장음표시 사용
11쪽
Id Ammiani Marcellini rerum gestarum libr08 08tWagneri editi0nem per n0nnulla dueenni minus tractat0sVir0rum d0ct0rum curam nupser redisse litterarum R0manarum Studi0Sum quem tu gaudere necesse est. Etsi non sunt pauci, qui de Ammiano bone meriti sunt, ceteris praeStare
Tamen quaesti0nem minime perfectam esse nemo certe
erit quin intellegat, e0ntra ab ips Herigi Aulus Gellius stet.
12쪽
p. 265 sq. alii permulti eripi 0res Latini n0minantur a quibus Ammianuni nitituatum 88 Sive constat sive veri Simil est. Quae cum ita sint, haud Scio an praematurum Videatur,
quod ii Ammiani syntaxi scribere mihi ir0p0sui. Et visum est Hertzio l. c. p. 260 2 id adn. ), qui ex Ammiani oration alion omnia Sesternenda SSe censet, priusquam in universam rius l00uti0nem inquiratur Tamen in syntaxin Ammianeam non frustra inquisitum iri, ipsius Η0rigii verbis comprobatur. L. enim c. p. 265 dicit Ammianum minus propri0tatos syntactieas quam V0stabula locuti0nos iu ex aliis auct0ribus excerpsisSe videri. Id syntaxi eius accuratius c0gnita affirmare aude0. Nam x milibus illis locis, quos a Ci-00rone Gelli0, Sallusti0, adit sumpt0s esse semonstravi'-runt Heri gius, Michaelus. V illi linus Gurberusque Phil0LXXIX, 558 sq.), ne unus quidem habet pr0prietatem syntaeticam ab reliqua Antiniani el0cutione alienam. Sed in jus modi 0cis, qu0rum 110nnull08 infra asseremus, etiamsi verba ab alio auct0re petita sunt, tructura ipsa nuniani est pr0pria. Sed multo diversa est quaestio, num nimianus in universum ali0rum seript0rum SyntaX in imitatus sit vel id qu0dvseri similius est, ali0rum dicendi consuetudinem n0lens Sit socutus. Et mitis in rebus Ammiani syntaxin X pri0rum, imprimis rerum gestarum Scriptorum usu sendere apparebit, etsi n0n Sunt pauca, quae a b0na latinitate abhorr0nt. EiTantigitur, qui Ammiani locuti0u0m iamin barbaram SSe pu
Sed ut innis distendi rati a Cieer0niana e0nsuetudine ad Livianam, tum ad argenteam qua dicitur latinitatem pr0- cessit, ita in el0euti0n Ammianua prioris usus quasi incrementa cernuntur. Nam pri0rum temporum, praeei liue Livi Tacitique di eti0ne adhibita Ammianus suntaxin ad liberi0rem usum exe0luit. Ut 00s seript0res, qui int0r ill0rum et suam
a0tatem suissent, minus rospiceret, ea re oss0ctum est quod
praestantissim0s du08 rerum gestarum stript0res praeter e- toros imitandos sibi proposuerat, quippe qui alteriu8 puS, Tadit historias die usque ad 0mitiani exesessum deductas, ab eodem tempore eontinuarol. Praet0 h0s Ammianuni maxini habuisse et aetatulatione dignissimum putavisse n0tumos: Ciceronem.
Qui tamen laetum sit ut Antiniani syntaxis multis rebus a pri0rum temporum usu discrepet, quin etiam legibus antea diligentissime bsservatis repugusti, n0n dissidite intellegitur.
