Musæ etonenses:

발행: 1795년

분량: 366페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

321쪽

MUSAE TONENSES.

mQUEM NEC LONGA DIES, PIETA NEQUE MITIGAT ULLA.A. D. I sh

ASPICE, quos animo motus Vindicta furenti

Subjiciat, quove ex ortu progreSSa Serenos Conturbet malesana animos quali impete pestis Saeviat, et quem se ad finem importuna reservet. Scilicet in mentes hominum turbataque corda sIlla minutatim irrepens se subjicit, ecquo Prima olim data causa mali latet ira severos Usque addens stimulos, donec jam didit mentem Carpit inexpletam, et tacito sub pectore vivit. Ecce parens, vitam extremus Cum terminus urget, vix tollens caput, et leti jam limine in ipso illDum dubius pendet, natos vocat, ut memor uSque Vindicta mandata dedit, natosque fideles Poscit, et aeternas devincit foedere in iras.

Illi adeo saevi patris parere parati IsImperiis serosque manet vindicta nepotes. Quid memorem variosque modos casusque doloresque

Horribiles, quas aut poenas furor iste reposcit pIlle, simul furiis subitis exarserit, hostem

322쪽

- MUSICETONENSES.

Provocat, et paribus laesum decus arrogat armis: go

Tardior hic tumido dudum sub pectόre dirum

Consilium tegit hen, tempus secum ipse modumque Exigit, et secura premens vestigia, saevus

Imit, incautumque hostem sub Tartara mittit. Exitiale furens per terras undique Iberum asDira agitat pestis qualis spatiatur in oras Italiae quoties atquq uxor America sponsum Fusa super fremuit, natique avulsa paretitum Viscera, vel Caesi gemuerunt funera fratris Nonne vides t ut Maurus atrox magna efferus ire Saeviat, adversoque engem sub gutture figat a1 Non illum jam prisca fides, promissa Severum Nulla movere animum, diramque o pectore pestem Excussisse queunt; tanto magis ille furores Exacuit non tristis hiems montesque nivales, as Non scopuli rupesque cavae, aut objecta morantur Flumina vindictam furiato pectore victor Maturat, poenasque inimico e sanguine sumit.

323쪽

HIS in cavemis, et remotis sedibus, Quas solitudo, quas severa castitas Deo dicavit, alii quis irritat calor vestale pectus p unde fax cupidinis, Sopita dudum, saeviens redintegrat Solitos tumultus O verenda Sanctitas, Vesta, nomina, quas amor violat meust Noctu dieque supplices frustra preces Piasque fundo lacrymasa scribit lubens

Manus, reclamet licet anima voti rea roo moesta sedes, o sacrati parietes

Qui per latebras intimas suspiriis Crebrisque passim fletibus dolentium Resonatis dicata Vestae limina Qua pallidorum turba pernox virginum is

Vigiles ad aras semper excubias agunt: Me vota quamvis sub sacris recessibus Rigere cogant, non tamen prorsus mei

324쪽

obsita, flammae pristinae caloribus

Iterum ardeo me Postulat frustra Deus o Pietasque totam rapuit, et adhuc possidet Abelardus animae maximam partem meae. Hinc vix resignans minciam chartam manu Adhuc trementi, nomen agnovi tuum; Fatale nomen efficax reducere fis Cius, novoque ventilare spiritu Cinerem latentem, et integrare mutuos

Amoris ignes. Tu tamen, quicquid feras Posthac laborum, quicquid infortunii,

Rescribe saltem particeps fiam mali set Si non laborum detur ingruentium Levare pondus cat licet, suspiria Fletusque fundam scilicet nil amplius Feliciusve flagito, miserrimae Semper dicanda castitati victima asPedura Virgo, numina et coelum sequi Professa frustra, perfidis cupidinis Dum vetitus ardor assidet Fare diis. Poscit dolorem sa pietas; at ego Pro te tumue salute lacrymas cio, o

Novare tentans, non piare crimina.Nec si severa fata, te raro procul

325쪽

Absente, cogant irritam producere vitam, carentem quas voluptates habet Blandus Cupido tu tamen beatior, umetarde, vivas, me quis opprimat dolor Securua: at si fors mei vivas memor, Vivas meis solutus infortuinis.

326쪽

DIA veni urante, quae late impervia nostris Regna vides oculis, implexosque ignibus ignes,

Flammiferosque globos, et amatos dirigis orbes. Di fave juvat hos artus terrenaque vincla Exuere, et puris superorum illabier oris. Te duce siderei visam laquearia Coeli, Et rutilos orbes, lateque per aera fixas Aspiciam stellas. Medium celeri impete solem Mercurius transit, lucisque immergitur alto Iuctu avidus radiorum, et largos imbibit ignes Io Indigena hic agitat calidas insania mentes, Dum coeli rabies, et non innoxius ardor ossicit hic properat pannos in sordida ductor Arva satellitio, et regalia tempora serto

