Musæ etonenses:

발행: 1795년

분량: 366페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

51쪽

Quid Triae potuere manus, cum in praelia Graios Hos patriae laudes, hos dapis egit amor pCertatim posuere epulas, et vina ferebant, Certatim cyathis inc rere duces. Nec Britonas, quando arma vocant et bellica virtua, Poeniteat patinis invigilare suis. 6 in agite, accedat stomacho fultura ruenti, Militis ut firmus permeet OSSA vigor. Haec adeo celebrent hostes convivia cedet, Angliaco cedet Gallica rana bovi so

52쪽

as Minae ETONENSES.

PERTINAX et luxurians juventa,

inter aequales, Sacharissa, turbas Gratiis formae roseoque vultus Prima nitore Enites et si decorant juventam is

Ingeni vires tili sal facetus

Temperat formae jubar, et caducos Frontis honores. Mane si desit Sacharissa Circo, Displicet Circus juveni protervo; I Sola nocturnos Sacharissa Caelus, Sola theatrum Novit et molles decorare saltus. Ipsa sed flammas tenues amoris Ridet, et secura proci fidelem IsDespicit ignem. Ah caves non si bene nunc, et olim Sic erit tandem Venus et Cupido Deserent, tandem vetulae relinquent Virginis aedes. O

53쪽

Scilicet jam dedocuere motus vividos anni neque nunc ocellus Splendido languet, teneroque risu accendit amorem. Iunior quintam Sacharissa formae asArrogat laudes sibi; tu procorum Indagens tandem veterisque famae Invida torpes. Tum procus ridens, Ubi nunc protervi 'Inquiet, risus tibi non amoris so Nescit averti meritas Cupido

' Sumere poenas,

' Sic eat, quaecunque genis Puella' Lubricis fidens, venerisque victrix Audeat saevo cruciare amantum s Pectina ludo. '

54쪽

NYMPHA Ephesi formosa tuens, et amica pudori, Dicitur optati foedus inisse tori. laevo nupta auspicio flamma exta reliquit, Invitaeque ignem corripuere faces. Fata obstant medios Libitina abrumpit amores, s Fatalemque viro subsecat atra Comam. Effertur, tumulique sinu componitur hospes ;Ferales iterat lurida turba modos. At non exequiis rediit pia Nympha solutis,

Pectora non alter casta momordit amor. Io Fida comes, Custos, nec adhuc inamabilis uxor, Extremum miserae munus amantis agit. Antra fovet, consors thalami, consorsque sepulcri; Infandi tumulus testis amoris erit. Grata oculis sedes foliis licet atra cupressus, Is Contristatque horrens taxus amara Solum.

Nempe illic noctis tenebrarum oblita, cibique Officium vero Nympha dolentis agit. Ora super recubat non responsura dolori Osculaque extincto libat amica viro sto

55쪽

Et votis duras et vocibus obstruit aures, Colloquii luctu suppeditante vices. Forsitan et nimio vitam exhalasset amore, Ut leto possit nobilitare fidem. Murmura vicinos ni pervenientia lucos, is Senserat excubiis Miles adesse suis. Accurrit longeque inter secreta sepulcri, Flebat in extinctum Nympha reflexa virum. Miles amans vidit, periit simul auxit amorem Gutta per ingenuas plurima lapsa genas. OHeu quid agata prece qua matronam ambire dolentem, Ad sua quo studio flectere vota velit 3 Astat amor nymphaeque alta ad praecordia repit; Et matronales erubuere genae. Sensit uterque simul victus, pariterque calentes risConnubio furtim consuluere novo. Dura uxor potuit quae non meminisse mariti; Durior ad tumulum quae violare fidem.

