Historia regni Henrici Septimi, Angliae regis Franc. Baco de Verulamo

101쪽

Regis Hi Nar Sept. Tas ovebat Rex , quod partim neglientia, s quae Ga a vulgo imputari so-

t partim viribus Ducatam ritanniae ropriis, quae parvae non erant , praeci-ue autem , ob potentem actionem,

usu Aurelianensis in Regno Gallia, tui plurimis modis Motus in Gallia inestinos suscitare possit, ad Regis a te

onsilia claca Britanniam discutienda; ostremo autem, ob potentiam Maxi-

libani, qui ei erat Rivalista Res aut ex esse solvi, aut ad pacem flecti posset. Inuibus omnibus, Rex trutina non justae perpendebat, ut postea patuit. Misit 3itur confestim Rex Legat tim ad Re- Gadiae Is erat Chrisophorus Uvvius, Capellanus suus Vir, cujus Fidem c Prudentiam in multis obeundi Ne- otiis perspexerat Eum potissimum ligens, quod cum Ecclesiastica Perso-ia effet, eo magis ad Legationem Pa- in catoriam idoneus videretur Eique

tiam in mandatis dediti ut si Rex Garaia, Tractatum Pacis inire non abnue- et in Britanniam quoque ad Ducem iroficisceretur, Tractatumque Pacis u- rinque ad maturitatem perduceret. vj vicus, ad Regem Gallia, verba fecit, quae, cui nRUGMENRICI ad Legatos

102쪽

8 Hiri et o Ri A RE G NI Responso, ut plurimum convenirent; Instillando, sed molliter , nonnulla, quae speci arent ad Reconciliationem

I iscis Aurelianensis cum Rege hquaedam de concordia inter omnes Partes sarcienda At Rex alta, ex alter: parte, non sincere in hoc Negotio versatus est Sed summo cum Artificio , simulatione insignis Ad eam Metam

collimans, ut tempuS lucraretur, Auxiliaque Ansorum , sub spe Pacis retardaret, donec Britanniam Arritis suis occupasset. Respondit igitur Legat, se

prorsus in manu de potestate Regis HENRICI fore, eumque Pacis Arbi trum constituturum rei facile, ut Le- gatus in Britanniam proficisceretur consensit, qui in hac re consensum suu declararet, Animumque Ducis super hac re cognosceret satis gnarus , Ducem Aurelianensem, cujus Consilio Res Britainnia omnino regebantura secum reputantem, nullis se ConditionibusRegi reconciliari posse Pacem prorsus disturbaturum. Itaque hoc modo sperabat se, simul ambitionem suam omnes velaturum , de existimationem justi, moderati Animi assecuturum ;atque etiam, Gratiam apud Regem An

glia

103쪽

8'gliae summam initurium , utpote qui omnia ejus Arbitrio permisisset Imo callidissimo consilio usus fore providebat, ut licet Bellum actu prosequeretur, tamen Regem Anglia in opinione perstiturum, eum illud totum agere, ut Gladium in manu ostentaret, quo contrariae partis pertinaciam, ad pacem recipiendam inflecteret Atque hoc modo Rex HEN Ricus, nihil prosecutione Belli commoveretur, sed fore ut tractatus Pacis ad ultimum usque continuaretur, donec ipse rem Armis confecis

Quae cuni Rex Galta recte admodum prudenter aestimasset, omnia ex voto ejus successerunt. Nam cum Legatus Anglus , ad Aulam Ducis Eritannia ventilet, Dux ipse vix sanae memoriae fuit, omniaque Ducis Aurelianensis nutui

parebantri qui Legatum Vrsuvi cum

mandata perferentem audivit,. quasi commotus, Lelato Animo respondit: Ducem Britanniae, qui Regi HENRICO Hospes olim fuisset, imo Parentis loco, in tenera eius Elateo afflicto rerum Statu expec lasse illo tempor ab

Rege potius Copias Equitum se

dit una

104쪽

'o Hrs TORIA REGNI ditum valida , quam inanem de Pace Legationem. Quod si Rex praeterita Ducis Merita oblivioni mandasset sciebat tamen Regem, tua erat prudentia , provide constilliinim, solide reputaturum, quantum ejus decuritatis, Famae tam apud Exteros , quam apud Populum suum interesset non pati, ut Eritanni taeteres Angliae Foederati a Gadia absorberentur utque tot Portus commodi, VOppida maritima munita Imperio tam potentis Regis vicini, Inimici tot per Saecula inveterati, adiicerentur . Itaque humiliter se Regem obsecrare ut de hac re, tanquanadere sua, cogitaret. Atque hoc modo,

sermonem abrupit, legavit se de ea

re amplis tractaturum.

