장음표시 사용
31쪽
traditum magis quam reditum referι post advenis tanquam auctoris verba in Leid. 'oss. I. Flor A. Flor leguntur: eadem verba in margine Bern Λadscripta sunt manu recentiore Z. - X, I 0 3l) I6. eonstat post patientem e33 Bern A. Flor. AB. Bern B. Haec additamenta recte et iuste aestimantibus maiorem partem videbuntur ex apertissimis librariorum erroribus orta esse nonnulla margini olim explicationis causa adscripta, postea scribarum imperitia vel negligentia in verborum ordinem recepta sunt: alia, quae explicari nequeunt viliosa esse et mendo laborare, alia denique proba et ab ipso Curtio prosecta esse videntur: vix ulla aulem ita comparata sunt, ut de adiectione per correctorem lacta suspicio possit oriri. Quis est igitur, qui perspecta et examinata illa additamentorum natura et ratione audeat etiamnum primae classis codices integros, secundae et tertiae contra interpolatos appellare Ceterum codicis Florentin G, ut de hoe quaestionem absolvam non in omnibus operis Curtiani partibus eadem indoles ac ratio est, sed, quemadmodum supra vidimus, celeros secundae classis odices diversos inter se esse et duobus sere constare generibus, ita ille in ultimis quattuor libris propius adceleros suae classis codices, in primis ad primam classem accedit itaque paulo praestantior in priore peris arte quam in altera potest vocari. De qua re sic statuo. Usus videtur esse librarius in describendo eo duobus Curii aut libri exemplis inter se diversis et, quum plerumque alterum sequeretur, interdum tamen ex altero vel correxisse lectiones vel recepisse vel in margine adscripsisse. Ita etiam actum est, ut interdum diversae uiri usque exempli lectionesa eo coniungerentur. Simile aliquid in codice Florentinora videtur accidissequi item plus semel correctus est vel lectiones in margine adscriptas habet' dieque tamen idcirco codices illi spernendi sunt: etenim vel in optimis libris Idem accidit. Sic in codice Bernensio non modo multa, quae exciderunt laut
ab eodem aut ab recentiore librario inter lineas vel in margine adiecta sunt
sed etiam duae Interdum lectiones diversae coniunctae. Sed ne nimiam audem Florentino G tribuere videar, saleor, aliquot in eo extare vitia, quae in aliis codicibus non inveniantur: pauca etiam quae in veteribus codicibus prave scripta erant, paulo liberius ex icata audaciusque emen-
in Π, ΤΙ Η'm ii r Π Florentini ipsius sive, quod magis credo, eorum
culpam fuisse dixeris, qui priores codices scripserunt. At etiam in hac re di- Iudicanda decet esse caulum nonnulla certe, quae pulari possint a correctore prosecta esse, tiImorum codicum auctoritate defenduntur. Sicci 12 ιοὶ plerorumque codicum lectio est adventus hostium nuntius in Flor ei Bem
i. 2 2 gii' 'e'tur sto trum nuntians, quae correctio haberi posset
Πλει eadem esset codicis Leidensis Isteti6. PVφφ - ν
fiat libri IV capite XL et Il. Curtii verbis interposita esse. Non nego equidem, male adiecta illa Iustini verba esse, at non in omnibus secundae classis codicibus leguntur: deinde vetustissima sines dubio additamenta sunt, quum
inveniantur Quemadmodum Igitur ossianum primum umptius, quamquam oneratum Illis additamentIs, non tamen corruplum idcirco et interpolalum sed Integrum nominat, ita etiam deteriores libri non possunt ab eam causam intempolati dici Apposita Iustini verba sine dubio aliquando in margine sunt admodum antiquo tempore, deinde librarii alicuius errore inter Curii verba rece-
IV, 46 2 in codicibus non dissimulato metu, id quod in editionibus legitur, sed dissimulato e scriptum reperitur, quae lectio, nisi verba Iustini interposita sunt, explicari lane et intelligi nequit: eo enim ad metum refertur, quod inter Iustini verba legitur. Denique horum additamentorum tam diversa ab aliis additamentis, in Curtianis codicibus reperiis, alio ac natura est ut quamvis concedas e v. lio illa expellenda esse, haudquaquam lamen stat ereliceat, celera quoque additamenta non esse a Curtio prosecta. Est igitur, ut, quae adhuc commentalus sum, paucis complectar, de codicibus quindecim accuratius nobis notis sententia mea haec Prosecti omnes sunt ex uno codice ex eo tamen duo allem exempla descripta sunt inter se diversa alterum plenius atque integrius, alterum paulo magis acunosum ex hoc ri' mae classis codices salis fideliter sed ab imperilis et indociis librariis deseri pli sunt, ex illo seclindae classis codices oriffinem duxerunt. Horum longe praestantissimus est Florentinus G descriptus isse sine dubio ex codice auiiuuo ac bono. Ceteri eius classis codices, ne ipsi quidem inter se pares, ex recentioribus ibris descripti eam aue ob causam lacunis aliisque mendis mullo magis quam Florentinus G laedati sunt. De tertiae classis codicibus, corruptissimis illis maximeque lacunosis, lubrica sane quaestio est. Ego tamen ad hane Inclino sententiam, ut non e tertio exemplo Originem duxisse eos, sed e duplici illo librorum genere conssalos mixtosque esse pulem. Zumpli autem sententia de correctore quodam talo, qui Curtii opus constanter correxerit additamentis
32쪽
Absoluta hac de codicibus Curiianis quaestione transeundum iam est ad defendendas Iectiones eas, quibus recipiendis equidem vel a Zumpii vel ab aliorum editionibus discessi. Et primum quidem de iis locis agam cuibus verba in optimis codicibus omissa, ex aliis libris recepi. 'III, 2 b). 8. Charidemus Atheniensis, quum a Dareo de ratione belli consultus ingratum ei consilium dedisset et ad capitale supplicium abstraheretur, abes, Inquit, paratum mortis meae liorem eaepete poenas onsilii mei Spret is ipse, eontra quem ibi uaSi. Pronomen is ab omnibus Zumpli libris abest, reperitur autem in Iunii et odii editionibus et a Freinshemio e Bone. adiectum est. nahenburgius quidem omitii illud tradit in Bong. . at 2 quum Ver suos non commemoret codices, credere licet, ab iis non abesse Hanc ab causam relinui. Et melius profecto additur, quam milli lur quia Alexander, quem Significat Charidemus, nondum nominatus ab eo est. Ill 3 7), 6. Ex iugo eurrus, quo Dareus vehebatur, eminebant duo aurea sim aera cubilalla, suorum alterum Nini, alterum Beli gereba effigiem. Ultima haec gerebat 4 igiem umptius in priore editione omiserat in altera quum alchius uigelliusque ostendissent, in eius generis enuntiationibus non solere Curtium millere Verbum, erat ante Beli addidit. Ἐoc tamen in nullo libro s. extat nam quod Zumplius secundum Flor B sic esse scribendum dicit . In hoc quidem codice es belli legitur mittuntur autem illa verba in Leid. Bern A. Pal. 2. Flor BCII. Flor A. riorem huius libri partem non continet . extani igitur in 'oss. I. Flor. pGI. Pal. l. 3. Flor. . Bern. . Voss. 2 in Flor Goamen in margine adscripta sunt Vides, in omnium classium codicibus Illa Feniri et salis magnam eorum esse auctoritatem nec prorsus Verum esse; quod assirmat Zumplius codicum auctoritatem arguere' a Curtio non esse prosecta. Neque sane credibile est. librarium talia addidisse et excogitasse. Quid enim Verba, quae antecedunt, alterum Nini, alterum Beli, orta illa ex praeclarissima Ios Scaligeri coniectura, in codicibus omnibus quam maxime Sunt corrupta: Sic enim non in recentioribus modo, sed etiam ' antiquissimis Scripta leguntur: alierum in alterutrum belli, alter in alterutrum, sue in alierum. Iamenne putabimus, librarium aliquem explicandi causa addidisse Verba gerebat effligiem, quibus additis incorrupta quidem scriptoris orallo poterat explicari, tam laede corrupla autem nullo odo poterat Quis enim unquam librarius iam doctus suit ut intelligeret haec: Ilerum in verutrum eli gerebat es lem ' Librarii sane qui uim inepta describunt non cogitant de corrigendo erilatore neque talia addunt, qualia sunt verba e rebat es istiem. Neque ob insolentiam sermonis quam deprehendere sibi visus