Primum enim mulianus 110n patria Sus est lingua, Sed, stilum natione esset Graecus et a libenter adhibuit strueturas, quae utrique lingua Suut 0mmunes, neque GraeeiSmis abstinere li0tuit. A quibus in rebus eripiris rati0nem X Graeco usu pendere aestimemus, cum e quaesti0ne ip8a Ρ- parebit, tum Singula extrem c0mulentari c0llestia asserentUr. Huc adcedit, qu0damniianus, cum per multo anno militavisset, priusquam ad res gestas describenda aggrederetur,
ex castrensi et plebej distendi gener nonnulla in dicti0nem suani rest0pit v. Heri et A. Gellius et p. 264.)
es XXVIII 4 14 XXX 4, 17 in litterarum studium veterumque Seript0Ium lecti e0rruissent, plebri genere dicendine non multipliei R0man0rum eum externis glintibus mixtione omnis strui Latinus c0rruptus erat et depravatus. tque ut Antiniani rati a pri0rum semp0rum elegantia iunge discrepet, n0 per seript0reni stare, Sed temp0ris Viti laetum esse, ea re dem0nstratur, qu0d, ut ex Libani pistula in ed. Gardi- hau soni Praes. Valesii VIII c0mperimus, libr0 Su0 cum sunt m omnium laude R0mae recitavit.
13쪽
In Ammiani locuti0n traetanda omnis materia dividenda st in partes tres liniversum Serm0ni e0l0rent, V0cabula Syntaxin. Quarum quum in quaque n0tabiles sesinu0niantur permultae, 00 000 Syntaxin accuratius tractarusit satis. Nam de inni dicendi genere ab omnibus sero, qui do Ammian seripserunt, viris d0etis, imprimi Η0rigio, acuto subtilit0rque letum est, et in a qua ex v00abulis cognitu sunt dignissima, jam inquisitum est a P. Lan-g0110 Emendati0nes Ammianeae, in pr0grammat Dursensi 1867 4' et M. Herteti0. Α. Gellius et p. 26 sq.)Sed seript0ris Syntaxis adhuc multo minus tractata est, ii qua una extat Hermanni allenbergi dissertatio qua0sti0nes grammaticae Ammianeae, Halae 1868 8'. Quo in e0mmentari accurat et 0pi0s agitur sed usu infinitivi apud Ammianum Marcellinum Pars II p. 8 sqq.), qui dissertati0ni inserta est quaesti de partieula qu0d. Atque his quidem rebus Ammiani syntaxis haud seio an maxime disserat a pri0rum temp0rum usu excepto gerun- divo pro mero participi futuri passivi usurpat0. sed etiam de h00 explicatum est a P. Langen in Phil0l0go XXIX
p. 48 sq.). Alia n0nnullae res a viris d0etis raelata suo quaeque loco c0mmemorabuntur. Tamen in unaquaque syntaxis parte permultae reS, Hae traeisentur diguae n0bis relictae sunt. Sed ne uinis quaestiolluctuset vacilletque, l0cus stertis quasi finibus circumscriptus est quaerendus, unde Ammiani serm0nis ratio observetur, i. e. insignis quaedam Latini sermonis setas cum Ammiani elocutione comparanda est. Neque dubitavi eum Livi tum argenteae q. d. aetatis, imprimis Taciti latiuitat0miligere, sed ie0rone non omisso, cujus rei cauSa Supra exp0sui p. 2 extr. 3). In hac pri0rum script0rum e0mparati0ne his praecipue libris usu Sum
Η00 quidem pus n0nnullis in rebus viris d0etis minus pr0batum est, Sed in universum in Syntaetieis rebus Summo est usui nec ullus alius lib0 in illius l0eum p0test substitui. 0stri quidem uet0ris a Draeger rati habita est
sere nulla. Quum n0bis propositum sit totam materiam Sueundum partium rati0nis 1 dinem disp0nere, primum n0mina tractaturi disseremus
Draegerum h. S. p. 500), Liviana apud utinastium Liv. S. p. li sqq.). E quibus asser haed Liv. XXIII, 16 in sua
quisque ministeria diseursu trepidat. III, 38 ut 0nsensu resisterent. XXIX, 36 agminibus pugnatum St. Tac. hist. III, 10 pectus .... singultu quatiens V, 15 Π0X
apud barbar0 . . . cantu aut clam0re . . . acta ann Ι, 59: sam . . . Spe Vel dol0re accipitur.
