장음표시 사용
231쪽
Sequebatur CAR. a L I N N E , cuius Genera morborum prodiere primum Vpsal. 1763, in quae legi meretur b. VOGELII censura in sibi. med. Vol. U. P. II. p. I66. Paulo post ipse b. V o GEL 1vs edidit morsorum genera, et deinceps in libro de cognosciit turna f. morb. systema nouum uberius petapolitum nob4scum communicauit. Anno I 69. Edinb. primum, deinde IIII. terum ibidem foras dedit Cl. C v L L E dir Nos logiam, eodem anno L. B. recusam, et iuper Amsi. IIT .
MAcκs RIDE sequitur potissimum Bois. is I E R , et ex eius libro species morborum recensuit. Cl. S A G A R noui operis prodro-amum scripsit Izri et Ii 6. opus absolutum publici iuris fecit, in quo potissimum sequi tur FR. Bo IssIER, saepe tamen ipse spe-
cies nonnullas morborum auxit.
Pathologiae psychologico anthropologicae conspectum Cl. SI EG. ART Tubing. IT 9. proposuit, qui continet systema a symptoma tibus desumtum. Prodiere in Angli a JAM Es M A R 1 Υ-
T RI C R, commentaries ou the principies aud
profrice of Physic, quem librum, qui continet Nosologiam, nondum vidi.
232쪽
omnes morbos in tres ordines redegit, set Lvasorum sanguiferorum, lymphaticorum et denique neruorum. Cl. N E I F E L D praece- toris sui schema suum fecit. Ρaucis monendum est, b. V o GELI v Met Id. KL INRos CH herniarum diuisiones, Cl. SELLE febrium, Cl. PLEN CR, tum O- Tum, vitiorum cutis, et morborum oculi seorsim tradidisse, de quibus in sequentibus erit sermo.
Exhtheo nunc conspectum generalem quin que systematum, quae ab auctoribus suis solertiori studio exarata liabemus-
233쪽
235쪽
Sunt genera quaedam morborum, qu/eiuasi ordines naturales sistunt, et nemine ontradicente genera illa perpetim sibi vindi- ant locum in omni systemate stabiliendo. iunt vero Vitia, Febres, Phlegmasiae, Ca-lhexiae, Fluxus, Spasini, Dolores, Vesanae. Eadem genera morborum et antea, o ER H A A v I V s et F R. HOFFMANNus,
i fere medicorum quisque agnouere et per- pexere, plures morborum species a singulis liis Oeneribus non posse seiungi. Vitium veteres generatim appellabant id omne, quod praeter naturam a venustate alienum erat, etsi Mon semper Oeconomiae animalis laesio simul adesset, ideoque a morbo ipso distin- Ruendum, quamquam non ignorarent, esse cognationem quandam vitiorum et morbo- Tum, Ut persaepe a variis vitiis pol Tent oriri varia morborum genera. Erant itaque vitia illa nunc exanthemata quaedam leuioris mo-rmenti, V. c. lichenes, aut tumoris quoddain agenUS, V. C. Verruca, membrum deforme, siue magnitudinem eius, nexum, situm spei eles, hinc vitium organicum di flum, quibus praesentibus omnino sanitas ipsa saepius: non statim turbata animaduertitur. Morbumi tamen nonnunquam generatim appellabant, quicquid praeter naturam est, hinc uno eo- . demque vocabulo nunc vitia illa, nunc sun-
stionum laesionem quamcunque complecti so-Ρ , lemne
236쪽
226 lemne erat. Nec hodie usus loquendi hanc doctrinam euertit, nam sana ratio hoc di scrimen dictitat, et res ipsa confirmat. Ut vero
medicorum sententia circa notiones rerum
primas instabilis es se solet, b. V o GELI vset b. L1NNEvs dissentiunt hac in re, amore loquendi ab omnibus antea recepto. Etenim utrisque aliud est vitium , aliud de formitas. LI N N E 1 morbi deformes sunt aliorum cachexiae. U o G E L I o vitii nomine venit solummodo mutatio quaedam in superscie , deformitas vero ait ille, est omnis figura aliena nexus aut situs p. n.