gies Tacitus coniungit hist. II, 3. simulacrum deae non es iqi humana. Ge-
moto simul omnium aere alien et quia tot damnatis bonisque zm diem*ῖ
tis signatum argentum fise vel aerari attinebatur. Agric. ritnnn pa/antes mixtoque virorum mulierumque ploratu trassiere vulneratos Curi VII
ii . ud Rr Verbum βε in codicibus Curiianis milli exempIa supra a mo
mine a Cretensibus haud dubie iussu regis oecisus est. Allerum hoc est mit
e Voss. l. sicque salis defensum est. - VIII, 6 22ὶ I9. Data sunt simulis quinquaginta sestertia. mittitur sunt in Bern A. Flor. AB Floci odii
dereliquit ipse navistit circumvectus es arcem. Quamquam in tertia tanti m
classis codicibus Flor. ΕΗ. Bern B. Voss. 2 reperitur e nu id quia verba ipse areem ad sequentia potius liam ad antecedentia pertinent' suum enim arcis Curtius describere incipit auue descriptione causa rarefert, cur arcem circumVeetus sit Alexander liaque licet adeo punctum pos dereliqvi et colon post rem ponere poteratque umplius ab illis verbis cap Ib exordirI: sic ei a repellito vocis arae minus insuavis redditur ' Nὶ E Et re quoque irruperat, tipatus satellitum turba, quorum smneeps erat Meleager Abest erat a Zumpti codicibus omnibus tranahenburgii Leid ei Voss. 2, at extat in boro codice oss. I nam cur in eo non credamus esse causa prolaei nulla est Potest quidem, ut ait Zumptius in his explicationibus Verbum omitti, at non solet omittere Curtius in s nienitis
nomen. 243, 3. in quibus Graecorum erant quattuor milia. VI 2 5
erat Vll, 0 40), Z in quis DC equites erant. IX, 8 32 inter na se erat reae. Duo Ioel, quibus verbum non adest alius uni generis Ir 8 343 It tyrannos, inter quos Methymnaeorum Aristonicum e citrvsolaum .ο-puarιbus uis tradidit Mulgellius tamen in minore editione inter ἡ 'sevpsit. VI, o lj), d. eaeeptique sunt quidam, inter quos equus eoisa e meeptu eβι Recte hanc negligentiam nota Muietellius p. 291. IV II 43) s. Facilius es ι, quaedam vincere, quam tueri. Defenditur est. quod in priore editione umptuis retinuit, in altera Omisit tum Florentini G Vosso auctoritate, tum, ut recte uigellius statuit, consuetudine Curtii, ut verba paulo ante posita poterant docere perieulosum est praegrave imperium dissseue est enim eontinere, quod apere non possis Sed docent mulla alia exempla. HI,
33쪽
VII SB. 32. Apud hos oeeupare fati diem pultarum: Pal. I. iamen habet pultarum est. Itaque ortasse est auctoritate secundae classis codicum interponendum est ylk2 S, 26 ubi Parmenio, Sed tempus, inquit, suae saluti parcere. xlor. Uri enim habent sed tempus est, Flor. sed esse tempus, Flor. C sed tempus foret Memoratu dignus est locus IV, 6 60), , ubi non modo est, sed etiam pronomen relativum, quo nihil sane frequentius in codicibus curitanis omittitur, intercidit. In descriptione sugnae ad Arbela commissae Curtius haec narrat A in aevo Maeedonum Ornu, quod Parmenio, sim ante dictum est, tuebatur, Ionge alia fortuna utriusque partis res gerebatur. omittitur adumptio est, quum in uno Flor. G inveniatur At id ipsum praestantiam huius codicis salis manifesto ostendit. Turitus enim, quamvis saepe hac similibusque dicendi ormulis utatur, nunquam es omittit, ut haec docebunt exempla III I I 2), . de quo paula ante dictum est VII, 2 R. I. IX. Is ML 29 de otio
Pulahimusne ortasse doctum et prudentem librarium eodi eis Flor G. ut Zumnitus eum appellat, tanta cura Curii licendi rationem perscrutatum esse, ut propter
dicit a non ea solet Curtius a reliqua oratione dirimere quae ad rem ipsam quae reseriur, perlinent, Sed quae praeter narrationem, praesertim ad illas an a
e ut pauιο an e die tum ea ι, - hiseerat. IV, 12 4M IS Mazaeus sui cum delaetis equitum in ediιο olla, consederat, ad Dareum rem . Mir profeci est, quod ultimo hoc loco umplius, quum codices praeter Leidens:m
L, a 3 re uiu Hammonis nemus in medio habe fontem ovem Solis amam omnι sub meis ortum tepida manat . . Sine dubitali e secur tam dicum classem, Flori DFG et Pal. I, secutus quem ite*6set quod το to
deest 'Quasto suavior interposito pronomine reddatur oratio quantoque melius prolluat, acile, opinor, senilet, quicunque paulo delicatiores habet aurei nimis enim Incisa omisso eo membra Sunt quod quum sentirent Cellarius et Froin shemius, quem interponendum esse coniecerunt. - IM 363 9. Hae amentem Aleaeandrum adeunt Orsilos et Mithracenes, qui Bessi parricidium Mosi transtfugerant nuntiabantque Pronomen qui in omnibus est codicibus praeter Leid 'os Bern A. Flor A. in reclius illud addi ex eo apparet suod Ursilos et Mithracenes hic primum a Curtio commemorantur. Sie V I 3 TAIeaeandro Mazaeus, qui eae acie in eam urbem eonfugerat, oecurrit Novam si exordir sententiam scriptor Voluisset, quum docere lectorem deberet ut illi essent Viri more suo demonstrativum pronomen hi addidisset. --V 4'G0, itandem Ziobetιs in alterum amnem adit, eui Rintano nomen est 'itiam h Zumplius secutidum eid. Bern A. Flor. ABC pronὀmen sustulit, idque librariis parenthelicam brevitatem auctoris non serentibus deberi arbitratur Mirum profecto, quod iam multis aliis locis parenthelicam illam brevitalem librarii irierunt Ceterum de parenthetica brevitale vix agi h. l. potest, quum verba non Interposita In media oratione, sed in fine apposita sint. Exia Lem pronome: non modo in secundae et tertiae classis codicibus, sed etiam in os a donque satis defensum videri potest. AEgo vero plane necessarium dixerim, quo niam, si misisset Illud Curtius verba Ridagno nomen est more suo inter an me eadι collocasset ost adit enim plane inepte posita sunt, quum omnem de globeti amne narrationem turbent atque interrumpant et ah aut ennstructionem solam spectet neque cogitet, aiobelis nomen iam commemoratum esse ad hunc potius amnem quam ad alterum reserantur. Muae in hoc genor Curii consuetudo sit, haec docebunt exempla: IV, 9 36), 0 ad alterum a trem Cebalino erat nomen) quae acceperat, defert VI. 7 26L 22 nnhili iuvem Metron ei erat nomen - indicat VII, 2 8 . I9. in aernaeulum
tortum es Illicae terrae), unde, decreverant. IX, I 0 393, 6. Duinto hine die veni ad flumen Arabum ineolae appellant l0 . I. nervenit ad i
