Musæ etonenses:

111쪽

MUSAE ETONENSES. 8i

Hinc exaudiri voces, noctisque per umbram Carmine fatidico 'bscoenas stridere volucres. Interea fatis, venturaque anxia sorte Mens trepidat quae se maneant post funera sedes

Quaerere seu rapido correptam turbine ferri as Fata velint circum flammantia moenia mundi, Extra anni solisque vias seu frigore tardam Duratas perferre nives, atque aequora lato Perpetuo constricta gelu claustrisve sub imis Sulphureos habitare lacus, flammasque furentes o

Eternum; sic ipsa graves arceSSere luCtus, Ultricesque animo gaudet praesumere Poenas.

At neque jam moestos, quae pandit amoena locorum Ambrosio natura sinu, citharaeque loquacis Fila movere animos, rigidanique e pectore possunt Excussisse Deam et non secius illa timore 36 Ingeminat, placidi prohibet solatia risus, Demissumque gravi contristat lumine vultum. Nonne vides, qua corda gemens miserabilis Indus, Ignotique timens suspectas numinis iras, o In se sponterana poenas excogitat acri Corpora supplicio excruciat nunc frigore mortem Invocat ultricique fame; nunc membra volutus In terram lentis cruciatibus aegra fatigat.

112쪽

Illa pio docuir natorum sanguinem tres is Commmulare manus, quoties ululatibus undas Rabbiacae sonuere, et Bainsta ad funera altas Himioniae, cum foede suo gens rite patri et Sacra Deo. Templi seget ingens are Moloch Et latices sacrosque humani sangmnis haustu so Flagitat horrendasque dapes it palli Mnter, Impubesque gerens devoti corporis artu Ter saevum t at ore Deum ter dira precati Numina, ter pavidae suprema dat oscula proli, Attollitque manum trepkant Luciui3que retortis Projicit in medias, succiso gutture, statum si Nequicquam moriens acre ciet ille querelM Triste gemens laeto reticant cimiuntino ueptanti Tympam, et exiles vincunt fera innua fletvi

113쪽

OUAS vaea per terrai verssis oblita lyraeque, Finitimi Thamesis filia, Musa volast , Cur Pindus, tibi, pia a ceciivsse m Ismu Cur patrii potior furebat Hybla meso

Est, ubi tam varios aestas sibi sumit amictus, Nec nullo interea gramine vernat hiems p Est, ubi tot colles tondent armenta supinos, Vellere qua splendent candidiore greges tForto tuas tenui modulatur arundine laudes, Teque sibi comitem rusticus Arcas habet: Io Non tamen Arcadiae campis me jugera cedunt;

Hic gramen vestit pa3cua culta SegeS. Hybla suas, age, Pascat apes, mons Maenalus agnos; Semper apes et oves Anglia, PaSCe meaS.

Quid Siculas frustra memorare juvabit aristas, Is id silvis Tempe clara, Choaspin aquis t pascua secundo Thamesis mea flumine lambit, Pascuae, vel Sicula ruat erra jugis. Bic, ubi culi meo respondeat rura labori, Pro pastu domino vellera reddit ovis ad

114쪽

Scilicet haec Calabras multo superantia lanas Indus, et haec petiit per mare fuscus Arabs. Arcadiis natum memorasti Pana viretis; Ipsa suos habuit silva Britanna disces. Nec talas olim, quales Britannia, quercus es. Nutriit Idaeo silva dicata Iovi: Anglia habet quercum, quae mox regina per undas Horrisono Hispanas terreat igne rates.

115쪽

ENIM INGENIO.A. D. I so.