V vvicui primum ad Regem Gallia rediit, atque ei, quid in Britannia fa-

et mi est et, retulit. Qui cum res, secundum Expectationem suam, cedere, videret, occasionem arripuit dicendi Legatum jam cernere potuisse , id quod, pro sua parte, ipse partim praeviderat.

Quando scilicet Dux Britanniae, in potestate Ducis Aurelianensis, de suo Factionis esset, nullam Pacem sequi pos se, nisi ex Tractata mixto ex Armis

105쪽

Regu H E N Sept. 1 Argumentis. Itaque se alteram parte nasuscepturum, Regem autem rogare , ne alteram desereret. Se utcunq; sibi constare , egique fideliter promittere , se semper in Regis potestate futurum , ut eas Leges subiret in negotio Pacis, quas

Rex Anglia praescriberet. Haec quemadmodum acta essent , V voicus Regiretulit ea tamen adhibita moderatione, ac si Tractatus Pacis pro re desperata minime haberi deberet, sed tantum Horam magis propitiam praestolaretur, donec Malleus incudem saepius percussisset, atque rit nos de eorum sequaces emollivisset. Ex quo factum est, ut perpetuo inter Reges Anglum, Gallam, Literae, Nunci volitarent,

ab altero Rege cupide sed candide , ab altero per Simulationem , super Negotium Pacis. Interea ex aliud Britanni im cum magni Copiis invasit, S Urbem Nantiae arcta obsidione cinxit Atque ut Princeps, non magni certe Judicii, sed tamen qui simulationum Artes in Sinu Patris optime perdidicerat, quo magis Bello instabat, eo magis

Tractatum Pacis urgebat. Adeo ut, durante Nantiae obsidione, post multas retro citroque commeantes Literas,

106쪽

set HisTORIA REGNI Nuncios, Gasim ad HENRICUM milerit Bernardum Daubendum virum spectatum Leminentem qui ab eo enixe peteret, ut Negotio Pacis, sub quacunque Conditione, sinen imponeret. Neque ex minus alacris, promptus fuit, ad Tractatum Pacis instaurandum, accelerandum. Itaque tres

Legatos in Galilam misit, Abbatum Abi Aia, Richardum Tunsacum quitem Auratum Capellanum suum V vvicum, quem prius miserat Mandans , ut totis viribus , in Tractatum Pacis strenue incumberent. Circa hoc ein pus , Laro de VI olmisia Regina Aviunculus Vir animosus, Gloriae appetens, a Rege petiit, ut Copias aliquas Evocatorum secreto cogeret, atque absque Commeatu, aut Fide publica, in Auxilium Tritannorum duceret. Rex Petitioni ejus minime annuit, aut saltem ita credi voluit eique pro Imperio suo injunxit, ut nihil

moveret, eo quod Rex, in acturam Honoris sui fieri putaret, durante Tra- statu Pacis, Auxilia summittere Attamen Baro iste, si ut Impetu ei retent,aut opinione temeraria, Regem clam ei rei favere , quam tamen palam agnoscere

107쪽

Regis PI E RI CI Sept. 3refugiebat secreto ita Veciam Insulam trajecit, cujus erat Praefectus CCopias electas , ad numerum Quadringentorum Virorum coegit, .cum itam reis in Britanniam perrexit, easque Copiis Ducis adjunxit Cujus rei uncii postquam in Aulam Francia allati sunt, ita nonnullos uvenili sanguine ferventes, veluti Furiis conciverunt, ut Legati Angli non sine periculo essent, ne Motu aliquo repentino violarentur. Verum Rex Carolus, tum quod Jus Legatorum inviolatum servare volebat; tum

conscius sibi, quod in hoc Negotio Pacis, ad Regem Angliae collatus , ipse Simulationis Palmam mereretur severe edixit, ne ulla fieret, aut verbo, aut facto, in Anglos Legatos, aut eorum Omitatum, Famulitium , Contumelia. Statimque a Rege HENRICO Nuncius

advolavit, qui cum de Baronis Us odisfacto purgaretra Eo principali usus Argumento, Regem minime illius