Praeter pronomen relativum etiam alia pronomina, praesertim personalia auum una plerumque syllaba constent, acile a librariis omittuntur. IV I3 47 9 Alexander in consilio ducum, malo, inquit, me meae fortunae poeniteat, suam vietoriae pudeat. is haec unius Florentini Graectio, at praestantissima illa Veram sam esse ostendit ipsa Optimorum codicum scriptura Vulgo meae Omittitur, nec voluit Zumptius vulgatum deserere. At in Leid. Foss. I 2. Bern n. Plor. AHUEt . . . In primae et tertiae classis codicibus omnibus meae legitur apparet Igitur, me, quum sequatur eadem syllaba, excidisse quod centies In is codicibus factum est: in secunda autem classe praeter Flor. G meae simili errore est omissum. Nonne igitur mulio rectius laciliusque est, me ante meae addere, quam meae mulare in me, praesertim quum illa ipsa Flor G
34쪽
Vossiano utroque, at credendum est quam ni ime, vi vel haud dubie uelin
d pSum excusaret, quod deprecaretur I stili, 'Scytharum legatus in Oratione sua ad Alexandrum alitia hae diri tin
modatissimum est. - IX, 6 24 , , Amici Alexandri precaturi, ut vitae suae parceret, in praetorium eius intrant. Graterus, cui mandatum erat, ut amicorum preces perferret ad eum, Credisne, inquid, adventu magis hostium sollieitos nos esse, quam eura saluti tuae ast haec Flor. I lectio: in Bone nos post esse positum est: Vulgo nos esse sollicitos legitur. Qumplius nos omittit atque adeo hos non nos, Subintelligendum' esse censet. At quis putet Craterum ita se ab amicis egregare, ut non simul de se loquatur L Zumpitus autem, quum hos ad explendam constructionem addendum esse statuat, intellexisse videtur, nos, si addendum SSet, non potuisse a Scriptore omitti quae sane verissima sententia est Quis enim, nisi nos adiiciatur, scire possit laese ceterisque amicis Craterum loqui Idem pronomen nos excidit fortasse 5 18), 2, ubi iactemon ad captivos Graecos sic loquitur: Ita suam quisque fortunam in onsilio habet, suum de aliena deliberat. Nisi mutuo essemus miseri, olim alius alii potuissemus esse fastidio. In secundae enim et tertiae classis eodicibus et ante nisi Iegitur, quod priores editores relinuerunt, Zumplius omisit. Scribendum tamen ortasse Et nos, nisi mutuo -- Quae modo dixit Euctemon ea ad omnes homines pertinebant. Nemo, inquit, sisdeliter diligit, quem fastidit: nam et calamitas querula est et superba felicitas. Iia suam quisque fortunam in consilio habet, quum de sua deliberat. Idem iam ostendit etiam in Graecos conventurum suisse, nisi mutuo essent miseri. Facile autem, quum nisi Sequatur, seri potuit, ut nos excideret. Praeter pronomina eliam praepositiones et particula et in codicibus interciderunt. Hos igitur locos coniungam. I I), I. Quae interim ductu imperioque Alexandri ve in Graecia ne in Illyriis ac Thracia gesta sunt . Alterum in ante Illyriis grammaticae Iegibus usuque Curii requiri et ostendit Muigellius et concessit umplius. Itaque, quum Flor. ei Ior. ΕΗ exhibeant illud non dubitavi recipere. 'on id magnae profecto audaciae est quoties enim in praepositio in his codicibus exciderit, satis superque declarant exempla omissionum supra a me allata. Nec magis dubitavi in Graecia secundum Flor. DFGΙ scribere pro eo, quod in reliquis codicibus est, in Graecis Vidimus iam atquo etiam infra adhuc videbimus. in terminationibus me optimis quidem mulium auctoritatis tribuendum esse et Satis magna est in re tam aperta codicum secundae classis auctoritas. - IV I4 43 , . Dareus in oratione ante pugnam ad Arbela habita, Iam non de gloria, inquit, sed de salute et, quod saluti praeponitis, de libertate pugnandum est. AEadem de causa, qua supra in hoc Ioco equidem de ante Iibertate retinui, quod non modo in Flor. DFL Flor. E. Bern. B. Voss. 2, sed etiam in Leid reperitur De Oss. I dubitari prolesi quum Snah nihil tradat, nisi in Flor. Heins. et oss. I semel in Pal. I bis praepositionem omitti. In Flor G. Flor. H. Bern . . pro libertate legitur, quod scriptoris usu minime alienum est. IV, 3 lbin, I9. nec de imperio, sed pro salute dimieare nuntiabant. Eodem modo Demosth Olynth. I. I. δῆλον clo ἐστι τοῖς 'Oλυνθ ίοις, τι ' νυν ου περι χορος iv ' Ἀπεμ φιερους χωρας πολε/ιουσιν. - IX 253, 20. Iamque haud procul absum a sine mundi. Zumpti codices omnes et oss. 2 praepositionem mittunt, eosque ipse secutus est: at hahent tamen eam optimi codices Leid. et oss. l. Solere quidem
35쪽
Curtium Zumplius affirmat procu coniungere cum simplici ablativo, at verba a sine mundi non ex eo, quod est pro ι, Sed ex Verbo abe3se nexa sunt, ut IV, 0 40), I b. a se abesse V, 8 2M 2. Abera at eo Aleaeander. IX, Io M), 23. haud prom a Perside ferant. Ceterum etiam procul apud Curtium eum ablativo, addita praepositione coniungitur quamquam non nego, etiam pro I abesse apud Curtium cum ablativo solo construi. IV, 2 li), 24. Tyrii navigia proeulis onspeetu hostium litori appeIIunt. IV, 3 I3), . ut turres promi teli iaetu abessent. VII, 5 2l), 3. haud prom eastris ipsos abesse ognoseerent. - di telam his praepositionibus adverbium ante, quod V I I), 2 in plerisque libris mss. missum est. Ciutius initio libri quinti, postquam, ne res Asiae interrumpantur, aptius Videri dixit, res in aliis terris
gestas postea referre Igitur, inquit, quae proelio apud Arbela eoniuneta sunt, ante ordiar dieere. Apparet, quam apte additum sit ante, quum res in Graecia gestas libro sexto demum narret Zumplius tamen inane vocabulum illud ex delerrimis codicibus ductum nominat. At extat in omnium classium codicibus. Habent enim oss. I. Flor. F. Bern B in oss. 2 mulatum est in autem, in
Flor. II in haud, quae ipsae corruptelae, siquidem iam in prioribus fortasse codicibus extiterunt, ostendere possunt, qui factum sit, ut vox illa in multis libris omitteretur. - articula et omissa est IV, I 4 54 , 4. Dareus, ad suos
conversus, Videtis, inquit, ordines Macedonum raros, ornua aetenta, mediam aetem vanam et Maustam. In quibus umpti codicibus et omittatur, non satis constat dicit enim, se oss. l. Bern A. Flor AB, alios non paucos seculum esse. At extat illud in Leid. Voss. . ilh. atque adeo in Flor. Heing. inveniri traditur: poterat autem facillime, quum eae haustam sequatur, excidere: et enim et eae saepe inter se commulantur. Displicet sane h. l. asyndeton,
quum alius asyndei pars sit. - VII, I 0 40 , 3. Bie Oaeus , quia imum
vehit, turbidus semper e insalubris est potui. In optimis et deesse umplius dicit: in quibus inveniatur, non narrat. Non concedo autem Muigellio affirmanti, constructionem missa coniunctione concinniorem reddi imo vero salis inconcinna mihi videtur. Causa enim, cur insalubris potui Oxus sit, ea ipsa est, quod imum vehit ob eandem causam turbidus est. Rectissime igitur insalubris et turbidus coniunguntur: quia limum vehit, turbidus simulque insalubris es potui. Omissa contra coniunctione minus simplex minusque apta constructio est. AdiectiVo turbidus enim Curtius, cur in salubris Oxus, additis verbis quia imum vehit, cur turbidus semper sit, significat, sic sere: -Oxus insalubris est potui, quia idcirco, quia limum Vehit, turbidus semper est. Haec dicendi ratio mihi quidem non placet. - lX, I 3), IS. Alexander, quum
in India esset, ad urbem pervenit, non muro solum, Sed etiam palude munitam. Pugna ante moenia urbis committitur, incolae in oppidum refugiunt, postero die scalis undique admotis muri occupantur: paucis emicitas saluti fuit qui, eognito urbis meidio, paludem transnavere et in vicina oppida ingentem inimIere terrorem, invictum mercitum et deorum profecto adveni3se memorantes.
