Quaestiones Curtianae [microform]

발행: 1852년

분량: 42페이지

출처: archive.org

분류: 문학

12쪽

Ap et A.

Pros. Lorent .

dasti klei ne si pie Ausarbei iungen. St. Cicero pro Murena. Cursoriscli Liuius lib. XXI. e. I bis

14쪽

Aristophanes.

Biliroth, aleinische Grammatili S. Auss. - Curtius. - Ciceronis oratio in Catilinam . - Caesar de bello civilio Ovid. metamorph.

15쪽

VI Veret ei clinis s

nach der

3 I. 4. 4.2. I. 5. 4.

10.29. 22.

21. II.

18.22.28.

23. 18.27. 24.27.16. 25 26. 20. 26. 17. 23. 27. 12.26. 28. 30.30. 29.

16쪽

Johan. ni a

I. 8 5.

15. 24. I9.28. 29. 23. 26.30. I 2.

I. 5.

II. 22.22.18. II. 24.

Is II. 22.2I. 28. 23. 25. 25. 24.27. 26. 25. 32.

26. 23. 2I 27 13.14.28. 29. 23. 29. 30.30.30. 28. 29. 3I. 3I. 32. 32.

29 17. Ioa

ILII.

17쪽

IS. 25. 27. 24.2I. 23. 19. 37. 20.30.38.32. 35. 3I. 33. 28. 36.4I.

34. 40.42.39.

I. 5.

3.7. 4.

2. s.

13.14. 16.15. 15.

31. 22.36.

26. 23. 34. 36.37. 35. 24. 32.28. 40. 27. 38.4I. 29. 39. 42.33.

3.7. 6.8. 5.

26. 27. 28. 29. 30.3I. 32. 33. 34. 35. 36.37. 38. 39. 40.4 442.

2 3. 4 5 6

EX TYPO GRAP ΗΕ AULIC0. MDCCCLII.

18쪽

In prae salione, quani eubnerianae Curti editioni a me curatae praemisi, de iis quidem disserui locis, quibus vel mea Vel aliorum usus coniectura scriptoris verba videbar mihi emendasse, sed, quoniam breVitate opus erat, paucissimis pleraque debebam absolvere, neque omnem rationem criticam, quam Secutus eram accurate poteram exponere. Itaque oblata hac mihi occasione

vel potius praerepta a me, quippe Scribendi hoc munus, nisi Apelius, collega doctissimus mihique amicissimus, qua est humanitate mihi concessisset proximo demum anno ad me Venturum erat, quod tunc propter spatii mihi concessi angustias sacere non licebat, iam perficere conabor. Accuratius igitur, quam adhuc seri potuit, rationem criticam qua in edendo opere Curtiano usus sum illustrabo ac defendam, ita quidem, ut non tam locorum iam in prae-

salione a me tractatorum habeam rationem, quam eorum, in quibus praeterea

vel a Zumpli vel ab aliorum editionibus discessi. Sed ut firmo defensio mea

superstruatur undamento, antequam ad singula dicta quae tractaturus sum,

accedo, de codicum Curtianorum indole ac natura paulo copiosius videtur esse disputandum. Et dixi quidem de hac re in epistola mea ad Iulium iit gellium data: at illo tempore nova Zumpli editio nondum prodierat, nequedum

ceriam codicum Florentinorum habebamus notitiam. laque nunc, quamquam sententia mea olim proposita haudquaquam mutata est, multo tamen eam accuratius subliliusque possum confirmare.

Codicum quibus Curtii opus continetur, ei fuit olim et est etiamnum magnus profecto numerus sed quindecim tantum ex illo numero tam diligenter collati sunt, ut prorsus certum de iis sacere possimus iudicium. Sunt autem illi Suakenburgii codices tres, ei densis, Ossianus primus et Secundus, Gruler unus, Palatinus primus 'umpti undecim, Bernensis A et B. Florentini novem, quos litteris ABCDEFGH Zumptius insignivit. Florentinus enim ein sit, quem dudum novimus, idem est atque Florentinus A in Zumpti usum colia Ialus: Danielis autem codex is est, quem umptius Bernensemo nominavit: eundem rein shemius quidem et Zumptius Bongarsianum Secundum esse opinantur, sed salsam hanc esse opinionem Muigellius praef. p. XII sqq. demonstravit. Quindecim illorum codicum et Zumptius in editione sua habuit et ego nunc praecipue habebo rationem reliquos commemorab0, quoties res poscet. Sententia dudum a Scaligero proposita, omnes Curtii codices, quos quidem

noximus, ex uno proseclos esse libro Veleri, admodum male et magno compendio scripto, nunc iam, opinor, ab omnibus qui Vel paululum eorum rationem perspectam habent, comprobatur. Neque lamen eadem omnium est ratio, sed valde illi inter se diversi sunt. Ires autem eorum discerni 0SSunt classes.