56쪽

mmae

Numine tellus,

57쪽

At simul in gremiiunmierit cumulatus aquae mons. Nulla datur requies caut vortice volvitur imo Oceani, aut, calid sublatus lampade solis, In nebulas pluviaeque gravem densatus in imbrem Temperat arentes fecundo flumine campos asQuinetiam excerptae solido de viscere terrae Particulae, queis sensus abest, queis impetus omnis, aetemos subeunt motus, et munia Servant. Inde rudi terrae dudum obruta semina sulco Pubescunt rediviva iterum, maturaque reddunt ne Praemia ut exiguo sensim de semine quercus Exerit alta caput viridique superhil amultu: Seu recreet sol, aut truncum genialis aquae vis Permeet, et vegetis submittat pabula ramis. Usque adeo quaecunque Sinu natura Creavit, ris Perpetuas subiere vices non machina mundi Sede manet certa, aut segni contenta quiete est. Non secus ipsa pati grave dedignata veternum Mens humana novos fines, nova gaudia, quaerit. Nunc ruere in turmas diriimque accendere martem Ardet, et hostiles furibunda resuscitat iras: rNunc tabe invidiae pallet, dum lurida fronte Cura sedens, vario contristat corda tumultu.Quinetiam et suaves patitur mens incita motus,

58쪽

M MUSAE ET ENSES.

Mansuetasque vices; nunc blando languet amore; Nunc corda viterius tristes miseremere casus, smarato resoluta juvat mollescere fletu: Nunc Sophiae fontes, veri studiosa, reclusos Quaerere nunc variis super impallescere chartis, Naturamque Deumque sequi, gyrosque Planetarum Ingentes, solisque vias, lunaeque labores si Ardet et arcana fatorum evolvere leges. Mox uia terrestris moles corpusque solutiun gnatas ruit in sordes, non illa sepulCro,

Non gelidi vanis leti compressa catenis sh et, at audaci sublata per ardua pen Coelicoliun sedes nativaque regna revisit.

59쪽

RUSTICUS ut quondam per compita, rure relicto, Londini incerium ferique referique pedem; Progreditur tandem, qua templum assuret in auras

Dunstant subito ter quater aera Sonant.

Obstupuit tacit molemque ictusque Gigantum, sMiratus quis eos spiritus intus agat. Hoc sibi miraclum subtili mente revolvens Ingenti cecidit pondere lapsus humi. Ne illum talos a vertice bellus ad imos

Aspicit, et risu quassat utrumque latus. Io' Heus tu ait, ' anne soli nescis fastidia nostri Ferre negat tantae rusticitatis onus.' Non tua nunc te terra tenet, non gleba lutumque; Dirigit haud gressus vomeri ut ante, tuos.' Cautius incedas posthac meminisse juvabit is lapidum fastus surge age, tende viam. Ille oculos catus attollens, dum dextera mulcet Saxorum laesas asperitate nates, ' Saxa superbavocasphemi quantumfalleris,' inquit, v Nequaquam hos lapides fastus, amice, decet.' Nempe dedere meis jam clunibus oscula saxa,

' Nec tibi post lapides iste negatur honos.' DE

60쪽

s6 MUSAE ETONENSES.

Quam nox alternas excipit atra vices 'Somno, Sponse, vacas num mens superata Lyaeo Intempestivum suadet inire torum At sine festivis sponsam indulgere choreis, Dum lux instantem duxerit orta diem. Namque Aurora tuos semper testabitur ignes, Et nox adjunctos viset amore pari.

O felix coniux, socer est tibi supit' ambit Te Jovis amplexu filia pulchra suo. I o felix conjux, tibi vultu arrisit amico

Faustus, et aetemi foederis auctor, Hymen. Nos aetate pares cursus iteramus eosdem,

Qua lene Eurotas limpidus urget iter. Exuperat cunctas Helene pulcherrima Phoebe, Isin cedunt radiis astra minora tuis. Explicat ut roseos surgens Aurora colores, Cum fugit invisas nox veneranda faces. Ut tollit sublime caput cyparissus in horto,

Currusve auratos Thessalus ornat equus et

SEARCH

MENU NAVIGATION