Hic usus multo tiam crebri0r si in miniani libris. Exempl0 sint hi l0ei, etsi plerique pr0pt0 g0110tivum additum ab ili paulum sunt div0rsi. XIV, 1, 6 pervadendo divitum d0mus g0ntium habitu XXVII, 12, 14 qu0d velamento majestatis rogia Cylaci serviret. XIV, 11 11 Scudit velament subagrestis ingenii persuasi0nis pila callidus. XVIII, 2, 19 pacem conditi0num similitudine meruerunt. XIV, 11,6: Spe tamen, quod eum lenire p0terat ut germanum, 80r0ri pr0secta .... XVI, 8, 5 ipse Spe p0ti0rum perv0lat ad castra. XVI, 10 18 Helenae . . . 0mam adfecti0nis Specie
14쪽
diacta regina . . . insidiabatur. XVI, 11, 3 lardipis spectu trusi in angit stias. XXXI, 5 7 humanitatis speeie XXXI, 10, 21 serociae Specie. Verbo speci0 Ammianus id0m signifieat, qu0d Livius verbis per Speciem ut XXXIX, 35 per pessiem auxilii Bygantiis ferendi. Per speei0m ips qu0que Ammianus saepe adhibet. N0nnullis aliis l0eis ablativus m0di attributis quidem conjunctus, Sed tamen liberrime pr praep0siti0n vel plurium
XVIII 3, 00nsulenti diserimen magnum p0rtendi resp0nSUIn est, c0njectura Videlicet tali, qu0d . . . IX, 2, 4: salutis rata desperatione gl0ri0808 vita exitus deinde curabamus. XIX, 8 8 per aestum arida siti optant0s. XXVII, l0 14 dum turmarum funeribus mutuis res serebantur. XXX, 4, 1 at in 0is partibus ali 0xtern0rum silenti in-t0stina semicies augebatur. Ut jam Caesar n0nnullis l0eis, saepius Livius, aditus, alii p0diarum usum Sequentes, ita Ammianus sol utitur ablativo locativo quem ultuastius instrumentalum uult l. c. p. 174 pr praep0siti0ne in Sed plerumque apud 0rba
Ex 0eis Ammianeis exempl0 in hi XIV, 10 l0 tribunali adsist9ns XXI, 5, 1 Saxe suggestu insistens. XXIV, 3, 3:eonstruet tribunali insistens. XXXI, 10, 2 abrupti . . . rupibus insistentes. XIV, 7, 4 insidens vehicul0. XIX, 1, 3: insid0ns qu0. XIX, , T sugaci equo Sedens. - XVIlI. 6 16: quostri militans turma XIV, 2, 2 resister phiniti porructa. XIX fastigiis ballista 3 0cata sunt:
quo l000 C. F. . Mulierum in 0 recte ut addere. 2. De geneti V0. In relativ0rum quae dicuntur adjectivorum Su, quibus genetivus adnectitur, minianus e0 auct0re Sequitur, qui sequndum p00tarum rationein in hoc usu licentiores sunt et in maj0rem adjectivorum numerum eum transferunt. Nec tamen Tacitum aequiporat, quem hunc Sum latissime X-
tendisse n0tum est. - Αdjediiv0rum, quae in Ammiani libris genetiv 00njunguntur, n0tabilia Sunt haec. callidus. XV, 10 5: 000rum callidi. XXVII, 10, 7: duetantibus itinerum callidis. Prudens. XVII, , T l000rum prudentes. XXX, , 5:duli jam pruden S. Sagax. XIV, 5, 6: dorandi Via Sagax. Caulus i. e. 0nsulens alicui rei XVII, 1 4 qu0 nec Drti0 nec cauti0 quisquam patria fuit. XXIX, 6 2:
Providus XXVII, 9, 2 venturi providus. Securus. XXVII, 2 8 securus insidiarum XXII, 8, 47: securus v0raeiuni beluarum. Similiter XXV, 2, 2 XXV, 3 8:XXVII, 2 8. incertus. XXI, 3. 4 sutur0rum incerti. XXII, , ;XXIX, b, 3. Ambiguus. XXI I 3, 2:e insili0rum ambiguum. XXVIII, 8, 9. Laetus. XXII, 6, 1 genus h0minum . . . litigandi
laetissimum. Capax. XXIII, 6, 9 amnes navium capaciSSimi. Haec adjectiva praeter sagax et eautus mnia jam apud aditum genetiv0 0njuncta l0guntur. Ut jam Caesar b. G. V 6 qu0d eum cupidum imperii, magni animi, magnae inter Gall0s auet0ritatis e0gn0vei aut)ita Livius sa0pissime Tacitus jus m0di brachyl0gia utuntur, ut genetivum qualitatis n0ti0ne generis omissa cum Substantivo appellativ aut n0mine proprio aut pr0nomine ungant.
