De scholiis Homericis ad historiam fabvlarem pertinentibvs [microform]

21쪽

Postremo adseratur scholium quod corruptelis o lacunis mutilatum et obscuratum ex coniectura tantum in hunc indicem repono:

tur igitur explicari cur Bacchus cum a Lycurgo peteretur fugerit ad Thetidem. III. Haec de paralipomenis et quaestionibus iam agendum est

de alio grammatico tui Aristarchi sectatorem se exhibere voluit. Aristarchum recenti. um figmenta vehementer oppugnaSSe neque ullo loco concessisse ab Homero paulo Obscuriore commemoratione designatas esse sabulas quae in volgari historia circumferebantur, praeterea diligenter adnotasse ubicunque novicii ab Homero discessissent, ex Aristonici reliquiis satis notum est, qui more Veterum grammaticorum brevissime rem agit fabulis strictim indicatis auctorumque nominibus rarissime commemoratis. Iam vel ex hac brevitate grammaticis et commentatoribus opinor gratissima obserebatur occasio ut ristarchi rationes latius persecuti sabulis docte exponendis auctoribus nominandis quam plurimis locis Homericis cum recentiorum narrationibus comparandis doctrinam adhiberent magnam et speciosam. tque extant in scholiis horum studiorum Vestigia. Atrei Thyestaeque inimicitias tragicas ab Homero alienas Sse Aristarchus ex regum successione ab Homero B 104 sq. descripta conclusit Ariston ad B 10 η irrλ' ori o rivulcκε Thv x0pav'ATpcui κα ΘυεcTου. υTu Toυ rrupubiboeci To4κηΠT9OV, o Toic

scripti. p. 91J. Veterum sophistarum Aristarcheos rationem habuisse documento est Aristonici adnotatio ad A 1 l. cum censura a ro-

De scholiis Homericis ad historiam sabularem pertinentibus. A23tagora Iliadis prooemio adhibita quam commemoratoristoteles in

μέμVητα TO0 CTεVTOpOc, ne noster quidem noviciis adsentitur, tamen quae finxerunt non prorsus praetermittit:

posteriorum Tabulas commemoravit, ab Homero alienam SSe X-

Nestoris praeco dicitur schol. B 96.

22쪽

amores puerorum apud Lacedaemonios primos in usum venisse Ganymedisque tabulam Momericam ex veterum communi more explicandam esse quo nobiles pueri in conviviis vinum ministrarent sc

Ita scholium scripsi ut ex Boiseri adnotationibus codicis Victoriani lectiones eruere licebat. Praecedunt in codicibus B et L quae ex scholio 234 excerpta et huic disputationi a librario addita esse putaverim. Locus ipse illic ita scriptus est: vacca b cpricis Detro av-

XVIlI 13 Didym. ex Phanocte ap. us I p. 40 sq. Sch. Malal P. 98 Cedren. p. 120 de portu Harpagia Strab. XIII p. 87. De scholiis Homericis ad historiam sabularem pertinentibus. 425

Homero oppositae fuerint.

adnotatur schol. V:

Starchus temporum rationibus innisus statuique, qua multas difficul

' Plura ex eo servata sunt ap. Parthen. 33 et schol. ur Phoen. 159. - Cur hic versus adseratur non intellego. Ceterum de coronisci Athen. I p. 18 .

23쪽

posteriores absurda tabulatos esse ex una ristonici adnotatione non apparet: Ti Hi οὐ buvaro M. ilrricraroJ, sed inspicias quae adfert grammaticus:

xpυcεoc crphΠτε κα ἐπ' aυTu diκ9OOc uix ah ... Epici locum mutilatum esse apparet, quia ut nunc legitur, ad controversiam nullius momenti est.