Zumplius e particulam ab Aldo coniectura adiectam et a reliquis servatam esse narrat, quasi in nullo illa inveniatur codice. Id num in ipsius libros mss. cadat, nescio, de nakenburgii codicibus verum non est. Imo si unum
Snaxenburgium sequeremur, liceret adeo dicere, in omnibus libris mss. prius collatis e reperiri tradit enim, alierum et ante deorum in oss. I. Bong. Pal. I. an Mer Col. milli. At erravit sine dubio nahenburgius, quum in iisdem libris praeter oss. t reinshemius tradat prius illud e omitti. Itaque
de Voss. I quidem incerta res est, quum alteram et abesse sane possit at certum tamen est, praeter oss. 2 in eidensi, optimo codice, et inveniri. tres ipsa videtur postulare, ut relineatur coniunctio. Apparet enim, qui paludemiransnarent, eosdem suisSe, atque eos, quibus pernicitas saluti fuerat: nam nisi servati essent, non potuissent paludem transnare. Si vero idem suerunt manifestum est, qui referri ad paucis, neque construi posse, ut construit Zumplius:
qui transnavere, ii in vicina, intulere terrorem, quasi hi diversi a paucis illis sint. Eliam nomina interdum praesertim frequentissima illa Alexandri et Darei nomina exciderunt. V. 8 24 . . Cum hoc agmine Dareus paulum deelinavi uia militari. Si melioribus codicibus fides habenda sit, Zumptius affirmat Dareus mittendum esse. Utinam accuratius tradidisset, quibus codicibus h. l. fides hahenda non esset Ego, quum etiam Modi editio Darei nomen
habeat, nolui omittere, praesertim quum proximae enuntiationis subiectum Bessus sit. - . 10 29ὶ, 2. Bessus et Nabarzanes eum Baetrianis militibus investibulo praetorii aderant, titulum sollemnis officii occuli sceleri praeserentes. Etiam vulgares editiones Bessus et omittunt, quae verba in margine Flor. extant, in quo vidimus interdum bonas adscriptas esse lectiones in iisdem autem editionibus aderat et praeferens legitur Zumptius vero optimos secutus codices praeserentes scripsit, mutavitque aderat in aderant, ratus, ' abarzanes eum Baetrianis militibus cum numero plurali coniungi posse. go de hac re dubito. Non dubitarem, si dixisset Curtius Bessus eum Nabarzane aderant, vel Nabarzanes eum eteris parricidis aderant, nam Bessus et abarzanes, Nabarganes et parricidae pares inter se sunt itaque recte Curtius IV, 1 2M, I dicit Pharnatarus cum Apollonide et Athenagora vineti traduntur, nam idem haec valent, atque Pharnataetus et Apollonides et thenagoras vineti traduntur. At Nabarganes et milites Bactriani pari non sunt dignitate Nabarzanes dux est, Bactriani non sua sponte agunt, Sed quod iubentur, perficiunt. Itaque non ipsi praeserunt titulum officii, sed Nabarzanes eorum praesectus. Accedit, quod in codicibus sere omnibus Leid. Voss. I. Flor. Heins Flor. DFGI FIor. ΕΗ. Bern B. Voss. . et ante Nabarzanes positum est, quo Iorentini scriptura egregie firmatur. - VI, 2 6 , IS. Haud secus, quam par erat, territus Aleaeander, qui Indos atque ultima Orientis peragrare statuisset, praesectoseopiarum in praetorium eontrahit. Exhibent nomen Alexandri plerique secundae et tertiae classis codices Flor. DFGI Flor. H. Bem. . et Modius: Et praestat sine dubio addere, quum sequatur qui. IV, 3 l23, 5. At Tyrii, qui eapere eos, quam interficere mallent. IV l0 39), 5. At illi, qui salis seirent. VI, 1 33 I9. Antipater, qui probe nosset spiritu eius. - VI, 1 l43 I. Iamque reae ultima Hyrcaniae intraverat. In tribus tantum codicibus, Leid. Voss. I. Flor A, eae omittitur: at optime defenditur Bernensis A scriptura, in quo a prima manu eae reperitur, cui altera manus r superscripsit. manifestum est
36쪽
1gitur, in tribus codicibus a librariis mendosum illud ex non intellectum sibi consulto esse omissum. Ceterum etiam IV, 2 lI , 23 in codicibus omnibus
reae male mutatum est in m. III, 3 27). s. I meedones, et ire regem erant, mutua adhortatione timmati eum ipso in equitum agmen irrumpunt. Non adeo magna codicum auctoritale particula ut firmatur, quippe in uno Flor. D reperitur: at de mea tamen sententia prorsus necessaria est Zumptius quidem ασυνδδεο ς explicandae rei causa verba cire regem erant adiecta arbitratur a supra iam dixi, Cum lium non secludere a reliqua oratione, quae ad narrationem ipsam pertineant: illa vero verba non explicant quicquam, sed pars sunt narrationis. eque enim Macedones omnes circa regem erant neque sane poterant esse Verba ipsa satis aperie declarant. Curtium eos tantum Macedones signiscare voluisse, quitum maxime proximi essent regi. Poterat id addito pronomine qui exprimere, atque hoc sine dubio librarius alluvis, siquidem explere Voluisset orationem, addidisset et reperitur sane qui in Theocren et Oxon adiectum. Quod vero ut adiectum est, ex eo ipso colligo equidem, a Curii id prosectum esse Usu patum est enim ut eodem modo, quo alias sicut Curtius usurpat, ut IV I4 ib),
s. sim eurru eminebat: s. MulZ ad h. l. p. 340 Sententia igitur haec est: Macedones, quum Oxathrem cum equitibus alios suorum prosternere, alios in
fugam avertere viderent, quicunque in propinquo erant, sine ordine sieu erant magno cum impetu in equitum agmen irrumpunt.
III, 3 353, 2. Inter quas fuere tres virstines, Ochi, qui ante Dareum regnaverat, filiae. In unis codicibus Flor. G et oss. 2 tres adiectum est, sed
habet etiam Modius qui, nisi in suis membranis inVenisset, sine dubio non adiecisset. Numeri adiectionem satis iam defenderunt Walchius et Muigellius. Librarius enim quomodo tandem scire poterat, tres suisse virgines, quum aliunde nihil de earum numero constet et verisimile tamen est, ut ipse Zumptius satetur, tres suisse. Ceterum Curtius, si numerum non addidisset, aut omississet sine
dubio irgines, aut ante Iiae collocasset, ut IV I0 4l , 9 virginum filiarum. IV, II 43). 6. matrem et duas virgines filias redde. Vt II, 4 16), 21. duas filias uirgines. IV, 6 28), 26. Quum Belis, Gaza urbe, quam soriissime defenderat, tandem expugnata, ad Alexandrum adduceretur, hic insolenti gaudio elatus, Non, ut voluisti, inquit, morieris, Beti, sed - . Supra iam dixi, Beti vel potius
Bati in Coloniensi codice a Modio inventum esse, eamque ob causam sine dubitatione retinui. In quibus praeterea codicibus reperiatur, Zumplius non accurate tradit quum vero e deterioribus ductum esse dicat, propter illum ipsum codicis Colon consensum coniicio, in secunda codicum classe extare. Solet
autem Curtius in appellationibus vocalivum addere. IlI, 6 153 10. Reae, inquit, semper, Ill Ib) I2. Si dii, inquit, Philippe, - . III. I 2 3 l), 17.
non errasti, inquit, mater, III, 2 32), 24. Itaque Sisygambis, Reae, inquit, mereris . V, 2 S, 5. Minime vero haec feceris, reae. V. 2 s), 20. Mater, inquit, hanc vestem Il 30), 5. Reae inguit . VI, 5 14), 3. Tu quidem, inquit, reae, - . VI, 7 27), 30. Quod, inquit, in te, Dimne, tantum eogitavi nefas. At 8 3l3, 22. Vicit, inquit, bonitatem tuam reae, VL
II 423, 8. Cratere, inquit, die, VlΙΙ 33, 9. Oualismnque inquit, eritus nos manet, reae. - . VII, 2 6), R Tu, Amynta, ignose fratri tuo. Vlli 4 15 , 7. equid intelligis, miles, inquit, . IV, 7 323, 27. Alexander, quum oraculum Hammonis adisset, quaesivit e
sacerdote, an omnes parentis sui interfectores poenas dedissent. Sacerdos p rentem eius negat ullius scelere posse violari, Philippi autem omnes interfectores
luisse supplicia. Altero loco interfectores soli habent Flor. DFG ei Modius: Freinshemius enim qui priore loco Dan Bong. interfectores omittere tradit, errasse videtur Mihi quidem etiam altero loco propter additum genitivum Phia lippi necessarium Videtur, praesertim quum integra interposita sit sententia: quis enim assentiatur umptio statuenti, interiecta in medio verba ad hanc
Summam reserenda esse: non Veri patris tui.
