Musæ etonenses:

271쪽

MUS EAETONENSES. et T

ET ARIA Us Us MEDITANDO EXTUNDERET

OUALIS ubi moles credi indigesta metalli

Terrai latet in gremio, non clara tuenti Bacca, nec hirsuta rubigine putris iaspis Emicat, artificis donec confessa labores Principis intexet crinem, aut decus addita nymphae Luctantes strophio cinget radiante papillas. Talis in obscura primum caligine mersa Mens hominis licet huic divinae praebuit aurae Particulam, propriumque dedit Pater ipse vigorem Torpuit offusas Ratio dum lampade nubes Io Dispulerit, durisque urgens in rebus Egestas Jusserit occultas meditando extundere vires. Scilicet adversos quum funderet humidus imbres Auster, et hibernis horrerent arva pruinis; Tum patulis primum circumstare frondibus artus Triste gelu, sectoque pedes firmare coegit id Cortice quum nec adhuc bombycis serica fila,

Texta nec humanum vestirent vellera Corpus. Postera mox aetas congesta mapalia Coeno

Exstruere edidicit, pluviisque impervia nimbis no

272쪽

a a MUSAE ETONENSES.

Tecta sed elatis nondum domus alta columnis Simplicius Tusci robur, Graiive superbum Sensit epystilium, variosque ex ordine flores Composito tantum sectis tecta horrida tignis Certiere erat, cannaque levi crassaeque paludis asDurato concreta luto neu fervidus ardor AEstivi findat solis, neu tristis aquai Subruat exiguos vis insidiata penates. Nunc elsam saxo flammas elidere, et igne Artifici reparare focos, nunc semina sulco soMandare, et certo praescribere limite campos, Aut stabulis cohibere greges hinc alma colonus vota, Ceres, tibi rite facit tibi, Termine, praeses, Caede nova tepidas agnus tener imbuit aras. Non tamen omne malum miseri, nec funditus omnes Evicere simul pestes; nunc grandine denso 6 Insequitur fatalis hiems, dum turbine campos . Verrit atrox Boreas pluviamque ex aethere toto Praecipitat, plenasque frequens gravat imber aristas;

Protenus agrestis submersa canalibus arva o

Sulcat, et in bibulas deducit flumina fossas. At si terra gravi solis malo torpida curru Ferre neget frugem, vel ovis morientibus herbis Langueat, exiles montano e culmine rivos

273쪽

MUS. ETONENSES. a s

Nicere, et scatebris recreare sequacibus agros sQuin variis opus est armis quid segnia plaustra, Quid referam ilignas crates furcasque bicomes, Aut stactas rastris vel iniquo vomere glebast eis sine, nec gravida flavescit fundus arista,

Mollia nec pressis liquuntur vina racemis. SoScilicet adversae mortalia pectora curae Exacuunt, nostro cedit Natura labori, Explicat et rerum causas invita latentes.

Vidimus hinc liquidis ferrum fornacibus ultro

Induere ignotas species hinc stridula serra, ssHinc cunei, nexusque graves, lentisque bipinnis Ignibus agricolae varios sinuatur in usus. Nequicquam mediis coeli prudentia terras Dissociavit aquis, nequicquam litora longo Dant gemitum pulsante salo, ventique minaces o Circum saxa fremunt crebris, en, victa bipennis Vulneribus quercus descendit montibus altis, Artificique manu tandem formata, tumenti Invehitur fluctu, et pelago dominatur aperto. Hinc alio terrae panduntur sole calentes, sDantque alios aliae fructus hinc tincta beatas Lana rates onerat gemmas hinc viscera terrae Submittunt hinc electrum caesosque elephantos

274쪽

aso MUSAE ETONENSES.

Angliaci refetunt, Orientis munera, nautae o Artibus his, gemino facimus commercia mundo Securi: portu jam Gallia clausa latescas, Non tibi jura maris testetur America nuper Devicta ineu quanti stetit haec victoria nobis Quin Senegatis aquae testentiu , et Indus uterque, Anglia quam fortes animos, et vivida bello GCorda ferat: queis non epulae nocuere repostaea Sed labor, et gelidi dura inclementia coeli, Sed parta innumeris longa experientia bellis Eruditi genus acre virum,atque in utrumque Paratum, Aut campos rastris colere, aut quatere oppida bello.

