. Nec aliud hoc loco propositum Iustiniano su i , quam exemplis , quae forte hie attulit, declarare, quomodo remotiores concurrentes eum proximioribus succedant: quae de communis est interpretum l in

sitorum lententia, vid. Gomer. I. var. risol.c . i. n. II. Schrad. defend. pari. 7. cap. s. n. Ιω

ν In parent Ii sui Ioeum Decedere j Ratio successionis in stirpes : quae modδ a nobis isse explicata est. Ait, ex altero plιο dtio pluresve et qua re dc si unus tantum sit filius, Be ex altem filio sex nepotes, ille unus integrum semillem haD reditatis , & tantum solus , quantum nepotes

omnes habebit. Quod ii plures sint filii, si

guli tantum capiunt, quantum nepotes ex filio praemortuo univers. Et convenienter, si duo aut plures sint nepotes ex diversis filiis, Sc erialio nepote pronepotes, hi pronepotes universi non plus serent, quam nepotum linguli. Quibus casibus mixta est successio. Observandum aut m est, non minus neptes ex filio, quin nepotes in locuin parentu insuccedere, i. i. g. l

6 Iiem si ex duobus sili ι nepol iJ Exemplum sinplicis successionis in stirpes, cum soli sunt nepotes ex divers, si is: & hoe casu maximetsi conspicua vis repraesentationis, quae eX iuresilitatis primam traxit originem . Licet enim omnes hic pari gradu sint , ut proprio singuli iure succedere potis videantur; tamen postquam semel placuit , nepotes in locum patris sui demortui aliave ratione exui; iure sui haeressis , succedere , non debet hoc ius ex accidenti aliquo variari, puta ut soli nepotes ex diversis siliis, dc numero inaequales , seu pauciores eum pluribus ex hae vel illa stirpe concurrentes, in capita haereditatem dividerent , L x. c. de suiso legit. haered. Quare se in universum recte d finies, descendentes ex mascul is omnes, qui sunt diversarum stirpium, quantumvis eiusdem omnes gradus, in stirpes, non in capita succedere . TEx TUS

Quo tempore suitas spectatur. 7. Cum autem quanitar , an quis funhaeres existere post, eo tempore quaeraturum

est, qho certum es aliquemsine res amento decessisse: quod accidit ct destituto testamento Hac ratione si sitius exheredatus fuerit 2 extraneus haeres institurus, oesilio mortuo postea certum fuerit, haeredem institu,

tum ex testamento non fieri haeredem, aut quia noluit esse haeres, aut quia non potuit, nepos avosuus haeres existet: quia quo Iem

pore certum est ιntestatum decessisse patremfamilias, solus invenitur nepos, ct hoc cim

ex eo extiterit: quae destitutio pa remiam. ex eo tempore intestatum facit, i. i. de suis O ΙεζExtra hunc casu in idem semper est tempus mortis de delatae haereditatis. Ne ut aure sunt haem l Nee obstat, quod filius atri supe istes suit i quia filio non est delata

aereditas, utpote iam mortuo, quo tempore

dcisitur ab intestato d. ι I. 9 8. de suis o let.

junct. l. 39. de acq. haer. COMMENTARIUS.

x Plura exempla huc peri nentia.

Remaxentur quae I Ae objici posse videntur .

E Tii certum est, in causa succession s ab intcstato primum locum obtinere suos haeredes, tractari tamen potest , quo tempore ii spiciendum sit, an aliquis seus haeres ex stere possit, morti sine defuncti tantum, an eclam alias delatae ah intcstro haereditat I, Enimvero h. xc quaestio locum habere non potest , cum nullum testamentum .ic notus secit, aut non iure fecit: quo casu palam est, tempus mortis a tem pore delatae lia reditatis non separarie ac ne tunc quidcm , cum lcstamentii in facit uni est , sed rivo adhuc testatore vitiatum aut destructum rnam hic quoque necesseeli, ut tempus delatael irreditatis cum tempore morti , quo iam ritillum erat testa ventiim, concurrat . At locum

14쪽

DE MAEREDITATIBUS, QUAE AB INTEST. DEFER. J79

habet in easu testamenti destituti, hoe est, eum in irritum constituitur testamentum, quod iure factum etat, post mortem testatoris, eo quod iis res scriptus, ex testantento haereditatem non a)ierit. C a enim lex haereditatem nemini d serat ab intcstato, quamdiu ea ex testamento adirypotest, ι. quamd/u. 39. de aeq. har. hic iam tractationi propositae locus fit , utrum cum quaeritur, an ut quis tamquam suus haeres sile- cedere possit, insipietendum si tempus mortis testatoris, quo adhuc suavis testamento constat , an tempus testamenti deserti, ut susticiat vel eo tempore situm esse, quo haereditas ab intestato deserti seu certum esse ineipit, de- tum intestatum decessisse, neminemque ei ex te stamento li redem fore : quod posterius placuit, i. I. g. sciendum. 8. de Dir O IV. l. s. anpr. vers. plane. de injust. νώpt. ι γ. unde lib. Ohoc text. Hinc ergo interdum evenit, ut sirus haeres existat, qui eo tempore, quo is, de cuius haereditate agitur, deeessit, mus haeres non erat. Quae res uno exemplo hie declaratur, virudelὶcet si pateriam. testamento facto decesserit, exhaeredato filio , ex quo ei nepos erat, &post ex haeredati mortem contingat institutumdem non eger hoc enim

haeredem existere et quo exemplo etiam utitur

Ulp. d. l. I. s.sciendum. 3. d. flos e let. &x Papin. d. I. 7. unde liber. Aliu rati ille mus apud Theophilum , si hil ex te datus, e taneo stib eonditione inllinito, pendent: m ditione decesserit, & postea de Loiit mistitio .