Soholion dissicillimum est explicatu Ex icropi scholii '346 ABD L muniti subscriptione si cropia rapti Tot κυκλixo ic infra apparebit nihil profici, etsi ibi quoque Ario ecus ex Neptuno et

in Haec redeunt in Porphyri getemate ad C 144. - Non extrico. De scholiis Homericis ad historiam fabularem pertinentibus. 427 Furia ortus esse dicitur Versus qui e cyclo adseruntur Schol. ur.

a Iliadem parvam referendos esse, quamquam de Verborum corruptorum καθὰΠε9. λέΥε medela desperatur, cognoscitur ex altero

OυTinc'Tλ. Ne vero ulla relinquatur dubitatio, animadvertatur scholiis Arist. Equ. 105 altero versibus ex parva Iliade exscriptis puellarum Troianarum de Aiacis et Vlixis virtute colloquium enarrari, altero breviter adnotari To0TO QTO κυκλου φεiλκυcTai. λεΥεTai εurro Tui' phytib v pivOυcub TO AIaura a TO 'Obuccca. Summa igitur probabilitate etiam ea quae versibus d 28 5 sq. ab Aristarcho obelo notatis adscripta sunt: M AVTiκλο εκ Tos κυκλου ad equi lignei descriptionem Iliadi parvae insertam reseruntur. At quominus scholion 346 ad Thebaidem cyclicam reseratur obstat

coniciebantur. Praeterea quo uno quantum scio loco cyclus com

24쪽

adserebatur, hoc loco cyclum Dionysii designari putaverim. Hic ut Oic ε τε pol haud inepte opponitur ita num revera de Arione unquam disputaverit atque loco illo adlatus sit, prorsus est incertum. Rem in obscuro relinqui necesse esse videtur. Ceterum Arionem a Neptuno et Harpyia ortum esse nusquam legi de Furia consentit unus Hesychius Api irraroc' Iocεibuivocutoc ut sic ut 'EpiVυ v. Hanc enim tabulam etsi a volgari qua Neptunus et Ceres consociantur' minime diversam esse ex eo sequitur quod Cererem EpiVυα nominatam esse Lycophro Callimachus Pausanias auctores sunt ), num veteres mythographi eas pro una eademque habuerint valde dubium est.

'Aλαλκομεvaico' Boi Tiac ri Tiv εpti 'A0ηvac. Cf. Plut quaest. gr. 43 p. 301 qui et ipse Istri Alexandrini commentarios adsert, Lycophr. 786 c. schol. St. Byg. . 75 14. Simili ratione atque ea qua Vlixi Aiax Minervae tutelam paene

mateream in opprobrium vertere putabatur Ob certam quandam cauSam neque eam ex Homero conspicuam, posteriores ex versibus

fabulas recentioris aetatis derivabant:

Num ex scholio olim copiosiore scholi. M 211 desumpta sint incertum est praeterea L eo ad Aen. II 318. Neque magis constat utrum Porphyrii catalogo vindicetur an huc reseratur schol.

De scholiis omericis ad historiam sabularem pertinentibus. 429

quorum ut alterum clarum et integrum est:

enim est ab Apollodoro Atheniensi quod Lydorum logographus de Astyanacte vel Scamandri lcsa 402 nareaverat: cs. Strab. XIIII p. 680o it ros uv0oc 'ubo saετ τὰ putiκti rici ἐλθί του et pυra ἐκ τ' εὐpibarri κα τω opicτεpeu To IIovτου Tarci δ' α0του Cκαμὰv-bpiov ἐκ ΒεpεκυvTu v a 'Acκαviac. Quod igitur ille dixit Hectoris filium ex bello superstitem fuisse, optime in scholion quadrat vituperabatur Euripides quod ex versu Homerico meram fabulam falso desumpsisset neque bonum et runticum scriptorem in rebus Troianis secutus esset.

25쪽

Eduardus SchwartZ: ita de altero propter graves corruptelas conicere tantum licet:

apud Aristonicum, disputari apparet, quamvis ipsa verba corrupta sint, in eis quae secuntur urpuacia fabulam fusius exponi docu

τελευτst. y Atqui cum nonnulla eorum quae secuntur lacuna intercepta neque cetera integra sint, tamen hoc constat eos oppugnari qui apud omerum Aiacem a diis nunquam adiuvari contenderint quaeritur cur illi hoc contenderint. Negabant opinor casu accidere potuisse ut Aiax nunquam volneraretur neque a dis defenderetur ut e gr. Diomedes per Minervam a Martis impetu suisse igitur eum involnerabilem neque ope divina eguisse. Contra dicit grammaticus 'lias causas ieri iotuisse ut Homerus Aiacom deorum Ope destitueret, . . quod Minervam Aiacis magniloquentia offensam esse a nonnullis tradi nosset, sed rem Achillis ira antiquiorem Suo more praetermisisset ceteros autem deos adhiberi non potuisse quoniam Iovis mandat eos a pugna retineri ipse narrasset.

