장음표시 사용
201쪽
mm, ut certior factus est de rebus in Hungaria mutatis, non paruo dolore concepto, redrit ad fratrem, qui non magnopere visebatur angi, quod Hungaria, propter maxima locorum interualla, pliadium aegre, tulisset. - . GScottis, intellectis Ammiratii rationibus, conlcripsit ad triginta millia. Rebus geren- non intererat ipse, sed filios nouem ad .. vile voluit'progressi in hostem, longe I teque vastarunt agrum. Sed certiores facti Anglum aduentare cum septuaginta milli bus , non substiterunt. Et ille quidem eos persequi retroceden tes. Ibi tum Ammir lius ad praelium hortari r quod Scoti, quo-niam & multitudine superari, & Anglorum in re militari peritiam habere suspectam detrectabant. Et apparebat Anglos vix unquam infestiores fuisse Scotis , proptereac sqpod hi externum etiam militem sibi ada iunxistent, & illum quide e Galliis petitutam hoc nimirum immoderatissime ferebant. Scoti, quo fidem facereno Ammiratio praelium urgenti, deduxerunt illiam in montem
vicinum, insigniter sublimem . unde potui
omnem hostilem exercitum prorsus co Vmiliari. quem ut vidit, acquievit eoru .
202쪽
sententiar, qui minime suadebant conserendas manus. Ne tamen nihil egisse viderentur, coniuncti Scoticis copiis Galli irruerunt in ditionem mallensem: ubi aliquanto etiam plus damni quam in Anglia dederiit. Lenclastrius & multi alii, persequendos ex stimabant: sed dissuadente quodam no minimi precii, & adducto in odium atq; suspicionem Lenclastrio, quasi is regem eo protruderet , ut in pugna oppresso ipse in regni administratione succederet: mutatus est regis animus. Porro quantum postea malum in Angliam inuexerit ista regi iniecta suspicio de patruis, silo loco intelligetur. Vt animum rapinis & depopulationibus explerunt, Scoti cumGallis redierunt a s suos. Sed dictu mirum, quantam in illis ferociam & inhumanitatem deprehenderint Galli. pa sim erat audire 'uerelas graues atq; mina ces dum hic de frugibus protritis atque humi deiectis, ille de arboribus praecisis, alius de re familiari sibi ablata, magnas mouere turbas, adeo ut palam dicerent, non prius in, Galliam redituros illos quam iactura omni . dc damno resarto. Quid agas 3 Coactus id eo fuit his rationibus Ammiralius placare omnes, quotquot dς iniuria sibi iacia que- - t
203쪽
iso F R O S S A R D T, Gandaui septennali bello defatigati, pa-eem quidem optabant, sed tacite Nam Sylvanus, qui plus & commodi & dignitatis propositum sibi videbat in turbis , ita retinebat eos, ut . palam vix ullus auderet pacis meminisse. nihilominus per duos quosdam solentiores ciues, maxime studiosos quietis & tranquillitatis publicae, tum per nobilem quendam virum, honesti ingenii, & in Galliis valde gratiosum, res eo suit deducta ut Burgundus, nuperTiandriae dominustactus,& aequum & facilem se praeberet, eo que magis sub proximum ver in Anglia statutum haberet bellum facere.Pacis formulas au inqrsatis prolixe enumerat. Ssuaniis, hunc nuncium adeo non gratum ut intelle-
iit, cum Anglo quodam , genere nobili, rquem Gandaui multo ante flagitauerant 1ibi dari praesidem urbis) in Angliam abiit.