Ulp. d. l. i. g. sciendism. R. etiam exemplumasteri in filio siti, conditione, quae filii in arbitrio ipsas , instituto, & mortuo non impleta cond tione . In legitima quoque agnatorum successionis hujus quastionis usis est, cum disputatur, quo tempore i pectanda proximitas, g. proxιmus..6. seq. tit.

cum ex testamento nemo haeres extitetit, vel

quia haeres institutus haeres este nolit l, vel quia non potuit, ut statiui sequitur: quae destitutio

ex eo tempore Patre sam. tam intestatum sa-cit, quam si aut nullo iacto testamento , aut eo, quod factum erat, ante mortem evacuat Odecessisset , sq. ιn pr. eod. d. l. i. de suis Oleg. haer. L I . de in inst. rvpι. test. Si filius exharedati,s, ct extνanens Meret ima stiti tus, o ma mortuo J Ait exh Hedatur; nam ut valeat testamcntuin, quo filius ipse noni stituitur , ex redatum eum nominatiui esse

oportet, t. popen. da lib. O post. stip. de haer. Lb. in ρr. Ait filio mortuo, deliberante sorte haerede instituto, d. l. i. g. sciendum. 8. de suis olet. har. d.l. 7. unde libeν. . Nece ne autem est, ut quaestioni locus sit, filium medio tempore decessisse; alioqui ipse deserto testamento situs haeres patri existet, i. filium. 1 . de bonor. posseant. tab. Hi ne colligunt, per exhaeredationem

non tolli ius familiae t & recte, alioqui ipse nepos prorsiis patris locum occuparet , atque pso statim iure everteret testamentum avi r Vi

nostra ad g. non solum. 4. sup de pup. subst.

Aut quia nan pomiti pura quod antequam haereditatem adiret, mortuus sit, aut cum sibe ditione haeres institutus esset, eonditio de cerit. Adeunte igitur extraneo, manet lepul tum ius nepotis.. Tens suus harires existit J Nee obstabit nee ii , quod filius exhaeredatus suo supel stes fuit :qilia filio non est delata haereditas: quae rat oredditur in d. l. r. g. besentini. 8. de suis oletii. significatur in l. s. pr. vers. plata de m fusi. pr. O d. l. 7. unde lib. ae simul remm . vet, quod obiici posset, quamquam eiusdem potestatis est, in sitis haeredibus saccestionem non esse, videlicet quia isti regulae tune locus est, quando quaestio est de nepote, ut sito haerede admittendo post delatam fit o haereditatem, d. l. i. g. kiendum. S. An jure civili hodierno in descendentibus locus sit edicto siice 'otio, diis-cilis N intricata quaestio est, quae uu e tractat ut a Bart. Bald. Salle. Castr. in I.3. c. 1 de libera . TEXTUS.

inrat institutum haere De nato po st mortem avi, le' adoptato easii nepotem avo iuui a filio Mancipato,

s. Et licet post mortem avi natus sit, ta

men avo viis conceptus, mortuo patre ejus,

posteaque deserto adii testamento, sura hae ese eitur. Plani si conceptus ct natus fuerat

post mortem avi, mortuo patre suo, deseritoque postea a νι testamento, suas hares avo non exψies: quia nulla jure cognationis patrem sui patris attigit. Sed nec ille est imter liberas avi, quem filius emancipatus adoptavit. Hi autem cum non sinis quantum ad hereditatem in tiberi, neque bonorum posse οπιν- petere pofam, quas proximi cornati. Haec de suis haeredibus.

COMMENTARIUS. t Speetes, er enν ta ea Τί ut non obstet nepot ,

ani Nepos non rumpat

x conceptum natum ροβ mortem aνί hue nanpertinere, O quMe 3 De adoptato a flιο emaueipato. Amplius de eoncepta, ct nais post mortem au . Post mortem avi natus, tamen vivo eoneeptus . J IAliud exemplum ad praecedentem tractationem pertinens, & quamdam continens ampliationetist nempe si quis filio exhYredato nuru praeg* te decesserit, & filio deinde mortuo

antequam partus ederetur, haeres institutus omiserit haereditatem. Hic quoniam qui in uter sunt, elim de commodo eorum agitur, pro iam natis habentur, L 7. l. ten. de stat. ham. I. 7. desisti lιgiti placet, hunc nepotem, licet natum Post

15쪽

post avi n: ortem , non m nus quam si ante natus suisset, avo sito ab intellato haeredem sore eneque maris obstare nepoti filium , quam in casu praecedenti, propter eamdem rationem , quia filio non est delata haereditas, ut qui mortuus sit eo tempore, quo adhuc ex testamento adiri poterat. Cui vero hic nepos posthumus non rumpie agnascendo N mirum quia agna. scendo is solus rumpit, quem tempore mortis nemo praecede b.it. Haec ad hunc serme modum Iurisconsultus in I.6. pr. vers plane. de injust. rupi.

est f. praee. nepotem avo suo liaeredem existere posse, qui tempore mortis suus non erat, mindo solus inveniatur tempore destituti testamenti, hoe nune sic restringit, ut dicat, id locum habcre, eum tempore mortis nepos iam in rebus lium anis suit, aut saltem vivo avo conceptus. Cum Ulp. in I. i. g. Iciendum. 8. de suis O leg. de nepote vero concepto post avi mortem ait, nunc nepotrem , mortuo patre suo , non posse ceserto testamento suum haeredent avo existere . Et addit rationem, quia, ilii iure cognationis patrem sui patris attirit. Ra-

L 1 p. III. T 1 T. I.