15쪽
Primus Sallustius, deinde muli crebrius Livius es. Κulinast l. c. p. 49 et argenteae q. d. aetati auct0res, niniunt creberrime aditus substantivoruui genetiv0s addiderunt alluetivis et pr0n0minibus neutrius generis r substantivis usurpatis. Quem usum tractavi Draegerus h. S. I99 4 p. 41 sqq. , qui dem0Π8trat, Cicer0nem praeter tantum quantum dimidium 8 80lum numerum pluralem superlativorum ut belli extrema, Summa pedi0riSi 00ntra p0Steri0res auctores inde a Livi 0 pluralem et singularemoninium graduum ita p0nere nee 011 praep0sitiones is c0njungere, praeterea optimae temp0ri auct0r0 80lum gen0tivum partitivum adjuetivis ita adjungere, 0ntra p0Steri0res etiam aliorum generum genetivos Latissim hi usus patet apud Tacitum, p0steri0re temp0r minuitur, lu0d ipsum qu0que dem0nstratur a Draeger0. Sed minianus Tacitum illius usus re suuntia aequiperat 00que minus h00 mirandum est, qu0d hic usus aliquo m0d0c ingruit eum Graeca dicendi consuetudine es Krilger, r. Spraehi di l0 1 , ex qua Ammianus, h0m Graecu8, nulli alii rati0nem suam tranStulit. De qu usu e0pi0sius disserens Zerniat l. c. ructu quatu0 hujus genetivi genera diseeruit genetivum relationis,p0880SSivum, partitiVum, materiae, qu0rum cujusque n0nnulla exempla acite asseram. Genetivi relationis. anu. I, 2 cuneta Germanici I, 7:
Genetivi 0ssessivi. ann. III, 49 Germani ui suprema. hist. IV, 3 0gr0gia rei publicae. Genetivi partitivi, quum usum eruia latissim dieit patere ann. XIV, P, insedi temp0ris. IV, 6 aspera maris. I, li indulta m0nti Um. Genetivi materiae ann. XIII, 4l id vitium hist. II, 4: obscurum 110etis i. e. bscuritas). ann. III, 9 diverso tur- rarum hist. III, 2 augusta et lubrida viarum hist. V l0:
In Ammiani qu0 tu libris genetivus partitivus ceteris saepius adjectivis generis neutrius c0njungitur Cuju8que gene
XV, 9 8 Scrutante sublimia naturae pandere donabantur. XIV, D, 4: Martis ambigua. XVII dubia bell0rum XX, 1l, 25 caespitis ninia. XXVII, 0, 7:
cuncta Sat0rum . . . amma vastabat. XXV, 2, 3 0bSeur01100tis XXVI, 9 8 nemorum 80ereia et in intium petebat. XVI, 8 6 iu abrupto neeessitatis. XXIV, 4, 8 per Silvarum densa. XXVII, 2 8 per aperta alnp0rum Sequebantur ut mollia. 5, 4 per plana camporum errantes. , 2:quum ad rupium objeeta venissent. XXXI, 9, 2 per m0n
16쪽
et ii mero plurali adjectivortim multo rarius utuntur quani singulari Atque ea in re Ammianus Latinum usum est secutus, quamquam in Graeca lingit phiralis numeri exempla sunt crebriora ut Dihi λα λλεσθαι, εγ&λα εὐτελεῖν. ruger, Sprchi
In singulis Ammiani x0mplis asser0ndis adistiam, qui
Circumsonare. XXVII, 0, 0 h0rr0nda circumsonantibus Alamannis canere. XVI, 12, 45: 0rvum can0ntibus classiciS. Verg.;
En n. p. est. 177, 20 acuta ululare.