Febris apud Cl. CvLLEN est genus inferius , et vocabulo generali Pyrexiae complectitur simul haemorrhagias. Sed quem fugit, plures dari species haeniorrhagiae, in
quibus ne miti ima adsunt febris vestigia, ut non inepte possint moneri quaedam contra virum Cl. neque enim omnis haemorrhagiae cauisa est plet hora, neque sanguinis rarefactio aut ebullitio. Non raro etenim partis, ' alicuius debilitas, aut spasmi vehementiores absque signis febris, aut eroso vel disruptio vasorum a causa interna, solent essicere hae- smorrhagiam, ut iure possit assirmari, eun-
dem morbum modo his, modo illis generibus . summis in systemate nos logico esse
adnumerandum. Exanthemata, morbos cri- jticos, l
237쪽
ed hic quoque varia monenda sunt. Etenim Oec tria LINNEI genera, iterum constiuunt unicum solummodo genus, cum pleamque exanthemata illa fiat cum sebre. et uorbi phlogissici vix a criticis diuersi. Ite-am quoque monendum est, non in omni ilogo si sanguinis, simul adesse topicam quan-cim in staminationem. Ophthalmia denique, viam phlegmasiis adnumerauit Cl Cur LEN, on raro adfuit, absente omni febre et do. re. Exanthemata porro sere singula inter. um sne omni febre adsunt, aut febris sileonitis deprehenditur, ut ceu nulla consideari possit, cum e contrario gradus et velementia symptomatum sebris nonnunquam 4rissime vexare queant aegrotum.
Recentiorum sententia vult, vix unquam lysenteriam esse absque febre, sed nec haecoctrina omni exceptione maior videtur. Nil leam de benignissima dysenteriae constitu- One epidemica, quam nonnunquam obserare licet, sed solummodo liceat in memonam hic reuocare, quae a nuperis nonnul-ῆs animaduersa legimus, in pessima dysente. ia interdum vix febris sgna vel doloris adauisse apud F R. Bois sis st smuli omplectitur febres inflammatorias et exan- Pa thema.
238쪽
thematicas, ut pro charactere generico agnosti debeat rubor late occupans partem quan
dam praeter naturam. LINNEVS autem
distinguit iterum, et seorsim exanthemata seoi sim phlogisticos morbos recensuit, et eundem seqditur Cl. C VLL EN. .
Spasmorima familiam omnes seorsim habent, solus L. motorios vocat morbos. Spa- sinus, conuulsio, vix ab inuicem distingui debent, nam vix ulla ' differentia adest, et hoc vocabulum generi cum L. non satis adaequa te adtribetur. Morbis neruorum annuis naerauit Cl. C v L L E N spasmos. Nullum est dubium, a neruorum assectione saepius spasmos oriri, sed ab altera parte nullus dubito, non semper a nemorum irritatione
quadam, vel affectione spasmum oriri. Non omnis enim nerui irritatio spasmum producit, sed nunc dolorem aut delirium, et saepe quoque neruus insons videtur, licet adsint vehementiores spasmi. Si asini sedes et caussia in musculis potius, quam in neruis ipsis quaerendae sunt. Proxima est cognatio dolorum cum spasmis ipsis, hinc praeter Cl CvLLEN caeteri omnes hoc genus seorsim pertractasunt. Is vero morbis suis, quos locales dixit, dysaesthesian et dyscinesan s. sensus et motus vitia
239쪽
'itia adnumerauit, qui tamen nam bi iure sotiori morbis neruorum fuissent adnume. udi. Hyperaesti ess Uog liana, quae sin hilare genus morbi constituit, quoque ne uorum vitium est, a quorum irritatione va- ia et deliriaa oriuntur et comata, et Adyna-aniae quorundam. Deliria mox appessant Uesaniam, mox Paranotan, mOX denique
Non itaque hic occurrit emendatio d'istrinae sed potius vocabula noua occurrunt, et synonyma citra necessitatem augentur. Continuabimus argumentum nostrum spe-
240쪽
ANIMADVERSIONUM INSTEMATA NOS OLOGIAE SPECIMEN II.
Pergo nunc in recensendis animaduersonibus super systematibus Nosologicis, quarum specimen primum publici iuris feci occasione disputationis Nobiliss Si EΜER LING. Sex genera morborum summa , scit. vitia, febres, phlegmasias, exanthemata, spasmos atque dolores hactenus pertractaui. Sequitur aliud, quod Vesentam alii, Mentales L, Pa- :ranotan V o G E L I v s, appellat. Mens turbata est, et neque refle sentit obiecta, neque recte diiudicat animo. Solummodo aliud vocabulum placuit L INNEo et V o GELIo eligere, rem ipsam nemo mutauit. Adeo certum est, deliria sistere ordinem morborum naturalem.