장음표시 사용
11쪽
illorum, ut in verba magistror i temere jurent. Hoc in I 'indarum cadere et ipsum. Quum enim inter optimates Thebanorum viveret, ei persuasum fuisse, optimam rei publicae formam eam S Se judicandam, ubi penes larincipes sumnia rerum esset, Plebe obedire coacta. Quam opinionem eum indiear in Pythio decimo, quod mirunt in v tmii distet a Pythio II. niaturum corroborati et vitae vieissitudinibus edocti poetae judicium referente. Ait mactrespondendum. luae jam Supra admonuimus. Selimidi tum mores antiquitatis penitus ignorare. Aliter certe locutus esset, Si legum Atheniensium memor fuiSSet, Secundum quas adolescentibus vicenariis in concionem populi intrare licuit. Multo enim maturius quam hodie veteres mei publica obire et rem pul,licam capessere Solebant. Quod si lio et in carmine Pythio X. Optiniatium consilia probat, non alienas Opinione Sequitur. Sed suam sententiam indieat. Neque ea repugnant, quae OSterioribu temporibus de re publica dixit, quum ab optimatium partibus Semper staret. Sed in verbis Hii interpretandis duas
res Observandae Sunt Nam non eadem res est, utrum apud Ientile aut a mi eos Thessali eos dieat an apud Hieronem tyrannum potentis Simum. Alterum ero non Il11Ori momenti
est uuis St, quin Seiat, quantam inter Graecos bella Medie et erunt et opinionum mutationem fecerint Dorienses enim et Ones quum ante bellunt uni Persis ostiam admodum raro commercio inter Se conjuncti essent, sibi in viconi obtrectantes alteri altoros niluus aeque et u Ste judicabant. Abhorrebant enim oriensium animi ad 3rincipatum nobilissimarum gentium assuefacti ab Jonum populari civitate, novarum rerum Cupidi Ssima; his minini probabatur illorum fastidium et parcus liberalium artium cultus. At in ommune periculum a Persis Oeat quum in nobilissimis pugnis et virtutem et sanguinem
commiscuissent, mutua admiratione anheli alteri alterorum virtutes ii ii ioterant Onagnoscere. I ii quo cui non in mentem veniat similis Germanorum eonditio, quoi sinisel)tentrionale et meridionale gentes eum summo universae patriae damno per tot lustra iniquissima aemulatio Ii Et iii Idia diffleti tui injustas invistem eriminatione et accusationes jactabant, donec bellica tonitrua utrosque m ean1pOS i Sut leo ad Onil nunem Patilum
in P. I sua veni illam vicissitudinem trochaeormn et dactylorum se invicem excipientium, quae aliis carminibus tantam Offundat gratiam, desiderat jam ayserus ei respondit, )hane ipsam metri rationem qua Pindarus dorici reneris regulam quam ne curatissime servavisse vid batur oeckhio l)time congruere cum arcrumento arminis Poetani en in t si resso Stulasset. in minus efficaces et graves rhythmos facere potuis Se quani quibus P. Xo usus e S Set.
De lingui et oratione elimidi ius variis locis agit, quae postea in quaestionem
vocabimus Hoe Oe id nil in liraemittendum est quam maXime mirabile esse, quod Sotimidi ius ne verbo quidem dialectum Pindari tangit. Et tamen quis est quin sciat,di. it Pi lilii Pindari ut Hermanni Verbis utar,' ' singulari luit dani temperament liae ne exo innitials dialectis mixtum videri fundamentum esse lingua ni pleam sed e Dorie dialecto
tantia in ad seivis Sei 11idarunt. luant uni et ad dietionis stylendorem et ad numerorum commoditate in illo tu uni videretur, repudiantem illa, quae aut interioris essent aut vulgaris intcertis in locis usitati Dorismi Id etsi non primus fecit sed secutus alios. ἔ inlini ipse sibi suam dialectum creavit et postea in X emplis habitus est. Quod luunt ita sit si vera essent fluae elimidi ius halucinatur nonne mates Sagacissimum illum interpretem luaedamdpiecturum fuisse, quae indicarent, dialectum illa prima poetae aetate sibi nondum constitisse, alia postea abjeeta, alia ad Sum l)ta, alia mutata atque emendata esse Nihil ejusmodi nihil. Quid mirum omnia pule legimus hodie armina perfecti magistri sunt non irrani S. Scholam reli luerat, quum in templis deorum et in foro laudem Victorum cariere coepit.
Q Unmobrem ne ea quide in ilia a Schnii diius
d imaginibus a Pindaro adhibitis dieit, probari possunt. In dul)licem autem
errorsem incidit. Contendit enim iis potis Simum Oeis. suibus artem uani nul)errime a magistris sibi traditam praedicet poetae a iuvim ad tantum ardorem evehi solere ut imagines ad hilleat. l amen si varios Oeos imaginibus illustratos recensueris invenies Schmidtium nimium distere artem quidem Suam illustrat poeta P. 10 5 sq. 65. l. l. 9. Ol. 10 8 A l. t 7. . . 1 sq. 8. 10. . , -3, 20 sq. l, sed vi et Orem P. 10 28. . , . amicitiam P. V. si T. . , 54. tibias . 2. 26. Victoris felicitatem . 7, 21. Oerenses Ol. II, 20 Sq. solutionem peeuniae creditae l. 10 97. artem gymnicam l. 10. 20. urbis xeidium Ol. 0. G. Posterioribus autem in carminibus et ipsis saepissime artem poeticam imaginibus adhibitis laudat, e f. e. r. P. 1 4 s. D. 2, 2. P. 2 67 9. 103. N. 3, 4. 6 4, 2 sq. 35 te. Quod doinde Seli dieit Pindarum adolescentulum imagines potissimum a navigatione arte gymnica, interdum naturae miraeulis petere, ne hoc tu idem ita est. Ad navigationem
is uidem pertinet . 10, 28, 5 Sq. N. 5 2. 1 ad rem gymnicam P. 10. 65. . . 20 ad naturae potestate Ol. 11, 2. i. 6, 10. Ol. 0 9 sq. . sed ad Opifices . 10, 7. Ol. IV, 20.
. l. l. p. 82. de motr. Pind. p. 279.