Strepere. XXXI, l6 6 subraueum et lugubre Si repet S. Alia ac s0nandi verba: Renidere. XIV, 9 6: 0rvum renidens. - Sil. 10rvum ad furial renidulis Tad Apul. Subridere. XXI, 9, 8 amarum Subridens. -- PerS. Apul. mut 6, 13 subridens amarum. ridere H0r. cernere. XXI, 6, 9 cernens acutum. Ῥ0r.
intueri. XXIX, 5 46 quem The0d0sius intuens t0rvum. rueri Lustr. 0rg. Aen. VI, 467: 0rva tuontem)Spirare XXXI, 7 2 vesanum spirantibus barbaris. Frendere. XVI, 2, 36 henduntus immania. incedere. XXII, 14, 3 grandia inestilens. Geli. IX sl 5: grandia ingrediens.)In his x0mplis quater modo nobis ecurrit adjectivi numerus pluralis horidentes immania, horrvnda circumsonantibuS, messentani sit: ubria, grandia incedens. Conserantur hi
Saepe Ammianu8, ut 00ta0, verbis, quae m0tum Signis eant, S0lum c0njungit aedusativum. Ita quum ieer0nem terrarum 110minibus 80lam v000m Α0gyptum 0nere n0tum sit, Livius et Tacitus etiam aliarum quarundam terrarum aut gentium aut 0e0rum n0minibus pr0priis ita utuntur. Liv. VIII, 24 Epirum devecta Tae anu. XII, 1 Hiber0 pervadit hist. III 84 Aventinum desertur. 110 000 Tacitus nomen appellativum in s0l0 0nit aestusativo ann. XV, 3: campos pr0pinquabant. Sed praepositi0nis pr0pe anal0gia id osseetum esse dicit Draugeriis. - pr0sae rationi addi0ribus eo in usu longemuine superat Aputrius, quem rei Sch- manuus i. c. p 30 et Dradgerus h. . p. 365 hac in rep00tieam lissentiam imm0die sup0rgressum Ss distulit Anii ianus ipse qu0qu0 0minum et propri0rum et appellativ0rum solo accusativo ita utitur. XXIII, 2, 7 Me80p0- iamiam Signa c0mmovit 3, i duesentes Persidem Viae. XXVI, 7, 2 Valentem . . . avertit Galatiam. XXVlI, 3, 4: destinatas remearunt sedes XXVII, 8, 2 eadem l0ea pr0suetus XXX, regi0nes adventanti. Graecus qui dieitur deusativus limitati0nis p00tis SitatisSimus, numquam usurpatur a Cicer0ne, Caesare, Sallustio
17쪽
tiviis tulitati0nis si v in eum ablativo e0njnnetum p0110r0thir, ut apud Livium XXI, semii tragula graviter ictus. Un0 000 accusativus limitationis adjecti v additur. XXXI, l6 6 nudus innia praeter pubem. 4. D datiV0. Jam a Cie0r0n dativus interdum verbis passivis r 3 pra0p0siti, ne a videtur adjungi, Sed sempor aliqua inest dativi ipsius sententia, neque invenitur nisi partieipiis aut 00mp0sitis temp0rum larmis additus CL advig. Gratiam. 250 a de in I, 4, 0. 