275쪽

MUs. ETONENSES. etsi

VIDIMUs ut certo Iabantur sidera motu; Ut repetant justas lutiaque solque vices; Ut gephyri eliciant versa de cortice gemmas; Ut viduet foliis aspera bruma nemus ;Aeris ut campos, terrarum ut regna Creator sClauserit estus dissociata mari; Vidimus ast audax Epicuri atque impia proles Sustinet in magnos dicere verba Deos. Flet nimium fecunda Parens, in flebile saxum Quam gravis incensae vertetit ira Deae: Io Penthea supplicium manet haud impune Minervae Tractavit tenues aemula nympha Colosa Inarime Iovis imperiis imposta Typhoeo Impia congesta corpora mole premit. Ite leves animi, quos vana et ficta secutos is Nullus habet verae religionis honos. Est Deus; iratum neque sontis victima Numen, Ara nec instantes flectet onusta minas. Hunc tamen haud frustra pietate insignis adorat, Sint sine ture arae, sint sine luce foci. go

276쪽

Ipse ausus vetitam Caesar molirier aedem Ultoris sensit vim rabiemque Dei: Sat Pharao, coeloque acies invisa, Iehovae Vindictam in mediis mersa fatetur aquis :Et Satanam coeli imperium haud impune petentem Saeva lacessiti deprimit ira Dei: 6 Cui miseros imis Orci in penetralibus artus Ignis inexhausto sulphure mistus edit. Sit Deus o tutela suis columenque Britannis; Sit labor his ultro demeruisse Deum so

277쪽

O VOS quae tremulo tranatis sidera cursu,

Tu tamen ante alios, Turtur amice, fave. Ipse tibi fidos tradam secum amores, Molliaque ad dominam verba ferenda meam.

I levis, i, fugias, o nostri conscius ignis,

Poscit enim dominus, poscit amator opem: Cingit at invictos numeroso milite muros Hostis, et ipsa minax aequora classe tenet; At vetat, absenti mittatur epistola nymphae; Nulla patet terris semita, nulla mari: Io Restat iter coelo coelum non possidet hostis, Et tua tota mihi, Jupiter, aula patet. O amimi miserere, Venus, non digna ferentis lAudiit assiduas aurea Diva preces; Audiit, et curru properat junxisse columbas Is(Exiguo junctas verbere lassat Amor Ilicet advenit, placidaque ita voce Calores v At tibi quae tulerit pulchra puella novos.' indominae, Cytherea, tuo nec magna requiram)vi numero fidam mittere detur avem sto

278쪽

' Basiaque, et gemitus ferat, et pia vota columbas ' Parva licet, magni muneris hastar erunt. En, ubi sublimes vicino sole volatus Gyrosque ancipites pendula ducit avis ac Flosculus ore nitet, sinceri pignus amoris, Et gratum a collo litera pendet onus. Nec mora, quin coeli properans per inane sereni Aerium lapsu praepete radat iter. IIvis, i, fugias neque enim vigilesve timores, Aut spatham ingratae fert mea flamma morae. I Ah ne sistat hiems, ne terreat Auster euntem, Ira neque incoeptum plumbea rumpat iter.

Inter odorata myrtos, et amoena rosarum,

Fas erit in dominae delituisse sinu.

279쪽

TANDEM ossicinam et vincla mercenaria, Iam senior, et firmus parum, Relinquit Alphius, ut fruatur otio Cum dignitate rusticus. Ergo caballum, cui nec oculi, ne pedes,

Qui tacta ducit ilia,

Curru vetusto jungit, et juxta sedent Et uxor et Marcellulus. Cum mille vix processerat passus, nitor Utrumque ruris percutit. Non cessat importunus hic spirabilem roMirarier Favonium, Coelum, viamque tollit uxor narium sLilia rosasque Copiam. Nec mora, penates enerator sordidus is Ruris recessu collocat; Viamque juxta, qua diuma munera Commune plaustrum conficit, Foresque commodissim praeter fugit, Et uxor, et vir assidet. uo

280쪽

us6 MUS CETONENSES.

Iam se beatum rure clamans Alphius Nidum suburbanum fovet,

Texitque, inurum subruens, repagula Ritu novo Sinensia.

Cadit bipenni pinus occludens viam, asEt scena rerum panditur.

Non hic susurro lympha leni murmurat,

Non aura per silvas strepens Suadet quietem currus at praetervolans Hic stridet axe servido uique vicus verberatus ungulis Secura rumpit Somnia. Non hic volucres, ruris incolae, nemus

Dulci querela personant; At piscium tritaeque vestis venditor asClamosus obsidet fores. Non hic obumbrat spissa quercus aream, Sed villa nube pulveris Nigrescit, et rotantibus fumus novum obscurat atrium glob s. Non hic per hortos vel Diana Cernitur Redimita frontem floribus; Nec cum recurva falce Silvanus, ferens opima ruris munera;