Quod succedant in ius patronatus, docet paul.

l.Paulus. T. g. I. de ben. liberi. quo argumento

acceptam pro descendentibus, item ad ius retractus. D. Tuld. eomm. hie eq. q. Neque bonorum possessionem peiera quasi proximi eognata I Sicut is, qui post mortem avi concἰ-pitur, non vocatur ad legitimam avi haereditatem tamquam suus haeres, ita nee bonorum po G sessionem tamquam cognatus accipere potest , quia ut lex duodecim tabularum eum votat adhaereditatem, qui moriente eo, de euius bonis agitur, in rerum natura fuit , quo in numero etiam habetur, qui vivo eo est conceptus; ita praetor proximitatis nomine bonorum possessionem pollicetur his, qui desuncto mortis tempore cognati fuerunt, l. 6. -m x. seiq. de suiso legit. l. 6. in ρν. vers. plane. de ininst. rvr. I. I. s. si quis. 8. unde eun. Quare quod dictuni supra est , nepotem qui tempore deserti test, menti solus & pmximus invenitur, avo suum liaeredem existere, hoe lie cst intelligendum , si S remotoimortis tempore obstaculo, aut testamento non facto, & nemine eum tunc Praelio generalis, ex qua consequitur , nec polle a cedente, statim ius succedendi habuisset; quod

- habere non potest, qui moriente avo in rebus

non est . Quod vero nepotes cognati ur etiam eorum, post quorum morten iacepti lanis ira Iulianus scribit non proprie, sed γer abusionem, vel potius accidere, ι. 8. desulio legit. haeν. Pileus, ut h- terit Accursus hie, putavit, nune et am Posse mite nepotem suo iure suceedere , ex 2 ον. 8. e. r. sed contraria Ioannis sent tia pluribus probata est, tcstibus Ioan. Fab. & Angel. hie. Sane d. 7 ον. nihil iuvat opinionem Pilei, ut-PO te, qua tantum tollitur differentia sexus, gradus, &potestatis, add. Bach. in Treui l. vos. r. ΔΡ. i 6. ibes i. D. Tulden. in ris. c. de suiso legit. n. 4. cyd. eap. 4. ad hune tit. ubi tamen latendum esse ait , proposito Iustiniani , qui omnia in hae successione ad simplicitatem

naturae red gere stridet, maxime contentaneum else, ut hoc quoque emendatum voluerit: caeterum cum id expresse non secetit, huiusmodi casu eveniente opus esse remedio principali peti 2 .de reb.eor. quι sub trat.VINN. Potest tamen nepos , etiam post avi mortem conceptus & editus, bonorum possessionem contra tabulas liberti aviti petere, quia lieet non sit avo agnatus, est tamen liberti aviti patronus, eoque iste ad huius successionem vocatur. t. 7. Q de bon. laert. Vid. Baldum. & Giphan. ad. f. HEIN. euin ullo alio iure suce ruru, neque utrem , neque ut cognatu mad bonorum pollionem admitti: quod etiam in calce expressum

est, & pluribus locis apertistine traditum . Sed de eoividebimus sostea. nem filius emati ei patus ad piaviri Quem filius

meus emanspatus adoptavit, nepos meus non

est, t. 26. de adσι. ratio perspicua est, quia per emancipationem filius agnatus esse desit; i& ita ius constitutum est, ut adoptati his tan-ltum, quibus agnascuntur, cognati sant, leo d. titi ut mirum non sit, mortuo si o emancipato , non posse adoptivum illum vel tamquam suum vel tamquam inter liberos haereditatem vel bonorum possessionem petere. Unde

utaverit aliquis, hoe exemplum politum esse o alieno. Sed videtur IustinIanus qualiquali similitudine illustrare voluisse, quod dixerat de

nepote concepto post mortem avi.

cism non sint sta J Vocem sutis delendam esse

Contius & Hotomannus Existimant, propterea quod ante dixIt , ne cognatos quidem esse , nedum liberos . Sed non placet nimia ista scrupulos tas In examinandis verbis conditorum juris . Et cur vero vox ista retineri non pollet Per occasiouem dumtaxat, ut probet, suos non esse, ne cognatos quidem esse ait : caeterum

tota disputatio ex proseuci de suis haeredibus instituta est, ut ipse Iustinianus testatur in extremo hujus s.

svamum ad haereditatem J Recte quantum adhaereditatem : nam in aliis rebus, out a privilegiis, caulis prohibendatum nuptiarum, iure patronatus , nepotes etiam post mortem avi concepti pro liberis habentur: & sunt saniS ianguine coniuncti omnibus, qui avo fuerunt, aut ab eo descendunt, i. i. ζ.pen. d. suis O les. TExT Us