12쪽
6. . l. 2. 26. . h. T. Inile apparet inuis 'in una usum illa uri tae aetate multo latius PatuiSSe quam Schmultius censet. Et sus I, ieiones ejus lira errore nixa de tu illis Et NPntiendi ratione adolescentuli uulari mi Irrit uni Auiti rH.Sed quae limul illa di putavi minoris momi liti sunt. Si enim iniserpreti novissimo eredis maxinia in diei adolescentui apparent in rutionis habitu . narra ill ntione, Om-
dei nee pS dili renter exquiramus At lite initium ne imus a Brutule
conjunetio nihil prorsus areant i Schmidi ius vehementer errat Nam non duobus tantuni li)f iri ampliore verborum ambitu utitur poeta. Sed si verbR sejus re Et intelli I S. VerSUS li I, et apM mn, tenore Hesrendi sunt id semit alio loco', demonstrasse MihI Videor; Dei tu minus. Si scholiis et Momm seni fidem habes. v. 69-72 in unum sunt OmpleetendI.Εuuneiatio DE. igitur eodem de re vini hi tu sunt tu in aliis armini lius. In ninibus enim Od1S. tuum res POStulat. Pindari dicendi genus breve est et nervii sunt uua in non disserat orati, huju. carminis ah aliis. quae aut id florentem aetatem aut ad ipsam Sene et litem poetae ibi R irrulitati in diei a totius X spectaveris. 'eferenda sunt jam videbis re VI Omparatione paucorum carminum instituta. '' Uarinen dithium iecimum Ii versum et Izenunciationes continet. P. VIII ultimum poetae l0i versus et 4 e nune lationes. Ol. IV, 28 V.
και aut . 9 , a rao ludi trahis Haec est qua Hiligentia. I eo pol de Particula γαρ bis utitur, τε quater Saepius conjun: it voce δε sexies decies). Sed eadem e s r. In Pythio VIII vicies ter utitur. Ol. I vicies sexies P. I vicies quinquies, P. I duodetrietes Novies non conjungratur, Sed idem nVenitur e gr. P. VIII octies. Ol. IV quater. . I tu inquies, OL Inovies, vicies semel, P. II duodecies. Quo jam vanuerunt criminationes, ni Calumniae istae Quas dilustre quum minimi laboris fuerit jam eonfid sentius tran Se ad res 'li semiam
Improbas enim vir doctissime. Structitram quoque et ordisiem Sententiarum ne non Sin aulas parte male inter Se cohaerere contendis. Quid nuin ignoras Pindarum olere carmina sua ita texere, ut interdum fit uti intermittat et ad aliam rem transeat . Cui est suo loco intermissum litum recipiat et rem absolvat Interdum vero tenor et Serie Senient iurum Dui poetae consilio. Sed mali interpretis culpa interrumpitur ut cum Selimidi ius poetam Splendidissimo exordio uel subito ad aliam rem transire putat. Non elii itare se habet ut . 4 iii termissa ratione novum initium capiat poeta interroganS . . Quid canam ait ilia apium Sed Pytho me Oeat te. Imo res quam Optime cohaerent. Nam: κρια ΛακFdas ι ' ιακat a FGGaDu v. l non Oeativus est, sed id piod elimidi inspo Stea J pSe Scribit, nominativus. Per analogiam enitu ita concluditur: Beata est Laee-
daemon. piod Heraclidae ibi imperant Heraclidae autem in Thessalin tu i lue imperant; quamobrem Thessalia et ipsa beata est. Oeta vero suo mor ita loquitur ut eum Reedaemonis felicitat a nullo dubitata comparet similem Thessalorum felle se conditionem, quippe quibus eadem Herae lidarum Stirps regia imperet. Jam vero non ut elimidi ius putat, filum rationis abrumpitur ut Thessalia universa laudata poeta interroget. luid Oetempore carmini Suo laudatorio aptis sinium sit hoc enim somniantis non lyrici poetae
ut is si eum Iseynii, id quod Seholia quoque tuentur, post τι signo interrogationis distinguendii m. ratio enim ita procedit Lacedaemonis et Thessalia similis felicitas est uuidynum fui praeter rem acto inio, veram esse lauden docet haec victoria Pythicam ipti Oeleae in urbe Thessalica a principibus et regibus celebrata. Jam Ouini quadrant. - elimidi ius
aut Em ali quoque loco DeXum sententiarum interruptum esse contendit: v. 51-54. Qui qua nil lan non ignorat Ι 'indari hanc esse eonsuetudinem ut interdum salientis modo subito
ad aliam rem diversissimam e convertat. les. Ol. 6. 22. R I. 8. . . 247. P. 11. 38. N. 3. 26. N. 5, 16. N. 4, 33 tamen putat Oe Oe id ferendum non esse duabus de ausis. Nam aliis Oeis poetam certis quibusdam rationibus adduci ut inchoatam rem abrumpat. O vero Oe rem ad finem deductam esse. Ain tu Quid fabula ad fine Di perducta est res igitur finita est janique ad aliam rem transeundi Oeensi datur.
Speciosior altera climidii vituperatio hujus loci est, quum dicit puerilem tironis conditionem Olere, quod cui laetitia quadum artem generis lyrici aetet, quam modo a magistris Apollodoro et Agathocle traditam raeceperit Quod ingeniosius quam verius Metexisti,
13쪽
initium redeat ratio jam adolescentulo 'vidui pri in uni uisse. Quod in OStrum enu uill
atque cumulavit . ut difficile sit invsentu, unde initium refutandi capiamus Ne vero accu- 13 sandi et obtrectandi cupidi videamur esse, ante Duila concedimus, PindarUm, qua erat
Ino iiii X et Sitate et animi pietate, procul dubio nexum et Ohaerentiam rerum divinarum et iuulanarum melius quam alios poetas perspexisse et carminibus prodidi Sse Ol)is et ili sis PerSuaSUm SSe. Quae ver priorum poetarum lyri eorum de fabulis attexendis lex uti lueregula fuerit, id cum alii ignorant funa Selim id tius quantocunque S ingenio quippe quum eXeml tu ad nn' par anilii l Oeta idonea temporum injuria nobis ablata sint. Id sui deniciani Supri de Dion StraV1SSe nobi videmur. Pindarum versu 54 do magistrorum ratione nihil tradere. Ut deinde de miraculis pauca addamus, tantum abest ut audeamus negare, indaru in rebus divinis et mythicis quam maxime delectatum esse ut eos indarunt linilne cogi ut uni tal)ere censeamuS, qui De Hus studio et amore rerum si rabilium aliis iΩ- modo offenduntur. Ut enim v. 48 dicit it u ὁ ζ aviti sat γε citi τευσαν rora o Ddεν pror εναινε tat hi μεν απιστον, te illa rimis loci deorum infinitam esse 90 testatem praedicat: f.
