Musæ etonenses:

231쪽

MUSAE ETONENSES. gor

L patriae valuere preces, neque pinguis ad aram Molliit aversos victima caesa Deos. Ah superum quoties expalluit omina Divum, Vota ferens puero non valitura, Pater.

Alia quali struit arte dolos, metuensque futuri SNectit sacrati mollia vincla tori. Scilicet hinc si forti puer, si fori retentus Conjugis in gremio dulce quiescat Atys. Infelix neque enim fati mutanda votivitas,

Nec vitare licet numina certa Jovis Io En juvenem socii exanimem super arma reportant, Quem modo festiva lampade visit Hymen. Irrorat sanies artus, humeroque recumbunt Indigna pueri coda soluta nece. virgineo veluti marcescunt pectore flores, Is Aut rosa, cui gravido flectitur imbre caput.Agnovit longe gemitus pavefacta Patris mens, Sanguineae agnovit munera texta togae. Iam luctu rabieque furit Te, maxime, testor,

Qui regis hospitii jura fidemque, Pater ao

232쪽

Nos Dirae ultrices, meritas huc vertite poenas, ' Ne caedem geminans hospes inultus eat. scilicet hoc merui depulsum sede patema Excepi in tant labe piacla dedi. Interea moestus comitum processerat ordo as Adrastus, lacrymis grandibus ora rigans, It tristis foedo stillantem sanguine dextram Tendit, et amplexus languida genua patris; ' En, supplex venio mortem largire precanti; Moc etiam pietas, hoc bene poscit Atys a 'friat curis vitaeque datum est bis sanguine fuso' Hanc videor saltem promeruisse metem. Commoti cadit ira Patris clementia sensim Lenibat placidis effera corda modis. Non animi tamen Adrastum cohibere tumultus as Fata sinunt luctus corda pudorque movent. Umbra simul caesi ostentat sub pectore vulnus, Visa viri lentas increpuisse moras. Irruit, et laesi tumulum complexus amici Haeret, et hos moriens vix trahit ore sonos Quid vitam moror invisame simul ibimus,' inquit, v Te sequar, ipse tuae causa comesque necis.

233쪽

MUSAE AETONENSES. goy

DLE procul a uaevo coetu, laribusque beatis Avocat ad muros regia Granta suos: Parva tamen mora sit, spatium breve, dum tibi Possim Dicere supremum, dulcis tona vale Quamvis Pierios, Musa ducente, reCeSSu SPerlustrare mei non didicere pedes, Quo mens grata tamen, pietas quo fida vocabit, ossicio gressus deproperante, Sequar. Dum tibi, qui tenera finxisti ad carmina voceS, Dona ferat timida nostra Thalia manu. Io Est aliquid tecum simul incoluisse, juvabit Tecum Pierios deseruisse Lares At non totus abes; sed, ut ante, vigebit Elona Iam quoque praesidio non aliena tuo; Dilectam Musis aedem ne desere Phoebo is Nec cupias numero eripuiSSe suos ;Nam simul abscedesiquod jam procul absit aetonam Rarior, abducto praeside, turba colet:

234쪽

aio MUSAE EDNENSES.

Auspice te, viridi certavit betula lauro, At sine te vilis, ceu prius, arbor erit. Eo Nec tamen, ut doleat te discedente, quietem Invideat domino grata juventa suo; Nempe decennalis sunt haec tibi praemia curae, Ampla licet meritis inferiora tuis. Hoc tibi fas tantum nobis vovisse; huaris, asQuicquid habes quicquid vis, potiare, precor. Musa vale, Comitesque vale Pater optime, posthae Non iterum nugis impediende meis.

235쪽

MUS. ETONENSES et II

OMNIGENI regina soni, seu laetior audis

Nata aurae liquidae varians discrimina chordae, Quae dociles hominum facili regis impete sensus, Excute te somno, Lyra virtutesque Conoras Rite ciens, animis divino illabere flatu sTu potes auxilio Musae sub nocte profunda Moerorem sopire gravemo tu fallere morbi Taedia, et austeri componere seria vultus ;Tu, Divom arcano confidens munere, Clausas Laetitiae reserare fores, digitoque potenti io Clementum lacrymarum occultos pandere fontes.

Crudeli lusu bellorum armisque relictis Otia agens Gradivus humo letale refixit Arbitriis hastile tuis; currusque supini Cantata inagrii rota culmine constitit Haemi Is Quin ubi vina magicam grati modulaminis audit Fulmineae Jovis ins ens rex aliger hastae, Deficiunt plumae multo levat humida nisu Terga jacent altae mersi caligine noctis Fulgores oculorum, et adunci fulmina rostri eto

236쪽

MUSAE ETONENSES.