De liberis emancipatis. 9. Emancipati aut m liberi iure civili nihil iuris habetit: neque enim sui heredes sunt, qui in potestare morientis esse desierre ut,

16쪽

DE HAEREDITATIBUS, QUAE

neque pilo alis iure per legem duodecim tabu

tarum Pocantur. Sed prator naturati aquirat e motus, dat eis bonoram possessionem uti

AR INTEST. DEFER. S Ide liberi, perinde, ac si in potestateIarentis tempore mortisfuissent: sve soli

- - ψ f , μι cum suis haered bas concurrant. Itaque duo- Hs liberis existentibus, emancipato lino, eo, qui tempore mortis in Diestate fuerit,

sane quidem is qui in potestate uit, solus jure utati hares est, ct solas Iaas Hres: sed

enim emancipatus , beneficio pratoris, in partem admittitur, evenit, si Iuss heres

pro parte haerer fiat.

haeredis & agnationis ius adimit , l. ii. de suis Olegit. l. i. g. 8. ad Sc. raFll. l. 7. de cap. m. i. Praetor naturali aquil ne motus i Quia nihilominus liberi manent , naturae vinculum &ius sanguinis , l. 4. ωnde lib., & maxime quia verum nihilominus est , ex masculis eos esse

procreatos.

Bonorum possessionem unde liberi J d. l. 4. pass. unde tueri. Eadem ratione adductus dat testamento praeteritis bonorum possessionem contra tab. g. 3. Dp. de exh. tib. COMMENTARIUS.

i sitia ratione motus, O qua estire, praetor eman

eqviis deferat bonorum possessio m unde liberi L Iberis emanc patis conting t capitIs deminutio, per quam jus agnationis & familiae amittunt, ut latὸ docetur lib. G Proinde cum nec sui laaeredes sunt, qui in potestate esse

desierint, me agnati, pmpter mutationem sa-inisaei vetus legitima haereditas, quae lege la. tabularum suis dumtaxat haeredibus, & post hos dipnatῖs desertur, ad eos non pertinet, t. it. de μιι let. I. i. g. eapitis. 8. ad sen. TerisII. ι. 7. de eap. minut. Caeterum quia 'Nihilominus liberi manent , quia manet naturae vinculum N ius fanguinis, i. q. unda lib. I. S. de reg. jur.& maxime quia nihilominus verum xst , ex masculis eos esse procreatos, praetor his succurrit, rescinditqtie capitis deminutionem, ut lo quitur Iurisconsultus I. s. s. i. in D. de bon pag. hoc est, perinde emancipatos vocat, ac si capite minuti non ellent, urius ipsa restituit iis . ius suo itin haeredum, dum eis desert bonorum posscssionein unde liberi, atquς in partem norum paternorum una cum suis haeredibus admittit.)Sic & in ordinatione testamenti eadem ratione adductus praetor , quod jus eirile in suis tantuip haeredibus requirebat, iussit liberos emancipatos vel haeredes institui vel ex redari, data P teritis bonorum possessione contra Ia- .M, S. emancipasor. I. sq. de eahaer. lib. Neque niti alis jure J Lex duodecἱm labia legitimam hareditatem vocabat alios iure suit iis, alios iure agnationis, alios iure P tron ius. Quod ergo ait, liberos emancipatos neque suos haereces esse, neque alio dure a lege vocari, planum ac perspicuum sensum habet,

nee iure agnationis eos vocari, nec iure patro natus, rivo vocantur, patrono mortuo, liberi

eius ad legitimam haereditatem liberti, Afride suce. libret. ae proinde nodum in scirpo quaerit Hoton annus, dum pro his verbis per legem duodecim rabb. legendum existimat praeter legem, &c. Bonorum possessionem unde liberi JI. . e passi a. si rab.test.nut. exi. i nnde liberi. g. l . r . de bonori

post Caeterum si quae propria habent, his, qui

in potestate manserunt, conferre debent, l. 2C. g.2. eomr.rab. I.9. t. 8. c. de eollat. Ulp. lib. 2.

institui. apud Rufin. t A. de letis. fractes'. knde liberi autem dicimus praeciae, Pru, ex ea Par te edicti, unde liberi voeantur : quod in ea teris quoque bonorum possessionibus u venit. Sie dicitur bonorum possessio unde legitimi, item unde eo ali , & unde vir dc uxor , d. g. I. O' seq. 1 r. de bon. post. In partem admittitur J Dimid am scilicet iret is Oio . Theoph. Nam emaneipati apud praetorem lant loco tuorun, l .Hedum , t t.seo. in '. d. g. l. de bon. po s. Et explesse scribit Iustinianus i. nyt. f. I. C. de legit. ι .erinsiliuin mancipatum in patris successionem sine ulla deminutione a praetore vocari. Haec autem bo- notum posscssio et am siti, haeredibus ex abundanti proposita , d. g. r. de G r. poss . l. I. b. s. unde lueta. Iure novissimo , etiam iure ei vili, smancipati succedunt, πιν. H8. cap. L. TEx TUS.