Stramineo cingit, lignoque insedit avito IsHic rutilo nimii sub lumine solis anhelans Lineolas sophus inscribit, fictosque epicyclis Implicuit cyclos et amatae Phyllidis ora

In niveum vultum, et sparsos Carbone capillos Exprimit aeger amans, et pariete ludit in omni gorioxima adest, clarumque volutat alnabilis axem

327쪽

MUSAE ETONENSES. sos

Per coelum Venusu hic aeterno lumine Phoebus Irradiat colles, semperque innubiluis aer Vestit agrosa placidos saltus amoenaque rura

Cemere erit, silvisque viresCit scena Coruscis asHaec habet exiguuis mollissima regna Cupido, Et lacrymae imbelles, et ubique exurgit amantum Continuus clamor resonabilis adgemit aer Luctibus, et querulo fervet coelum omne tumultu Hinc miseras sedes et inhospita porrigit arva so Sanguineus Mavors men, late fluctuat omnisAEre renidenti tellus, longasque cohortes Explicuere acies ; non hic per rura puellae Festivas agitant choreas, sed belliger heros Martis init saltum dum cuspide quassa sonantios Scuta fremunt clypeique, et pila minantia pilis

Horrendum strident, sonitumque repercutit echo. En, connubia vana, et desertos hymehaeos Sponsa gemit, saevumque fovens sub pectore vulnus Flat noctem, et prima renovat cum luce querelas;

Ille quidem Stygiam transit jam frigidus undam. IJupiter hinc ruit hunc lunarunt ex ordine servant Longa satellitia, et tenebrosum Cingulus axem Irradiat late, et gaudet come ire Per auras. Hic rex subjectam plebem Populumque gementem

328쪽

Imperio tenet, et ferreo loca subdita sceptro sopprimit em moesti stipant praetoria reges Libertasque graves gemit indignata Catenas. Porrigit hinc gelidam sedem et frigentia regna Salumus piger, et vasto Per inane rotatu soVolvitur, huic tenebras quinae circum undique Iunae Discutiunt, funditque benignos annulus ignes. Semper hiems, semper spirantes frigora venti vexant haud viridi foliorum exuberat umbrx Aut passim viret; at glacie riget' rida silva, js Nixque jacet lath centumque assurgit in ulnas. Saevitiae coeli gelidaeque accommoda terrae Languida gens torpet; non Iupiter improbus urget Amiationis opus non Mars crudelior sequas Asperat in pugnos, aut vivi industria vincit ho Mercurii haud placidas illic Cytherea chimas Innectit lato, aut genialem suscitat ignem. At terrae caveis exesaeque arboris antro Tempus agunt qua serpit inerti murmure rivus, Longosque inducunt irempta silentia somnos os Non trepidum rex martis opus, non jura beatis Molitur populis; sed opaco tutior antro Semper stertit iners, et somno protrahit horas,

Nec visu laeuis, nec dictu affabilis ulli

329쪽

MUSAE ETONENSES. sos

OUAE tanta ignavum suadet tibi causa soporem Quid thalamum primo vespere, sponse, petis Anne pedes nimii tentavit copia Bacchi tInde subit furtim membra ligata sopor. Invigilet potius juvenum, Menelae, choreis,

Et thalamum Luna sponsa cadente petat. Nam referente diem Phoebo, et condente relatum,

Illa futura tua est, illa futura tua. O felix Menela, bona petis alite Spartam,

Incoeptis faustum sternuit omen Amor Flava comas Helene tecum Jovis inclyte proles, Dignatur simili ponere membra toro.Qualis in axe nitet roseis Aurora capillis, Cupressique caput quale per arva patet Talis nos Helene facie supereminet omnes, is Virgineas pulchro tincta rubore genas. Nulla Lacaenarum percurret pectine telas Doctior, aut calathi conglomerabit opus. Tyndaridi citharam concessit cantor Apollo ;Tacta ea virgineo pollice dulce sonat. o

330쪽

Dum teneram celebrat cithara cantuque Minervam, Non aluit nuptam terra Lacaena parem. Nos non immemores per prata virentia mane Ibimus, o Helene, fida caterva, tui;

Ibimus, absentis desiderio icta fideli, asMatris ut amissae respicit uber ovis. Nos tibi nectemus totumque apiumque puellae Sertaque virgineas implicitura comas.Pinguia libantes densas unguenta per umbras Ante pedes dabimus munera vota tuos. a Seribemus platani rugoso in cortice Carmen, Spartanae lae reseat anta dieata Dea. Ter felix Helene, tali conjuncta marito lSalve, magne Jovis tu Menelae gener Latona optat faciat vos prole parentes : SIncendat parili pectora amore Venus. Nec Pater omnipotens vobis sua dona recuset: Dona dabit genero non peritura socer: In somnis placidos una spiretis amores, Nec lateri pudeat conseruisse latus Prima salutabit Phoebi cum lumina Gallus, Mane revisemus te tua lecta cohors: Adsit Hymen nobis per carmina laeta domumque Gaudeat hanc festo concelebrare pede.

SEARCH

MENU NAVIGATION