Vota et motiva regiae auchentiae in causa domnae Ioannae de Toledo super apprehensione

11쪽

mitis vinculantis descendens, in eoque adsint qualitates omnes ad succedendum re qui sit ae, ut probatum extat, indubia redditur ipsius vocatio, maxime in Regno, ubi chartae stare debemus; cum versemur etiam in majoratu, in qno agnatio contem plata tantum fuit in certis vocationibus, quibus deficientibus, prout vere defecerunt, eminae, de earum descendentes semel, ac iterum inuitatae fuerunt.Neque obstat exclusio pro

parte Egregi j Comitis de Fue te S praetensa;eo quia praedictus Comes Don Petrus, ex duabus foeminis immediatis derivatura Dotiana Ludovica Lapata matre, Comes autem FontanuS, ex Vnica tantum, ex Nobili quippe Domna Beatricς Ximeneae de Vrrea vinculantis sorore, de cujus filio masculo primogenito, linea recta virili, descendit; sicque in eo majori perfectione coseruatam fore artificialem agnationem a Comite Don Michaele ex optatam, Vt e X conmtextura vocationum facile deprehenditur,& ex consequenti, ipsum Egregio Don Petro, iuxta mentem Don Michaelis, prς-

ferendit. Respondetur etenim, interpretationem istam volun-xatis expresse resiliere litterae, sine illiusque clara violentia non esse admissibilem; veram qi& genuinam perfectionem consistere in observantia voluntatis Comitis vinculantis eo modo, quo ipse eam declarauit, nec alia extranea exquirenda, neque ex optanda est ; verba siquidem illa : Deseendientes Varones denuestrossobrinos avnqueseau porlinea feme nina:Secundum suam

propriam, naturalem, ac Veram

significatione praedictu Comite

in cuidunt cu expressa , ac clara Comitis Fontani exclusione;siquidem ille vocatus reperitur in Testamento Comitis D. Michaelis, & deficientibus omnibus illis, quorum vocationes inscriptura unioni S c Otinentur, ut ex clauiuia proxime inserta satis aperte infertur. Dubietas autem

militare posset, si aliquis mascu-

tu , comprehensus invocationibus dictae scripturae unionis, cocurreret cum Eglegio Don Petro, in quo cadere posset praedicta mi jor perfectio conseruandae agnationis artificiosi, a D. Michaele ex optata; in concursu etenim isto practatio contro-

Veisiam aliquam pati posset ; at

vero in muculo posteriori vocatione in vitato, qualis est Egregius Comes de Fuentes, re S e X-tra disputationis aleam est. Viterius, verba illa: Por linea semen; νώ : aptantur propriissime descendenti ex duabus immediatis foeminis, maxime quando in alia praecedenti vocatione, descendentes masculi , eX Vna e X- presse vocati reperiuntur, V t in

Praesenti; quemadmodum enim linea

12쪽

linea ex pluribus punctis cor tinuis constituitur; sic etiam linea foemenina coiicitur ex duabus , ve i pluribus foeminis immediatis. Q d apertius de-n fistrare voluit Comes, dum aff. ruit : G unque sean por line/femenina: claae verba, praecedente vocatione masculorum e XVna, ut in his vocationibus praece Lit, necessario de descendentibus ex duabus intelligenda

sunt. Neque tandem officit, verba illa : Descendicules varones,

quoque sea por linea femenina. intelligi debere de masculis descendentibus ex duabus foeminis non immediatis, sed mediatis; ita, quod ex priori De mina masculi procreati fuerint, ut ex horum nouissimo altera foemina derivetur, cujus descendens masculus successibierat ; minime vero ille , qui X duabus foeminis immedia-xis derivatur ; facilis enim est Hlutio, quae ex generalitate, &ς Omprehchone verborum: des

cendientes et ones: depromitu i

3pta etenim, ut collectitia sunt, ae lud literque comprehendunt,& includunt masculum ex duabus foeminis mediatis descende olet quam illum, qui ex duabus immidiatis prouenit S non enim rectes infertur de unius ς omprehensione ad alterius ex-ςlasionem , diuinatoria si quide praetensa induci so,&vt talis, yc litters restinctiua re ij cienda, I 3 maxime in Regno , ut dictum