tanta eum laetitia versatur, ut difficile sit intellectu, quid Schmidtium permoverit, ut dicat poeta in hoc Persei cum Hyperboreis commercium narrantem solito magis laetatum e SSe. An quo dissor haec narratio ab suavi illa fabula de Troicorum murorum X struetione quae Ol. VIII narratur aut ami ortu Ol. VI aut Rhodiis Ol. VII mi Hereulis irinio
facinor forti N. I Hoc quidem vix quisquam Selii nidi in credat ad OleSeentulum poetam in blbulis narrandis majorem quam maturiore aetate a1norem reruti ni irabili uni indieasse. Num forte minus a vero aberrat vir doctissimus, si uiti diei fabularum uni rebus ipsis conjungendarum rationem cum crescente aetate poetae mutatam S Se ita quidem ut prima aetate quibus disserant inter se, posteriore quibus similes sint doceat' Ne id luid semuserunt. Sed quum de hac re ali loco fusius disputaverim,' brevis ero, Summam rerum repetens Ut in omnibus aliis carminibus ita in hoc litiusve summan hominiani felicitatem poeta ita laudat, ut Stendat qui dein quam prope ad beatam deorum aut heroum conditionem accedat, Sed silenti non praetereat, hominum statu in atque naturan dii inferioremes Se Quod si poeta admonitus, ut Hippocleam Thessaliam redeunt sem Delphis lauro redimitum carmine praedicaret, magnifici apparatu record; batur itu principes Thessaliae epulas festas celebraro solebant, nonne seri potuit, ut ejus memoriae Oecurreret beatitudo Hyperboreorum aeterna felicitate fruentium saltatione fidibus tibiis corinii epulis gaudenti uin i ii id innim laeta mi eo ni eaterva Hipi Oelea1n periculos et gravi Certamine feliciter peracto ab Apolline Orona laurea donatum reducem comitabatur in patria in urbem, tibiarum et fidium nodis resonantem, aeriseia et epulas sed olententi O 11 De Persei debebat poeta recordari a Minerva gravissimis certaminibus et laboribus peractis in Hyperboreorum Apollinem et sebrantium concilium introducti Nonne i iam maxime similis est utriusque conditio uid hic absonuin, quid rerum Statui non Optime conveniens' uuamquam libenter' l. l. p. 18.
14쪽
concedo poetam victores ancipitis rerum humanarum sortis admonuisse. alii et v. 20 deprecatii iti rari rati iiivi illam et in fine fabulae Nemesin omni se morat, ut adhort tu vietori si
nostri muste dicunt introductio et finale), victoris gentem praedicant in medio sis αλος
illustrant, majorem quam quae Hippocleae contigerit si lilesit ut sem in lium; in vita si ustr: idesiderari.
et 23. Is vero quum Chironis praecepti tumor sit reverentia deorum in Signis non minore pietate erga patrem est, Str. 3 similis Antilochi juvenis Obili Ssimi ilui iluuin yro patris Salute mortem Oeeumbere non recusavisset, luculentum pietatis Specimen et ili se dederat prisci templi ribus Str. 1 et si . Thrasybulus autem patris et patrui virtutum aemulus divitii prudenter utatur juventutis flore non abutens, Musis deditus et maxime Neptuno certaminibus curulibus faventi nec non splendet comitate et humanitate in conviviis Str. 6). Connexu igitur sententiarum quam simplicissimus est de Singulis autem locis interpretandis lis id hue sub judice versatur. Quare priusquam ad Schmi dilum transeamuS. pauca praemittenda Sunt. Atque de limis quidem versibus is senius merit judieat arva Veneris et arva Gratiarum diversas res esse id Hari ungius non debebat negare. Neque tamen Dissenii interpretationem irohannis di euntis l)articulam a pro Sive aecipiend3m SSe:
quil pe quum Semper aut amorem aut gloriam praedicet gloriam vero uni quum ad 'elli hosae ed Tit Semper igitur praeelarus re laudet. In iis quae sequuntur vari it interpretati Verborum Totuo νμPo)ν m σανθός. Uue non cum scholiis et Oech hi ad me armen reserenda esse inter Omnes recentiore interpretes constat. Neque vero aselli Uit Dissenii interpretatio placet. Recto enim Frie deri elisius et Schmi diius Oeent aerarium multorum carminum designari quamqILII Frie de-riclis ius in Oe videtur errare, quod se universa multitudine eorum arminum epinidiorum cogitat quibus 8 Oeu S. tu vietoria parta sit, reSonet. Id quidem Verum Sse Uu O te St, quum Xenoe rates ejusve majores nondum multis carminibus epinietis Delphis praedicati sint. Quid multas optio h urtia i , mi GaDoός tale aerarium Si unde quoeunque tempore earmin i demere OSSi S. Ipsum Verra aerarium non arminibus Onstat. Sed rebus laudabiliter gesti Si tuae te ut haec victoria poetae largam materiam ad laudem mmenidarum canendum iraebent uuae a Za aeterna et perenni est. Quamdiu enim locus ille quo victoria paria est. immotus manet, tamdiu ei memoria victoriae et ipsa loe fixa inhaeret. Sed alia super aliam difficultatem oritur in Oe pusillo carmine Nan V. 14 neque TU LTόι ενοι ei lue τυπτόuενος, quorum Utrumque Optimi Odices tuentur ferri potest Boeel hi enim Frie dericlis ius bene respondit de passivo sensu cogitari de DonPOSSe quod non venti undantur, Sed glarea tamen Friederi hsius et ipse eum Tafelio et Momnlaseni a vero aberrat contendens Oe Oe mediam formam pro activa ut saepe a Pindaro adhiberi. Quod enim Mommsenius ad P. I. 24 φλοξ κυλινδομεν prOVOeat prorsus alia res est. Nam viii δεσθαι ure quiden medio generi verbi ad Scribitur, quod ei et activa et passiva significati ita est: at formae τυπτεσθa Sola posterior inhaeret. Quidni τυπτοι Mo Seribimus ob Servat Vetu Si literarum Graecarum Su, quo Oeales o et eadem litora seribebantur Neque opus est eam ob rem cum Εtym M. χεραδι in χεραδει mutare
Christi libet te aliene Tertes liberti eierant be Pindar Philol. 25. 4.