19쪽

quarum prima codices eidensem, ossianum I. Bernensem Λ, Florentinos et B secunda Florentinos FG et Palatinum . tertia denique Florentinos et , Bernensem B, ossianum 40mplectitur. Et primae quidem classis codices Lumplius optimos Vel integerrimos . secundae deleriores, tertiae denique delerrimos solet appellare Florentinum C inter optimos et delerrimos suctuare dicit ego ad tertiam eum classem adscribo. Sed quamvis concedam, iamplium non male in tres classes lVisisse codices, iusto tamen plus primae classi tribuit laudis nimisque prae Illa reliqua duas, praesertim secundam contemnit. Ἀntiquiores sane Illi sunt saleor: at hac una de causa non licet lamen recenitores spernere ac repudiare, quasi Vel nullo vel prorsus exiguo sint prelio investiganda praeter aetatem odi eum ratio est neque enim recentiores semper prorsus abieci et corrupit. neque antiqui semper egregii vitiisque liberi sunt. Uonsentiunt hodie omnes. codicem illum antiquum. ex quo nostri libri manu Seripli profecti sint mutilum ei prave Scriptum difficilemque lectu fuisse itaque non poterat seri quin librarii imperiti litterarumque rudes in describendo

1oedissima committerent vitia. maec vilia quis miretur non modo propa ala in alio codice Serius Scriptos sed etiam novis turpioribusque interduit aucta esse Etenim recentiores librarii minus ortasse imperili, quum propter menda In codicibus, quo describebant, reperia Scriptoris verba intelligere n0 possent, Interpretari ea conabuntur: in qua interprelatione quum serrabant nova orta sunt menda prioribus haud minus gravia. aeque tamen idcirco statuere licet, consulto odices recentiores depravatos et correctos esse. At haec

Lumpti opinio est. Is enim in prioris editionis praelatione dicit suisse Italum

quendam doctum ex priore parte saeculi XV primum interpolationis auctorem. itaque, quum negare nequeat, in delerioribus quos vocat, codicibus unis veram haud raro Inveniri Seripturam aut Verbum plane necessarium, quod in intege ramis exciderit, recte in illis adiectum esse, haec omnia quidem aletur bona et commoda aluue adeo sine dubitatione recipienda esse, sed deberi ea talo illi docto, qu Curtium constanter correxerit et additamentis auxerit. ast ille magno corrector sui ingenio, et dolendum est quam maxime, temporum iniuria memoriam iam docti tamque ingeniosi hominis penitus perisse: omnes sine dubio philologi qui nunc Vivunt libenter ei concederent palmam. Mea lolige alia mens est Arbitror enim equidem ut Statim libere dicam quae sentio, ex uno illo thro Vetustissimo, quem sontem omnium codicum statuimus esses alia exempla descripta esse mendis lacunisque repleta alia paulo pleniora 'alaue

inlegriora: e Illis primam codicum nostrorum classem, ex his secundam esse

prolectam. Ila, quae alioqui mirationem moveant, lacile explicari possunt omnia. lenim secunda' classis codices, quamquam pleniores altiue in multis Integriores sunt, quam pli mi, tamen, quia nonnullis saeculis recentiores sunt allis Inquinali sunt illis quibus antiquiores carent. Muos si quis idcirco meliores vel optimos appellare vult non repugno modo ne ita deteriores respuat ut illorum bona omnia correctori huc deberi dicat Deterrimos aulem quos Lumptius Vocat, ex utroque codicum gener' compositos atque conssalos esse

censeo: quum vero salis recentes illi sint, plurimis laborant vitiis et lacunis

quae In ceteris non inVeniuntur.

Sed iam accedamus ad id quod primum nobis propositum est, ut flendamus, nec tantam optimis codicibus auctoritalem esse attribuendam, quantam altribuit iis Zumplius et qui eum seculi sunt viri docli, neque adeo spernendas esse lectiones atque additamenta codicum deteriorum, ut ea sola de causa. quod in optimis non inveniantur, repudientur ac pro nihilo putentur. Utar autem in demonstrando eo, quod proposui mihi, non Verbis, sed rebus. Exempla enim collecta et in unum data conspectum app0nam atque ita docebo, verum esse, quod dixi. Nam quamvis saepe clames at ille inculces lacunosos corruptosque esse optimos codices deleriores vero non adeo malos, imo vero saepe egregias exhibere lectiones et additamenta habere plane necessaria nisi ita omnia apponas, ut cerni oculis monstrarique ei numerari digitis possint, licet plurimis de sententiae luae verilate persuadeas erunt tamen qui de docto illo Italo opinionem, quam semel animis imbiberunt eripi sibi nun patiantur. Codices omnes Curtianus lacunosus e Sse quamquam nunc quidem, ut opinor, omnes c0n Sentiunt, ad Scribam tamen, quo aliis estiu appareat, quantus sit lacunarum Vel in optimis numerus, in unum collecto locos eos, quibus verba singula vel plura exciderunt. Facile autem patebit, hanc collectionem multo esse locupletiorem, quam poterat esse ea quam in epistola ad MutZellium p. 4 sqq. exhibui. Exciderunt igitur ij cvi dri cui in o mi ii in haec sere: IL2 4) 6 equites post gentes, a me additum. IlI, 3 6 laeta ante au-0urabantur u me additum. III 4 9), . in ante restionem, a me additum. Ill. 4 lIὶ, l. in ante subeuntes. - III 8 2l , 17. in ante maritimas. - Ιl. 8 22) 25. incesserat post formido. Ill Il 263, 4. se ante tuebantur. - III. 1 27). I 5. obiees et post laminarum a me add. - III. 12 32). 24. imperio post dignus es, a me addo III, 3 33 , . ante atque. Lacuna expleri non potest. - ΙlL 3 33). 3 cui traderet post exigua. - III.