Nam etsi firmata pace extra periculum esse videbatur, tamen multitudini dissidens, migrandum putauit. Auctor , a commemoratione harum rerum scribit, se, ut plenius cognosceret res gestas in Hispanii , Lusitania, Aquitania, vicinisque regionibus, cum esset in ea aetate ut labores itineris ferre, ea ingenii mediocritate, ut, quae intellexisset, describere & mandare monumentis posset:
204쪽
deuenisse tandem in familiam Castonis, principis a Fiax, viri tum temporis clarissimi. apud hunc aliquot menses commoratum se familiariter, edoctum de rebus pla-rimis & ab ipso principe & aliis magni nominis viris, qui rebvsplerisque interfuerant ipsi. Narrat inter caetera tristem quendam euentum, &quem natura ipsa resormidet. Res ita habet: Comes a Foix, vir strenuus inter caeteros, nobilem quendam iure belli captum tenebat: qui, ut custodia eximeretur , pactus erat dependere quinquagio hancorum millia. pro qua summa fidei uisionem interponere volebat rex Nauarra cuius sororem Comes uxorem duxit. se
diffidens regis ingenio, quem fortaise pro pius nouit, nisi meliori satisdatione facta
noluit liberare captiuum . uxor subirata,a eo non haberi fidem fratri, modeste increpare maritum , &non conquiescere donec illi perstasisset,iacta interi ni mentione, sibi in dotem deberi tantam summam, ideoque non esse quod fraudem metueret. Hoc igitur pacto solutus captiuus, ut ad suos rediit, quo fidem liberaret, collectam pecuniam certo tempore misit non ad Comitem, sed
fideiussorem ipsum. Quod ut resciuit ille. miratus, nihil ad se mitti, per uxorem, quae in s
205쪽
χῖα F R. 3 Iprofectionem libenter suscepit. sententiam illi suam significabat, comonefaciens eum fidei.Tum ille ad lo rorem, postquam acce- sit mandata, Omnis,inquit,haec pecunia ad ire pertinet, eam que maritus ratione dotis tibi debet: ac, postquam semel ad me est lderata, non patiar illam hinc auferri. Ibi f. vero illa coepit obtestari, mutaret sententiam. futuram hanc veluti segetem vehementis & perpetui inter ipsos odii dissidii- que. non ausam reuerti se, ni simul & nummos adserat. se auctore illum habuisse ratam fideiussionem &liberasse captiuum; a- liqui nihil horum fuisse facturum. In se re ,dundare omnem culpam,esse illu ingenio i- racundo& implacabili, si videatauinus id-tegre secum agi. Cum sepe in hanc senteuriam locuta, parum ageret : illo nihil mutante, ex metu permansit ibi. Commoransem iis locis matrem silius, eiusdem quo passer nominis,grandior factus, oblectandi sit gratia,inuisit:&a mensibus aliquot, abitionem inde parans, nullis rationibus illam, ut , secum rediret, permovere potuit. Abiit itaque Pampelunam salutaturus auunculum,.qui & humanissime illum habuit,& abituro multa dedit insignia dona, & inter caetera, .crumenam cum pyaeide referta pharmaco
206쪽
quolam in puluerem redacto . cuius erat ea vis i , qui vel minimam huius particulam de; astasset, illico vitam expiraret. Offerens ad lescenti hoc tam venustum munus, vi-dε, inquit: suauissime nepos, patrem graui&tantum non irreconciliabili odio concita una in t natrem. Nemo credat quam id nihi dii pliceat: &iure etiam tibi displicere de ei. sed, ut malum istud tollatur, age, cum adpatrem redieris, per occasionem iniicies 4rediocrem huius pharmaci partem in cr-bam, quiapponetur ei. verum id occulte sa-cizs. itaque futurum est vet, qui nunc illami pensissime odit, sumpto eiusmodi cibo, preter eam non sit desideraturus aliud, adeoque discedere illam E se vix unquam patiatur. Tantus erit amor, tarn ardent als ctus. Nimirum hoc ipse tu vehementer et tim debes optare. sed imprimis caueto, uecui rationem hanc tuam aperias. alioqui luderes operam. Adolescens, ut qui rerum es
set imperitus, existimans auunculum , de quo nihil unquam mali Tu spicari volui set, bona secum fide agere, & ex animo lo qui, suscepto pharmaco, pollicitus ita se Acturam, discessit. Reuersum pater benigne allocui, &sciscitari de rebus nouis: tum siqua dona dedisset avunculus. ille, data sibi in q
207쪽
I 84 F R O S S A RDI dona protulit omnia, praeter unicum ill
Caeterum euenit ut filius Comitis noti quoniam cum fratre admodum vivebat miliariter, qua nescio occasione, cum instem illius incidisset, offenderit crumencibi suspensam, in qua 'bolfecit continera quiddam non vulgare: &roga tys ab eo de-
4nde frater, qvid esset illud quod ad pectit,
