De syntaxi Ammiani Marcellini [microform]; dissertatio philogica quam ..

31쪽

XXII, 10, 6 ut aestimabatur per liae et Similia . . . vetus illa Justitia . . . inperant 00 Julian ii reV0rsa ad terras, ni quaedam su ageret, n0n legum arbitrio; i. e. aestimabatur et octius etiam aestimata SSet, ni . . . C0ntra Tacite0, quem m0d deseripsi, 0ri40n pr0rSus congruunt hi 00i XV, 4 5 qu0d ni ita agi ipse d000rutaspectus, nulla Vi credebatur p0ss diseserni. XXX, 5, 10:quaui praefecturam si adeptus rexisset I 00), prae his, quae erat ausurus, administrati Probi ferebatur in ea0lum. Quae de astite singulorum nuntiat0rum collocati0nu

diximus, n0n pertinere Videmus ad usum Ammianeum.

Plus quam persecti in ap0d0si 0siti vis apud Tacitum n0n muli discr0pat ab imperseet0. Nam a m0d verba in plu8quamperseet0p0sita iuveniuntur, qua incipi senili absent

audi0ntium impleverat. Sed Ammianus, quum hunc usum imitaretur, temp0ra ita subtilit0r discuriter nescivit, sed alia qu0que verba in plusquam- persect0 0uit, quae incipiendi n0n habunt sensum. Itaque plusquamperseeti indieativus pr0 00njunctiv d0situs est.

XIV, o 2 qu0d si impetra880t, . . . Vastarat. 6, 3: Virtus et Fortuna . . . quarum si altera defuiss0t R0ma adliersectam 11011 Venerat Summitatem. XVI. 12, 70 qu0s Juliani uetus sepelierat penitus, ni salua . . . Silere neSciret. XIX, 6, 1l: Persarum regem, . . . ni bstitisset vi0lenti0rcaSUS, . . . Obtruncarant. XXI, 13, 2 nam i . . . nullum,

qui resisteret, invenisset . . . penetrarat Euphratem. XXIII, 3, 3 ni multiplex uvisset auxilium, etiam Cumana armilia c0nsumpserat magnitud flammarum. Indidativus ursecti pr0 0njunetivo imp0rlaeti vel plus si iamperlaeti et a Tadit et ab Ammian rarissime usurpatur.

d auitum praeter unum l00um tantum urba saeuitatis aut v0luntatis aut advorbio prope injuvet ita p0n0r diuit Draegerus, idemque ad Ammianum pertinere ha00 000nt exempla: XVII, 1 3 aderrimum n0stris mirati sunt bellum ui eorum regi0nibus Xc08Sissent ultima ha00 verba n011 Sunt in dir00fa). 1, 14 credique birectatoribus p0tuit, de s0rtiter um . . . sedi8Se ingentibus, qu0d ppetere dimicand0. . . magi 0ptabat quam . . . ut frater Gallus edidi, ni pari pr0Ρ0sit p0st excessum qu0qu Constantii aetibus mirandis incla

H0 dupliei iudiealix haud set an auct0 invitus imitatus

sit usum Graecum. C0i uneti0nem olidet, , quum primitus Verbum sit, apud 0mnes muli0ris latiuitatis eripi 0ros sequitur e0l unetivus. Redentissimis tamen semporibus, illa verbi ration neglecta, licet, ut quamquam , etsi pr 00njuveti0110 00eptum

cum indicativo est conjunetum. Haudius Tui s. III, p. 453 primum id juris e0nsuli 0s, ut Ulpianum, deinde ali0s sedisse dicit, ut putrium, Macr0bium.

Ideni usus invenitur apud Ammianum a crebrius seru suam c0njunctivus. Indicativi x0mpla XX, 3, 3 licet utriusque Sideri . . .m0tu . . . 0nVeniunt. VI, 10 11 qua lidet adsedi abat. XVIII 4 5 lidet patris . . . mem0riam . . . detes gli0ne per

32쪽

C0njuncti0num quum 0nnullis l00is, quibus au Salem habet sensum, tam0n sequitur indieativus. XXIV 4, 10:

IUD 'SSUS . . . adeundi copiam denegabat, maxime quum turres . . . ΠΗ ntem . . . aequabant et planities . . . muniebatur.