Haec coniectura aliquo modo firmatur verbis Eustathii p. 990, 9 sq. qua' exscribo omnia, quia Byzantinus scholia integriora in manibus habuisse videtur b mi τελαμ vε ἐppυcaveto καθὰ

' Addebatur cum Hercules puerum pelle leonina circumvoluta involnerabilem faceret, latus nudum remansisse. Cf. am Sophoi scholi Lycophr. 455 Ψ 821. Errore testimonium adfertur Pindari quippe ut Eoeas secutus carmine Isthmi quinto erculem pro puero precantem pellemque pro τpvicia symbolo circumdantem describat, taceat de latero nudato Collum falso commemoravit Homeri scholiasta poetae loco in errorem Inductus Sophrone hanc fabulam commemorari vidith laydes in Aiacis editione P. 10J.

Ex ultimis verbis elucet refutatas esse in scholii initio noviciorum sabulas quam rationem agni aurei fabulae grammaticus adhibuerit docetur codicis B scholio, quod ab hoc diversum esse

non putaverim:

opitheton ita interpretentur ut eius cum Oenomao certamen designetur. At quid sibi volunt verba: Epyo Tost paci αυTovκα Καλυκ ac Si de Pelopis et Oenomai tabula agitur, nemo est qui Mercurii filius dicatur nisi Myrtilus cf. ur Orest. 993 Schol. vs. 990. 99 Lycophr. 162 aus V 1, 7. VII 14, 10 schol. Ap. Arg. 752 Hygin CCXXIIII. astr. II 13. . tque etsi inter

matris nomina diverSa Calycae nomen non invenitur, tamen animadvertatur ex Danaide Myrtilum natum esse a nonnullis tradi cs scholl. p. in I 52 ur Orest. 998J, inter Danaidum nomina Calycs recenseri in bibliothecae Apollodoreae nota marginali

II 1, 5, J. Videtur igitur grammaticus Homero Pelopi Oenomaique tabulam ea ratione abiudicasse quod fieri non potuisset ut poeta a Mercurio Pelopi regni signum datum esse traderet, Si nosset quam ex picis carminibus cf. schol Eur Orest. 997 poetas tragici desumpserunt fabulam ab ipso Mercurio funestum illum agnum De Aiacis impietatibus cf. schol. Soph. i. 127.

26쪽

Pelopidarum gregibus immissum esse ut sceleris a patro in dei filium commissi poenas darent filii nepotesque in

Non scriptores sed pictores cum Homero comparantur Schol.

Paeeonem deorum medicum ab apollines distingui voluisso Aristarchum tradit Aristonicus ad ε 898J: T larpo τῶ θευ vετεpou rapti To 'Arroλλ va rapabiboeci To0TOV. Similiter ut supra schol. Ψ 679 es. p. 29J, loco Hesiodeo sententiam firmabat grammaticus:

starchus Homerum duo genera Gratiarum statuisse ); a grammatico nova documenta conquirebantur: schol. 0 364 rapθε voi ui υhεrrua εΥὰμηVTui ' o Top

y Notus est locus Euripidis Orest. 985 sq. 1547J sed etiam Sophocles

fabulam coniniemorat os l. 50 sq. - Eadem adscripta sunt versui

134. Patroclum Philomelae filium dicit Hygin sab. XXXXVII.

De scholiis Homericis ad historium sabularem pertinentibus. 433

Do Heleno aliundo nihil constat Corythum Helonae esse filium nequo cuius volgo serebatur Oenonae auctor est Nicander Parthen. 34J Nicostrato Helenae attribuit Hesiodus schol. Soph. AEl. 39, ubi similiter ut Euripides in scholio supra commemorato p. 429J Sophocles ab iis defenditur qui eum ab Homero discessisse vituperabant. Exserva eum esse natum tradit Pausanias in Argivorum archaeologia