Si emancipatus se dederit in

adoptionem. io. - hi, qui emancipati a parente in adoptionem se dederunt, non admittotar

ad bona naturalis patris quasi liberi: sim

do cum is mρreretur, in adoptio familia fureret. Nam rivo eo emancipati ab adoptivo patre perinde admiratimur ad bona

naturalis patris, ac si emancipati ab ipso essent, nec unquam in adoptiva familia fuissent. Et convenienter quod ati adoΠιυum patrem pertinet, extraneorum loco esse imcipiant. Post mortem vero naruratis patris emancipati ab aristi patre, ct quantum ad hunc adoptιυum patrem pertinet, ceti extraneoram Ioco fiant, ct quantum ad na turalis patris bona pertinet, minis magis liberorum gradum nauciscantur. Ouod ideo

sic placvit, quia iniquum erat, eo in pol Dissiliaco by

17쪽

Me patris adoptivi, ad vos bona natura lis patris pertineat, utrum ad tiberos eses

m. Non admuttimur l Qula ;ilium hi patrem habent, cui sui hantedes sunt iure civili, t. pen.

Q Uod dictum fuit, liberos emancἰpatos beneficio praetolis vocari ad bonorum pos Icilionem unde liberi, id hic locns docet non cne perretuum , Se primum non pertinere ad eos, qui 1 patre emanc pati se ad togandox dederunt, & quo tempore pater Maturalis mori tur, adhuc sunt in poteitate & familia patris adoptivi, fae. Luti. mia e liberi. I, ude non pertinete omnino ad emancipatos a ratre ado ptivo, cum de illius succc stione quae itur: quae mox seqq. go. pknius d es alantur. In ad pilonem J Mata senum et i,. vel O gcne

tali sin ficari hoc loco speciem adoptionis ,

quae adrogatio dicitur: quippe quae sola eorum est, qui tant sui iuris, g. l. IV. de ad Pi. Non admittuntur J L. 4. unde liber. Eteni in praetori hoc.solum propolitum fuit, ut succurreret emancipatis, qua tales sint, idqtie titione quadam commiserationis, quae in iiseellat, qui se dederunt in adrogationem , aliumque sibi patrem quaesiverunt, cum his sistis consultum in familia adoptiva, in qua ius suorum haere dum & agnationis nanciscuntur. Ad haec praetor emancipatos vocat inter suos haeredesin Stamquam suos, it t. sequont. n. pν. l. 6. f. i. do bonor, post. ratio autem non patitur, ut quis

ius iiii haeredis habeat i ' duabns familiis. si i liberi J Id est, ex ea edicti parte, qua

praetin ad successionem ab intestato. libero, vo cat. Quod ideo exoressit, quia etsi non admittuntui; ut I beri, admittetitui tantini alia parthedicti, quia scilicet vocantur cognati, g. admo uendi. II. D f. Illud satis constat, inter legitimos eos non admitti, quia ius agnationis per capitis den intitionem extinctum tis.

bliorum, quod ademerat adropatio pei inaeque eos admittit ad bonorum possessionem patris natum ι . at ii temper siti luris mansisicut , ride ιι . tali et quia alioqui tortat

ut spe omni destituerentur, atque excluderemtur & a patris naturalis successione & adopi vi.

suod ad parrem adopta vum perianent, extraneo

rum seca J Iura enim adoptionis in totum dis. solvuntur emancipatione , ita ut & nomen liberorum emancipati a patre adoptivo amittant,& pater adoptivus post emancipationem pateresse desinat, i. I. 9. lιbeor. 6. l. . unde lib. I. 2. . Mιcitur. s. ad Treyll. denique nullum sere ex ptistino iure retineatuet vestigium l. I 3, Gadur. Particula fere in eo loeo addita. a Iuri se

consulto, proptet ea quod si iam quondam ad ptivam uxorem habere non possum , i. quin

Post mortem patris naturalis 3 In bonis pa tris adoptivi nihil juris habent, sive ante, sive

post mortem patris naturalis ab ad rogatione emancipati sue int. Quod vero attinet ad successioriem patris naturalis, interest emancipati sint vivo adhuc patre, an post moriem ejus rnam priori easu ius liberorum per adrogati nem amilliana beneficio praetoris recuperant; po lleriore casu non item , sed tot o demum loco invitantur ad bonorum possessionem unde cognati, g. I 3. infeod. Iniquum erat, esse in potestate pare a adoptia,i J Ratio cur ab ad rosa ione emancipati post mortem patris naturalis liberorum gradum non consequamur; Ee alioqui in potestate adrogateris ut, utri ad successionein ab intestato veniant, libeti ne, ait agnas: quippe qui sacere posset, ut suac dero adaatus. proximus non mancipando, ut non succederet v emancipando ; atque ita jus haereditatis ex alieno penderet, i. illa tostitutio. 32 de r. inst. Sed lo sius ista αἰ- αγta perita est Commodius haee afferri poterat, ne iam delata aut quaesita aliis liberis aut agnatis haereditas ex post facto Scaccidenti auferatur: neque ulla hic fit injur a liberis, utpote qui Sc ultro se in adoptionem dederunt, postquam a patre naturali emancὶ- pati fuere, & volentes iterunt sunt emancipat a patre adoptivo. TEx TUS.Col alio siliorum naturali in& adoptivorum. II. Mincis ergo iuris habent adopti dii sibi, quam naturales. Namque naturales emancipati beneficio praetoris gradum tib rorum resinent, Ectat scire odivi perdant. Adoptivi vero eman pari s iure ciditu' pernum trarium libero nam, oe atratot ehon adgnit ructur: ct re'. Nathralia enim jmma GDAis rario ptrimere non potest; nec qisia

. esinunt fui hcredes esse, possunt desinere

ero emancipaIι extraneorum loco inc prure

esse: qu .i 1us nomenque filii 'iacie , cuiat

18쪽

DE HI REDITATIBUS, QUAE AB INTE T.

per adopti*rem consecura favi s alia ridi iliratione, id est, emancipatione , perdunt.