manet. Nec omitte da, pro solutione , clausula illa finalis per viam declarationis, ex abundanti per Comitem Don Michae ialem adjecta , ibi: De uerte, quemientras de Icendientesa Varo ues,

se basiareu de nos o dei dicho Da

Pedro de si rea nuestro bermano,

legitimos ) de legitimo matrimonio procrea dos, Uan de luce der euel di o nsa ora go . . c. Cum igitur ex uescendentia Comitis Don Michaelis, nec extiterna , nullus alius descendens masculus existat, nisi Egregius Don Petrus, merito eidem Ie positio in tui ibus vltimi Comitis Don Antoni j conceditur, non obstante praxi allegata, qua in Regno denegari iolent re possitiones collateralibus cum Vinculis; quando etenim de illaconitii et, intellige da, si in colla ter altu, vel transversaliti iure aliqua discusio juris intricati, vel quae altiorern indagine exposcat, in te I Veniat, tunc enim, in directum iudicium eam reseruare congruit: sin vero casus clarus vocationis statim ex lectura substitutorii insurgat, absq;QQ quod , nec in minimo laboret intellectus in vocatione repositionem petentis, cur eidem disserenda , nec denegan dat praxis etenim ista, quemadmodum in casu dubio, & qua stionibus iuris involuto, iustissima est,&obseruanda,ita econ- D tra-

13쪽

tiario, in casu claro, ac patenti illius obseruantia iniusta esst, &Vt talis contemnenda, maxime

in Tribunalibus Supremis ut non semel in illo iudicatum videmus) & quando partes in incidenti repositionis, licet sumario , sua iura plene deduxerunt , Ut in praetenti, in quo abunde, tam in iure, quam in facto nihil intactum omiserunt, quod ad suorum iurium liqui

ducere posset. Ex quibus, iure optimo, praedicta repositio Egregij Don Petri, caeteris repulsis,

decernitur,& alias. Attet. coniatent.&c. VNUS VERO ex diactis Dominis de dicto Regio Cosilio superius nominatis fuit

voti, Si opinioni S, quod: Atten. content,&c. tenetur,& debet pronuntiare, & Ieponere Illustrem Domnam Philippam Clavero, & Sesse , principalem Ioannis Francisci Υbane Z, Iose

phi Philippi Sancher, &Dida

ci Pan Zano, Procturato ru, in locum, ius,instantiam, & actione,

in quibus fuerunt in praesenti processu,& causa Egregij, Don Ioannes, Don Ludovicus, & Inlustris Don Antonius Ximen ea de Vrrea eius vir, Comites de

Aranda, tempore suae mortis, iuribus suae viduitatis duranti bub caetera supplicata locum no habere. EX eo vero repositio Ill uitris Comitissae decernenda consuliturinam apparet, sub anno millesimo quingentesimo

quadragesimo septimo, mortuo Comite Don Michaele Xime- ne Z de Vrrea, ortam fuisse contentionem inter Domna Ioannam de Toledo, viduam D. Ferdinandi Ni me ne Z de Vrrea sui viri, & matrem Don Ioannis Ximen et de Vrrea communis fili j ex una parte, & DOn Ioannem Xime ne Z de Urrea Abbatem Montis Aragonum Patruu, Don Franciscum , & Don Lupum Ximenez de Vrrea ex parte altera; praetendentes, ad eos pertinere , simul cum praedicta Domna Ioanna, regimen,& administrationem tutelae, in vim Testamenti Don Michaelis, in quo erant descripti tutores praedicti simul cum Doma a Ioanna, perso iace,&bonorum ad pupillum pertinentium : at vero ipsa praetendebat, se tantum fore tu

tricem, in vim Testamenti DonFerdinandi mariti, in quo reliquerat communem filium haeredem, & tutores Don Michaelem Patrem suum , & Domnam Ioannam Uxorem , hoc adiecto;

quod si tutori super vixisset, prout euenit, sola, tutelam administraret:Cum vero maritali asse ctione,& materno amore, tute

lae fidem exequi desideratar, prudenter animaduertens, ampli Dsismma hunc Comitatum, in quo pupillus successerat, tutorii disse cordia minui, ac dissip ri poste; tu &ipli agnati tutores,ide damnum

