Musæ etonenses:

21쪽

PRAEFATI o. Mu

minutiores quasque mendas excerpi praesertim

cum juvenilis ingenii impetus criticam moram Pedi horrescat, et, quae laudis aemulus scripserit, lituris dedecorari aegre ac moleste ferat. Si igitur puerblium laborum fautor inter haec Tibulli nonnumquam teneritatem, vidi facilitatem, Flacci elegantiam, vel dignitatem Maronis admiretur, ne Atticam illam ubique flagitet atque desideret Sem

veritatem spero tamen nullum majoris momenti errorem oscitatione mea locum obtinuisse. Quod ad me pertinet ubicunque minus arridens verbum ejicere coactus sum, dedi operam, ut nec inelegantem Prorsus, praecipue vero ne in blatam vocem auctori obtruserim Graecis porro

carminibus, qua potui diligentia, accentus imp auid et si in illis aliquando peccaverim, Pro vere longo, ac mihi quidem cum a typographeo Procae

fuerim permolesto, veniam a benigno lectore, nec injuria sano, postulaverim.P. S. Multo cum meo dolore tot et tantos, post operam a me impensam, in hoc opusculo priores typographico superesse s scius reum: quod

22쪽

x, PRAEFATIO.

tarmn vitium martimum equidem lateor erratis ad ea cem adjectis, qui potui, extenuam curavi; laviora quintan non animadversa lector acumine

suo secillimo dignoscet.

23쪽

RE E SCHOLAE ET ENSE A TRISUPERIORES.

25쪽

MUSAE ET ONENSES

A D. Iris.

UNDIQUE purpureis redolentes floribus hortos

Ut trepidans primo vere Pererrat apis; Haec violam jactant loca mollem, his lilia candent, Illa sed Idaliis erubue e rosis ;Gramina diverso rident distincta colore, Quo diversa magis gramina, pulchra magis ;Floribus et variis varii funduntur odores, Et iamin incertam copia lassat apem Sic ubi formosas jactat Britannia nymphas, Regia Acidalia semper amata Dea; Io Nescis majores cui mavis dicere laudes, Quippe omnes laudem Promeruere suam. Pulchra quidem Laura est, necnon et Lydia pulchra; P-hrior, ast aliis pulchrior Aula modis.

26쪽

a MUSAE EDNENSES.

Haec en blanditiis, haec majestate superbit asIn leves juvenes allicit, illa domat. Crine, tuli jaotat liquidam magis Asia vocem, ora Chloe plumis candidiora tuis. Montana ut pinus, tenuis proceraque Phyllis Incedit miseris suspicienda procis. o Chlori, quidem parva es; sed non tua gloria Parva; Et viola in pratis roscida serpit humi. At non Clarissae nitido coma defluit auro, Non pinxere genas lilia mista rosis. Non pars ulla nitet Clarissae, at tota coruscat EsDum corna, dum facies displicet, ipsa placet. Unde amor iste tepens in pectore fiat, amator Noscit; sed fieri sentit, et emoritur Quisquis eris, durus nimium contemptor amoris, Non omni intactum v rere photu erit. sv

Spemes fortis quidem Clarissam, at Phyllida amabis;

Nunquam, dum superest femina, deerit amor. Aut oculis, roseaeve cades nova victima imiam Aut voce, aut ni 1 mox capiem coma. omnibus haud eadem tribuit Venus armas sed

omnes, ae

Ut certo laedant vulnere, munus habent. Hoc et juris habent, heu tela Cupiditus Ictu Quaeque valet vario, quaeque sagitta inocet.

27쪽

MUSAE ET ENSES.

DECERPSI medolentis horti honore

Rosas cum violis, Ora florum Quot fundit gremio soluta Chloria, Nectens Septimiae meae Coronam. Nec sprevit variumque Nympha sertum is Ridens imposuit suis c*pillisi; Sertum, quod roseae genae, halitusque mulces exuperant meae puellae. Per totupa teneros diem Drebat Flores Nympha puerque dixit omrus, QDixerunt sociae, decentiores Rosa Septimiae comis nitere, Quam quondam proprio solo vigentes. At cum vespere tabidas puella Excussit violas rosasque, florum Is Tristes reliquias videns, odore Eflaeto, sine gratia corollam Dejecit color, heu reliquit ore, Et suffusa stetit liquore ocellum. Index mentis erat, disertiorque a

28쪽

. MUSAE ET ENSER

Musis illo oculus nitensque gutta Furtim pallidulas genas rigabat. Nostrum dissimulans et ipse luctum, suis te, deliciae meae, subivit Quis tantus dolor inquit Quid ille as ' Velit lacrymulae cadentis humor En illuc, gemuitque dulce ridens, En causam vide, ait, mei doloris.' Quam parva abripuit dies cor ae , Mutatae decus hei mihi superbam so Maii luxuriem, et caduciores v Vultus una dies rapit puellis: Primo mane vigent, rubentque Phaebo, v anguent vespere, pallidique marcent. Multos una regens procos Elisa s

Nuper mane novo choros agebat.

Effertur tamen heu brevis juvental ' Primo vesper-Vidi, et his labellis

Pressi frigidulae genas puellae.' Heu quale est hodie cadaver illa, O ' Tale cras videar revulsa fato. I, Damon meritoque scribe versu Iustos Septimiae tuae dolores

29쪽

MUS EAETONENSES S

QUEM NEC LONGA DIE s PIETAS NEC MITIGAT ULLA.A. D. I SI

dAEPE gravis coelo pavidos miseratus agrestes Imber, et insani vim posuere Noti; Saepe piis nautae straverunt aequora votis, Pacatoque tumens concidit ira mari. Tempore cessit amor ne pubes Troia semper GFleverunt cineres, Hector adempte, tuos. At Stygio Vindicta simul sese extulit antro, Strinxit et admota saucia corda tacea Tum furor, atque ima rabies sub mente reposta Durat in extremos irrequieta rogos. Io Ne placido credas renovari foedera vultu, Aut socias jungi tum sine fraude manus. Non prece, non blandis laesum solabere verbis, Nec vetus oblato cedet amore furor. Ipsa quoque accensum pietas malo ventilat ignem, aegrescit medica vulnus et ardet ope. 16Ergo ubi concepit furias, hausitque maligni Numinis ultrices Indus in ossa faces; Saxa per et scopulos objectaque flumina currit, Nec juga, nec montes, nec facit unda moram:

30쪽

Fervidus ardentes nudo pede lustrat arenas, aer

Et loca turbato dissociata mari: Dum fera vindictae rabies spe ducit emtem, tantaque devotum flagitat ira caput.proruit hinc urbes italas, miraque per Alpes aes Afer inauditum vi patefecit iter. Audiit hunc Nemesis, quo tempore parvulus arae Dicitur ultrices imposuisse manus. Scilicet hunc acri fovit sub numine Juno, Atque animos findex indidit ipsa suos sonia gravi accensas quae diruit impete turres Dardanidum, profugas illa secuta rates, Extulit Hannibalem, qui secta per ultima posis Spicula vindictae ferre mmistra suae.