15쪽
VerbIS Oetae elieitur non fuit eam AZRII1 brIPIunt in I ire irrat ululu III una cui glarea Venti S pulsata quae stetera milia Seeum pro VolVit. Jtine Sestuuntur Plinii illius Deue interpretatus e St: προσωπιὲν enim rati umBOee klia et aliis ait tunc ivn in uni referri sit est: est potius Thrasybuli vultus qui sediens I ellithis tu i stilen diu e hilari serui nil nis urarinti uni uni Hul ut Vi tinnitan Commuiti ni id friet genti suae. Ideni vir ibi et ii re et xlv V. 19. R iam In senis repudin tunia re tituit. D lini in Di En lal Bl vi et rariam relerre . Set ad BD Der B teni PSum i ratis Enini ita pro Ire litur: Tu I'hra subule aeteri uini lihi 'elphi gloriam iuravisti. Lueto senim ris splendore indieas, te curri vi eis A et liatri gentis lue invunt decu addidi S Se idem Oees, quutu patrem deXtrii tali te ui in societatem currus triumphalis recellisti iris tu victoriae in norem On-ceSSi Sti. unlit in t sit 3ietas, hirnnis iraeeeptorui memor Et Antili teli viri brtissimi Simili S. IUL tu nula in me in arto litidem Decumbere illi itavit . ut putris vita in dessenderet.
'rare ut Niniaria in ut laus Antilochi eumuletur cui vel aequales et aemuli virtutis palinam
Jam sino ulis locis difficit inritius pertractatis ad Eclinii di in in transeantiis, longe aliter de lio hyiuiis iudicarit ei at illae lui uehenstein tu S, qui urnien SURViSSimum S Se ceu Set,
Sehmidi ius injuste laudat injuste vituperat. An ineta eum carmina L l. I. ΙΙΙ. VI alia scriberet de eo artis fastigio. lui Mi jam a Seenderut iterum delapsus est. Iuuin i ii illis Carini nilius vi et raria in universum lutuli tur Imo Thrasyl, uti pietatem laudari non artis BAt in altaris. Sed ad vi et raris Onditionem et tui uni referendum est. luit ille tu vietoriam reportaVerit quidem. Sed sint relu Victorem renuntiari jusserit. uiuid ver Se timidi ius ridi-
culum esse dicit Thrasybulum ideo cum Antilocho comparari, quod eadem qua Pater equos moderandi ut Iove' ' Sus Sit, caveat, ne ips ista sua interpretatione risum legentium excitet. Verba enu V. 44 αἰν νυν ὁ καὶ Θρασυβουλος πατρωαν ι άλ σζα προς- έθιζιαν si minime ad rationem patris equos moderandi, sed ad summam omnino patri et patrui virtutem pertinere docent Verba V. 46 πάερ o Τ Τπερχω ενος γλωῖαν ἄπασαν. Xenocrate autem et Thero, Thrasybuli pater et patruus, clarissimi viri erant et suo jure non a indaro solo laudati ista idoluod Theroni Ortu a civibus gratissimis vel heroum Ouore conceSSi sunt. Ceterum Omlὶarationem Thrasybuli aurigae munere pro patre fungentis cum Antilocho Patrem cum capiti periculo defendente tori prorsus absonam esse is facile fatebitur, qui memoria tenet, quae poeta plurimis Oeis se laboribus et periculi certaminum curulium
reliqrto carmine male cohaerere videtiar Narratas enim res mythi ea inde moti Congruere cum rebus humanis )oeta ipse identide. v. 28, 40, 3, velut consulto differentiam tem l) iruiu in die et . ad juvenilis poetae esse indicium, quippe quum Pindarus aetate uiro-Vectior abuti docere Oleat, quam rete illa tempora cum his cohaereant. Id si Schmidtius de aliis quibusdam carminibus et iis quidem ad maturiorem poetae aetatem perti uentibus dixisset, fortasse assentiri possemus: in hoc certe carinen ista accusatio non adit Mira enim quadam vi et dexteritates hoc ipso tarmine Tindarus demon Strat. quamvis ingenti spatio haec tempora ali heroibus diSjuneta Sint, tau1en utrorumque eunden e S Se rationem, easdem leges, easdem Virtute S. Chironis enim illud prae septum Achilli traditum ab Antilocli observatum lirasybulum et ipsum tenet. Eaedem laudes. quibus ob officium patri periclitanti praestitum aequales filium est Oris extulerunt. hoc ipso tempore ae sociis filio Xenocratis tribuuntur Mittamus igitur haec; videamus potius, tu Iu Veriora Sint . quae Schmidi ius se oratione et narrandi genere dicit ratio, inquit, fabulae jejuna est narratio languida et frigida, meque commodam et dulcem epici poetae ubertatem irae Se ferens neque Frici ingeniosain audaciam et vim. Itane si crediderim, id quae eo minus. quod criticus ille importunissimus ipse fateri cogitur, in ceteris carminis partibus poetam jam eadem lux maturi orae aetates dice11di ratione rati, eodem ambitu et circuitu verborum, narrandi genere eodem laeto et vivido. atque eo mi agis viro docto obloquor. quod in carmine Pythie X interpretando contrarium dixit. Ibi enim fabulam summa praestantia et VenuState narratam esse censet, hie eeteras carminis partes Id ipsum debebat Schmidtium
docere, Se nimio OV undarum rerum amore deceptum utrumque carmen male interpretatum
esse. Tindarus enim, tui in carmine P. X fabulam praestantissimo Ornatu induit, fabulam de Antilochi morte intextam et ipSarm uberrimae narrare poterat. Idem sero. qui ceteris hujus carminis partibus tantam dulcedinem et SuaVitatem Offudit, si voluisset id ei facere potuit rim carmine Tythio X Quod si aliam viares ingressus est, suo certe id jure fecit. Neque difficile est defectu, cum narrationem ita instituerit. Primi enim it postremis versibus carminis T. VI tantus calor inest quod intima damiliaritate tum Thrasybulo
16쪽
conjunctiis victoria edus Olit In atris eleetabatur: Ontra in carmine P. X lylineae parti exim Iam peram dedit quod ad nuvini lieentiam et splendorem OnVIViDrunt, qui hus 'aessali ei principes imprimis laetabantur proxini accedebat descripti illa beatae Hyperboreorum vitae. Veterunt omnino Nehmidii ne id quidem One eder possumus, abulae narrationem jejunam et frigidam esse. Ipsa enim illa narrandi simplicitas, qua repudiint verborum magnificorum lue atque Ornatu poeta raptim Paridis imitetum Nestoris periculum Antilochi auxilium ob oculos ponit animos audientium non poterat non mirum quantum movere. Qua ituum ita Sint id quo lue Schmidi ius crimen injust videtur Objecisse poetae tamquam habitus et color carmini Secum non construeret. Immo totum Parmen sua VIS simum et luculsentum documentum esse censemus. Pindarum nondum tricenarium artem dicendi et narratidici aut adeo tenuisse ut animos audientium quoquo vellet verteret. It rem ah Solvam S item carmini addam:
traditur tuu fahula lisa iam a tur hiud denique ut Ilochi prae septu in illud I erae ut illato
Eoden ann D. quo Plita rate'. piem armen P. UI 1udat euruli victoria 3Otitus est. Idas 'Igentinus . tui eam niti P. XII iuditius extollitur tibi a vieit. Id curansnade Ι indari artem et naturam ira seri ut vel Selim id ti maz IIIm 1horem excitaverit Onanti vestiana alii pio adola Sesentis inexercitati detegere truti quod iis qua tiro fert ne ipse quidem iurii an fidem aliere videtur Atque oratione)n quid seni eo ne edit seni et solito cursu defluere hoc tamen infirmitatem se dubitationem quandam adolescentuli pro derct cenSet quod an XI quodam studio singulas nunciationes una eum singulis vergilius finiendi et Onchidendi teneatur uuam rem aliter se habere is facile intelli iget qui Oe carmen eum alii corroboratae aetatis dis stomparaverit. Continet enim carmen ' P. XIII versus et 8 dis tinctiones in fine versus. U. IV 2 versus et D d. i. f. v. P. I U V. et 3
Im nial Sehnii dii accidit. lno poeta in hoo lis carmin ad se non studet orationi et versus undem linem facere. Ut hae oda 3ri in uni nobis expmphun raebeat illius an oris queui mentes 'indarieaae artis gnarus io movit . cli, subjectum non Solum ad
1in ri totius nunciationis, verum Saepe ad Initium sequenti Strophae removeat. Conferas,
quaeSO, V. 1 et ς Λαναα eum O. X 34 Moλωνse περνωλοι . X 5 χρ Iio J. 5, 35'Πρακλεης aliis locis. Non minus narrandi genus cum usitat Pindari more congruit. Tamen eum in Schmidii contigit, ut vel ex hoc carmine tamquam ex armari telum adde iidendam suam de Pindari arte opinionem sumat. Deeeptus enim illo errore quo putavit in priore armine fabulam ita narratam esse, ut ostendatur, quantum re mythicae ab humanis disserant suspicatur 1ytho de Persei rebus gestis indicari, quantum intersit inter filium deorum et homines miseros Homines enim nisi maximis laboribus ex antlatis ad felle en vitae conditionem pervenire non posse, illuni tutante et auxiliante Minerva facillime ad summum beatitudinis gradum escendisse. Ego vero pae Selimidii ipsum contrarium affirmaverim, fabulam scilicet luculentissime docere, quanti laboris Perse fuerit
Medusam interficere. Ipsa illa verba v. 18 επε ε τουτων φίλον ανδρα πονων εὐρυσατο
Schmidtium erroris gravissimi arguunt. Nam nisi divino auxilio Perseus adjutus Sset, Vietoria Dinino non esset potitus. Quin hae ipsa sententia est vinculum, quo v. 28 - 32 eunt reli fluo Carmine cohaerent: ut en in Minerva Persei labores finivit, ita δαλων laboribus Midae finem imposuit Sententiarum igitur ordo hic est: Laudata Agrigenti dea et Orata, ut benevola excipiat redeuntem Vietorem narratur unde ars illa, qua Mida Vicit Originem ceperit. Cui enim Perseus Medusam interfecisset, Minerva sororum uetum imitata modum illum multorum capitum κεναλαν πολλα νομον v. 23 invenit, qui colebatur in Boeotia et inter certamina hi diera receptu est. Jam additur gearst, qua carmen ita ad Victorem redire Olet, ut narratae fabulae doctrina in usum victoris et laudem convertatur. Auditis enim gravibus laboribus Persei mirari nemo potuit, quod victor et ipse, priusquam ad hane felicitatem perveniret, diu et graviter laborare coactus erat. Jam hac victoria reportata deus finem laboris fecit; nam fati potentia insuperabilis est. Quamobrem ne desperes, te quoque aliquando e inopinat et praeter spem votorum tuorum damnatum iri etsi non omnia uno eodemque tempore tibi contingunt. ' Hic sensus efficitur si v 3 τί pro dativom o accipis. Seholiasta quidem ita interpretatur, ut videas, eum de uno Mida cogitasse; diei enim ἀλλ' εστιν Dio o χρονoc. Osric καὶ τὰ ἐν ἀνελπιστία καταστησα το ἀνάπαλιν τλης γνωμη καὶ λαHoc et ιιεν δωσει περ υ ἐλπιζε, τ δε o δωσει περ προσεδόκησε Ceterum major vis ita additur conclusioni carminis. In scholiis haec postrema verba ad infelciem quendam casum Victoris supremam fistulam in ipso certamine frangentis revocantur. Id num verum sit necne, nihil ad rem; versus enim ultimi ipsi per se optimum sensum praebent, Si mente tenemus, quanti labores certamina obeuntibus tolerandi fuerint. Quam rem idcirco tetigi quod Schmidtius hae occasione data utitur, ut indaro praecipiat, quomodo tali casu utendum fuerit. Scribit enim suo more p. 76 istum casum, si Vere accidisset, in medio carmine ponendum fuisse. Id tamen recte monet, quuti Mida bis Delphis vicerit, hanc odam ad priorem victoriam reserendam esse quod poeta alioquin v. 6 aut δὶς νικάσαντα aut νικωντα Scripsisset; addo, v. σάμερον v. 29 Scribi non potuisse, si una jam victoria ei contigisset. 3.
17쪽
Megaelem l Invidia genti suae consolatur. Sive enim R. i in Herodotus i. I il leproditi inierat Elna Ennii larum pras Ini ui in Marathoniam tradit. Viri sunt lv lal SB. Q nedia hilare non OS sumus illa in in hili, illa ' His itide a Cased i vitanis invidia pratuitu nullai, rn vetat Q PIBnitali riri sint ne easione Pindarus utitur il rees ne iliandos civibus suis et mmm H lv lii Ali Iranem Dida R. tuos ipsi uni Clarii Pt vivi in nullo Ereehthei nomin distinctuit simul Pn ElnriR EX Strat Pti Pinpli Delphie ornat indieat ii vives esse Vere Athonien Ses,nia j nrit,u ilignos. Templura senim Aliollinis a 'i i tratidi tyrat in . i inrum XI, illendorum Alemn Pi inlidae praΡCil, ut suis P istiuntur avet Orses in tui sum et dirutuni liberi cive Inagni-listentius sedilistaverunt patria istitii Aux ptini se Dieriti Sunt.