conjUnctiones tuum, plotius, ut, ubi Ammianus h tu modo

conjunctivum addit liarticulas sequunt sed etiam Saepiust articulae Si . quae, si cum e0i unetivo imperi Heli aut plusquamperfecti 00njungitur in mur temp0ralem sensum Vertitur, ut partieula sequ0tius liat synonyina. Sed hac construeti0ne jam Livium n0u raro uti dum instrat Ktilinastius

l. c. p. 237.

dri Magurii inura e putant aequipera SS0 . . , Si . . . invecti Sunt . . . arietam, ill xime quum id aporato audeant temp01 v.

qu0s et vituperare p0880 adverterem, Si quid faetum it secus aut letum. XXV, si . . . Venirent ad ripa ... caedebantur XXVII indignantur Sustinuus, si etiam quum Spueret, n0n laudaretur. cum c0njunctivo plus quam per sueti XIV T iu-terdum addiderat, ut, si quid . . . paterfamilias ux0ri susurrasset in aurem . . . 0stridie dise0ret impurat0r. XIV sisi illi . . . rum0re tenu esset insinlulatus . . . inject 0nsere catenarum in m0dum bellua trahebatur. 9, 2 Ἐ0nstantium,

33쪽

cautera nudiu in principem, sed si quid auribus jus hujusm0di quivis insudisset ign0tus, uerbuin et niplaeabiloni. XV, 3, 5 si per quietem quisquam .... VidiSSe aliquid amic narrasset, id . . . imperat0ris auribus infund0bat.

Similiter XVI, 8, 2. 12, 56 12 69. XXI, 16, 18. 16 19. XXVI, 6, 7. XXVII, 7, 7 11, 6. XXIX, 1, 27. XXX, 8, 14. XXXI 14, 3 15 1l.

britatem rei signisi eat 00 000. XXVIII, 6, 13 eunetis, nisi quos fuga discriminibus xim0rset, interempti. C0njuncti0ni temp0rali ubi ominianus c0mpluribus l00i 00njungit 00njunctivum, qui tamen n0u 80lum repetitam acti0nem, sed etiam id, qu0d semel aceidit, signifieat. Illam Sentoni iam hab0nt ha00 xempla XXII, 15, 20 auda tamen crocodilus m0nstrunt sugauibus, ubi audacum senserit, timidissimum. XXVII, i, 2 ut 0011800ut. Videretur, quum sibi d0ret, 00thurn strepere tragico, et ubi paveret, uini

De re semel saeta XIV, 2, 20 haed ubi latius fama

Vulga8Set, . . . Nebridius . . . properabat. XXIV, 5, 9 ubii Xercitu . . . seStinaret, erupt0res . . reverterunt. XXVlII, 5, 13 qu0d ubi negari . . sentirent . . . dis0esserunt. XXX, 5, 2 quum arnuntum . . . intr0isset . . . , ubi lari copiam dediSSet, .... et irimebat barbari00 adpetitus. XXIV, 4, 6: Verum ubi . . . am loenia perungerent, cum Sagittariis suu-diti re . . . 0 l0ngius pr0putSabant.

dum intra mur0s maturanda perurgerentur . . . micantes igne . . . perlueebant. XVIII, 6, 0 quem mater, dum . . . sugeret . . . , reliquerat s0lum. 8, 1l sagittam dum avolt 0r00bstante e0ll0ga 0narer, cinctu . . . ciVitatem petebam.

XIX, 12, 2: 00 furtis abstinuit inn000ntibus exitiales ausas adfingens, dum in calamit0sis Stipendii versaretur. XX, 6, 1:

ha0 dum per Gallias agerentur . . . re . . . ad0ritur.

Similitor XX ol 12. XXII, 9, 1. 9, 9. XXIV, 4, 2 l. 5 5. XXVIII, lii 2 4 4 9. XXIX, , ll. 1, 18. XXX, 7, 5. XXXI, 7, 5. 0 18.

Jam apud Taditum, teni apud p0Steri0res multos Seriptores partieula dum se iudieativ 00njuncta eausalem p0tius quam temp0ralem habet sententiam, ut Saepe n0strum indem .

Tacite exempla asser Draegerus Syntax te 1683. Apud Ammianum int0rdum signisseat idem, sed c01 unetiv additur.