COMMENTARI Us. HIe locus continet antithesin liberorum emancipatorum naturalium S adoptivorum, cujus explicatio petenda ex iis, quee dictatiunt sub Is oraee. 9. O Io. Summa haec est rliberos naturales emancipatos ius liberorum de lucressionis ab intestato , quod amittunt jure civis, retinere iure praetorior emancipatos veex . nec a praetore liberorum animmero habeti, ullove modo vocari ad successi nem quondam adoptivi patris. Ratio, quia illi,etu sui hau edes elle desinunt quod nomen civi-la est,'non tamen desinunt. te liberi naturae hi plane extranei fiunt, iusque & nomen liberorum adoptione quaesitum emancipatione Pereunt, l. I. 9. liberos. s. l. q. tinde Πι. Regula, Grilia ratio cirilia jura perimere , oe. plani Glune a nobis explicata est sub f. iat. de leg

iis bonorum possessione unde I bet ; rerum

etiam testamento facto pollicetur praeteritis bt notum possessionem contra tabulas: quae bonorum pollessio eum praecedenti illa tribus in rebus hoc loco comparatur. Neque ut oportet exhaeredaris I Non enim quaevis ex haeredatio summovet liberos a bonorum

pollestione contra tabulas, sed quae rite factai V Suae vitii ς , UP Praeteritione habetur ,

se bon. ροβ. contri tis. g. g. - . de exhaer ιb. Incaute D. Tuldenus . . e t. de bompos . eap. s. promu rectae aut mutoia , dixit, om- qtio . Nam qui dicunt inique se exhaeredatos ,

eertum et , iis nullum remedium superesse , praeter querelam inossicio siteminenti. Eodem

autem modo, quo iure civili testamento facto liberi sui haeredes instituendi suist, aut exhaeredandi, filii scilicet nominatim , filiae & n potςs saltem inter caeteros, voluit pinor institui, aut exhaeredari etiam emancipatos, e que neglccto decernit eis bonorum posscssionem emtra tabulas testamenti, emaine ρ

- De bonotum pol se nione contra Tabulas. et . Eadem haec obserdiantur O in ea bonorum possessione, qμam contra talγιυ testam enti parentis liberis prateri is, neque haὴ LRυ o ptis, tu, exharetatis, praetor posti . .

eamdem bonorum possessionem; eos Pero in adoptιυa Iamilia Disint per hoc tempus,

in causa succestionis ab intellato . Th. 'r, qu/m potestareo emanet aloi trita stiae redibus praeteritis ex abundanti hoc beneficium datum, L I. r. coni. ωb.Zquemadmodum &bonorum possessio, unde liberi, fit luis emamcipatis pariter proposita , l. I. S. 6. mutilis.

14panem tantra tabulas .

mm con ra tabolas , quam is ante fato

D Raetor non tantum in eausa seecessionis ab inteliato liberis emancipatis succuti ita datatos. 3. sv. . de exbaer. lib. Est quι ιn potestate J sive naturales sive ado.

Pt 's , ι npri coni. rab. Licet enim bon ivini postellio contra tabu au potissmium comparata sit emancipatoriam gratia , quippe quix in f tolii id rem don 'm habebant, ea uena in k ii potestate constitutis, s .e suisna redibus proposita, si neque instituti, neque inhaeredati sunt; d. l. t. myr. quamvis horum Praeteritione testimet 'tu in vitietur , nulli is te

momenti lure civili sit, i. rustr. test.

ut minde ex Mindanti hocillis beneficisuri ibuatur, fae. l. a. c. eod. 1 t.

p . J sequuntur nunc Comparationes utri utque remedii a similibu . bonorum possessio unde liberi uis & emancipatis Da iner promita est , αλ & haec bonorum possessio emi iri tabulas, d. l. i. mpr. iunci. b. seant. tab. secunda, quod sicut illa ab intesta. to nore datur I beius, qui tempore mortis patris naturalis in aliena, milia sunt, ira nee eis detur contra i litus t 'Mas: de eamdem scis licet obcausam, quia alium patrem habent . eui Gi haeredes sunt iure et ili . l. pen.

moduin illa ab intestato non datur emancipa

Lisi, 'P 'ν 'ia nec haec. coiitra ta-bylast Iurenti patris adoptivi quia non siintani pIius ex liberis, aure adoptionis per entari ripationem solato, d. l. r. g. 6. ι. I O

' Ita longe. -nus euntra tis. J-a mἰ- nori ad viaius de dissicilius . Qui non admittitur ad bonoruni possessionem ab intcstuo, is non debet. admitti ad bonorum polsellionem contraleslamcnuunt: illud enim minus eli. hoemastu pro rer lavorem testamenti , euid νη solio dissiculter Se non nisi gravi ex eavia permittitur. Unde Iusti iti anu , cum iis, ui

19쪽

L 1 D. III. T IT. I.

adoptati sunt ab extraneo , reservet ius silcce dendi ab intestato , tamen it stamento facto Praeteritos aut exhaeredatos a succi stione in totum lepellit, d. l. Pen. c. de ad i. s. sed ea. Iq. ix. f. hoc tis. TEx Tus.