0ntra aditum p 00tarum Sum sequentem re vera dativum pr0 pra0positi0n a usurpar et alii densentis Nippei deius, qui exempla 00llegit ad ann. II, 50. CL au. 0rm. 16 nulla Germanorum p0pulis urbes liabitari anti. III, 20: 0nec desertus suis aderet. - Et a Livii ips qu0 tu id fieri dem0nstrat utinastius i. c. p. lo 3. CL Liv. V, 6 es 4 audiuntur militi. I, 23, 10 quaerentibus initur. idem Sus, quippe qui c0ngruat cum Graee die0ndi genore, invenitur apud Ammianum XX, , T barbaris Drmidat 3s. XXIII, 6, 28 Parthis, quibus inditur s0lis nati0j. XXV, 4, 3 ut ne Suspici in quidem tenus eliseri0ris vitae ministris incusaretur. XXX, 8, 4: eius . . . Graedis auctoribus celebrat0s. XVIII, , 24 multa . . . omnibus timeri sunt coepta XXVIII l. 43 res ministris velut adliarit0ribus gerebantur. XXXI, i, 3 qu per fraudem Magn0utiaeis militibus capt0. Ita qua in universum ad 0mina pertinent tractatis, casus dic0, 0ineeps disserendum est de singulis n0minum
generibu S, ad irimum si uidum
abli0rret ab optimi sermonis simplicitate Ac primum is uidem Ammianus saepissime non h0mines, sed animi m0 tu aliasque, qua efficiunt aliquid. causas iu
l0e subj0eti p0nit, qui usus etsi jam apud Livium, aditum,
ali0s invenitur, tamen apud neminem tam frequens St, quam apud Ammianum. Ex iug0nti x0mpl0rum multitudine pauea ass0r0. XIV, 8, 3 castella, qua s0llicitud pervigil erexit. XIX, 8, 9:
navem . . . quam . . . in e traetu . . . diuturna e0nsuetudo
loearat. XXII, 4 4 demensque superbia fidem suam pr0br0sis quaestibus p0lluebat. XV, 6, 4. XVII, 8, 3 XXXI, 3 1. XXV, 6, 4. XXVI, 1, 6 2, 11. XXX, 8, 4. XXXI, 10, 6. 6, 3. Sa0pe Ammianus substantiu abstra et utitur ad 0neroti
i. o. omnibus commilit0nibus, quod alibi n0n videtur inv0niri. Textrinum, ministerium, Servitium. XIV, 6, 7 juxta volticuli D0ntsem in110 0xtrinum incedit, huic atratum e0quina adjungitur ministerium, dein t0tum pr0miScu Servitium. - 0rvitium pro servis jam a Cicer0ne, ministerium proministris a Livio IV, ), adit anu. XIII, 27), utroquo Plini0 aliis p0uitur textrinum pr0 text0ribus usurpatum alibi n0u inveni. lPotestates. Sa0pissime Ammianus potestat0s 0nit pro hominibus magistratus gerentibus, ut XIV, 10, 10 im
periis et a summis p0te Statibus . . . 00ncilia . . . inStit lia.
Aetas, dignitas. XV, 8, 2 l: nanis aetas c0ncurrebat et dignitas. XXX, 5, 14 jugulata aetat pr0misella. Omnis
notas jam apud Livium XXVII, 5 l), Tacitum ann. XIlI, 16), Suotonium Calig. V legitur. Dignitas h00 0d a nullo
alio script0re usurpari videtur. vicinitas. XV, 8, 2 l pr0eulque visum plebs univel Sa
18쪽
eum vieinitate finitiuia . . . aiidibus selubrabat. - ieinitates, i. e. regi0ne vicinae XVI, 8, i uiatoria se vieinitates eorum late grassandi. - 0rbo vieinitatis r vieinis jam Sali Cat. oi, Cic. r. 0Sc. m. 15, alii ituntur. Prorogionibus vicinis usurpatiani alibi non inveni.