εξοδιον sibi e Spondent, Illo genus victoria indicatur, hoe fruetus: ἀοχα et υτ oart laudem contulent, prior urbi Victricis, postserior gentis in medio carmine ιινακός mythi loco Erephthidarum iacibilo illud o litum faeinus narrat ordo igitur ita potest describi:
Ab liae vero carminis suavissimi intorprsetation Diultum discrepat olim id tit judicium qui de re troposita doete quidem et ingenios disserit sed ita ut nemo ni videat, ali rint lusu ingenii licentiae et arbitrii l)lenissimo bonos fructus X sm utari nullo modo
posse. Atque Ol u Videtur esse omnem ejus sententiam brevitur comprehendere. Haee foro di it . . um in Carniani Vertitur in Oppo Sitione v Fi Letoariti et FDda 1ιονία V. 18 et 2 l). illa voce sinu ulae res feliciter gestae denominantur hae conditi vitae pre beatae tem ii Druin decurSU probatae. Atque Ἀραγία poetam ita gaudio afficit, ut simul dolor0me XCitet, Secum recordantis Eum esse cursum rerum humanarum, ut prol)ter invidiam deorum ad Vser Sa re Secundas Xeipiant ilia amobrem vera sudati torta soli laetitiam nulli acerbitate turbatam X citare potest. Tuom vero perfectam felieitatem alia rimae vi et Oriae genti Alcmaeonidarum liaraverunt. Quorsum autem tota haec Oppositi surroarta et D Iattio νως
liertinet Nimirum videtur alter pioque vi et O Pythius a poeta carmen petii Sse. Cui euruegaelem antepOS uerit postremi carminis versus docent. Porro id setur Ilega eius Pindaro declarasse se timere, ne poeta Athenas vitandi ausa cum publicis tum privatis de causis alteri victori mali set is nim Sibi. ivi Atheniensi satisfacere. Quin etian ..timide' quodammodo segnetes carmen aiulatorium a Pindaro postulasse videtur. yliae Pindarus comiter
respondet. Err Rr Eunt Athena sui illicit sus et u ur his et vectem l Juni Delphi eum exstru Xerint, Se sum ni Cum gaudio Celebraturum esse praesertim quum Alcma poni darum ea sit felicitas,
ut ipso vera lasetitia frui possit omni dolor et timor futuri mali alae et O. At, pergit interpr0 doetis sinuis, uni haec legis interrogatio illi in liri in Orit 3ns labri ver Aabitur: IUNO ne si vere carini in epinicium Minime hae strophae aut initium sunt arminis, cujus ni a jΩ liars interiit aut id tuo veri Similiu est epistola poetica, uta Pindarus se Victori morem estnium esse promittit, eadem qua in arminibus epiniciis forma usus. Laee igiti r da af Firmatio est interrostationis Megaeli cum aliqua dubitatione prolatae. 'At vir audaeissime haeccine est tua laudata interpretandi ars Commenta super commenta, inventa super in Venta X aggeras. Ut in ginali ubertatem et imaginandi vim alipio varietassem ciston das An hoo est interpretari Quo ex fons tu hausisti illud do altoro victor Pythio, Megaelis aemulo num novo Victori catalogos deteXisti an que nuptam ab in foris ovo o arse ihi Ontigit, qui recondita et areana luaedam revelaret In veteriim enim seri litis nihil jusmodi exstat neque in io carmine ullum illius excogitatae aemulationis vestigium apparset. Quod enim de Singulari Vi Oeum surrearia et Ddati ovis hariolaris.
18쪽
et tal. 1. O D et Parin summae et perfectae felicitatis Statum et conditionem notat. πολλaι ὁ 'odo GD I sole Drroartae Sed laee Omnis Histincti in ab Oe JOc in aliena est suum. νεαε iuetoaria. qua Oeta delectaturo non ad alium quendam victorem pertin Bato sed victoriam
Ρvthida in Megaelis ipsius denotet Quod ieroe additur laetitia, doloris inliquid admixtum
esse id nequ0 ad deorum invidiam neque ad futuri temporis mallam spem auferendum St. D re enim praesenti dicit Oeta invidia dico hominum malevolorum. qui praestantis Simo cuique obtrectarae solent ef P. d. iub): in quo eum verbo tu F 8ssya offendamur. non iniselli os est enim έ1 ε Θεσ9αι respondere οὐ aliquid, de futuro aut se tempore di Oeta ad e, linii sollieitum est . uti bonam spe ahit quod felicitatem alemaeonidarum humano morse ii oderat an diuturnam re persuasum labet. atque hac sententia aptissime Onet tulit carmen revi Ssimum quidem sed praestantissimum et suavissimum. Cui singulis partibus , ptime dispositis et in unum eo euntihus tam plena et cumulata laus sientis ditissimaevietoriis inest ut id aut truncum S Se aut epi Stolaim Oetieam Selimidi ius persuasurum esse confidam nemini. Concidit sotum totum ilhul conjecturis levissimis exstruetum sedificium Selim id tit Vix operae pretium est sing illa quae lue refellere Tamen ut levitatis et temeritatis Schmidtianae specimen proponamus. duo X cerpemus Quum enim ne OS. Megaelem virum fi ,rtissimum exilii Pisistratidarum auctorem praecipuum nobili gente Alcmaeonidarum ortuni. restenti victoria Pythica Ornatum animo repulo et timido I Oetam 'irecibus adisse, ut sibi carmen mitteret, vi oculis fidem habeas. Quicunque enim ali tuam rerum Graeearum scientiam labet. 4m non ignorat, dimiditate Graecos mon laborasse. Dedum Alcmaeonidas superbia notos Quodsi quaeris fiuibus fundauientis haec suspicio Sehulidii nitatur, nihil aliud audis nisi illo tempore artem et perant Pindari an iustioribus etiamtunc finibus inclusam fuisse . utpote qui in sacerdotis et eupatridae loe retentus nondum sese extulisset ad summum officii et muneris dastigium ut artem suam divinam toti Graecorum mationi deberi sibi conscius esset. Ejusmodi nugas interpres audacissimus in public uni edere non erubuit Ut denique videas, quanti ea facienda sint, quae Schmidi ius multis locis de imaginum usu ad nauseam profert ut Oeea, prima Vitae aetate poetam arten Suam maxim se imaginibus illustrare solitum esse sint ut ut ejus interpretandi rationem eo tuo Seas, ea addam, quae a v. 3 sq. adnotavit. Postquam enita immemor praecepti illius Ol. V, 3 dati praemisit, quod sexcenties dicit Pindarum adolescentulum initia carminum ini primis magnifica reddidisse. vituperat priores interpretes quod v. ἀοιδαν cum ace. ori mida conjun Xerint; pendere genitivum potius in dativo bretro G poetan enim sellae equi carminum, Sive ut nostro sermone utar ben d ejanges rotieli fundamentum jacere. Vix enim credibile esse, Oetam summum omnium certaminum ludicrorum vocabulo tam ambiguo et communi Significasse. Praeclare Virum doctissimum fugisse videntur l. X T χείρεσσιν ποσίν τε και ρ ιασιν
69: ν' πποισί τε τετρασιν P. VI 17 ευδοξον αρματι νίκαν. Quodsi objicit his locis is Victoriis sermonem esse, ut nemo dubitare possit, quales equi Significentur, at in pompa victoriali eaden res est. Quicunque enim haec verba audiebant, ii non ignorabant Megaciem victorem curulem esse. Sed ut haec falsa sint, at absonum est carminum equis fundamentum jacere. qui currere tendunt cf. l. 6 22). sicut aquilae volare N. b. l). Quod enim Schmidtius affert eu Πιερίδων et ετράορον, P. X 65 longe differt. Sed haec hactenus. Non omnia quidem quae Selim id tius male et perverse de hoc carmine dixit, traetavi, sed satis multa, ut cognosci possit, quanti jam laboris futurum sit posterioribus interpretibus ea diruere et dimovere, quibus novissimus interpres artificia indari obruit et foedavit.