XV, 2 9: 00 desuere deinceps ex his emergentia casibus, quae disepiceres seeundi avibus c0ntigi8Se, dum punirentur ex jure. XXX, A, T dum frustra tereret diem coactus per aliam gressus St 0rtum. Ossendimur h00 0njunctiv partistulam quum primum s0quente XIX, 1, 2 quumque primum aur0ra fulgeret, universa, quae Videri p0terant, armis stellantibus c0ruseabant. Partieulam quamquam 0d indicativus m0d 0011-junetivus sequitur. Hujus exempla XXIV, 6, 6. XXVI, 10,14. XXIX, 2, 24. Generalia . . pr0110mina, Sive duplicati0n sivo addito is euuque larmata, in ptima latinitate rarissime sequitur 00njunetivus. Usitati0 hic est Livi0, Nep0ti, Suet0ni0, nec deest Taciti l0euti0ni v. Di aeger tib Syntaxu. Stil. te. g 159 . Annui an ea exempla Sunt 40n pauca XIV, 1, 5 quidquid

34쪽

Causaris implaeabilitati sedisset. XXIII, , 5 m0los inposita lisjeetat, quid iiiii iuv0nerit subt0r. Similitor XXIIl 4, 2. XXXI, 2, i.

XVI, 12, 5l ut e ... studiibus, qu00unque avexerit Ventus, uici nautiei pr0perant. 2, 33: qu0Seunque . . . rupturi Simperium . . praevideret, ... inquit. XXIII, 6, li halitus letalis quodeunque animal pr0xime steterit odor gravi 0nsumit.

Similiter XXIV 3, 2. XXIV, 4, 6 XXXI, 2 18. 7 6.

D partieipio. Participi 0rum ser innumerabilis multitudo invonitur in Ammiani rati0n0. Qua de re quum in universum l0qui siu

e0uleeta. Similiter XJ V, 7, 12. 0, t. XV 5, 22 5, 28. A, T. 8, 3. Il 2. XVI, 2 9 5 6. 7, 7. 0, 7. XVIII, 2, 5. 2, 15 3, 1. XXIlI, 3, 4. 5, 20 6 3. IV, , 5. XXV. 3, 2 l. 8, 9 10 10. XXVI, 9, 9. XXVIII, 5 8. XXIX, 2, 20 5 12 XXXI, 6 8.

XV, 2, 2. XVI, 2, t. 12, t. XVIII, 4, 3. XXI, 12, 8. XXII 15 18. XXIII, 6 41. XXVI, 5, 2. XXVII, 4 l. 6, 3. praedictus XVII, , 2. XXII, 3 6. XXIV. 7 8. memoratus XV, 5, 4. XXI, 3, 5. XXVI, 5 6. 5 9. XXIX

5 40. Idem usus invenitur apud seriptores hist. Aug. Jam a Livio Tadit0 Curtio, Suet0nio, aliis, nec tam 3n purissima latinitatis auet 0ribus participium suturi etivi ita

Ammian0 ejusdem usus xempla sunt er0b0rrima. IV. 1. 1 esserebatur in fastus, si plus valuisset hostilia ait SuruS.ll. 2 Ursistinum . . . Si nullus esset, qui pr0hiberet alti0ra inseditaturum XV ealamitatum turb0 0Varum

exstincturus innia Sinnil, ni 0rtuna . . . . 0tum c0Sum mavit. XVL 12, 45 Drmidabilis manus . . . circumVent0S,

XVI, 7, 4: 0s 0nuit . . . super ut heri pauca Sub-s0rer Drsitan n0n eredonda subi sententia est quae lari assun0n credentur XVII, 13 3 in se pugnae m0lem Suspicati

. . . levi negotio trucidandum. De gerunctio.

Late patet in Ammianea ratione ablativi 0rundi usus ita adhibiti ut n0n pro instrument p0situs sit, Sed participit praesoniis l0cum 10110at. Haas ad Reifig. adn0t. 596)dicit ablativum gerundii apud Cie0r0110m nullo lartasse l000h00 tantum Signifieare, 00dem tempore aliquid fieri quo aliud, semper causam aut instrum0ntum, sed a Livi temp0re illum usum magis magisque inerebruisse et ad extremum in linguam Italidam transisse. x adit asser0 ann. VI, 3μ atroeia ... in prasedipuos lib0rt0rum Caesari c0mp08llit,