IV I0 40 , II. Reae equites praemisit simul speculatum, simu ut ignem, quo barbari remaverant vicos, extinguerent. Prius simu Zumptius omisit, quum in unis codicibus Flor. DFG legatur de mea autem sententia haec satis magna auctoritas est. Ceterum facilius omitti librariorum errore poterat, quam addi nemo certe dixerit, a correctoribus talia adiici, quibus nec emendetur quicquam nec explicetur. Placet mihi autem . . repetitum illud simul,
quo indicatur, rem utramque, propter quam equites praemissi erant, aequali 1uisse momento contra, si alterum omittitur, indicatur, praecipuam causam, cur praemitterentur, suisse, ut specularentur. Puto tamen, non minus grave tum fuisse, ignem extinguere, quam speculari.
IV, 5 57), IS. Supervenere deinde missi a Dareo Bactriani pugnaeque
vertere fortunam. Deest quidem missi in primae et secundae classis codicibus praeter Flor. F, at necessarium tamen est Bactriani enim, quamquam in eodem, quo Dareus, cornu stabant, non tam prope tamen ab eo aberant, ut dicere liceret, a Dareo eos venisse atque etiam Curtii consuetudini haec dicendi ratio repudinat. II, 9 24). 0. praemissi a Dareo iugum montis insederant. III, II 27),I3. Instabat fugientibus eques a Parmenione missus. VI, 4 I0 Incolae affirmabant, quaecunque demissa essent in cavernam, quae propior est fonti, rursus, ubi ali amnis aperitur, Mistere. Itaque leaeander duos auros, qua subeunt aquae terram, praecipitari iubet: quorum corpora, ubi rurβus erumpit, eaepuISi videre, qui missi erant, ut mei-
perent. Pr testantia Florentinim etiam hoc loco cernitur: unus enim ille exhibet quaecunque demissa, quum celeri masculinum habeant quicunque demissi: in eo tamen Flor. G aeque Vitiosus est, atque ceteri, quod dimissa exhibet. Modium quidem umplius putat lectionem quaecunque demissa e margine edit. Iun. arripuisse, ex iis Vero, quae supra disputavimus, licebit potius statuere, eum in suis libris invenisse et ait ipse: longe aliter impressi : omnia insulse plane inepte, perperam. Mihi quoque ridicula plane videtur lectio quieunque demissi quasi vero ita comparata fluvii natura suerit, ut non res, sed homines tantum demissi ad aliud os rursus existerent. Ceterum Vestigia verae
lectionis etiam in aliis apparent codicibus dimissa enim in Flor. Heins Bong. I, dimisso in Dan. Pal. I reperitur.
37쪽
Non minus praeclare Flor. G addit tauros, quod e codicibus prius ollatis solus Voss. 2 habere videtur: est autem in omnibus editionibus usque ad Zumptium omissionem vocis necessariae ita defendi posse putat, ut sive demortuorum hominum corporibus sive de maleficis ea poena affectis cogitemus. At duo sunt duo homines, non duo mortuorum hominum corpora Vel duo malefici Ceterum displicet etiam duos pro eo quod dicere debebat uritus duos
homines. Quis autem, quaeso, putaVerit, Alexandrum unquam ausurum fuisse, duos homines dicis causa in amnem illum praecipitare, vel tam unquam dementem et furiosum fuisset VI 8 29 6 Me est, quod mistimes, eum qu tantum ausus est, venta
nosse mutari. ' Nondum recepi quidem, quod vulgo et in Flor G. Pal.
uos tantum additur, acinus, at Verum tamen puto non modo propter duorum illorum codicum auctoritatem, qui hoc ipso In libro Praestantissimas plerumque exhibent lectiones sed etiam ob constantem Curtii usum III, Mis),
ausus seelus. VI, 7 25 . I. tant facinore procul abhorrentem VI 0 423, 3. tanti seeleris auetores. VI 0 32 quomodo autem tantum nefas sileam. ibid. dueem se eeleri tanto praebuit VI, 9 33 , It ad ultimum nefas impu-ii V 10 39.20. tanti sceleris. VIII 6 233. 23. quamquam impium faei-nus ausus oret. Vill, 6 24 , 30 quo suo merito tantum in semet eogitassent
IV si), 20. Mortua Darei uxore, Alexander haud secus, quam ι parensis suae mors nuntiata esset, erebros edidit gemitus A prima et tertia codicum classe suae abest a secunda non item itaque umpilus delevit. Latinitalis ' inquit, quasi lex est, ut in cognationis Oininibus adlectivum pronominale secundum eius personam, de quo sermo instituitur, Intelligatur nec addatur nisi ubi oppositio quaedam requiritur.' At est sane h. l. Opposillo quaedam unum Alexandri parenti opponatur mater Virginum, inter quarum manus collapsa erat quas modo nomina it Curtius. Deinde vero Illam legem, quam commemoravit Zumptius, nemo sane Curtio frequenlius neglexit ut his docebi-1ur exempli. IV, 7 323. 27. inssilit quaerere, an omnes parentis ut interfectores poenas dedissent. l. 8 29), . scio, non aequo animo salutem tili sui debiιurum tibi. l. 9 34), 17. Hic Attalo sororem suam in matrimonium dedit VI 0 40 34. Idmonui me patris mei mentio ibi num reditum est patri meo 'M 433, 2 l. Pater, inquit, merus, VII l 2), 2 igitur
olim sibi esse suspeetos matris suae litteris, quibus esse admonitus Vli,' is , 37 meministi istaeisse te, multos integros iuvenes in domo tuae matris Φ-
filiis suis oecurrerent. VIII, 2 8 . Is Mιrapes erat Sysimιthres, duobus eae sua matre filiis genitis Vlli, R, 30. unum preeatus, ne voluntatem et const-lium matris suae proderet. VIII, 7 24), 2 pater ipsius Sopolis, parrieidameιiam parentis sui clamitans esse consurgit. Omissis iam nonnullis additameniis, de quibus, quum propter pali temnorisque angustias nunc agere non possim, alio ortasse loco disputaho, ad alterum viliorum genus venio, quod in litterarum Silabarumve omissione vel per-
mutatione, aut in terminationibus mutilatis vel corruptis constat. Sed quum
omnia non possim, graviora tantum commemorabo.