Unde Cognati. 13. Admonendi tamen fumus, eos, qvi in aliena familia sunt, qώive post mortemnathralis parentis ab adoptivo patre eman. cipati Derint, intestato parente nathrati mortuo, licet ea parte edicti, qua liberi ad bonoram possessionem Vocantur , non admittantvr , alιa tamen parte vocari, scillaei, qua cunati defuncti vocantur. Ex qua ita

admittunt Ar , si neque sui haeredet liberi ,

neque emancipati obstent, neque Gnatus quidem ιδ ιmer niat. Ante enim prator liber avocat tam suos haredes, quam emancipatos, deinde legitimos haeredes, ter. tio proximos cognatos. M

i I. Ea parte edicti σοι Meries Neque ex eapite altero unde I,Himi. Illud, quia alium paticio iure civili habent et hoc , quia des

tunt ese a nati . .

Lua eos t. J Etenim naturale ius eognatio iii nistortius est, quina ut per actinn civilem adoptionis perimi possit, i. I. g. q. unde cosn. s. iat.

7 9que adgnatus ullus J Nam praetor totum adgnatorum ordinem cognatis anteposuit, i. I. quis uia. in hon. yul. in se d/ sueeeg. cvn. in pr. Hodie autem l beti , de quibus hic agitur, non cognatis tantum , sed agnatis etiam omnibus praeseruntur, sublato se. adgnationis & cognationis discrimine, Nov. II 8. c. 3. O A. COMMENTARIUS. I cur ab adregarioni emancipati post mortem βω

rris naturalit admittantur ut cognati, non

i s die *id Ue huius quaestionis usum. D Eclarat lite Imperatoris quomodo acci Hendunt, quod dictium est , liberos, qui

emancipati a patis naturali se in adoptionem dederunt, & adhue, cum is moritur, in ad ptiva familia sunt, aut post mortem demum panis ab ea emancipati fuerunt ad bonorum eius possessionem non admitti : nempe non admitti neque ex eapite edic ' , quo vocantur liberi ,

quod ante quoque obiter monuimus , neque ex

eapire altero , quo vocantur agnati: sed a, mitti tamen, tertio scilicet loco mordine e gnatorum, inque eo caeteris cognatis iure proximitatis praeponi . Culus αἰ tat o TH est , qu a etsi ius & nomen liberorum per adoptionem amittunt, & agnati quoque esse desinunt λeosnationis tamen iura in familia patris naturalis semper retinent , utpote sortiora , quam ut per actum civilem adoptionis perimi possint,

4. unde eun. g. ulti sup. de les aen. tur. Cur vero minus liberorum numero, quam cognatorum a praetore habentur, chira utrumque

nomen aeque naturale si Quia absurdum prae tori visum est, suorum haeredum loco esse patrοῦ naturali eos, qui alium patrem habent eui sunt sui haeredes iure civili. Nam sciendum est , emancipatos a praetore vocari non simpliciter

ut liberos, sed ut suos haeredes, quorum numero eos habet, tiri se n pr. proinde nomen liberorum propemodum civile esse, non utique vocis sono , sed intellectu iuris praetorii. Hodie vix ullus esse videtur hujus 9. usus . Nam elim Iustinianus discritnen agnationis Sceognationis sustulerit , S cognatos .aeque aeagnatos ad successionem ab intestato vocare rit seeundum gradus cuiusque praerogativam ἔ 'ν. I ex eap. 3. O 4. consequens est , liberos, de quibus hic agitur, non cognatis. t ad tam , sed agnatis etiam omnibus praeserri. Post mortem naturalis Parentia 4 Minime mirum e nam emancipatio haec potius augere debebat quina minuere ius illud, quod ut eo- gnati in botus patris naturalis habebant, elim ad litie essent in familia adoptiva . Sane nisi ruri 'possessio patris naturalis deserietur tune, cam adhue sunt in familia aliena, eserretur emancipat s post illius mortem:

ut cineruimus Dp. g. io. dee agnatus ullus J Nam praetor totum Una torum ordinem cognatis anteposuit e & ideolieet remotiores sint agnati, cognatis tamen

proximioribus praeseruntur . Quod ultro vide tur praetor dedisse jure civili , quo agnati soli vocantura cognatis insurit sabitis. Ante enim'aetor libero, , oe. J Hi sunt tres illi gradus successionum ab intestato, aut emtius ordines succedendi, quos praetorem fecisse legimus. Primus ordo est liberorum, sive sui hae des sint, sive emancipati. Secundus legi in timorum : nam statim post Iiberos ad. bonorum

possessionein admittit adgnatos. Terilus cognator uni: quos jure civili in totum exclusos vo eat, descientibus adgnatis, 1. I.9. I. utiae lib.