35쪽

ipsi filixam qni mont0m obj0etando. D Livi ii sit v. Euhnast. l. c. p. 256 q. Ammian0a xempla sunt haec: XIV, 1 6 hi 0norat0rum cireulis adsist0ndo pervad0nd0que divitum d0mus . . . quidquid Π0scere p0terant nuntiabant l, si palabatur quaseritand0 2, 2: n00 cedentium illidem illi parcendo merces avertebant. XVII, l. 7: rapiebat nulli parc0nd0. XIV ferebatur per Strage multiplices . . . crimina consarcinand0. 7, 5 Theophilum . . . multitudini dedit. adsiduo replicando, qu0 . . . 11 1l pr0sistiset 0lloxit, saepius replicando, qU0d . . . XV, 7, 3 quum pl0bs . . . vini causando inopiam . . .e0nVeniSSet. XVI, 5, i, per milia philos0phiae membra prudenter disputa nil currebat. 12, 32 eunetaud SHSeepi. XVII, 1, 8 st0tit cunctando.

Separatim asser XXI, 5, 3; 00ntra gentium XeurSUSstaud imui0bilis qu0d 00 adjeditu optime apparet, ablativum gerundi omnino in participii praesentis vim transisse.

ut multum diserepat a c0nsuetudine pitui0rum emt 0rum, tam0n brevissim de e disseremus, qu0d omni usus non m0do infinitivi, sed omnium enuntiatorum substantiV0rum Xu0rbis pendentium c0piose tractatur dissertati0ne, quam supra p. 4 00mmem0raximus, Hermanni ali 0nb0rgi. Primum sequitur ceuSativus eum infinitiv seeundum Vulgarem morem verba sentiendi et declarandi. Sed pro illae instrueti0ne inmianus saepissime utitur particula se quod .

Quamquam enuntiata, quae hanc sequuntur, indireeta esse apparet, tamen in his, ut in milibus nuntiatis indireetis p. 37 sqq.), 0n 0d 00Πjunetivus, sed etiam indieativus l0gitur atque hi quidem est crebri0r Eallent, . . c. p.

Verba, quae eontra b0na latinitatis m0rem aecusativus cum insinitivo sequitur, qu0rumque in numerum etiam Verba transitiva bjeci suo i infinitivo uneta reser0, haec Sunt

Kalleliber l. c. p. 2 sqq.) impetrare, permittere XIV, 1 3:l0qui permiSSUS) 0rdinare, curare, statuere, h0rtari, c0mpellere, praecipere, mandare, pellistere, illissere, arceSSere, adigere, Subigere, rare, monere, instituere, niti, dare si e saeuitatem dare), ambigere, Supplicare. Etiam s0lius infinitivi usus extra eos, qu08 in ptima latinitate habu0rat sues greditur, nam pertinet ad haec Verba: arbitrari, 0rare, certare, 0rtari, tendere, X0ptare, m0nere, Suadere, disp0nere, ardeIe jubere, Vetare, ait Urare De temporibUS. Temp0rum qu0que in usu Ammianeum Sermonem a

vetusti0ris latinitatis integritate ad subtilitate l0nge videmus

cuti0nis temp0rum leges perierunt, sed etiam temp0rum Visae Sententia aliqu0 0d0 0rrupta est et permixta. At sue

haec imprimis c0rruptela sui a plebej0 0re pr0secta it, vix p0test dubitari. Praesens pr futuro usurpatum n0n deest optima latinitati, Sed rarissim invenitur. Plebri autem serm0ni id s0litum suisso Draegerus h. S. g 139 c0lligit ex multis c0mie0rum exemplis. molesti0ra Ammiani exempla sunt haec: XVI, 12, 11 quid n0s agimus XIX, 9 4 accidentia

rum excidium digredi pertinaeiter adjurantis. XXVIII, 6, 19:

Se qu0que mox referre firmavit.

Praesens 0riri id significat, quod 0rtum esse μ. XXXI, 2, 10: nullus apud 40. interrogatus resp0ndere ubi ritur,

36쪽

. . . 0cente Frane0s, unde Silvanus oriebatur.

imperfectum

pr0 pluSiluam perfeci praeter hune, quem m0d attuli, l0eum legitur XVII I, 10 4 lenitudinem pr01 et in temp0re simulans, ut mnes, qu08 antehae . . . crudelitate terrebat, p0nte sua

. . . Venirent.

