Musæ etonenses:

191쪽

Non talem Pellae fatebitur aula tyrannum, Cum tumida fugiens voce peribit honos Quid Perseus p vel quid Demetri luctus inanis, Ore pias lacrymas flebiliore ciens pCum trepidus medio Princeps sermone fatiscit, asNi monitor solitam voce ministrat opemo lito fratrisque doli, patrisque minarum, Altera soliciti causa pudoris erit.

192쪽

s I EAT QUAECUNQUE ROMANA LUGEBIT

A RIMUS ovans, raptisque insignis Floratius annis, Tela gravi quassans ibat adna manu. Quem Soror, ut muris venientem expectat ab aliis, Fila trahens lenta desidiosa colo, Vidit, et agnovit caesi procul arma mariti, Agnovit croceam fecerat ipsa togamulas dedit manibus fusi cecidere remissi; ique fuit, roseus fugit ab ore color. Exuit inde furens, rapidoque ita fervida cursu Evolat, ut magno concita Baccha Deo. Io Et procul; - O nec adhuc fraterno nomine dignus, ' Haeccine fers oculis obvia dona meis ' Annesios ultro cupis irritare dolores,' Et sponsae occisi porrigis arma viri tu Hei mihi sacratam tibi castae ad Palladis aram

rium prece turicremos devenerata focos, I6

Ut reduci possim circumdare brachia fratri s Heu nimis ignaras audiit illa preces. Vivit enim fratrer Iacet uda abjectus arena, Et latre, et vita carior ille me, aci

193쪽

At tibi Di meritas sumant de sanguine Poenas, Si qua manet laeso vis pietasque polo. Qui ferro tuleris vetitoque immane duello iumpere, quae fidus foedera sanxit Hymen. Redde virum sponsae connubia redde sorori as Mei mihi quo miserum nescius error agiti Isse procul gelidi friget sub tegmine coeli, Fusus ad hiberni tristia flabra noti. Dignus at ille tamen, cui sceptrum dextra teneret, Quem tremeret summis Roma superba iugis so

Quid patriae mihi vanus honor Quid gloria regnit Me miseram luctus integrat illa meos.' Cui frater neque enim modica jam percitus ira Audiit insanas increpuisse minas ' At tibi, quam generi fisam et juvenilibus annis v Non pudet Albanis indoluisse malis, 36

Ipse necem inveniam: magni vocat umbra mariti;

I, sequere egregium fida puella viruni T

194쪽

rio MUSAE ETONENSES.

AURA, per fluctus tumidos carinas Deferens, quo me miSerum Aura, duces t a domo posthac mala servitutis Dura doleti, Doricas visam peregrina terras, Thessalosve agros, ubi volvit undas Prata per laeta Apidanus, benignoque Irrigat amni An petam jussu domini superbo Insulam, ramos ubi palma densos Is Sponte Latonae viridisque laurus Protulit umbram Consciam partus Vibi Delienses Virgines inter cithara tuosque

Aureos arcus Celebrem aureamque, is

Cynthia, vittam tAut equos veste in crocea Minervae Currui jungam Aut referam Gigantum Ausa, quos magni Iovis ira flamma

Vindice fudit i m

195쪽

Hei mihi quo nunc abiere nati pHei mihi quo nunc miseri Parentes pConcidit Divom domus, inclytaeque. Moenia Trojae. Me nova, heu tellus, Asia relicta, asCemet ancillam, egregia creatam Stirpes servitum generos Graiis, Matribus ibo.

196쪽

QUALIS ad extremum Tanaim et Maeotsdos oras Tartaris horrente lustrat reus inebla cestipos;

alis Arabs, cui certa domus, certique penates Ignoti undantem sitiens qui tentat arenam, aetemumque novos sertur rudis hospes in agros: GHaud aliter primaeva hominum gens castra ferebat Mobilia, incertasque domos: non tecta, neque Trebes, Non delubra Deum sublimibus alta columnis Splendebant lato tum valles castra profundas, Implebantque novos tentoria barbara Cosses Io At simul ingenium primas excuderat artes, Gens edura virum campestria tecta relinquens Oppida molitur. Iamque horrida moenia Crescunt, Indultisque faber complet rudis aedibus agros. Mox opus artificum primorum artemque polivit

Usus, et e terra templorum surgere moles 16 Paulatim coepere, et duris montibus orta Marmora caelatis splendescere caesa Columnis.