Mortalitas. XIV, i Nemesis mortalitatis vincisens astus. Similitor XIV, 1, 29. - Ita jam Plin. 0pp. li si Quintil. 00l. 8, 16. Aritiquitas. XX, 6, 9 id monumentum opportune loeavit antiquitas. Similiter XXVII 4 4 XXX, 4 5 XXX l,l6, 7. Sed XXII, cum seriptum sit antiquitatibus o XVI, 7, 9 antiquitates sunt hist0ria antiquae, quod
ipsum quoque S abstractum pro c0neret0. Illud jam apud Cic. 0 0gg. 2, it Plin. h. n. XII, 9, 2 0gitur Antiquitatus pro historiis antii luis Varronianus usus misso traditur vellis s. XXXI, 5, 14 quod s0bria votustas se ambitiosis mensis nee lagitiosis quaestibus inhialiat. Similitor
Ita pro illius a0tatis h0minibus Sil. t. I, 26 si er0didit alta v08HStnS. Virginitas. XXXI, 8 8 adulta virginitas. . . ore adsectos0ns ultima ducebatur. - Simil0m 0eum nusquam in Veni. Fortuna XXX, 5, 3 remissior rga majores ortunas, i. e. erga locupleti0res. Ita etiam XVII, D A XXVI. 10 9 sortunae signifieant Drtunae cujusdam h0mines, qui usus apud solum Ammianum invenitur. Apex pr0 0mine in summo l0e posit0. XXIX, 2, 5: horr0 nunc reminisci, qu justiti humilitati tot rerum apides visebantur. Similit0r XXX, 8, 10 dignitatum apides maximi. ii usus Ammiani pr0prius videtur esse. caritates a s0l Ammian uiuitis l0cis pro hominibus aris i. e. 0gnatis Surpantur, ut XXVIII, 1, 3 peromptis
- lmu XXIII, 5, 19 nati . . . cujus in gladiis nondum propinquitatis n0Stra exaruit cruor Paulum
Civitas apud miles eripi0res Latin08 pr0 0nereto positum invenitur Sed ita ut cives Signifesti. 0ntra apud. Aunnianum n0ui en eiVitati Saepe ppidum ipsum, aedi-sidia et plateas valet. Si XIV, 6 16: 0r latera civitatis euneta diseurrunt. XVIII, 8, i eluetus undique eivitatem polebam. Similitor XXI, 2, 4 XXIX, 6, 18 XXXI, 11 4; purinultis aliis l0eis. Hic usus apud Quintilianum inv0nitur
Ammiano l0ei sunt hi: XV, 10, 6 a summitate hujus clivi. Similiter XVI, 12 lii; XIX, 8 8 XXVI, , . Summitates XXII, 15 28 pyramides . . . in summitates acutissimas desinentes. Similiter
Ut summitas ita quatu0 hae similia v0ea bula ut 0ncreta usurpantur, Sed a 80l Ammiano e0lsitud0, altitudo sublimitas, adclivitas.
Celsitudo. XXVII, 4, 6 partem terrae Aemimontana 3 colsitudines claudunt XV, 0, 6 XXVI, 1, 1. Altitudo. XXVIl, 4, 14 in intium cireume0lunt altitudines.
Sublimitas. XXVII. I 0. 12 in militas sublimitatos
Acclivitas. XVI, 10 14 per delivitates et planitiem
p0sita urbis membra. Supremitas. XXV l, 2 per Supremitates narium angusti spiritus mittuntur. - Ita solus Ammianus.
