Musæ etonenses:

311쪽

MUS CETONENSES. si

Nec has sorores Pieriae tamen Sprevere sedes quin Venus aureo Huc axe dignatur relicta Flectere ab Idalia columbas. His herba terris, his sine semine asInjussa floret, quam neque Dorium Fecunda tellus, nec Caystri Prata ferunt, neque dives Hermes. herba Divom munus amabile, Potens timores incutere hostibus, o Cum terra conjurata bellis,

Et sociae fremuere turmae

In te furentem nec juvenum cohors, Senex ne ausus fortior impiam Movere falcema te Minerva s Tutam acie vigilante Servat.

At ampliores jam placet Atticae

Referre laudes, quam Deus arbitram Praefecit undis, cui ementem Fudit equum resoluta tellus. Te rege saevas ponit equus minas, Neptune; nam tu vincula doctior Cosso reluctanti, tuisque

Terga dabas equitanda Athenis.

312쪽

Te, Dive, frustos currit in amin a s Tudiae tractus es, neque invidet Nereique Nympharumque remis Pulsa fugae celerique Phorco

313쪽

MUS METONENSES. 8y

DONEC NERBA QUIBUT VOCES SENSUSQUE NOTARENT NOMINAQUE INvENERE.

TEMPORE quo primum vastis novus incola Campis Ibat homo, stetit ipse inter discordia rerum

Infelix elementa effusasque aetheris iras, Nudus eum moesti circum doluere sodales Multa revolventes intus tacit u gementes Nam nec adhuc fidae solatia mutua linguae, Aut suavi alternos norant lenire dolores Alloquio, proprios nondum impertire labores, Aut comitum junctas sibi fidi assumere curas. Ut vero trepidis urgens in rebus egestas Io Iussit amicitia primos coal Cere coetus, Et junctis habitare casis soci que sub umbra, Noctumisque lupum stabulis avertere furem; Tum primum varios animi describere sensus, Aut motu digitorum, aut pressi pollicis ictu, Is Et tacitum alternis sermonem nectere signis. Tum primum foliis, et raso in cortice mentes, Et tacitos sensus per convenientia signa Depinxisse manu, modi vel inurere cera. Talia et antiquis impressa insignia muris aci

314쪽

aso MUSAE ETONENSES.

Ipsa vetus Memphis, tot ue AEgyptus in ora

Iactat adhuc, priscae monumenta haec mystica famae Pyramidum moles, et fana ingentia Divom. Scilicet ut primas ignari gutture voces Ediderant, varios lingua neque fingere motus, ASDentibus aut Premere, aut Compressam scindere

labris

Cognorant, strepitus tantum informesque loquelas Continuasque rudiri debant murmure voCes. Praecipue si forte furor, subitove tumultus Tangeret insolitus praecordia, vel dolor ingens go Ossibus arderet tum immani more ferarum Nescio quid fremere, et mugitibus imperfectis Nequicquam clausos essari pectoris aestus Tentabant: nam nec sermonem fingere norant, Aut effrenem ultro cohibere in gutture vocem. Is Non aliter quam qui Phoebeae pollice crebro Fila lyrae illusus pulsat stridentia, vel quae Laxa nimis languent, nimis aut contenta laborant; Nequicquam totos percurrens pectine nervos Solicitat, tantum fracta imperfectaque Musa, o Dissonaque attonitam vexat discordia mentem. Irrita sic primum miseris conamina lusit .

Error, et optantes frustra spe multa fefellit

315쪽

MUSAE AETONENSES. etsi

Mox tamen aut lenis placidi clementia coeli Effusos ultro tandem miserata labores, sis Aut crebri motus linguae, aut fors ipsa dolori Imposuit finem, docuitque essingere voces, Distinctosque sonos et Certa excudere verba. Obstupuere ipsi, et tum primum poplite flexo Laudavere Deum laeti tum nomina primum IOExprimere, et certis potuere agnoscere verbis. Tum primum validas muniri turribus urbes, Surgere et ignotis felicia messibus arva, Idaeoque levem descendere vertice pinum AEquora lata super pelagique tumentia regna, Is Cernere erat laetae placidam tum pacis olivam

Crescere, et innumero Commercia fervere portu. Marmora tum primum et liquidos spirare colores Jusserat ars validique sonoro carmine plectri

Gestiit auritas deducere montibus ornos o Musa potens numerorum, et suavi pollicis ictu Fallere Threiciae minitantem tigridis iram. O fortunatam nimium sua si bona norint, Auctorique Deo meritas persolvere laudes Gentem hominum cui lingua datur, cui mira RotestsEt narrare suos, comitumque audire labores, 66 Et voce effari varios interprete sensus.