35), I b. quoque post Lacedaemonios. - V l l . . Omnis exercitus post quattuor milia. Sic a me lacuna expleta est. IV, 1 3 . 6. et ante Sidoniis. GV 3 13) l. lassem p0st navium. - V. 6 2S), 26. Ipost telis lacuna maior ost. - ΙV, 7 29), . ad ante Cercaso ron, a me additum Eliam Cereasoron a me inventum coniectura est in codicibus Oron scriptum reperi-lur. - V. 7 32) 29. pensanti post oraculi, a me add. - V, 3 48), 1. et ante Heloriam. IV, 3 40). 28. 08isi p0si Lynceβlaeque sunt, a mea id. - IV, Io . 36 a ante latere. - , I 43 23 in ante latitudinem. V. I bl 34. pedes ante lati. - , Ἀγ), . tradita post maioribus. - , l0ὶ 3. et ante Graecorum. - mille post Thracum. - I 0), . post simul admonens, iam lacuna maior est. - ubi post milites. - l4), 6. et ante persequentium, a me additum. - , 0 27), 0. quasi ante depree rentur, a ni add. - . II 31 . . ore post interpretis, a me add. - Il 3l . o. quidem aeterna constitutione rediderim ante Guque. - . 3 363. II. qui nihil ante praeeaveret. - , 3 38), 25. st hominis lacuna

20쪽

li 4 l6ὶ s. post periculum. - VII, 4 is), 34. Erigyius ante gravis. - Η o 23) 34. ι ante lucos. - Vll. 6 27), 19. ipse ad Craterum proficiseiatur ante Cyropolim. Sic umplius lacunam explevit. - VII, 6 27 El. est

ante deleri. - Tum ante Memacenis. - VII, 7 243, 4. ad arito Alaunum, a me add. Codices non launum, sed alium habent. - 11 7 3l , 2 ille, interpretaberis post Iliam potest. g lacunam sic extilevi. - VII. 9 37), I 4. agmen sero post Reliquum, a me add. - Vll, II 42 , Ib alii ante quum cuneos a me add. - ill 4 i5 , 5 aegre ante seque auctore Muigellio a me add. - VIII, 5 IT), . ratus post maturum. IlI, 5 IS). . barbarilante nobiles. - VIII, MIM, I9. a vietis ante discere. - VIIl. 7 2b) ib. parentibus et post paree, a me add. - IlI, 8 26), 2. ante audiretis Lacunam sic explevi audivi, sed etiam ut vos. - VllI, 9 30), . post Ganges nomen amnis excidit in Gangem influentis. - VIII, II 4 l) 24 speciem ante tamen Muigellius antem collocavit. - VIII, 3 463, 25 petebant post accersentes. 'l II, 3 46), 26. II ander ante obseuritatem, auctore umptio a

bique. - , 8 263, 3. Xeederent post urbe. Accedamus iam ad primae classis codices atque enumeremus lacuna eas, quae praeter has quas modo vidimus in omnibus extare, in illis inveniuntur. Apponam igitur primum verba ea, quae in omnibus vel uno plurIbus, deinde, quae in singulis huius classis codicibus exciderunt quaecunque autem Incerta Videri possint, millam. Secundae et tertiae classis codices, a quibus sorte eadem Verba absunt, seiunctos a se invicem uncisque inclusos adscribam. Ceterum et hic et insta levissima quaeque simulque requentissima, ut omissionem Vel adiectionem que particulae, praetermittam.

margine tor G. aliena in anu adscriptum est. IV, 2 1l . 2 paulum Leid. Flor. Heins. IV, 4 IN S impulsa est Leid. Voss. I. Bern A. Flor. Ηeins.

SEARCH

MENU NAVIGATION