Jam ptima aetatis script0res in nuntiat0runt c0ndidionalium m0d pr0las m0d apod08i 0n rar pr0 0njunctiv0 plusquam persecti p0nunt e0njunctivum imperfecti. es umpi. gr. a 2b) Ammi alie exempla sunt haec: XVI, 7, 5 liuem Si 0nstans lim . . . audiret honesta suadentem et recta, nulla vel venia certe digna pecca8set. XXII, 10, 6 et aestimabatur . . . Justitia imperante 00 Julian0 reversa ad terras, ni quaedam Su ageret, n0n legum arbitri0, erransque aliqu0ties bnubilaret gl0riarum multiplides cur8us. XXIV, 4, 24 Se ultr0 1 terret, si miles fuisset mem0rabilis c0nseius laeti. Similiter XXV, 4, 19. 10, 5. XXXI, 10 19. C0njunctivus imperseeti r partieipi futuri cum essem junci se luitur e praeSenti8, quem Supra e0mmemar0Vi, Supro temp0re latur ad hibiti.

XIX, 1, 4 caeleste numen . . . adegerat . . . credeutem,

qu0d vis statim b8088i mne metu exanimali supplices venirent in preces. XXIII, 1, 7 alia quoque minora Signa subinde, suid accideret, steudebant. Perfecto utitur Ammianus, quum praesen expectetur, his l0eis: XVI, 5, ii ut bestiae cust0dum neglegentia raptu viveresiblita ne his suidem rem0tis adp0sitisque s0rti0ribus abscesserunt, Sed tumeScente inedia . . . armamenta vel greges incursant. XIX, T l: mnes ppetere gl0ri08 pr0perabant aut ruina urbis animis litasse eae80rum.

Perseirium pr0 plusquamperfecto jam Caesar rarissime, Livius Tacitus interdum usurpant, qu0d exempla a Draeger0 collueta dem0nstrant h. S. 30 A. i. Idem apud Ammianum invenitur his oeis:

XIV, 1, 6 deestin vehiculis publicis, ut praeest pium US , USUS . . . 00mpellebatur. XIX, 12, 7 perrexit, ut praeceptum si, Paulus XX, 9 8 magistrum enim mei 0rum jampridum ips0 Anat0lium ordinavit. XIX, 11, 1 C0nStantium . . . prom0vebant nuntii indiennis . . . Limigantes armatas . . . 0sthabitis l00is, quae ei ann praeterito utilit0 sunt destinata, . . . regi0n0s 0nlines limitibus 0ccupasS0. XX, 2, 3 quibus . . . Veritis, ne frenderetur Eusebius, si oeumqnta suseepiss0nt per8pique dem0nstrantia,

Sabiniani pertinae ign0via haec accidi880, quae e0ntigerunt. Plusquam perfectum pr imperseet usurpatum est his l00is XIV m l intor addOrfitus pra0laeti 0testate regebat Urbem aeternam, Vir . . . splend0r lib0ralium d0etrinarum minus, quam n0bit 'ut 0- euerat, institutus. XXX, 3, 2 quibus eladibus), ut eunetat irent destiterat ducem, . . . edit . . . neg0tium . . . quaeSi Vit. 0d 0 in usu verbi dequ0rat ' Verb0rum p0880, debere, similium anal igia est r0spicienda. - XXI, 6, i qu0d 00SputSSU . . . Visus St, ne pomorum quidquam, qu0ad ViXerat, gustaverit, ut diei a sa0pius praetermitto. XVI l 4, 3 hau : urbem). . . Cambyses, qu0ad vixerat, alieni Cupidus . . . adgressus est. Idem qu0ad vixerat' legitur XVI, 10, 8. XXX, 1, 2. Jani optimae aetatis script0res, maxime historie inierdum pro p0rseet historieo utuntur plus illa inpersecto qua in re ventum magis acti0nis quam acti0n0m pSam respieiunt.

XIV, 5, 3 unde admissum est acinus impium, qu0d C instantii sempus nota inusserat sempit0rna. XVI, 8 8: tune illud apud Aquitan0s venit, qu0d latius suma Vulgarat, XVII, 1 2: 0titurus ipse Moguntia cum . . . refragante Vetn-batur x0reitu verum acundia ueunditateque Serm0num all0etum in voluntatem traduxerat Suam. XIX, 1, 6 eruenda urbis apparatu nisibus magnis in-

37쪽

5253

Siutiliter XVI, 5, 12. XIX, 1, 6. 2, 1. 2, 10. i. 12. XX, 2, 2. XXIV, 4, 17. I, 4. XXVIII, 6, 20.