316쪽

asa MUSAE ET ENSES.

αQUE recessus intrat amin a Hospes o nud qua placadia tumet Iugia, Minatoque tellus Desidias gremio remittit; a per tenello gramine jugera

Impune visus ludere quadrum, risque ius detonsa pestem, Bis gravidas tumefacta manun s. Huc tende gressus, qua chorus alitum Inter virentes marinum arbutos, o Qua suaviter lugens acer a Nocte iterat Philomela cantus Hic et vetustam laetus obambulat

Silvam Lycaeus, quae neque militum Iras, neque infensum bipennis reverticibus trepidavit ictum. o grata sedes o placidum nemus l, quod sonoro murmure labitur Cephisus, herbosasque glebas Fonte rigat Cytherea sancti o

317쪽

Praeses Coloni, perpetuo tibi Honore narcissus tenerum caput Tollit, nec unquam halare cessat

Dulcis odor tibi laeta flavum Submittit ultro terra crocum tibi as Flores dicantur, quotquot amabiles Sub vere nutrivit Favoni Roriferi genialis aura. At queis olivam laudibus efferam pNovis potentem viribus integros a

Firmare nervos, et recenti

Vertere laetitia dolores. At ne profani Palladis audeant Foedare plantam terribilem aegida Fert dira Pallas, dum Parentis asIpsa sui jaculatur igneS. Nec te silebo, te, Sonipes, novum Decus Coloni quem maris arbiter Tellure percussa ferocem

Edidit. O decus, o Coloni o

Insigne sancti praesidiumet volat Seu concitatis per st*dium rotis, Seu per laborantes catervas Attoniti ruit acer hostis,

318쪽

Inuva spargens funera nec minus sClassis hiremes Attica barbarum Submergit undis, perque fluctus Indicat imperium tumentes, Impune victrix dum Pelagi Pater, Dum laeta Phorci caerulei cohors, soria usque sub stagnis frequentes Ne des geminant profundis.

319쪽

MUSAE ETONENSES. 'S

O NOVA quae oarpens melioris gaudia sedis, Umbra, tamen nostros respicis alma lares; Anne sepulcrales tibi nectere fronde coronas, Tenuiaque in cineres mimera ferre licet t mihi si liceat tibi talia reddere, nosti s alia Sechero tu dare rite tuo. Te quaecunque vocant scriptorem munia, mollam Componit calamum subsequiturque decor. Sive animi vires intendunt seria, solvunt Seu faciles ruris Bathoniaeque jocos. Io Quae calamum, puros ornat. quoque gratia mores, Castaque simplicitas, ingenuusque decor. Non te nequicquam sua per penetralia duxit Ipsa cothurnato musa severa pede: Quin aditum et nobis aperis, teque auspice Cense Cecropiae attonitis interiora patent. 16 At non Pieriis lusus in vallibus aris Abduxisse tui te potuere Dei. Sive sacerdotis peragis seu munia Cantas, Te Pietas pariter, teque Camena beat a

320쪽

Sedibus ex Pindi tu Musam in templa vocatam AEtherii famulam sistis ad ora Patris: Et nunc mirantem Sineae in culmina ducis, Nunc qua sacra procul prospicit arva Sion. Tecum una horrendi raptamur ad ardua montis, Vox ubi legi ri fulmine nota Dei est 26 Tecum una teneri libamus mella loquelae, Mitis ut e Christi liquitur ore melos. Cui non, cum genibus tecum advolvatur ad aram, Facundo trepidant percita corda metest o Quis, cum depositum gelida tellure cadaver

Lugubri impulsu reddita gleba ferit, Non ultro assistens fletus plangentibus addit pHei mihi quod fletus hos tibi solvit amor..