Musæ etonenses:

171쪽

MUS. ETONENSES. 1 i

llara fluit supra, coelumque levissima tangit.

Saepe etiam videas magno se expandere motu Aera, et admota penitus rarescere flammas

Latius hinc implet spatium, primisque recusat as Finibus includi, gelidae tunc impete vasto Particulae circum incumbunt hinc ordine flabra

Ventorum strident, quassumqile per aera saevit Natura, et justo Cupiens examine totum Suspendi, varias partes sequare laborat. go Nec tam contractis elementa Coercita normis, Quin saepe alterna lege hospitiisque fruantur, Qui sibi saepe undam sinat immiscerier aer aestivus, pariterque unum coalescere in orbem. At tandem latices hiemalia frigora densent, sEt quoniam superas regiones rarior aura Frigidiorque fovet, coeunt circum undique aquai Particulaea varia hinc inter se vincula nectunt,

Couectasque implent nubes tum liquitur aer, Praecipitesque cadunt guttis subtilibus imbres o Sin guttas denset frigus, simul inde globosa Concrescit grando; sin nubes ipsa eletur, Tenuia descendunt specie fragmenta nivali. Quid loquar, ut vitam cunctis animalibus aer Praebeat, ut vegetas tueatur spiritus herbas sLE

172쪽

Scilicet humanum corpus fovet aura salubris; Deinde supervacuos removet, Purgatque vicissim Humores alias nimium saturata veneno Tabificis arderet moles, et noxia corpuSFlamma nimis premeret, letumque inferret acerbum. Namque ubi viscosus fluit ad praecordia sanguis, SI AEgrotumque hebetat, vena tardante, cerebruma Inde latens aer paulatim e corpore virus Elicit invadens pulmonem hinc purior artus Sanguis obit, tenuisque suo delabitur alveo Ss Hinc etiam citius redeunt a pristina vires, Et rediviva salus justo moderamine floret. Cum tamen aura gravis vario spiramine foedum

Virus alit, cupide foliis hoc imbibit aer. At saepe incaluit morbi gravida aura veneno, o

In citque polum circum contagia dira Sparguntur, neque temperies purissima coeli Victricem reprimit pestem furit illa, minansque Exitium, vitiat funesta tabe medullas. 6 Hinc pecudum atque hominum morientia corpora Passim

Strata jacentri neque fas medicos avertere succos Triste malum, donec paulatim abolere furorem Coeperit ultro aer, et morbi causa recedat.

173쪽

MUSAE TONENSES. I '

TURNUM AD MERTAMEN ITURUM ALLo-QUITUM LAVINIA.

A. D. I o .

Urgravia optato dirimat certamine bella,

Provocat Iliacum Turnus ad arma ducem. Induitur, dum jungit equos auriga, CoruSCum AEre caput, nitido cingitur ense femur. At mala fatalis praesumens omina Pugnae, Femineos aperit regia nympha metuS.

Hei mihi fatidico trepidum cor palpitat ictu; Intima letalis concutit OSS Pavor. Ibis p et o miseram cui me, moriture, relinque tv Ibis ab amplexu raptus ad arma meost ou Ergone, dic nostri te tam cito taedet amoris Siccine pollicitam stat violare fidem Quo ruis imparibus male concurretur in armis; - Estne tibi binis hostibus apta manus p Quam tamen ex isto speres certamine laudem pisv Quis tibi de profugo Turne, triumphus erit 3 Iliaco quem vix elapsum ex igne vagantem Per mare, per terras, plurima jactat hiems. Finge quod eveniati victum certamine victo

Expediet facilem Cypria Diva fugam sto

174쪽

iso MUSAE ETONENSES.

Munc, prius adverso superatum Marte, trementem ' Sustulit objecta nube per arma Venus. Sin tua, quod vereor, nudum sit in omine pondus Deficiat longo fessa listore manus Non aderit tibi Diva parens; non regias uno as' A nece nec paribus surripiere dolis.' Vera nimis de te moriens praedixerit hostis, Pallantis proprio funere fata lues. Ergo, quae teneros tibi sum desponsa per annos, Nupta peregrino linquar habenda viro so Maud ita fata vetant, et amor nec Tumus inaneas Esse sinet, nostro motus amore, PreCes

Si tibi nulla mei, miseri sit cura parentis; Extremum fati sustinet ille diem. Turne, precor maneaM , Caram ne projice vitam, In qua sola mei spes, patriaeque salus 36v Aut, male quos infaustus Hymen accenderit ignes, Ipsa meo videar suppositurari' .'