Futurum. N0nnullis l0eis Amni ianus veri, in ivtur p0sit adjungit partieipium suturi, etsi 0 aliquid signifieatur, qu0d00dem quip0r siet, et partissipium praesulitis expectatur. XIV, i, 2 Summatim causa pel Stringam, nuSquam averitate sp0nte pr0pria digre Ssurus. XVI, 1, 2 singula serie progrediente m0nstrab0, instrumenta iamia medi0eris ingenii 00mmoturus. XXIV, 3 7 m0riar Staud e0ntempturus animavi, quam mihi subridula eripiet una. De conSecutione temporum. In seni sentia min0r 00njunctivum q0ntin0nt Ammianus recta et adcurata temp0rum c0usecuti0uis nullam habui

Innumerabilium pa0n Ammiane usus exempl0rum asser0 haec:

C injungtivus praesentis r imperi 0010. XVIII, 8, 5:quum, quid agi p0rteat, cunctaremur. XXVII, 11, 5 suspici0sus . . sui . . laudiens interdum ut 00eat. 2, 7:0rdinarunt . . . ut lateant. 12 8 ad delib0randum, quid ap0SSere debeant . . . traduxerunt. XXIX, 2 8 quid inprimis rati0nis partibus e0nl0earet, ut pr0sistere p0ssit astilius, . . . praem0nebat. 2, 9 quum e0nSilitam ancepS, Hid . . . statui debeat, haesitaret. 5, 48: visu est . . . 0rtari, ut dedant. XXX. 2 4 Viet 0rem et Urbidium ire jussit in Persas,

Similiter XIV, 6, 13. 7, 18. 10 4. XVI, 11, 13. XVII, 3, 5. 10 4. XVIII, 5 l. XIV, 3, 4. 7, 5. XXI, 5, 13. XXII 4, 10 XXIII, 1, 7 XXIV, 7 5 XXV, 8 l2. XXX, 2, 4. C0 unetivus perlaeti pr0 plusquamperseet0. XXVIII, 6,l 3:

percunctand0, quid egerint, c0gn0verunt. 6, 27 00gitans, qua criminum coX0ret 0les, . . . interiit. XXIV, 2 9: . . . detulit addens, qu0d . . . parata Sint. 5 5l nihil . . . sibi rustare. si obstinatius egerit, arbitratuS, . . . r0rupit. XXXI il. 6 Gratianus M00t . . . patru0 qua industria sup0ra Verit Alamann0s, . . . Sirmium intr0iit.

Un0 000 0njunctivus imperseet usurpatus est pr0 00Π-junutiv praesentis. Nam tempus praesens in nuntia 10 major n0n est hist0ridum. XXVIII, 4, 13: 0S0untur . . .

trutinae, ut piSce . . . 0nderentur . . . maXime illum

haec eadem numerantes n0tarii triginta pr0pe adsiStant cum . . . tabulis, Ut de0880 80lus magister ludi litterarii videretur. Denique Ammianus, ut 0njunetivi futuri exaeti vim essetat, persaepe e0njunetix perlaeti utitur pr plus id amperseeti, si tempus praeteritum antecedit. XIV, 3, 1 Ν0h0dares . . , incursare Me 80potamiam, qu0tie c0pia dederit 0rdinatus. XVII, 1, 4: navigii imp0Suit milites, ea re, ut . . . quidquid invenire 90tuerint, serr0

38쪽

Lidet cum adj0etivis et participiis p. 36 sq. ii Licet cum indicativo p. li 000junutum

R0liquum est, ut eas r0 00lligamus, quibUS auet 0r prae-ipue Grae eum usum secutus esse videtur. Adjectiv0rum genus neutrum eum SubstantiV0rum gene

39쪽

dimissus sense Oct0bri a MDCCCLXV ead0miam Alburtinam adii et studiis me odi phil0logistis Sch0lis intersui pr0sesso rum ill Lehrs, Fristilla0nder Sehad 0mnibus, pr0ss. ill J0rdan NitZseli, eberW0g, R0seukran n0nnullis Seminarii phil0l0giei per tria semestria sui s0dalis item tu interfui x0rei tali0nibus th00tiseis. Postquam a MDCCCLXXI 0minarii paedag0gidi 80dalis actus per quatu0 semestria exsercitationibu ntersui, quintum nunc annum gymnasii praecepi 0ris ordinarii munere in urb0 patria fungor. Ouinibus viris ili., qui litteris me instruxerunt, gratiai