Nicolai Vernulaei Apologia pro augustissima, serenissima, et potentissima gente austriaca, in qua illius magnitudo, imperium, virtus aduersus eius tempore aemulos asseritur

발행: 1635년

분량: 318페이지

출처: archive.org

분류: 역사 & 지리

111쪽

committere , aliis eandem, atque adeo commoria cum Indis interdicere. Ne nimirum si alij ex alijs Prouincij passim ed concurrerent, in inuicem quadam aemulatione sese impedirent . aut seditionibusexortis rastento Re svom si otium ac tranquillitatem pertur rent, sicque fieret, ut assilanostra Barbati abhorrerent. Praeterea, inquit, cum Principes

nium in Indias nauigationem susceperint, vim feliciter noxium Orbem inuenerint, iustum est, ut ea peri rinatisalijs interdicatur,vi ipsi solum inuontis fruantur. Plures ille titulos dem refert, eosque legitimos, quibus Ba bari in ditionem Hispanorum venire potum tunt. Nos hic illosconsulu,praeserimus P rocum inter Castellanos Lusitanosque initio nauigationum istarum de quibusdam insulia exorta controuersia esset, placuit eam ad laxandri Sexti Pontificis arbitrium referre. Is ex O--aphorum iu lo constituta ab nisiliuis Aquilom per Meridiem versus occidentem -- linea, quicquid ad Orientem tenarum reperi-zzz.. retur, Lusitanici Iuris esse iussit, quicquid ad

112쪽

Gaurii avs TRIA CAE IOS aia contentus Ioannes Lusitaniae Rex, mille-quein sexcentis milliaribus ab Africa lineam istam versus Occidentem trahi magis postulabat nec renuit Ferdinandus Catholicus alibitum bellis implicatus.Quae postea difficultates extiterunt, facile sunt sopitae. Facta autem tam audaci Orbis terrarum diuisiones, Castellani Lusitanique felicibus auspicijs nouas terras In sulasque uenire. Religionem Catholicam disseminare, aegum suorum, imo Regis sui, qui hodie omnium Hispaniarum est unus Austriacus, Imperium non Ainunt amplificare. Qui de iure eorum dubitat, legat Franciscum a Victoria, Alexandri Sexti Diploma, Osorium Metellum,&alios, quos alio in

volumine referemus.

Atque ut in hac Prouinciarum Austriacariam enumeratione finem aliquando faciam, nemo non videt amplissimum quidem Austriacae Domus Imperium esse, inuo vix unquam ullorum Principum maius fuit, seu Vetus aeuum , seu hoc nostrum consideremus , nullam tamen in eo Prouinciam reperiri, quam non m legitima haereditate. aut amitatis vel connubi Iuro, aut do-o natione,

. . . . . .

113쪽

natione, aut testamento, aut denique iusta emptione sibi comparatit. Mouit arma non nunquam, sed ut ius suum tueretur,4 relictas sibi a Maioribus diciones contra vim aliorum vendicaret Miratur merito mundus diuinum hac in re Iudicium.Cum enim Austriacam Fa-3M g miliam extollere supra caeteras in hoc Orbe: ἡ;iag Deus vellet, non illi vim armatam, ut per alio

si ἰυηiς rum ruinas sese amplificaret, concellit, verum

2 Vir cum eodem fere tempore Burgundica Domus

f i touinciis aucta Belaicis cresceret, late etiamrint. Aragonici stellanicaque per utriusque bici, liae Regna, totque Insula d nouum Orbem sese extenderent, effecit ille, per quem Reges regnant,ut tres illae nobilissimae potentissimaeq; Domus in unam Austriacam non armis, sed matrimoniorum Iure coalescerent. Singularis illa prorsus Dei beneuolentia est, sed nimirum ciam Serenissimam hanc Domum suae Reli gionis columnam interris constituere,&illam

Principum eius ope propagare tuerique vellet. animum illis indidit, potentiam adiecit. De iam Austriaci toinde diuinae erga se benigni latici rementa sua, debent imperijsui magni

114쪽

id confitentur id agnoscunt, id depraedicant. Alias huius Europae nostrae Familias cum volet idem Deus diuina sua bonitate extollet,&lificabit. v I x.

rum Prouincias.