Victoria ab Agesidam Loerensi Epigephyri Ol. 4. I reportata a Pindaro duobus carminibus Ol. X et X laudatur, quorum alterum post ipsam victoriam Delphis alterum
aliquot annis post Locris cantatum est. Quorum utrumque interpretibus magnas difficultates praebuit et tuli ei est quanta pertinaeia saepe errores quidam obtineant. Quum enim in carmine unde cinio, quod quin aliquot annis post decinium eripi uni sit, dubitari vix potest, . Q Oeta di Xisset in Solvendo aere alieno Suras addendas esse, Scriba quidam huic minori carmini majori illi undecim in libris manu scriptis propter minorem ambitum postposito titulum et ἱκ ne addidit et posteriores editores lir Obat hae sententia hoe armeti Surae loco habebant. Id perversum S Se quana quan litur imi recentiores interpretes intellexerunt, tamen multum perae et ingenii in eo posuerunt, ut indagarent, qua ratione illa carmina inter se conjungerentur. Atque modo mi abant Verbi V. si 1πιστον ρκιον, modo V. 5 ρχαιυσζερων ny ov. modo VerS 16 alter uni earnien tangi quamquam si Omnen praejudicatam opinionen abjeceris nihil ejusmodi invenies. Atque Schniidii laudi vertendum est quod hune errorem VitaVit, dolendun Vero, quod praeoccupata mente ad carmen accedens alios errores immiscuit. lui haud set an etiam magis impediant carminis accuratam cognitionem. Censet enim poetam adolescentem solito majore laetitia affectum hoc carmen Seripsisse,
quippe quo primum victor Olympicus laudandu esset totum habitum carminis id prodere. Ego id mihi persuadere non potui. Nonne enim honor victoriae Olympicae etiam elatius tollitur carmin Olympico primo Nonne in alii hymnis etiam clariore Oee praedicatur, quanti carmina facienda sint Quod si vero Sehmidtius ad Versum decimum pro Vocat, quem cum Heimsoethio ita explicat, ut documentum Sit modest animi poetae, magnitudine Officii suscepti de Occupati ut sine auxili divin rem peracturum se diffidat, id a relis lua ejus consuetudine non abhorret. Nam indarus quacunque data Occasione summam rerum diis tribuit: cf. l. 3, 104 PDν 'ελπομαι ιιεν, D euo γε si ἀν ελος . 10, 29 Zεν, ἀν D. 0ς εν τὶν εργο v. l. 9, 103 ἄνευ δε εο σεσι Ialth νον υ σκαιοτερον χρω ἔκαστον etc. Selimidi IIIS vero ne inde ad descentiae indiciunt depromat, addo quae ipse p. 10 de carmine I cum hoc X fere, ut ipsi videtur, aequali vel id quod mihi persua Sum est, non multo OS Seripto dicit, ut uippe quo ope deorum silentio praetermis S tantum momenti ad victoriam repor-
19쪽
de poetis universis e f. iniimseri ad η. XI a 2 l. Re Stat ut reviri ea riuini deseripi initiva alii Lianus . se isela ilia hi tatio oriri uni
Parte Ita ibi re Spondent: Quibus diς liutatis vix ii pus est ut Sel, Inidii ollinionem suAius refellam suspicantis vel Mitius satis tui fidenter ensentis. Oe earnien Pythie Vlli Si in item epistolam esse. llua In Ilublice inter instrumentorum musi eorum Si in uni Et saltatio ii Elu Phor, Pantatam esse
D intersi retando ne carmine euiu et ei imitositi simille ut lue perspicua et
sensu ho Ininum dii et Orum erat. Id tantuni dubitabant quo te Iuliore Seriptum et tuo in Odo exordium carminis interpretandum sit. Atque de exordio infra itura dicemus de Origine hoe certum est Victoriam alii luot annis armen anteeeSSiSSe. Id Hermanuus et Omm Senius cen Sent in redeuntibus victoriae Solemnibus i l. 7. Calitatum ESSE Blii multo te Inpore OSt, quum vi et D Jam 4 eii ex faetus esset ruorum liu ngis dilae et . me lue Ver Sibus II Sq.