Ex his omnibus hoc certo constat, postquam Aristarchus Homeri interpretations a posteriorum fabulis defendere coepit, etiam recentioris aevi grammaticos hanc studiorum Homericorum partem diligentor et docte coluisse. Numquam multum distant a veterum Alexandrinorum severa dignitate omnem doctrinae molem reicientium, quam ab ipsa interpretatione alienam esse existimabant, atque ne in hac quidem re fidos Aristarchi sectatoros se praestiterunt ut Homero ceteram historiam dabularem procul haberent, sed castigationes Aristarcheas maxime ea de causa imitati esse videntur ut historia; fabularis magnam doctrinam proponerent. . Hi Sunt

mores et rationes grammaticorum primi et alterius saeculii Chr. n. Nomine vero illorum scholiorum auctorem deSignare non ῬOSSum neque nimis certo adfirmaverim Omnia ab uno eodemque hominee88e prosecta quoniam ubi ex scholae successione et consuetudino certae quaedam artis exercendae rationes constituta sunt, vel multi

ex multis studiis et laboribus roserunt simillima. Apparuit igitur ex diversis originibus in scholiorum Homeri-

Vtrum Porphyrio an grammatico noviciorum sabulas recensenti tribuatur schol. ex Dionysio Scytobrachione excerptum, non magis discerno quam uti vindicetur quod praeterea ex cyclographo excerptum esse videtur schol. s. 124 cf. de Dion Scγt. . II.

27쪽

Eduardus SchwartZ: De scholiis Homericis ad historiam sabularem pertinentibus. 435 corum corpus varias doctrinae sabularis copias SSe congestas, quamvis ea laboret haec inquisitio plerumque Obscuritate et argumentorum inopia ut in rudi et vasta mole probabiliter in diversa et distincta genera digesta plerumque sit adquiescendum. Neque tria Scholiorum genera, quae modo proposui, suis finibus continent omnes qua in scholiis extant doctrinae fabularis reliquias, tamen et maximam partem complectuntur, certissime distinguuntur atque iam transil/m ad icropia tractandas, nisi unius scholii causa pauca certe quarti alicuius generis proponi opus esset. Accurate si legeris haec do Neoptolemo:

putaveris posteriorum fabulas de Neoptolemo Scyri educato refutari defendique sententiam Aristarchi qui Scyrum oppidum Troadis haud aliter atqu0 Pedasum Lymessum Thebam ab Achille expugnatum esse putavit versumque I 27 obelo notavit. Obstandi autem

mannus P. 29.

28쪽

τοτε ε at o Νεοπτολε suo caruiborro tricaro' ἔτη ccri πὰ-cra Tric rapacκευ' TO πολε xio vicT buvara b εοπτολεμocoκT καibεκαεTrac Tpατευε iv. 'εvυευ bt iovuco καὶ 'Apitibvric, oc phrac Tui v KTic Tri πολ iv. O b byu Vυμου bυοκκυ-poυ φαciv et πεpi υλiba η κ0poc. is ex scholiis apparet sam sententiam, quam in schol. T 326 ab Aristarcho alienam esse demonstravi, conexam esse ipsi illi opinioni, qua viginti anni ab Helenae raptu usque ad Troiae excidium, decem praeparationum, alteri decem ipsius belli computabantur. Hoc enim opinor iam dubium non est quin quae schol. T 326 inde a verbis Ου hca b κTλ. Oppugnari videtur temporis computatio, ea scholio Ω 765 defondatur ab ipsis illis rationibus quae schol T 326 opponuntur. Quid iudicandum est Aut enim Scyrum insulam esse prope Euboeam sitam, aut salsam esse ut breviter loquar viginti annorum computationem non ex Sua ipsius sententia Scripsisse, sed ita ut alius pinionem reserret, is putandus est cui scholion illud debetur. Atqui ac scholi 76 B alteram partem totam interiisse neque quidquam relictum esse nisi quae inde a verbo νευbεcusque ad refutationis initium leguntur: prorsus contraria statuerentur de scholii origine, atque salso quidem. Cum igitur scholion T 326 mutilum esse constet et acillimo fieri potuerit ut opinionis quae nunc videtur vituperari, interiret desensio, scholia 326 6 Ω 765 olim unum idemque suisse aliqua probabilitate conicere licet. At si haec coniectura probabilis est, ristarchus schol. T 326 non defenditur, sed oppugnatur; quae ille prorsus abiecerat, cum Homer aliquo modo conciliantur. Quin etiam valde placet sententia huius scholii auctorem contra Aristarchum non solum volgarem sabulam, qua Neoptolemus sub ipsum tempus quo pater ad bellum exibat natus esse serebatur, narrationi Homericae supposuisse sed etiam versum 765 ab obelo defendisse, quem ultimo libro Iliadis quippe qui a ceteris haud raro graviter discreparet, ab Aristarcho saepe adhibitum esse constat.' Noque in ceteris quae ad historiam poeticam pertinent scholiis desunt vestigia Aristarchi advorsariorum. Iria habeo quae certa adseram exempla:

in reavit scholiasta orneianus. - Quamvis discrepent fabulae de Neoptolemi natu, hoc omnibus commune est, sub initium belli id accidisse. - Ε. c. qui inter hunc versum et por est dissensus non potuit fugero Aristarchum. De scholiis Homericis ad historiam sabularem pertinentibus. 437

3 κα τομ opa Kpovibri ἐλέηετ' uirida cod. - Ne de Pio cogitetur cavsebitur Hilleri disputatione Phil. XXVIII p. 86 sq. vel obiter inspecta.

29쪽

Quae oriremo loco ut Helenam ab Alexandro deceptam esse probetur, inepta adfertur fabula, a magistro aliquo osculis scholasticis mala et in cropia formam redacta St:

IIII. Sed iam transeundum est ad ipsum IcTopivi genus data opera tractandum. Recte si nomullas ex scholiis doctioribus ab iis qui scholia collegerunt redegeruntque desumptas et dilatatas esse statui, vel hinc elucet vehementissime eas dubitandum num adnotaSSe

sufficiat a Didymo deberi. Documento sunt scholia in indari carmina atque in Euripidis Medeam, Didymum saeculi illius more

ita lanctum esse interpretis munere ut quae priores commentatores

inde ab Aristophan et Aristarcho adnotaverant, diligenter in unam

molem congereret neque prorsus indignus Sana severaque Veterum

disciplina ex ingentibus copiis at pio multifariam dispersis magnum atque praeclarum interpretationis apparatum institueret. Neque historiam poeticam neglexit, sed ut non apte vel ingenioso ita docte rem egit variis quae apud alios ferebantur fabularum formis adhibitis et cum ipso auctore conlatis. Quod veri et apti sensum in poetarum interpretatione saepe abiecerint atque propter nimiam curiositatem inanisque doctrinae captationem nugis et quisquiliis plus operae navaverint quam iis quae a saeculorum barbarie in

hominum posteriorum usum Servarentur necesse erat, his de causis illorum temporum grammaticos merito vituperes, sed e certe erant

in arte grammatica exercenda astidio eaque in rebus obscuris et absonis indagandis sedulitate, ut exigua vetusta doctrinae sabularis frustula nossent puerorum ingeniolis adaptare neque taedium serrent fabellas in triviis et compitis decantatas iterum iterumque renovandi et exscribendi. Ceterum si haec scholia Didymo vindica- M. Schmidi Didym. p. 213l: . . . Didymo ni fallor debentur inter scholl. . AD Odyss. ΒΕ ea quibus subscribitur ij lcropia rapa vid α. Sed haec adnotasse sufficiet. Cf. p. 182. Nuper do his egit Iul. Schwaret in dissertatione ratistariensi a. 1878 De scholiis in omeri Biadem mythologicis capita tria'. In scholiomam origines et naturam altius non inquisivit, sed eorum argumenta breviter recensuit, codicum discrepantias enumeravit, de variis lectionibus disputavit Prosecit fere nihil neque in Iliadis scholiis se continere debebat.

De scholiis Homericis ad historiam fabularem pertinentibus. 439bantur, certe quaerendum erat cur explicationis Didymea verbi

'ApΥεi poniac cs tym M. p. 137, 1. Gud. p. 73, 26 in scholio 103 ne ullum quidem extaret vestigium, cur quae Didymus Schol. Pind. Nem X 112 de Dioscurorum cum Leucippi filiis pugna docte disputavit, tot caelo ab historia scholii 443 distarent, cur scholio 397 quod ercules cum Orco v πυλω commisisse ferebatur

certamen uno tenore enarratum ad urbem Pylum referretur prorsus omissa altera sententia Aristarchi quam Didymo placuisse certissimo

documento est schol. Pind. l. VIIII 43.