Facti notitiam habuisse, quod Copiae

tam exiguae fuissent, ut neque uetoritate publica aliqua emanasse eas verisimile esset, neque Res Britannicas quicquam promovere possent. Cui

Nuncio, etsi Rex Gallia non prorsus

108쪽

, His TORTA REGNI Fidem adhiberet, tamen cum Serenitate quadam Regi respondit, sibique satista factum esse de ea re significavit Paulo post, Legati illi tres domum redierunt; Quorum duo etiam in Britanniam , ad res inspiciendas, profecti fuerant, neque negotium ullo modo in melius

provectum invenerunt. Post Reditum suum, Regem de statu Rerum plene informarunt, quamque longe Rex assa a Consiliis Pacis abesset edocebant Itaque videndum egi, tit alia quapiam via insisteret, de Negotium Pacis desse reret. Neq; tamen Rex, in universo hoc Pacis Negotio tractando , credulitate mera peccarat, ut vulgo ei imputabatur verum Error ejus ortum habuit, non tam ex Facilitate credendi, quam ex Copiis alterius Partis quod ante i innuimus male mensuratis. Ita enim Rex cogitaverat Primum de rebus Britannicis indicabat eas, propter Urbium, Oppidorum munitorum, Copiarum etiam vires , haud celeriter accisas fore Etenim Consilia, illae a Rege Galliae , eo tempore caelibe sine Liberis, contra Regni Haeredem agitata essent, lenta admodum Venervi futura existimabat: Neque etiam fieri

109쪽

t. . teri posse, quin Status Galta Motibus urbis in Ducis Aurelianensis favo -

em Conquasseretur Maximilianum e- iam Regem Romanorum ut Principem ellicosumi magnopotentiae striaaalata Quena ad Eritannorum Auxilium

ropere accursurum minime dubita-iat. Itaque, cum rem haud parvae mo- futuram putaret, ejus mora Usurani

Fructum, ad se de res suas, trahere testinabat. Primo autem, hoc apud Or- ines Partamenti, sibi emolumento urum non dubitabatu quia satis scie-

'at, eos in Favorem Rerum ritanniarum propensissimos, larga manu Pe- unias collaturos. Qitos quidem The-auros, ut Fama Belli elicere potuit, ita a secuta eos in Impensas Belli erogat, non permissura erat. Quoniam au- em norat Populit suum erga Res Iri- anniae optime affectum, prorsus videri olebat quoad praeterita se potius GaI- orum Artibus deceptum , veluti in oporem conjectum , quam ex moturoprio ad Bellum minus alacrem fuis Cum scire Subditos suos , Ratio-um Status , quae ipsum merito retarare potuerunt, minus capace esse. Ita-ue ad haec, quae animo disposuerat, ni

110쪽

hil magis conducibile judicabat, qua

utTractatum Pacis perpetuo continuaret eum intermittendo, aut renovandosi prout Rerum Progressus postularet. Neque oblitus erat, lucrefacturum se sibi haud levem Honorem, Personam ean Paci scatoris assumendo. Etiam illud non infimo loco ponebat, quod prospiciebat, se posse non nullum ex Invidia, quae in Regem Galta propter ritanniam occupatam redundatura esset, fructum capere, in novis Amicis Foederatis sibi adjungendis; veluti ordinando Hi Faniarum Rege, quocum semper etiam Natura, Moribu Sympathiam quandam habebat Maximiliano item, cujus res manifesto agebatur. Itaque in summa, sibi Pecuritas, Honorem Decus , Foederatos, in fine Pacem qualem optabat, satis indulgenter promiserat. Verum istae Cogitationes nimis subtiles erant, quautiortunatae esse possent, Successiim

in omnibus sortiri. Etenim res magnae,

sere magis rigidae, contumaces esse solent, quam ut callidioribus consiliis, fingi Laffabre efformari possint. Rex etiam in duobus illis Fundamentis aciendis, quae ei pro principalibus erant,