Tempore quo penetrans nebularum limina Belus Affectasse domos fertur Iovis ille minaces go

197쪽

i coelum struxisse arces, ille aethera sumntum Dicitur amini audax tetigisse caca umeri Olympi. . Tum quoque per latos tellus aegyptia fines Marino, eas plumbat opes . ea prima vinantem Barbariem artificum et chreis compeiurumit artem I gibus hamomaque decora palatia cinxi AEn, veteres Thebarum arce i it flumine Nilus

Attonito, spectans vastas Circum unc sique turres, Atque coronatas miratur marmore ripas.

Hinc Graii didicere domos, hinc ponere templa; Ecce, Corinthiaco ut niteat splendore theatrum si

En caelatum opifex marmor teretesque columnas

Curvatis foliis patuloque ut obumbrat acantho Gaudet Ioniacos cultus domus ipsa Deorum Induere exomatque modestia Dorica fanum, Composit simplexi et timestate verenda 36 Ipsa aureas nubes, ipsi arcem Pallas Olympi Linquit, et ornatas coelo praeponit Athenas.

Sed quo tam subito Graiorum evanuit ordo pQuo decus Italiae t rabies en Gothica pulchram

Simplicitatem insana aufert, artesque modestas IEmit, inque vices immania templa reponit, Usque laboratas moles, tristesque avemas. At cessit tandem iste furor veneresque Pelasgas,

198쪽

Romanumque decus miratur cultius aevum sHarmonia Angliacas jam visit amabilis oras: Tandem rege suo haud indigna palatia surgunt, Nobiliore Deus colitur fano undique pulchro ordine templorum splendens Augusta fatetur, Quale decus funamque Inigonis debeat arti sae

199쪽

MUS. ETONENSES. iri

Cercopii ex Corinmae, A. D. I sse

X ERLEGE versiculos, nec dedignare, Corinna, Quos signare notis abditus audet amor. Dextra tibi scripsit, quam mallet lingua, salutem, Diceres non votis sussicit illa meis. Nec queis, Nympha, precor, te Cercopithecus adire Tentat, inauditos sperne, Corinna, modos. dHorrida ne facies, ne durae murmura vociS, Ne moveat bilem cauda ferina tuam. Non sum qualis ramo facies mihi dignior olim,

Et fuit in nostro gratior ore onuS IO Tu tamen, o virgo, longi miserere laboris, Atque animae casus disce, Corinna, meae. Iam decimum coeli per signa revolvitur aevum, Et messes reboans area mille tulit;

Ex quo flaventes peragravi Gangis arenas, Is Et Samio vigui doctior arte sopho. Meque ibi, quo volitet divinior aura SuperStes, Quasve ineat socio corpore miSSa vias, Edocuit Genius sensus dedit ille petenti, Quas potuit Lethes non abolere liquor to

200쪽

Ut quocunque ferar, quaecunque in corporis migrem, Perpetuas recolat mens memor usque vices.

Haec eadem, ah quoties humanis artibus exul Hospitibus latuit purior aura feris. Cur referam quid equus tulerim, quid in aequore pisci

Nun rex, nun parvo sub lare sutor eram. ati

Et ne te nimium discrimina nostra morentur Ah miserum recolas, dura Corinna, procum. Ille tuas media pulsans sub nocte fenestras Implebat querullis compita lata sonis et IOAst hieme invisa, et letali percitus Eum, Occubuit formae victima, Nympha, tuae. Ille ego, pallentes ubi liquit spiritus artus, Lustrabam thiopum comicus hospes agros. En me bis tua vincla premunt, gratissima vinCla, Participem lusus, participemque tori. 36 Quaeque olim petii, nunc ipsa ultro oscula donas, Oscula gelotypis invidiosa procis. Ah noti ne cesset amor ne gratia cesset; Mutatum foveas usque Corinna, virum.