De fontibus earum quae ad artes pertinent partium Nat. hist. Plinianae quaestiones [microform];

발행: 1887년

분량: 19페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

1쪽

a partis the Foundations ossestem Civiligation Preservation Project Fundediv me

Reproductions a noti made without permission stom

2쪽

Columbi Universit Librar reserves the right to refuse to

3쪽

DE FONTlBUS EARUM

OUAE AD ARTES ...

4쪽

COLUMBI UNIVERSIT LIBRARIES PRESERVATION DEPARTMENT

Master Negative

TECHNICAL MICROFORM DATA REDUCTION RATIO:

5쪽

2.22.0

6쪽

QUAM

CUM VITEBERGENS CONSOCIATA

RIT IMPETRANDOS

SCRIPSIT

TYPIS FRATRUM UNGER TH. GRIMM). MDCCCLXXXVII.

7쪽

γDo fontibus earum quae ad arte pertinent parti uiti uin

8쪽

Nepotem exquisitum Plinii auctorem suisse demonstrare conatus est, cui praesertim in libro XXXV multa deberentur. Itaque is quos auctor ille De inlustribus viris composuit ilibris, artificum

quoque vitas comprehenSaifui Sse coniecit Brunnii vestigia secutus est uat waenglerus. Is Plinium in componendis voluminibus ea ratione usum Sge existimaVit, ut quae diversis e fontibus excerpsisset, certis sub titulis notaret, ex illi notatis quae vocat, orationem Onte Xeret t. l. p. 49. Procedente i Iulioli quae SinguliSauctoribus vindicanda esse censeret, disseruit Plinio ipsi plura, uuili vir do et ante eum solebant, attribuit Nepotis libros se inlustribus viris adhibitos esse, ita cum Brunitio Deit ut

pictorum tantum, non aliorum artificu In vita ab illo de S CliptaS, pictura H pro initia et incrementa apud piand 133 X pn, ita suisse,

Vocato esse Stendit, proprietate utriuSque feliciSsimo ut multqui de In videtur, di Stincta. ictrit eum ri1Ch, iuS ), CuII1 Hu CLUTULI in indi thus laudatorum cum ouisque loco in Pontextu laudatu ReSSet, demon Strundum ibi propo SutSSet, ne in D: ribu quidem enarrandis Cornelium adhibitum esse Pia sninio concessit ad Si fili ludiis

Iuliani Fabium qu Vestalem in libro XXX in Runi vo afos SSeratuS. Nequitur di SI uiati Oeli millienti qua ille longe utiliae acriti l Kaenglerus de ea qua in excerpendis auctoribus initus usus

Plinio innotuisse. Accedere in libro XXXV alterum auctor mexquisitum, cui vitae pictorum maxime deberentur: Cornelium Nepotem. Tum Dalfieinius ), qua libro X XIV o XX V

inde ab Olymp. 90 de artificibus exponerentur. Conlim Lia lere atque Schrei berus Sententiam SecutuS, EI'RSILUt linur, tu ESSE, idque nullo Romano intere sedente, contendit Varroni. μpoti. pNi tu Lui

intercedere videtur. Nam eunt 'iniunt in thrs XX com p

9쪽

fundendi invenisse Pausanias auctor est III 12. 10), Plinius plastices inventores nominat 35, 152). Libro XΛΛ V, in inlustrium

pictorum, quo permulto assert, vitis, arte, moribu copiose describendis diu magna lue cum animi delectatione VerSatur, temporibus etiani sui Singulos artifices additis qua re fit m lilii

et aequabilior videatur contra in lilaro XXXIV omnis sermixto

ciamus. Ne in libris XXX l si XXX ilia idem componendi Suna eadem qu rusione eum verSaturn SSe modo viderantu, Certe nil porta In i transe limiis sententiam, qui in pictoribus enarrandi n0Vumque Isti in uuUtorem necessisse putant cui in libro XXX aut nilii aut pauca deberentur. ulari eum tu 1 Sent, eam Commodissimam disquisitionis ration tu esse duxi ut thro X Xl I potissimum ninnini nil verterem, ubi vero XXX parte Simile cum eo Compararem, XipSa compita itione aliquid fructus redundaturum e SSe SpernnS. Argumentum autem disputationis ita diSpoSui, ut Pliniunt de indi ibu literarum sex ordino di positis deinde de iudi ii ii arte insignium artiti eum tuetIS, ISSererem.

In componendis at hist voluminibus C. Plinius cum consilio AEc dispositione 'otius operis coactus isset non Solum de

pictoribus seorsum a ceteris artificibus agere, Sed etiam de caelatoribu8, plaStis, Statuariis, marmoris scalptoribus diverSis loci Soli S-Serere, facere non potuit, ut sontium Suorum dispositionem ptineret, ni Si eadem Saepius per Singulos libro tractari Pellet. latitue

Pasiteli tribuendus est. 1 in D, 29 . Inctilii Apta tuli Em Viri 'ra 34 I5, Thoodori statuam ab ipso artis e ex aere su BD t ἰ4.

1 De C. Licini Muciano. diss. aipsiae 1870.

10쪽

Demetrii Minservam Musicam 34, 6 ei vindicare non dubito, cum Omnibuἰ liis locis ci m mirabilia narrandi studium appareat );

non prunitur, Sequitur ut 'lin tu ea aut alii insequentis aetatis Seriptori debuerit nul ad G uuaerit ipse. Neque si cur Plinio illos

nes licii dine operum et negotioriant in dir Ui S a Contem ii in tricli R id uiri lui H Ilur 36 27 deinde si Em Substituamus alium Ru Ctorem u CLOI'um anal bu non in Upnimia Q otiora donici uositi ficum DP num id unt, neque Vero OVUS rille necessit. ian a Iou Sy unlu'lta quae Omne Collocat Frant, Operibus omiSSiS III Hum lutuariorum non minui Hemon Stravit. quae 1 Apollodori tabula . Aia fulmine incensus, quae Pergami spectatur hodie non eum Roberto Antigono, Sed ut plerique volunt, Muciano danda niihi videtur. nae paranti locos 33, 155 . ex lint omnium Boethi et . opera hiilli in insula Rhodior uni ε 35 69: ParrhaSi ulli tabula quae est i hodi . . . haec ibi tersulmine natu Si ita que obliterata hoc ipSo miraculum auget quos certe Muciani

2 D sontibus librorum XX X tali XXXV Iat hist. Plinianae, quatenus

restant maximam partem Pasiteli et Varroni tribui debent; sed quomodo inter utrumque dispertienda sint, laus sa ibi era ad le-

apud J Inuunt idque eis locis qui certii Roma iri, tu Cloeli debent ui

SEARCH

MENU NAVIGATION