V, 3 10 . . ubi, ut inde ederet, perpellere nequierant. Quod ego scripsi, ut inde ederet, in Flor. G et in editionibus odiana, Amst Lugd. reperitur in aliis editionibus ante Zumplium vulgatis ut inde diseederet, in um-plianis ut discederet legitur. Verum tamen videtur, quod ego scripsi. xcidit enim propter antecedentem ut particulam prior pars Vocis inde et sic orta lectio est, quae in plerisque libris extat, decederet ex hoc in Pal. I descenderet, in Dan solito errore dieederet, ex hoc denique discederet factum est. IX, 5 20) I0. Alexander, quum in India in urbem defensoribus repletam solus desiluisset post acerrimam pugnam tandem gravi vulnere amictus remisit arma, moribundo similis adeoque resolutus, ut ne ad evellendum quidem telum suspeere deaetera. Vulgo id vellendum legitur et sic etiam umplius
scripsit, optimos secutus. At omnes secundae et tertiae classis codices praeter Pal. I fortasse, qui non commemoratur, habent evellendum, quod Verissimum
est. Voluit Curtius, ut debebat, significare quid Alexander, quamvis vellet et conaretur, perficere propter virium infirmitatem non valeret. At voluit sine dubio rex evellere e vulnere sagittam, haudquaquam Vero tam ineptus erat, ut vellere eam et vellendo acerbissimo se dolore afficere vellet. vellunt enim, non Vellunt telum non modo medici, sed etiam vulnerati ipsi. IV, 6 27), 7. II ander sagitta ictus est quam per loricam adaetam, stantem in humero medicus eius Philippus evellit. VI, 1 23 Ib qua Ianeea e vulnere evulsa moribundus in arma procubuit. VIII, 0 3D 28. spiculo evulso, admoveri equum iussit. IX, 5 22), 28 patefaeto Iasius vulnere et spiculo evulso. V I 53, 33. adeo validas arbores sustinent moles, ut stipites earum VIII
eubitorum spatium erassitudine aequent, in L pedum Ilitudinem emineant, frugiferaeque sint, ut si terra sua alerentur. Non missione . l. peccatum est,
sed prava eiusdem syllabae repetitione, quales interdum in his codicibus iiiveniuntur, ut VII, 4 lS , 29. quia nec quia qui nee Leid. Voss. I. Bern A. Flor ΕΗ. Bern B. - VIII. I 3), 26. Iaude dignos laude de dignos Leid. Voss. I. Bern A. Flor A. - VIII, 10 34 , I 2 Meron nemoron plerique. - ΙΙΙ, Ix 46VIS insula in salo insula Flor. Heins. - VIII, I4 473 2. hostem hostem hostium plerique. - . 4 13), . eausa aptivis causa a captivis codd. -
l6 I 6 plerumque plerumque qui Flor. AB. plerumque auae LeId. Voss. I 'Bern B - , 8 27). 21. Mequi reae Xequi Flor G. In optimis enim Modianis, Leid. Voss. I. Bern A. Flor AB Flor frugiferae aeque sint legitur, in aliis aeque omittitur: solus Flor. G eram exhibet scripturam. Inlriore editione Lumptius sunt scripserat, quod in Bern pr. m. in Flor. FI Flor. ΕΗ. Bern B extat, in secunda optimos illos secutus est patet men hanc optimorum lectionem serri non posse, quum Verba frugiferae aeque sint nexa quidem e prioribus, at non coniuncta cum iis sint. Ceterum miror. Mulgellium eorum coniunctionem reprehendere quo validiores enim arbores sunt, eo plures melioresque serunt fructus. Recte autem ut 3 poni, etiamsi aeque non antecedat, Muigellius ad h. l. satis demonstravit.
38쪽
III 6 i5 . II. Philippus medicus, postquam medicamentum regi dedit missamque a Parmenione epistolam, qua proditionis accusatus erat, perlegit, oro quaesoque, inquit, misso metu patere medicamentum eoncipi venis. Praetulieodicum Flor. FG lectionem omi3so, quum vulgo amisso legatur. ,Non est' ait Zumptius, cur misso potius quam amisso scribamus. Amillimus enim, quae auemus i. e. deponimus, mittimus, quae non suscipimus. Inde lacile
intelligitur, et amittere et omittere metum dici posse. Nihil sane his ullimis Zumpii verbis verius dici potest, at discrimen, quod inter utrumque verbum intercedit non recie explicaVit. mittimus ea, quae sponte deponimus vel dimittimus, amittimus contra ea, quae inViti perdimus vel dimittimus, quae eripiuntur nobis rerum vel hominum iniuria. Haec ipsa Drahenborchi ad Liv. V. 43
4, quem tanquam suae Sententiae auctorem Zumplius citat, est sententia Praeseri ille apud Livium . . misso: videntur enim inquit, Galli a Romanis repulsi sponte dimisisse spem expugnandi Capitolii. millimus igitur spem,
quum sponte deponimus amillimus, quum rerum, in quibus Versamur, conditio eam nobis eripit Saepe autem, praesertim ubi negatio additur, perinde est, sive sic, sive aliter dicas. Curi. IV, I b), 30. Qui territi, tamen spem retinendi Aegyptum non miserunt, . . non deposuerunt: at poterat etiam Curtius amia serunt ponere h. e. Spes iis erepta non St. V, 7 22), 7. missa igitur, quam portaverant, aqua, h. e. Sponte deposita vel abiecta. V II 363 6. Omisimus Graeciam . . sponte renuntiavimus. IX, 9 36 , IS. omissis navigiis h. e. sponte relictis. Contra IX, 2 l0 , 26. maturos fruetus per inertiam amittere manibus. IX, 7 29), 22. Amisso utroque telo. Ex his intelligitur, recte me praetulisse omisso metu, nam id ipsum orat Philippus, ut metum Alexander deponat et medicamentum patiatur Venis concipi ut amittat metum, orare non potest, quia id in potestale eius non est positum. Quam saepe autem o et
in Curtianis codicibus commutentur, ex his patebit exemplis: IlI. IM, s. obla codd. IlI, 9 24), 7. qua quo plerique. - Ib), Is anima animo
Leid. Voss. I. Bern A. Flor. I. Flor C. Bern B. Voss. 2. - VII, 3 1M. 22. in qua in quo codd. praeter Bern A. - IX, 2 l I), 33. quarum quorum plerique. Itaque etiam IV, 2 7), . sine dubitatione scripsi in eontinenti, aqua dirimit, quum in codicibus a quo inveniatur.
IV I 4), 22. Abdalonymo ab iis, qui cum regiae vestis insignibus hortum
eius intraverant, rege Salutato, alter ex his, Rabilus, inquit, hic vestis, quameernis in meis manibus, cum isto squalore permutandus est. Recte quidem Zumplius vestis, quod in omnibus codicibus reperitur, retinuit, at debebat etiam Florentinim et Bern B lectionem quam recipere neque enim habitum in manibus habebant, sed vestem. Habitus enim est forma, species, spIendor, et habitus estis opponitur squalori vestis h. e. squalidae vesti. Ceterum e et alitterae saepissime permulantur. III, 7 IS), I 2. Nabarzanes Nabarzana Leid. Voss. 1. Bern A. Flor. IV, 2 7), 4. vocent noeant Flor. GΗ - IV, 3 13 , s. aggerebaturi aggerabatur Flor. Omnes praeter FG. - , 7 22), 7. aggerentem aggerantem Bern A. Flor. AB adgerantem Leid. Voss. 1 - Ι
quem quam illerique. Hanc ob causam non dubitavi I, 3 8 , II scribere:
hi tuto in hoste despicitur quem spreveris, valentiorem negligentia facies, quum umplius primam codicum classem secutus facias praetulerit. Defendit hoc quidem ita, ut coniunctivum dicat ex eleganti Latinitate pro suturo positum eSSe putatque, coniunctiVum illum correctorum libidini cessisse a Muigellius iam, quanto sortius quantoque accommodatius Alexandri moribus et orationi
suturum sit quam coniunctiVus, Optime ostendit. Neque enim coniunctivus unquam prorsus idem Valet, atque suturum Alexander non eleganter, sed sortiter loquitur docetque, Semper futurum esse, ut, quem spreveris. Valentior fiat.