. Emendatio juris antiqui. De Adoptivis. I Sed ea omnia antiquitati placa

runt: aliquam gutem emendationem a nostra consitatiρne acceperunt, quam super

20쪽

DE H EREDITATIBUS, QUAE

natural bas in auoptιonem alias dantur . Invenimus etenim mulios casus, in qui

bus filii ct naturalium successi Gn. propter adoptionem amittehant, oe adoptionefacile

re corruentes, constitutionem scripsimus ,

perquam aenaimus. quanao parens naturalis filium; im adoptandum alii dederit, integra omnia jura ita fer Dari, atque sin patris naturatis potestate permansisset , nec perit us a Nio fuisset subsecutae nisi in hoc tantummodo casu, ut possit ab intestato ad patris ad priri venire successisnem. samento aurem ab eo fι to, neque jare civili, neque peroris ex hareditate eius aliquid persequi potest, neque contra tabulas bonorum possessione agnita, neque Despciosi qωerela instituta; cism nec necessitas

patrι adoptινο ιmponatur, dies haeredem eum

instit uere': vel exhaeredem facere , hi potenullo vinculo naturali copulatum : neque si ex Sabiniano Senatusconsulto ex trabis maribus fuerit adoptatus. Nam ct in ejusmodi casu neque quarta ei servatur, neque ulla actio ad eius persecutionem ei competit . Nostra autem constitutione exceptussis, quem parens naturalis adoptaudum susceperat. Utroque enιm iure, tam naturali quam legitimo in hane personam coucurrente, pristina iura tris adoptioni ser vamus e quemadmodum si paterfamilias sese dederit adrogandum, quae specialiter 2 singulatim ex praefatae conmtutionis tenore

possunt colligi.

r Ura constitutione J L. pen. c. de adept. eulus frequens in his libris mentio, g. 1. sup r. de adopt. 6.8. quib. mod. Di par. ροι. g. r. fisp. de ob. lib. g. i. sup. quib. mrd. test. infAb intestato ad patris adoptiri, Oe. J Et tamquam suus haeres. At liberis hujus patris adoptivi Dater non fit, nee ei succedit: quia iura legitima in familia eius non consequitur, dict. l. yen. g. I. Nec obloquitur tibi Iust. cimi ait ,

emancipatione talis filii iura adoptiva diisolvi , d. l. pen. g. 2. Nam hoc non de iure familiae aut patriae potestatis intelligi debet , sed de jure laccedendi ab intestato, quod solum apud

Patrem adoptivum habebat. Testamento aurem facts J H: ne apparet, minus et se, habere ius siue cedendi ab intestato, quam aut tectamentum nullum dicendi , aut evertendi per bonorum possessionem contra tabulas, aut querela in inofficiosi. Ex trabus mar bus I Ita quoque lcg tur in Li. V uui In histites.

AB INTEST. DEFER. 38 s

pen. g. 3. c. de ad i. ct apud Theoph. Qui

lectionem immutant, corrumpunt, non corii-

gunt locumr add. Cuiae. in l. uti. c. de decur. COMMENTARIUS. 1 cuae mutatro em quam ob eati am errea succes

mutilem esse. Hoe g. resertur & inculcatur ius novum , quod a Iustiniano eirca liberos adoptivos introductum est, i. pen. c. de ad i. S de quo actum sv. de a Ut. g. Summa hue redit. Ius vetus ita suit, ut non tant iiii qui adrogabantur, in potestatem & similiam patris adoptivi transirent; verum etiam qui filii iam. a patre naturali in adoptionem alii dabantur, sine ulla distinctione jus liberorum & suorum haeredum

in familia naturali amitterent, novamque nan cisterentur in familia adoptiva . In adrogatione

nihil mutatum, in adoptione nonnihil propter incommodum, quod ex veteri iure nasci poterat. Igitur in casu filii a patre naturali in adoptionem dati ita Iustiniano placuit , ut ii datu sit personae extraneae s qualis omnis, qui est extra lineam parentum, non transiret in P testatem de sana liam huius patiis adoptivi , sed ius parentis naturalis calvum maneret, re tineretque filius in illius familia nomen & ius sui haeredis: & porro quod huic consequens

erat, ut impune a patre adoptivo restamento facto praeteriri aut exhaeredari pollet. Hoc uno tamen ei concello, ut ab intestato hute patri succedat. Si vero datus sit personae non extraneae, sed avo materno, puta aut nepos post emancipationem patris conceptus & editus avis etiam paterno, ius vetus integrum reliquit sine ulla innovatione. Ivia inven mus nonnullis ea od Usus videtur plurativo pro singulas . Nam unus dumtaxat casus reperitur, quo in adoptionem extra neo dari & patris naturalis N adoptivi haereditate excidere poterant, videlicet si post mortem patris naturalis ex adoptione essent emancipati: cuius etiam solius mentio in d. I. yen.

V ι--γ ini stato J Et quidem iure sui hvredis r hoe enim ius diserte hactenus ei tribuitur,d.l.pen. g.I. . Atque ita oecurrit haecasius singularis, quo is qui in potestate non est & tantam non extraneus , suis haeredis ius habeat, voceturque ad haereditatem una eum defuncti liberis naturalibus & legitimis. Caeterum voluit Iustinianus, hane adoptionem tantum prodesse adoptato ad solam succcssionem extranei pat is adoptivi , non etiam ad consequenda iura legitima in eius familia, d. l. pen. g. Iri uam obrem vix scio, qu d sibi velit nachOvius, qui pro ilimitat one hie addendum serib t ex P ον. li S.

Oo e. q.

SEARCH

MENU NAVIGATION