circumferret perpetuo, colore mutato, non
respondit, iratus etiam illum eo usque coa scium. Post aliquot dies nato inter ipsin, idum pila exercerentur,dissidio, ille fratrem nothum pugnis mulctauit. hic oppletus t crymi Si, cum aliud non possiet, recta Comitem adiit, exponens iniuriam sibi factam L fratre,qui non immerito caedi posset,&v bere castigari. Cur plagas meritum exist mas Z inquit ille. Quoniam , ex quo tempo re huc a matre rediit, circumfert quiddam ad pectiis, odore graui, nescio quem in vς sum, nisi quodfuturum mihi dixit, ut mater, breui reconcilietur tibi. Tum ille puero in iungore silentium, & suspicati male. Vt ad prandium consedit& filius, ex moret cibum praedegustauit, animaduextat crumenam a collo dependentem. Accersit illui' ad. se, quasi in aurem dicturus aliquid. Vistro
sus accessit , yestem illi explicat, & aut
208쪽
erumenam praescindit. phari naci periculum facit in cane, qui, ut deuorauit, illico mortuus concidit. Tum inflammatus ille, & toto corpore concussus, in filium insurrexit, crudelia facturus haud dubie, nisi, qui esse m erant nobiles, indignitate rei ac simul nouitate perterriti, illum cohibui ssent. Ibi, cum aliud non posset, graui oratione dete starefilium: qui se, parentem suum,a tantis bellis, quae contra magnos & potentes tapeprincipes. locupletandae haereditatis & pr ferendae ditionis caussa sustinuisset, tam inhumano & atroci mortis genere voluerit α' medio tollere. Nobiles, quantum. fieri potuit, iram illius mitigare. Filium in carcerem abduci ne qua dilaberetur, exacte
seruari iussit, grauiter interminatus, propo sita crudeli poena custodi,si conniveret. praeterea, plus minus quindecim, genere nobiles omnes, atrocissimis puniuit suppliciis, quod, cum filio essent familiares, tale facinus non aperuissent. In coetu deinde ali quot ordinum quos adesse voluit, certo die, cum impiam & immanem filii cogitationem ea posuisset, varie multumque exaggerando, censuit illum capite plectendum. interces sum est ab omnibus una voce , deprecantibus adeo non humanum exemplum. neque
209쪽
discedendum sibi prius inde putatumo quasti data ab illo fide, saluum & incolumem futurum filium. Pr stitit ille quidem quod
pactus erat: sed tamen custodia continuit. Et huius rei fama cum apud Gregorium visedecimum , tune Pontificem, increbuisset, Auenione Cardinalibus aliquot missis ne,
gotium dedit, ut modis omnibus filium patri reconciliarent integre. 'Sed nimiunarus fuit illorum aduentus. Adolesces enim, per dies sere decem , quibus tenebatur imclusus parum edit, quantumuis apponere tur cibi. sic ut credibile sit eum ex cogitatio
ne rerum omnium, ingenti dolore conce-.
pto, praeter mortem non optasse aliud. id ubi Pater accepit , reserente carceris praese elo, ingressus animo turbato. ac tum culta tellum, quo repurgabat ungues, manu lenens , quo nescio fatali malo, venam quan-
da gutturis illi incidit, additis interim verbis asperrimis, quod cibu non sumeret. post abiit. Subsecutus deinde loci eustos offen- 'dit illum plane mortuum. Hic nuncius mirabiliter afflixit patrem quantumuis turbatum ante. nam praeter opinionem id illi prorsus accidit. HSupra narrauimus de morte Ferdinandi, Lusitaniae regis.in cuius locum minime sus
210쪽
fectus est Castiliae rex Ioannes, desuncti regis gener, verum alius quidam ecclasiastici ordinis, Ferdinandi frater illegitimus i idque ciuitatum potius quam nobilium voluntate. Quo quidem nomine Hispanus illico missus ad Rem pu blicam Lis bonensem, illis locis florentissimam, legatis , incusare eos grauiter & reprehendere, quod sibi, quisliam unicam optimi regis haberet uxorem, ademptum regnum, transtulissent meum, qui nullum ius ad suae caussae approbationem adferre posset. Cum id frustra esset, nec illi quicquam immutari viderentur, conscriptis circiter triginta millibus , vrbem illorum obsedit. ubi cum ad annum.& eo plus, nulla re magna perfecta,durasset. pestiletiae vi coactus, quae viginti pene milita absumpsit, in Hispanias reuertit: nec ita multo post venerunt E Gallia suppetiar. Q gae quidem res animum illi auxit. Caeterum , Hispani putabant dimittendum exercitum : Galli vero sententiam di ipsi rogati,probabilibus in medium adductis cau-1is . cum hoste confligendum suadebant. Quo tempore a Lisbona retraxit exercitum Hispanus, appulerunt illuc aliquot Anglorum triremes. non hos quidem eo misit