Quinetiam agrestes Siculi pastoris amores Indignata diu, patria Galatea sub Elna Imposuit rapido Polypheme, silentia ponto,

Silvestres mirata modos, et ruStiCasleCtra

Arcto tellure, ubi nunquam Hyperionis ardor Perpetuo solvit constrictos frigore montes, a6Musa supercilium Boreae noctisque profundae Explicat informes mira dulcedine rugas, Solaturque vagam dulci modulamine gentem. Saepius ambrosi, ripa porrectus ad amnem, so

Orellana, tuum, fuscos puer Indus amores Carmine suaviloquo narrat, numerisque solutis Cristatos canit heroas nymphasque nigrantes.

Timotheus magic Aoniae testudinis arte Dirigere alternos facili sub pectore motus asNovit Alexandri Jam Bacchi insontia cantat Gaudia festivumque merum Deus ipse triumpho Clamat, idest hilari laeto reboant ululatu Et nemora, et valles, demens ubi tympana Thyasu Percutit, et liquidos accendit tibia cantus Ebrius ecce Deus t super humida roribus ora Ambrosiis tepidosque sinus incedit amoris Inviolatus honor teneraeque cupidinis ardor. Nescius internos heros celare furores

237쪽

suspirat, subito bacchantur pectora motu sPraesentem testata Deum clascivus ocellis Vivit amor pariterque mero somnoque Sepultus In gremium caput ardenti rejecit amicae. Versa manus vatis subito, digitoque volanti Icta chelys sonitum Mavortis et horrida belli so Orgia concinuit tonitru commotus acuto Fastidit requiem, atque inhonesti vincula somni. Attollit recline caput, trepidoque furore Arma rapit, totique timores incutit orbi.

238쪽

x1 MUSAE ET ENSES.

I IUM puer indigenis impendens otia Musis

Prata per et valles errat, Elona, tuas; Aut reputans vitae quo flectat calle futurae In spatia admissos liberiora pedes ;Dum varia arrectos delectat imagine sensus Fortunae, qualem spes juvenilis alit; Stat, velut Alcides, quem longam cepit in horam Voce per alternas utraque Nympha vices: Cum tali alloquitur tristem sermone clientem Visa per obscurum Principis umbra nemus Io Ante tibi liceat quam nostra abscedere ripa, I ambit honoratis quam Thamesinus aquis Qua nunquam sera posthac aetate pigebitu Te comitem Musis isse meisque choris; rii bene sum de te meritus, nostraque lubenter Is-- Multa putans gratas nectis in sede moras, HBeC, age, rite memor studio praescripta fideli Iercipe, et ingenua dicta tuere fide. - Non datur ulterius nostra sudare palaestra; Iam tibi maturo major arena patet. Eo

239쪽

MUS EAETONENSES a Is

Protenus est aliis tua conspicienda theatris, Nescit et his ultro fallere vita locis. At, quacunque pedes per vitae lubrita flectas, Sit tibi custodis gratia salva tui. Sit tibi fida comes virtusa ea sola laborum asu Terminus, et longae meta petenda viae. - Sit praerupta licet durisque obstructa rubetis, it labyrinthaeo semita torta dolos Ingrediare tamenn dumis vepribusque juvabitu Fortiter adversas opposuisse manuS. So At cave, ne medio deflectas tramite fessus, Taedia inaccessi questus iniqua jugi Perge modo, et faciles aditus ad caerula pandetv Templa tibi, emenso monte, SuPremu apex. ' Praemia sic tu justa feres; sic Musa fidelis as ne celebret, quatim jactet Elona, suum.

240쪽

ai MUSAE ETONENSES.

A. D. I M.

I, FUGIAS eeleri volvans per nubila cursu, I, fugias, Cypriae grata Columba Deael

Mollia si medius prohibet commercia Pontus, Et male quae votis, heu i favet unda meis; Si neque dilectae voces audire puellae Jam liceat, vultu nec propiore frui; Tu mihi quod ais est praestabis; et alloquar absens

Absentem ossicio, blanda Columba, tuo. Te licitas carpente vias, interpres amoris Haec eat, et sensus Charta ministra mei. Io Sic oculos nymphae paullum mea vota morentur, Perlegat et scriptum fida Susanna meum. Arte laboratae merguntur in aequore Puppes, Obsessum infestant raptor et arma solum; Tu, liquidas secura ferens mandata per auras, Is

Effugies nullis impedienda moriS. Quis coeli tibi claudet iter dum lumina fallens

Vana virum, scindis tuta sub astra fugam. Saeviat unda maris, moveant insana tumultus AEquora, et eversas Concitet Eurus aquas. go