Etiam VI l 9), 3 malui Florentinum G quam vulgares editiones ceterosque
codices sequi Alexander enim halestrim, magonum reginam, num cum ipso militare Vellet, interrogat: at illa ausala, sine ustode regnum reliquiSse, petere perSeverabat, ne se irritam spei abire pateretur. Vulgo enim et illa scriptum est. Quum Vero halestris recuset sacere, quod pelit Alexander, at mihi aptius videtur. Nullae sortasse terminaliones in codicibus Curtii opus continentibus saepius permutatae inter se sunt, quam et m. Apponam ex magno numero pauca exempla III 3 8), 7 album albo Leid. - I 63. 43. Apollodorum Apollodoro oss. I. Bern A. Flor A. - s), 22. Iio filium Flor. G et vulgo. I, 2 63, 6 signum datum signo dato plerique. - VI, 3 7 , 3. Bellesponto Hellespontum plerique. - Ι 4 13 , 24 praestetum praestet ple
propinquo oss. I. Bern A. Flor. ABC. Quae quum ita sint, non dubitavi v I 4), 29. sic scribere Euphrates allum imum vehit, quo penitus ad fundamenta iacienda egesto viae sustinendo operi firmum reperiunt solum. Iterum Florentinum , quem in primis potissimum libris quattuor praestantissimum esse supra docui, Secutus firmum pro umpti an sirmo relinui. De firmitate undamenti agi ex tota Curtii narratione intelligitur. Quo tandem consilio limunsi egeritur, nisi utrirmum reperiatur solum Substantivo operi si adiicere Voluisset adiectivum Uurtius apposuisset fortasse ponderoso stravi, magno, non
firmo. Egregie autem et coniectura mea sustinendo et Florentini Graectio firmatur his verbis Livii ΙΙ. c. b. ut iam eminens area firmaque templi quoque ac porticibus sustinendis esset. on minus confidenter 1 v, II 43 , . hoc terti in hoc ertium vid praes. p. IX. et VII, 3 I3), 7. in medium in in medio praes. p. XIV. mutavi. V. I 6). 36. Diutius in hae urbe Babylone quam usquam eonstitit rea: ne alius locus diseiplinae militari magis nocuit. Scripsi sic de coniectura, quam in praelatione editionis meae commemorare omisi. res enim lectiones inter se diversae in tribus codicum classibus inveniuntur. Accidit nud raro, ut, quum in aliis codicibus verbum aliquod excidisset, idem alias in aliis libris acciperet sedes. Sic h. l. in tertia codicum classe ne Iocus legitur, omisso pronomine in secunda classe Flor. FI alius mutatum lamen in ullus post Iocus, in prima classe et in Flor. G ante Ioeus collocatum est. Sed in his primae classis codicibus, in Modii membranis, in Flor. G alio loco scriptum
39쪽
- nee habet. Iam quum multo simplicior oratio fiat relento nominativo alius 2LT'due duae eoaleum lasses habent minimeque allium Ideatur, Alexandro culpam corruptorum Babylone militum imputare, non dubiim coniecturam
dieam ree pere ' lenim hae quoque terminaliones o et vi Interdum liter se commutantur. VI, I 0 37), 7. Nicomacho Meomachus codd. - l8), 32.
Zumni: non debebat recipere. Talia qui non audeat corrigere nae Ille mulia sirituitas multos arbarismos apud Curtium ferre coactus sit At non adeo rara et insolita seci nec tam emendate scripti sunt codices Curtiani ut tam exiguae mulationes scrutius nobis debeam ni cere. Ablati-Fl eiiiiiio G e vζlgares editiones seculus quod umplius scripsit, pediaz:u nun adii in Curii orationem ceterum plus semel permuta sunt Vll. 2 -36. perlaturisJ perlaturos vel perlaιurus codd. - ΙΙ. II
Vi 4 23 32 Varia Mitur aede eonsumpti sunt alii in medios ignes, alii seιris przeipitavere se potestatem. Miror Milietellium meum etiam Inminere editione pisam retinuisse lectionem in medio igni. Neque enim verba in medio leni cum proxime antecedentibus copulari posse patet, quum vel bis alii, medios ψΔ, alii Ἀοιestatem ipsa illa priora explicentur: lneulatim enim refert Curtius, quam varia caedes fuerit. Quare haec, quae priorum continent explicationem sicut satis iam docent verba alia du-zz pauet sibi invieem opposita et verba alia in medios ignes ad pra Litavere se reserenda sunt. eram lectionem etiam . . praebet Flor :o qua Modius quoque ei vulgares ante Zumpitum editiones habent. Ceterum 2 erdidibus raeter lor. G omnibus iqnis scriptum est. Idem vitium recurru VIL 7 32, 37. in medios hostes in medιos hostis Leld. 0Ss. I. lor. D. V ij Gobares Globaris codd. - , 8 26). s. ogitationes cogitastonis plerique Saepissime enim e et i inter se commutantur lil t.
x II 30 . . ipsi ipse plerique. - VI, I I), 6 effuse effusi codd. - 1,
Berno Flor. AB Itaque dubium non potest esse, quin ill l si , 1.
recte equidem, vulgares editiones secutus, scripserim quum Taxiles esset in ditos lamenιiae meae am propinquum tibi emplum, licet omnes odisshabeant Taetilis. Neque enim persuadet mihi umplius, genitivum pie et Latino sermoni convenienter explicari posse, si cum voce Memplum comungas.
Quo tandem modo una eademque vox ad genitivum Taal Iis, deinde ad genitivum elementiae meae referri denique cum adiectivo propinquum coniungi queat Haeccine tandem apta et Latina vocari potest oratio quum T ilis eae plum in deditos elementiae meae Gemplum esse tam propinquum tibi pipse Taxiles clementiae exemplum est. - Denique non tantam profecto vidimus optimorum, qui Vocantur, codicum esse auctoritatem, ut lX, I b). 24 praesens insolitum eaecellet ea defendi possit, praesertim quum Omnes secundae et tertiae classis codices usitatam sormam eaeeellit exhibeant. Licet Priscianus auctor ait, fuisse olim etiam eaecelleo, eaecelles, Curtius sine dubio hac forma usus non est. VΗ, 7 30 , 0 Alexander, quum Tanaim transiturus esset, ut Scythas agφtrederetur, ad amicos suos Meessitas, inquit, ante rationem est, Gime in bello, quo raro permistitur tempora legere. Etiam haec est Florentinii lectio verissima, pro qua in secunda editione Zumptius plerorumque codicum scripturam recepit quod raro permittitur tempore estere. Hanc tamen non fuisse Alexandri mentem, ex eo efficitur, quod necessitatem in bello ante rationem esse dicit:
loquitur igitur non de bello ipso legendo, sed de temporibus in bello apte eligendis. Res ipsa hoc docet. Alexander profecto tum non in pace, sed in bello erat aegrotabat tamen tempusque rei bene gerendae haudquaquam opportunum erat tamen necessitate coactus transire anaim et aggredi Scythas debebat. Et ne verum quidem est, bellum raro permilli legere, siquidem egere idem valet quod sponte sumere vel suscipere. Vitare bella non semper possumus, siquidem in nos ipsos impetus fit a sponte legere sane permissum est, quando lisbet. In bello autem pugnandum saepe est non, quando lubet, sed quando necessitas efflagitat. VIII, 9 30), 2 is aquilo eohibitus iugis montium ad interiora non penetrat ita alendis frugibus mitis. Sero intellexi, raestantissimam Acidalii coniecturam milia etiam a me fuisse recipiendam. eque enim aquilo mitis esse potest alendis frugibus, sed interiora ea ipsa de causa milia sunt, quia aquilo ad ea non penetrat. VIII, I0 373, 25. XXX stadium murus urbem eo Ieetitur, cuius inferiora saaeo, superiora rudo latere sunt strueta. tiam'. l. Florentinum potius quam Zumptium sequi debebam atque sic scribere XXXV stadia murus urbis eo Ieetitur . In omnibus enim libris mss. stadia invenitur, simul autem etiam urbem: Zumptius vero suam coniecturam quam Florentinis serui maluit scripturam, quam quidem docti hominis emendationem vocat. At octus tamen iste homo apprime novit consuetudinem Curtii, qui plus semel eadem ratione usus est. V I s), 23 Murus, spatium XXX e duorum pedum in latitudinem ampleetitur. V I 4), 26, totius operis ambitus CC AUstadia ompleetitur. VII, 3 143 22. rupes in e X in ireuit stadia eo lectitur. VlI, It 4 3, 2. Petra, eircuitu C et L stadia eo Ieetitur. It v 26 10 LXX stadia murus urbis amplectitur. Ceterum similia vitia non adeo rara sunt. V 8 33), 6 urbis urbem omnes praeter oss. I. - ΙΙΙ tu , 8 manantis manantem Flor. H. Pal. I. 2. - 3 9 , 7 hostis hostem codd VIII, I M). 36. proditoris proditorem Ior DFG et vulgo. Superest, ut de locis nonnullis agam, quibus Ieepius, vis doctissimus,