Sed horum scholiorum non solum praefracte negandum est Didymum esse auctorem Sed ne unam quidem eandemque SSe Ori

ccTpaTευετο κατὰ A aazovus cυ αυTot κατ' κεivo θκμtiruauro καipov. Tota historia ex loco Homerico est composita neque invenitur ullum doctrinae vestigium praeter reginarum quae praescripta sunt nomina Hippolyta vero in alterius scholi catalogo

commemoratur, neque olim OmisSam 8Se putaverim samosam eius

Sororem ), quin etiam nescio an ibidem traditum fuerit has ipsas Amazonum in Phrygiam expeditioni praefuisse praesertim cum vel in aliis historiis inveniantur frustula ex eo scholiomini genere excerpta quod Porphyri vindicavi. Quascunque igitur cropia hoc modo ex doctis illis scholiis pendere apparuit, earum nullum alium esse usum Statuatur oportet quam ut docta unde descripta sunt 8cholia suppleantur illustrenturque. es schol. Pind. Nem II 64 Ap. rg. Π 968 sq. Diod. IIII 16. -

Cf. scholl. T 116 cum nominibus quae inserta sunt lcetopi schol T 119'Aoipia b quoivε Niκirrirnu irrou, schol. v si cum schol. V 1 . . . εicubvυμο si uic ivε Aluvriv. Ceterum invenitur scholion f 448 ne his quidem doctrinae frustulis ornatum, sed totum ex Homero de

30쪽

Sed restant icropia atque multo quidem plures quibus hanc rationem adhibere non liceat. Nonnullis e. m. scholi. a Z 396 21. 301 de loco vel urbe, quae a poeta commemoratur, Solito more hoc vel illud enarratur quo nomen ipsum vel epitheton Homericum explicetur vel accuratior loci notitia proponatur. tquam plenissime ex codicibus scholionam pristina forma eruta olim minimo singulas historias uno tenore enarratas suisse elucet, Sed plures atque inter se discrepantes deinceps enumeratas Schol. N 301

ita scriptum extat in DLd:

neque ita male cum ceteris cohaeribat clausula ut nunc legitur: cf. quae brevissime excerpta sunt scholio Victoriano altero:

miracula describuntur et Nicocratem versus Homericos ad insulam quandam Aegas rettulisse raditur; in scholi. BDL sola priora enarrantur atque ea male excerpta, quoniam vitis illa Aegarum 3 Corta est emendatio Odosredi uelleri Orchom p. 189J. s. alterum scholion Φλεγυα b του Γυ utvlouc et usi. p. 904 12 qui tamen inepte addidit tu suu κibi Sententia erat Apollodori es Strab. VII p. 330 h. 14. 16. VII l p. 442.

nomen regionis vel Stemma breviter praeponeretur, neque curabantur discrepantiae dummodo una et absoluta existeret cropia perscriptio. His cropiat quae subscripta sunt auctorum nomina herecydis et Euphorionis, ea ita statueris reote esse adposita ut scholiasta unam ex pluribus elegisse putetur enarrationem, huius quem auctorem invenisset nominatum adscripsisse. Neque hoc saepe evenisse negaverim restat tamen suspicio facillimo fieri potuisse ut nomina confunderentur atque ne unum quidem in cTOpia superesset verbum eius auctoris cuius nomen subscriptum est. Atque est sactum. Vel

Hemius Iliad. t. VII p. 287 ex Stephano p. 247, 10 conclusit

Epaphroditi locum a scholiasta II 233 DLd malo esse excerptum

auctorumque testimonia neglegenter adscripta. Sed non unum est

cavτε ἔκTica αυτ lv καθ' blavivulatav. Extromis verbis scholion Euripideum adeo illustratur ut haec Dicaearcho tribuere dubitem fere nullus quid de cropis 3 Dicaearchi auctoritas sententiae prorsuS diversae attributa est Simile quid accidit scholi r 5:

Cf. scholl. Soph. Ant. 133 ur Phoen. 227. - Semper in codicibus iλiκία et Λυκi confunduntur illud est reponendum quoniam agitur de urbs etionis Cilicum regis Z 397 415J. - 'Adpθμυ Tic Πελα oc Initio esdem sunt in BL inde a verbo λαβῶ haec: al