refutatur piluse v. 8 sq. quo loco tertium comparationis non in propinquitate mortis pii Sit uni est, Sed in eo Vertitur, quod aliqua spes, de qua jam desperabatur, Subito et ex inoi Inat rata laeta St. A ceterorum ver interpretum ratione quam maxime recedit Selimidi ius qui triumphanti re plane nova et inaudita vaticinatus summa cum fiducia haec in lueen edit: l carmen paucis modo mensibus post statutam diem a poeta mi S Sum est certe intra priore duos annos olympiadis LXXIV: p. 10l 2 poeta cum A residana vietore aret familiaritatis vine ut conjunctus erat: p. 10 o)3 Pindarus cuin Agesida in eίim pactionem fecerat, ut poeta ponderet se hane vietoriam armine praedicaturum, Age Sidamus, se proximis Olympicis ludis iterum in certam sende Seen Surum S Se i p. 10o 4 carmen duas fabulas continet, quarum major et primaria parum uti reliquo
CBrm In Conjungia St, See uti dari a Vero Et minor uin rebus victoris aretissime cohaeret
b carnien cantatum est in Jovis solemnibus: p. 112 6 lios hoc carinen ab eodem choro alia carmina, ab aliis poetis scripta in Jovis laudem diu l,lie cantata sunt; p. Ill)7 carmen sero nis Sum est, quod poeta et aliquid praestantius acer voluerat sti. 98 et tanta admiratione tantoque amore Victoris flore juvontutis id cherrim ornati cui tu erat, ut longit ire tempori Spatio pus S Set, donec mente recepta poetae Officio fungi posset: p. Di J. Noli vero credere lio Strema Selim id tium Oeandi causa addidisse imo tanta cum gravitate tantoque ardore animi loquitur ut videas ei vere persuasum esse poetam aut fiet tali laude Agesidam indignationem placare et conciliare voluisse aut re vera adspeetu pulcherrimi adolescentuli mente captum fuisse. an et 3. 435. quo loe de Dein idis Aeo)inetae, aut eherri in juvenis, Victoria, eodem fere cum hae gesidam vietoria tempor celebrata, loquitur ad eandem Sententiam redit et hunc Oeum diserte ita absolvit . . alias
poeta in maturiorem et lyrae Stantiorem in Veniemus, amabiliorem nunquam.
I a quidem ineptias uirras Se Satis erit refutatione indignae sunt; sed quoniam Selimidii liber. tuum primum in lucem prodiit a doctissimis viris et ingeniosissimis tantis laudibus elatus e St. Praetermittere non OSSumu S, quin ceteris certe diligentius inspectis dOeeamus illa an infirmis Otius usi fundamentis nitantur. Atquo quum Schmidtius ex priore potissimum parte carmini Sua hau Serit, haec in quaestionem vocanda est. Primi carminis versus docent, memoriam vietoris et promissi ei dati e mente popia excidisse. Quid excidisse clamat Seliniidtius, excidisse ei Diandatum honorificentissimum ut Olympicam Victoriam caneret quum poetae juveni prinia occasio data esset ad supremum artis suae gradum escendendi, id eum Oblitum esse minim verisimile esse. Ad quae est ondeo, quam late illo tempore gloria poetae jam patia erit nequo alium quen1iluam meque Schaniditum Hoetis Simum dicere p088 e. quum ignoremus. quot carmina hoc
20쪽
Olympicunt indecimum antecesserint. Hoc constat. laudem Tiuilari poeticam aton 'olis epi iliciis sartam isse. Sed vel si carmina epinicia sola Spectamus. Seliani illi sententiam
prasetermiserat. defetidant. dam additur. ut tuam injustum id erimen e S Set appareat quo-
modo incideriti peccatum: καθεν γαρ επελγων si ξλλων χρονος μον καιαίσχ F ad D χρεος v. 7 . Speurus faetus est poeta, quod dies constituta longi Ssime abesse Videbatur tamen paulatu appropinquabat et debito addidit ded secus. Selim id tius βαθυορgo quoque male interpretatur. Nam Piliae βαθυς est alto in mimo in saeuS, quod male tuetur . 4, 8 βαλῖα νm i multu indissert), Sed ma nitudinem debit indieat, quod quamquam multum semporis ad diluendum sebi
tum ii Oetae detis uin emit tamen non solvebatur es. Jayν κλαρος l. l3, 2), neque V χobo per Prolet Sin Interpretandum St. Imo quo die promissum in se recellit, eo ipso die debitum Suscepit; lui id tuum Statuta die non solverit, ad 0bitum addidit de secus. Ne lue a1nen desperat poeta. Ut enim aes alienum reddendum is uidem St, debitor ero eum Surii Saddidit omni vituperatione liberatur ita poeta debitum solvens usura addere Vult lit Vituperationem hominum essu Nat. Quae ver sunt illae usurae An armen Olympicum ΘMilia me . tu enim hoc votum poetae audiebant non X Spectare poteriint stitii Carmina pro uno promi SSO Oetani misisse, Sed usuras huic ipsi armini additas et adjunctas fore sperabant. At sue a se in eremunt i arminis i ut majore ambitu aut majore diligentia et prae- Sinnit; eon Stare Poterant quorum neutrum ut, o carmine abest. 'l in igitur deletur itellitum ignominia et dede eus tollituri sed hoc poeta non directo sermone sed imagine adhibita dieit in ilia explieanda interpretes multum hae Serunt. Nehmidi ius naufragium
ἐς uotv lv. G2λ Locus se vera disse illimus est. Atque dolemus. suo si)atii concessi Xiguitate prohibemur, singula virorum doetorti 1 Onamina diligentius X lii illere. Quare Satis Sit monui S Se neque mutanda esse verba poetae libris manus eripiis et selioliis tradit;i. Pilue ante me eum scholiis quibu Silam et Boech hi ἴδωμεi vel simile alii luod verbum Budiei illum esse Maxime arridet Hermanni interpretatio qui ellipsin statuit νυν
Tamen Sura vim habet Solvendae i. e. dimo Venilae aeerl)ae hominiani vituperationis. Facit lini igitur sulit letii iii v. Di id quod de Sura praedicavit Oeta νυν ro κος Di uio ςssit Dσαι Irtuo it ναν), me te jam jum potens est valet usura dissolvere vituperationem,
sicut unda luens volutatum lapillum proluendo aufert sicut et ipsi totum Sermonem debitum es omnis si ad i l. VH Ut in jucundam gratiam persolvemus. Ota igitur comparati ad vim dimovendi et auferendi pertinet. Atque irimum quidem illustratur
Similitudine e rerum natura Sumpta. luanta is usurae sit ut enim lapillus torrentis impetu ire Sistere impotens raptim aufertur ita vituperati eo ipso temporis momento tollitur quo de littor usuras capiti addidit. Deinde ista vis usurae exemplo se vita allato probatur: ita ne minima luidem vitul eratio in debitore ubi usuram toti summae adjunxit residet utiPS Eunet quem promi Si Sermone Soluto non Solum liber ero ab opprobriis, sed etiam gratiam ue undis si uiam inibo. Vituli eratio igitur usuris et facillime ut funditus tollitur. Ordo enim sententiarum hie est Poeta conseSSus erat, Se Agesidam promi S Sum armen debere. ambiguitate seri vocis χρεoc adducto ei aeris alieni in mentem venit. unde ad