40쪽
spretis codicum deteriorum vel editorum additamentis mutandis singulis vocibus veram Curtii orationem sibi visus est restituisse. Et egregias proseclo, quo est ingenii acumine haud raro secit coniecturas, quae mihi quoque conatus eius ceteroquin improbanti, maxime Placuerunt, ut IV, 5 2I , , ubi, omissis Verbis se fore, pro eo, quod antecedit, fore scribi vult offerre, et IV, 2 73, 6, tuo loco voce amie eiecta, dimissos in dimissi suos mutat at plerumque tameneri non potuisse arbitror, quin infeliciter ei opera cederet. Sic IV, 6 25 ,
equidem sic scripsi: Hees ergo opiarum Babyloniam eonvenire, Bessum quoque, Bactrianorum ducem, propere quam Gimo posset Mercitu eoaeto, descendere ad se iubet Dareus). in prima codicum classe dueem omissum est in tertia praeter oss. 2 ambo verba Bactrianorum dueem desunt deinde perquam in omnibus libris mss. reperitur, ex quo ego propere quam, Grono ius, quem umptius sequitur, praetorem, quam secit Ieepius vero in Muigellii menstruo libro gymnasiorum usibus destinato a. 1850. Vol. I. p. S. ducem cumGronovi et Zumptio milli et Palatinum , secundae classis codicem, secutus per quem marime scribendum esse censet. Ego vero confiteor, me huius scripturae sententiam non percepisse. Non intelligo quis ille potuerit esse, per quem maxime Bessus iuberetur Bactrianorum exercitum cogere imo vero illa ipsa Curtii verba, quae Ieepius commemorat, haud dubie potentior auctor praesens futurus ultimis gentibus impigre bellum apessendi, qua aegre per prae- feetos moliebatur lV, 9 35 , . . docere videntur, Dareum non fuisse Besso imperaturum ut per alium aliquem, Sed ut ipse exercitum cogeret. Ceterum dueem vel praetorem mihi necessarium videtur, quum Bessum hoc primo loco Curtius commemoret neque talis profecto Bessus suit, ut liceret Curtio non
IV, 7 32), 29. Vera e salubri aestimatione idem oraculi pensanti vana
profecto responsa, icut erant, videri potuissent. Correxi hunc locum interponendo participio pensanti, deinde recepi e cod. Colon sicut erant. Ieepius vero I. l. p. S. reiectis talibus additamentis, quum in codicibus si ante videri interpositum sit, ex duabus hisce Vocibus Iudere secit. At magnas haec coniectura movet dubitationes. omines quidem, ut exempla acleepio allata docent, eludere dem oraculi possunt, responsa ero docere quidem possunt, Vanam esse fidem, eludere eam, opinor, n0n possunt. Dubito praeterea num responsa , vera et salubri aestimatione' eludere quicquam possint, quoniam quidem responsa ipsa profecto nihil aestimant dicendum saltem erat, quemadmodum prius edebatur, vere e salubriter aestimanti. V IT), 3. Nullam virtutem regis istius magis quam eleritatem auda-
'erim Quum in multis codicibus magis non inveniatur. Ieepius p. 60 istius in iustius mutat vel potius, quum in Leid istius bis positum sit, istius iustius scribendum esse statuit. Ingeniosa sane coniectura, quam sortasse probarem, si magis suspectum mihi esset: at non ita penitus tamen probarem, ut non saltem laudaveris tum scribendum esse dicerem, nam iustius audaverim non adeo placet Vulgaris autem lectio Curtii alioni accommodatissima est. IV, 2 8 , . Ne aeeipiendo operi quiequam magis quam ille ventus obstabat.
IV, 3 Ib), 22 non Carthaginem magis quam Tyrum ornaverant. VII, II 43),
20. non eupidine magis potiundi Ioel, quam . VIII, 4 I4), Io Nee Ita res magis saluti fuit, quam quod regem deserere erubescebant. IX, I 2), 2. Virus haud Ilum magis norium est. V s 263, 5 tot populi, οι Xercitus, tot equitum peditumque milia ad renovandum bellum vires paratas habent. Est haec codicum Flor. CG scriptura, quam non esse emendationem, ut Zumptius et Ieepius p. 60. statuunt, sed etiam in aliis codicibus exillisse, ex eo colligitur, quod eadem in Ald. Iun. aliis veteribus editionibus extat. Veteres enim editiones ex nullo eorum codicum, quo noVimus, Spressas esse lacile probari potest. Quid in hac
scriptura reprehendas, non emere invenias. eepius tamen, quum in ceteris libris mss. omissa Voce bellum, legatur ad renovandas vires paratas habent, haec sic immutavit ad res novandas vires paratas habent. At quis, quaeso,
hanc coniecturam scripturae illi praeserat Verissimum est, quod ait leepius, Curtium saepe usurpare formulam novare res at signiscat illa, ut nakenburgius reclissime explicat, seditionem movere. Iam quis putet Νabarganem deseditione contra Alexandrum movenda cum Dareo, quasi iam subiectus illi esset, colloqui imo vero de renovando bello eum et cogitare et loqui proxime antecedentia verba docent Baetra inlaeta sunt, Indi e Saeae in tua potestate. Illi prosecto populi ne poterant quidem tunc novare res, quia intacti adhuc necdum subacti a Macedone erant. Neque enim novare res idem unquam valet quod vertere fortunam cs. IV, 1 57), 8. . V. II 3 l), 9 II. Et Patron quidem egregiam eonservati regis gloriam
tulerat nudant, rideant ieet, quibus forte temere humana negotia volvi agique persuasum est: equidem aeterna constitutione crediderim neaeuque ea et sarum latentium e multo ante destinatarum suum quemque ordinem immutabili esse percurrere Dareus certe respondit . Quum verba uncis inclusa in
codicibus nobis nolis non inveniantur, eepius Iongius etiam quam umplius progressus eiicit illa. Deinde quum Iudant videliret in codicibus scriptum sit, ex quo ego quidem Iudant, ridean licet laci, eepius Iudant sidem iee scripsit, ita ut sic tota sententia composita sit nudant fidem ieet, quibus sorte temere humana negotia voIvi agique persuasum est, eae uve cauSarum latentium, suum quemque ordinem immutabili lege pereurrere Dareus certe respondit . At vir praeclarissimus, ut iam praes. p. XII significavi, scriptoris mentem non recte percepit. Pulat enim Curtium contra eos disputare, qui Patronem fidemque eius eludant eamque ob causam recte vulgarem lectionem sibi videtur reprehendere Statuit igitur Darei et Patronis, qui fidem servaverint, constantiam inani eorum sapientiae opponi, qui vel sorte temere humana negotia volvi agique opinentur, vel nexu causarum alentium regi gubernarique putent.
At non fidem Patronis eludi fortasse ab hominibus Curtius dicit, sed suam
ipsius sententiam, opinantis, non sorte emere, sed nexu causarum latentium omnia gubernari. Sententia igitur Curtii haec est. Potuisset Dareus servari, si Patronis consilio paruisset: at non paruit, quia fato destinatum erat, ut interiret. ludani rideant me licet qui humana omnia sorte temere volvi pulant: equidem credo inevitabile esse salum. Darei certe exemplum satis id probavit.
Eandem sententiam itam alias apud Curtium reperimus Sic IV, 6 273, 17.