14쪽

ntina metuentes, conuenet ut, Vt omnes tutelam administrarent,

. , t ; serae: adicio iuri uni unius cuiuique partis, quousque a pactione vellent resilire, per denutiationem caeteris faciendam,

ut latius datur intelligi in scriptura concordia exhibita in primo colice proce ssus sub pagi

ua octo centesima quinta .Deinde vero Domna Ioanna, impatiens consorti j, a pactione recessit; voluntatemque suam notam

fecit tutoribus diebus, decimo sexto Miriij, vigesimo octivo Aprilis, δέ quinto Maij, ad n 2 millessimo quingentesimo quadragesimo septimo; eodemq;te 'pore, Videlicet die vigesimo Aprilis eiusdem anni, litem instituit in hac Rcgia Audientia, supplicando, ut ad manus illius

bona praedictiComitatus apprehenderentur; ce aula vero secretae informationis quam nostria opellitum vocant ad obtinendum decretum apprehensioni S, lacera inuenitur;extant vero reliquiς in duabus paginis; de in

tertia, conclusio libelli: in prioribus duabus exponebat Procurator Domnae Ioannae, Vt elici

tur, pupillum iusti Limis titulis, per te, dc per tu tricem, Sc alias eius mandato tenuisse, S possedisse Villas, Loca, Caitra, res, Scbona Comitatus; S testes super hac informatione recepti te Ila-xur, possedisse per quindecim mἰnies, modiante dicta turri cet

exhibuitque Testimentum D 5. Ferdinandi, ubi pupillus fuit scriptus haeres ; de ipsa Domna

Ioanna, in casu mortis Don Michaelis, sola tu trix relicti; qua informatione Iudici ministra ta,obtinuit apprehendi dictam Comitatu ad in inus Regς Audientiae:& citatis omnibus, quorum in te: erat per ae lictum, tutores praefati, die decimatertia I iij et uidem anni, tuam obtulerunt petitionem, quae non iri uena tur. Die vero,quo in actis referebatur, dicuntur exhibita instrumenta quae iam unionis,& Testamenti Don Michaelis Xlmen et de Vrrea quam qu in nobis, unionem ibidem fuisse exhibitam, non probatur) coezez uex processu coniectamur, tuto res voluisse Don Ioannem papillum, hae pedem, aut successorem facere Comiti D. Mi*h3eli, in vim Testimenti eiusdem;&, eo nomine, ipsos tutelam administi asse. Dedit etiam sua petitionem Domna Ioanna, quae inuenitur foliu quatuor centesimo trigerimo octavo, in qua *gnoscit Comitem Don Michae, lem Dominu tempore, quo Π Psit Don Ferdinando eius filio, de in pactis dictum Comitem donasse , primogenito malaulo legitimo, eius dena matrimoni j; caeterisque descendentibus perrectam lineam masculinam, iure

primogeni j suum Comitatum, lub ceriis vinculis, & reserua

15쪽

dictum Comitem Don Michaelem, mortua Comit ista Domna Alduncia de Cardona, secundas nuptias, cotraxisse cum Domna Ba: bara de Mons albe; in cuius pactis ratam habuit, & com probauit donationem praedictam , & ut illius Procuraro rex ponebat abdicauit a se omnem potestatem sibi reservatam in prioribus capitulis. Constat, etiam, Don Ferdinandum reliquisse haere dc m, stitim filium; &tutricem, Doninam Ioannam, ut '

pe stitibus Dona Ioanna, Dusu, Si Doli Ioan ne ne Pote quibus

supplicauit in vim dominij prςscriptionis, aut postes ionis, sibi

restitui ut tu trici bona utenda frueda. Deinde constat Dumna Ioanna in replicationis cedula pagina sexcentesima quinqua gesima secunda, impugnasse adversantium iura ; quia ipsa erat tu trix a patre relicta ; ipsi vero tutores ab avo:&allegabat, habenti tutorem alios dari non