175쪽

CREDIMUS ob pulsos coelesti ex arce gigantas Festa triumphantes constituisse Deos :Non tamen aetheri tantum laetatur in aula Incolumi plaudens turba beata Jovi; Externo quantum servata Britannia rege, More licet fastos simpliciore colat. Qualis, remigioque carens et funibus orba, Pinus in iratis acta laborat aquis; Gens ea talis erat, quam tu, Vilhelme, labantem

Ausus eras valida sustinuisse manu. Io

Scilicet illa diu crudelem exoSa tyrannum, Indignansque fera religione premi, Vindictae grave versat opus sibi regius exul Praecipiti statuit consuluisse fuga. Talis Agyllinas fugiens Megentius arces, Is Quas aliis poenas struxerat, ipse tulit: Talis ab aetherio pulsus Saturnus Olympo Dicitur in Latiis delituisse jugis. Rege tamen pulso jacuerunt sceptra, ruentis Nec quisquam imperii ferre valebat onus sto

176쪽

rsa MUSAE TONENSES.

Externum petiisse jubent oracula regem, Nec posse Angliacas sceptra tenere manus. Audiit, et patrias linquens Vilhelmus arenas Turgida non laeva vela tetendit ave. Ut lato ingentes scopulorum albescere tractus asVidit, et aequoreo litora cincta vado: Jam navem appellens terrae, trepidantia coepit, Non tamen imbellis corda subire pavor. Panduntur portus clamorem ad sidera tollit

Ingeminans hilares festa caterva SonoS. Io

Haud secus Enean fugientem incendia Triae Accepit placido debita terra sinu:

Haud secus extorris patria quaesivit Acestes Litora nativo fertiliora solo.

Illa quidem Angliacis quae te, Rex, attulit oris, s Semper erit bina laude canenda dies. Ante dies nobis nequaquam ingloria posthac Clarior adventu semper habenda tuo.

177쪽

MUS. ETONENSES. Iss

O SI volatu rupis in abditos

Ferar recessus me Deus inipetu Non usitato ponat inter Aligeras volucrum cohorteS.

Ibo frementis litus ad Hadriae, Padique fluctus stillat ubi dolens Electra ramus, tristiumque Heliadum lacrynaae rigeSCUnt. si per hortos Hesperidum levi Sublimis ala pomiferos vehar l Iomptunus haud illic phaselo Caeruleum patefecit sequor; Sed clausit undas dissociabiles, Coelique finem terminat arbiter, Dum fulcit indefessus orbem Is Etherium, grave ponduS, Atlas. Qua rore lambens ambrosio Jovis Cubile manat fonte latex SaCro, Fructuque delectat beato Coelicolas opulenta tellus. O

178쪽

Cressa nam candida linteo, Quae per sonantis flum a Nereos Salumque reginam vehebas, Cum patriae miseranda portus

Fugit quietosa nuptaque Thesei, asInauspicata conjugii face, Mutavit infaustum dolorem

Laetitia. Iacet illa bino

oppressa luctu scilicet omine venit sinistro litus ad Atticum, som fune contorto phaselum Munychiis religavit oris. Hinc luctuosum saucia spiculum Devota magnae victima Cypridos Dum sentit, incestos amores SCorde fovet tacitumque V Ius.

Mox inquietis victa doloribus Eburna cinget colla ligamine, Nodumque de lecto jugali

Letiferum moritura nectet Fatoque cedens, non muliebriter

Infanda vani tela Cupidinis Rehinget, et laudes honesta Perpetuas nece vindicabit.

179쪽

INTER Hyperboreas sedes terrasque Britannum, Qua vix prompsit adhuc sera Thalia melos, Cur jubeor Musae peregrinae tortor ineptus Italicis frustra desipuisse modis Aspice, ut invitis oneretur fructibus arbos,

Radices mutilas questa polumque novum ;Quam dura agricolae manus in sua transtulit arva: Ut procul a patria maneat exul humo Versibus, en nostris Si Musa exotica languet ;Heu non Angliaco convenit illa solo IoFortunate puer, qui litora Sacra pererraS, Et loca Pierio non aliena choro.Qua serpit placidus cantato Mincius amne, Et Tiberii volvit nobilitatus aquas ;Hic ultro inspirant rura ipsa poetica Cantus, ISMusaque dat faciles non operosa modos.

Qua juga non ipsi tollunt ingloria montes;

Nec saltus gelidi, nec sine vate nemus. In numerum liquido trepidat modulamine rivus, Asserit et laudes fons memor usque Suas. Eo

180쪽

Hic Naso argutos olim narrabat amores ;Audiit haec numeros silva, Tibulle, tuos. Nunc etiam memores servant loca nota Camenae, Et latet in dumis jam pharetratus amor. Deus, o si quis magico me litore sistat as Natale Aonidum fas sit adire solum vocales inter silvas, argutaque Soa Indigenam sumat nostra Camena lyram; Perque sacras valles divinaque rura, Canentis Accipiat nostrum turba canora melos. So