SAtisesse poterat eaIura , quibus Austriacae

Familiae Principes Imperium suum acquisiverunt,hactenus ostendisse,iam legitima& ab armis tam remota sed quoniam in meridiana luce nihil adhuc vident, qui inuident, Ius quoddam in nonnullas Austriaci ImperiDProuincias, Franci potissimum, iactitant, examinemus illud sane,&netam iustis Principibus iniustitiae notam inurant, paucis, quantum patitur hoc institutum nostrum respondeamus. Ius sibi inprimis esse aiunt, in Regnum Neapolitanum, Ducatum Mediolanensem in Nauarrana, deinde in nonnullas' BelgisProuincias , Comitatum Rhuscinonensem, ac demum in aliqua etiam Hi aniae loca. De singulis hoc ordine dicemus.

115쪽

Regno Neapositano. aerato TN Regnum Neapolitanum ita Ius suum

creta Franci proponunt. QMd Carolus Andin

uensis , occupante Siciliam Manstedo, ad ozzz tri ciue Siciliae Regnum euocatus a Pontificet se, ad eoque Regni Ius5 Regis titulini aco perit,ac demum superatoManfredo conceden, teApostolica Sede possederit.Accedu

Aragono, sit adoptatus,cui Renatus eodemIure successit. Vigentvi Pontificum concessiones,quibusr

uini R iistius possessimi--.xo sis Serenissi mi Principes Austriaci cum authoritate Pontis a priuatuit Siciliae Regno N nsi edum fuisse confiteantur, tum Ius eius 'don: R item φω semina Conradi filium: Frederici ii iotem mansissi contendunt, nec unquam illi diam linitimus ines esset, a Pontificibus ablatuna. Is autem cum N -li Carpli Andegam DB ijcere securi cogeretur , proiecta e theatro chirotheca Ius mane suum in Regum Hispaniae, Facilliani u istulix, baeisdemque suun He- dericum

116쪽

Gauris . Aus TRIA CR. ostlericiam a Castella amitae filium pronuntia- ait Eam chirothecam, ut Pius Pontifex scri-oit, nobilis vir quidam excepit, letro Ara goniae Regi praesentauit. Fuisse equidem a Ioanna Secunda adoptatum Ludovicum, sed eadem iam ante Alphonsum adoptarat, cineum Regni sui Ius propter singularia merita contialerat. Adeo quod acceptatum erat

placuerat, ut Iura volunt, reuocari omnino nec

potuit, nec debuit. Quanquam si reuocari potuisse concedamus, fatendum erit potuisse Reginam eodem Iure factam de Ludovico adoptionem irritam reddere in priorem Alphonsi confirmare, quemadmodum factum esse Historicorum fides testatur. Iam

cum ante Ioannam Ludovicus e vitas excesserit, nullam Regni haereditatem adijt, nec in posteros transmisit. Neque hactenus Austriacis in ante eos Aragonijs , Pontificiae concessiones desuerunt rimo etiam publica Iulij Secundi sententia declaratum Historici Mimant, Neapolitanum Hieroislymita numque Regnum ad Ferdinandum Catholicula pertinere, cui Austriaci in Hispania Resci ad baec usque tempora Pontificibus Ius iij eorum

117쪽

xi o rure approbantibus successerunt Iidem quod quantum debent, cum honore praestant. supremam Ecclosiae authoritatem agnoscunt Rationes alias, ne modum exiredam, se murib, dicate sibi Galli contemsimi. Joannes ammou Galeacius Mediolanensium Dux Primus pra I. i. filios Ioannem Philippum filiam bucina ηosem Valentinam. Haec Ludovico Aureliano Caroli Sexti Galliarum R is fiam nupsit ege, quam pater dixit, ut si Gale illiberi mares nepotes , caeterique deinceps posteri sine libens maribus decedemit, valentinae eiusque seris Mediolanensis diuo haereditaria redderetur ita refert Fnanciscus Bela vis Metensis Antistes. Bonifaciti NoniisPontifex earns j cessionis taurati l em appetes miti cum ait --tem Ioannesin Philippus Galaaci, Valentinae futura nullasuperstite mastula prole, quoliis gitimo thoro esset vitam cum morte Comini mutarint, Mediolanensem ncipatum d dio procul ad Carolum durelianum Valentinae