19쪽
Substantiva h0mines significantia: 00mmilitium, sextrinum, dignitas virginitas, apeX, caritateS. Substantiva res signisidantia vieinitat0s, celsitudines, altitudines, sublimitates, acetivitates, supremitates, r0tunditas, uligines. Quam lib0nter Ammianus substantivis abstraetis utatur, ea quoquo re sit manifeStum, quod persa0p0, quibus l00is substantivum oneretum cum adjeetiv junctum XSpectatur, eam, quam adjeetivum c0ntinet, . . attributivam n0tionem substantiu abstruet signifieat, c0neretam n0ti0nem, quae majoris m0menii est, in genetivo ex illa pendente p0sitam addit, quasi haec sit iniu0r, illa gravi0r. s. XIV, 6, 23: apud 00 ... 0rb0rum acerbitates celsius dominantur pro ae0rbi 0rbi ' XVIII, 2, 19: pac0m 0ndici0num imilitudine meru0runt' pr0 similibus eo diei0nibus . est 'dit, ut abstraeta illa substantiva 0rmultis odis supervastan0 et tantum rnam0nt osse appar0at. s. XXIX, 6, 1 mur0rum partem . . . Subversam adusque celsarum turrium minas X-p0diit. XXX, , , ut s0eratis mem0rat pulehritud0. At tu ipsa hae ro multum interos inter Ammian 'um t similem optim0rum auet 0rum, ut Cieer0nis, Sum, qui n0mine
abstracto n0n utuntur, nisi attributivam noti0nem per se intellogi et majus quasi p0ndus habere v0lunt. Qu0d his perspiciatur exemplis. Cie de r. III, 35 Aristotel0s 0rsere Isocratem n0bilitat discipul0rum videbat. Cic. Div. I, 2: superstiti040minum imbecillitatemideupavit Cic. p. Rab. 3:n0n acerbitate supplici0rum, sed lenitat legum libertatem Vestram munitam esse v0luerunt. - Ammiane usus jam similius est h0 Livi exemplum XXIV, 5 Vix quidem ulli regi saeilii erat favor apud Syracusan0 sueeedenti tantaqearitati Hier0nis. Jam mmianea exempla s0eundum larmati0nis genera disp0sita asseram. 1 Substantiva in las xeuntia: aedrbitas. XIV, 6, 23 apud i0 . . . ,0rb0rum adserbitateseelsius d0minantur. asperitas. XVI, 7, 10 iliam n0mine Drypetinam vexatam asperitate m0rb0rum. XXV, 3, 19. assiduitas. XXVI, 1, 7 cum venisset accitus... 0mni0 um assiduitate. auct0ritas. XXVII, 4, 2 ut H0meri perennis audi 0ritas d000t. eastitas. XXXI, 8 8: 08 quae adulta virginitas castitasqu0 nuptarum re adsect flens ultima ducebatur.
firmitas. XIV, 8, 13 mur0rum firmitas. 1 00ditas. XVIII, 4, 3 adsentandi nimia laeditas. inanitas. XXVI, 2, 2 V0t0rum inanitas. infimitas. XVII, 13, 12 ad infimitatem bsequiorum Ven0resservilium. infinitas. XV, 1, 4 mund0rum infinitates. nimietas XXII. 15. 13 gurgitum inimietate meetans.
20쪽
ev0lutis absc0ssit ut . . . vallium vastitates et m0ntium tunc . . . SuSpicerent radi0s 0lis.
vilitas. XVII. 13, 22 eum parentibus t natis atqu0 0njugibus pumque vilitate. viriditas. XXIV 6, 3, in agro stupr0ss0rum viriditate laotissim0.
altitud0. XXIV, 4 12 lassarum altitudines e0mplanabant. amplitud0. XXX pr0sessi0nem rat0rum urenSium . . . adulati0nis partum esse desinit amplitudoPlat0nis XXXI, 8, 9. 'elsitud0 XXIII, 6, 28: iis celsitudines imminent maximae
gest0rum. firmitud0. XXIII, 6, 35 villas . . . nulla murorum firmitudine munitas. 1 0rtitud0 XXX, 7, 2 Cr0t0niaten Mil0nem, qui minia nulla umquam virium Drtitudo abstraxit.