FORTUNATA arbos, silvis magra omnibus una Cui datur Aonio posse placere Choro. Illam non ignes trifidi, non fulmina turbant, Invidus aut rapida proruit Auster aqua. Excussis iterum foliis, versoque resurget ,

Stipite, cum ae suo vate superstes erit. SI Sacrae quercus, sic religiosa vigebit Laurus, Pieriis concelebrata modis. Faunorum taciti secessus numen habebant, Nec Dryadum latebrae, nec sine laude nemus. Carmina si desint pulchri nec Adonidis arbor urHactenus illaesas viva tulisset opes; Nec Jovis in luco quercus, nec Palladis arce Fronde honoratis staret oliva comis: Durat opus vatum, et Mariani fama recessus, Is

Qua pulsum abdiderat nobilis umbra ducem. Cantat Alcinoi jam nunc pomaria florent, Et sata Maeonio carmine Silva viret. Quid referam, quod adhuc fulvo se germine ramus Jactet, et auriferas proferat arbor opes t o

116쪽

Quis nemus umbriferum Daphnes et amoena virere Nescit, Orontea qua fluit amnis aquae Hennae prata vigent, ex quo comes isse sub umbras Dicitur inferno rapta ueRa duci. Nec tamen Elimae si quid mea carmina possimi Delebunt placidum tempora hinga nemus asSemper honos, nomenque tuum, silvaeque minebunt, Dum Thamesis liquidas per vada volvit aquas. Ulme, preeor, rimari tua me, tua protegit umbra Conantem teneris nectere vexbii modis so

117쪽

QISTE ratem, quiemque freti securiis et aurae Negligis iratos, quos habet unda, Deos.

Nec prius oceano fragilem comitte carinam Quam Thetis accipiat rite vocata preces. Liba feras, ventique memor subitaeque procellae, dFlectat et aequoreum victima Caesa Iovem. Nec maris aut coeli pellacia linquere portum. Suadeat haud servant pontus et aura fidem. Nam nec spreta leves poscent sibi numitia poenas; Devotam feriet justa procella ratem. IOIamque regi indocilis non arte, sed impete fertur Per conjuratas territa puppi aquas. Accipiet, scopulis vel surdior, aure querelam, Nec feret auxilium saepe vocata Thetis. Ipse etiam intrepidus vates retinacula solvens Is

Infelix dubium carminis urget iter: Vela dat oblitus Phoebi, sed vecta per undam Navigat infausto flamine missa ratis. Nec minus incautos hic perdidit error amantes, Sera dolet laesam spreta marita fidem sto

118쪽

Ipsa oblita sui, subitaque cupidine Dido Capta dedit profugo sceptra fidemque duci. At Dea conjugiis non favit pronuba taedas Funereo accensas igne tenebat Hymen. Quid non fecisti, ne perfidus hospes abiret as Finibus arceri debuit ille tuis Quod temere ignotum tectoque animoque receptas, Stultitiam quereris, Colchi, relicta tuam. Quem malo nunc magico tendis sopire veneno, Iste fuit primum praepediendus amor so

119쪽

Axo Deorum quicquid in terris ades, Cui cura gens mortalium, Quid ista, quid fert umbra Cur in me silens Immota figit luminae Cur inquietis assidens praecordiis

Mesa torquet viscera pQuid, quod per antra solus occultans caput, Per tesqua dumis aspera, Humana vitem sedulus commercia, Fluctusque tranem turbidos, Io Et exterorum civium frequentiae Ignotus exul misceari , aequa figens transfugae vestigia Infestus occurrit Comes. Quid quod renidens turba me sodalium is Luxuque mensa regio Invitet aegrum, suadeatque tristia oblivioni tradere, curasque terroresque vanos pellere

jucundiore Liber, o

120쪽

Vix prima cordi laetior concesserim Festivitatis 'udia, Quin ere mensas, iste contur bans furor ostentat atrox vulnerari

Dum palpitanti decidunt trementibus es Excussa labris poculat Sin strata corpus presserit catalia Dulci sopore languidum, suoque Morpheus victa clauciam istam Suffuderit papavere; go Hic triste nuda vis diei qmmans eaput

Pavore somnos excutit,

Noctisque lurido migrantis tempora Formidolosus amballat: Sin nec Deorum corda mium Preces sNec caesa placet victima, Mox sanguinem sat expiabo sanguine, Ponamque devotum Ca-t. At o umbra, sic reposta sedibus sinas Haec ossa conquiescere. -