118쪽

GEMTic Aus TR i AC s. IItinae filium haereditario Iure deuenisse, ab eo ad alios in ad ipsos etiam Franciae Reges exeadem stirpe Et hi quidem plurima grauissima que bella pro Mediolanensi Principatu esserunt, eundem non semel obtinuerunt, Caesareum Diploma&possessionis Ius acceperunt, ut a Maximiliano Caesare Ludovicus XII. Praeterea Maximilianum Ssortiam, cuius pater Ludovicus S rtia titulum & Diploma a Pximiliano Caesare acceperat Ius omne suum in Mediolanensem Ducatum Francisco Francorum Regi cessisse. Ius autem suum Austriaci Hispaniae Reges κέρνη .non leuibus sane rationibus tuentur. Rc inpri MI mis substitutionem Ualentinae Ioannis Galea corin. cij filiae matrimoniali contractu stabilitam Imperatores,qui Ducatus Mediolanensis sunt Patroni, ratam nequaquam habuerunt nec illius petita ab ijs approbatio est. Erat tum quidem Interregnum, at peti tandem inelecto Caesare potuit, quod factum non est. Neque hoc Pon. tificum Romanorum Ius esse, vesci, vacat Imperium, seuda Imperii concedere axit Actas de eorum Iure donationes quacunque ratione possint inscijs Imperatoribus,aut eorum inGer mania

119쪽

mani Vicarijs Imperijque ordinibus approba Hac euersa Valentinae substitutione quae vim habere sine Caesaris patroni consensu numquam potuit, Francorum Ius uniuersiam cor

ruere.Id vidisse Philippum MariamValentinae fiatrem, qui nulla lia 4 substitutionis eius moesi ratione moriturus Alphonsum Atino. num testamento haeredem scripsit,& Mediolani Ducem nuticupauit. A quo non longo successionis ordine Ius ipsius Hispaniae Reges

acceperunt. Maximilianum Caesarem dat a Ludovico S rtiae, ut loquuntur, inuestit iam, postea reuocauisse, nec filios eius in fidem receptos fuisse Eundem Caesarem quidem L

douicum Regem tametus,quam Claudiae filiae nomine Clientem agnouisse, sedaea lege, ut nisi Claudiam Carolus Austriacus qui postea Imperator vati rem duceret ne epineu, res tisset nullum Ius Ludovici esse censere; irsed ad unum Carolum perueniret. Atque hoc ita ratum videri debere, ut irritum reddi deinceps, qui quid alii concessiim fuerit,nequaquam potiarit. Maximilianum Sfortiam, qui cessisse Francisco Regia duum dicitur, nunquam at C a re Clientem agnitum, nec titulum, nec

120쪽

Diploma accepisse proinde Principatum in

Franciscum I. transferre sine Caesaris Patroni

authoritate nunquam potuisse. Imo Francis '' cum postea Iuri suo, si quod unquam fuit, non semel renuntiauisse. Denique Austriacos hactenus a Caesaribus Patronis clientes semper agnitos, titulo, & Diplomate ornatos Imperium agnouisse, ei nunquam, ubi opus fuit, defuisse. . l. De Regno Nauarra.

Auarra Hispaniae Regio est, cuius pars praecipua trans Pyrenaeos montes cinipsis montibus, altera cis montes Galliam versus Metropolis Pompelona seu Pompeiopolis est Antiquitus Reges suos habuit tum Romanis, postea Gothis paruit, tandem a Mauris quoque, ut aliae in Hispania Regiones, occupata Garsias Tmenius eiusque successores Mauris paulatim eiectis receperunt, ac tum Duces suos cum Aragonia habuit usque ad Ennicum Austam,qui primus Rex suit,& Nauarram cum Aragonia ad posteros transmisit. Inter hos Sanetius Maior, diuisis inter filiosa nis, Garsiar

auariam a nauit , quem multi alij secuti

SEARCH

MENU NAVIGATION