debui illa te ortam que qua si possessio nem enervabat per protesta Monem paciscentium Pr esertia τὸ G in praedicta concordia: in a d Versum vero in sua replic3tione, folio sexcentesimo octuage iis no primo, Obij cyebat tutores;

pacta nuptialia, tam prima, qua secunda, insolemnia fuisse, neq; obseruata, de quibus ab articulo primo, usque ad septimum;&ia

hoc dicebatur, donationem factam Do Ferdinando,& Domnae Ioannae intelligi, dum Donata ri us stipe r uiue i e t ; Te sta in e n t u qite Don Ferdinandi esse insolemne,& ntillum;Comitem fuisse Dominum bonorum Comitatus, eaq; uniuisse; ac eodem die condidisse Testamentum, relicto haerede illorum, pupillo: ex

quo Vnico cotextu fuerunt c5

gati iussi, que non tam ut otios i , quam prolixa ama damus: Hi Sigitur satis, superquecbtio uel sis;

sententia legem dedit recipiendo propositionem Domnς Ioann ς; & mandando, eidem Vt tu- trici, & cura trici bona Comitatus restitui, sub die decimo Iu iij, anno millesimo quingente' Rio quadragesimo nono. Deinde Egregius Don Ludovicu S, successor primogenitus D. Ioannis, fuit repositus in locum pa' tris quinto Ma ij, millesimo quingentesimo nonage limo; quo defuncto, ingressus est in eius locum Illustris Comes Don Antonius Ximene et de Vrrea, anno millesimo sexcentesimo decimo

16쪽

septimo, per cujus mortem prς- sens lis excitata est: nam Illustris Comitissa Domita Philippa, fuisse reponendam in ius, Linstantiam sui viri contendit, in vim

pactorum dotalium, quibuS cer ta illi assignata viduitate reser Vavit sibiComes augendi facultate in qualibet scriptura , pro Vt eam adauxit in Testamento controuerso. Illustris Marchio de Ariga, in vim eiusdem Testa menti se haeredem scriptum refert in immittendum in posse Lsionem Comitatus. Magnificus Vero Don Petrus Ximen ea. de Vrrea, Regens Officium Generalis Gubernationis, nititur inscriptura Unionis per Don Mi 'chaelem confectae, &tanquam expresse vocatu sub ingredi in locum Don Antoni j defuncti. Tandem Comes Fontanus, ex eludere satagens vocationem Don Petri se vocatum in Testamento eiusdem Comitis DonMichaelis, & reponendum e Xistimat. His praemissis, ut rationibus decidendi deserviant, Viam que numiant: existimamus jurer ς positam Illustrem Domnam Philippam; cum ostenderit, CO- mitem virum suum ampliandi illud viduitatis solatium reservata sibi facultate usum fuisse inscriptura Testamenti: ad Versus

quam, & si multa obiecta sint, x-men quidquid de viribus il- jus dici posset adhuc, ceu privat in scripturam continere, &'

exprimere suam voluntatem viduale incrementum concedendi , ambigere non Opportet ;nam certum est,Comitem illam tradidisse Notario,& coram testibus tanquam elogium suς Voluntatis postremum : at cum de solemnitate dubitatur illius, sup

pleri si quς desit jure potest per

aliam pactorum nuptialium; ita Vt ex hac, solemnitatem;ex illa, declarationem recipere censeamus. Pariter etiam receptum videmus, Dominos bonorum Vin

culis annexorum, similes facultates reseruantes, illis posse uti; constituendo, sive augendo suis uxoribus viduitatem, in honcm

rem castitatis,& repraesentatio nis maritorum, quorum huma-

, & diuinae domus consortes sunt, utque illustriores sibi foeminas sociare praesumant; a quo ita, cum liqc viduitatis assignatio pars domini j censeatur, merito uxores, dum viduae relinquuntur, jure instant, It sepe innantur, &subrogentur in prε- defunctorum maritorum juribus, ex recepta Regni praxi objectiones vero, quae adversus hanc sentetia opponuntur, sub tiliores magis, qua solidae sunt, atque in nihilo convincunt, ia-que illis per Dominos aptissime respondetur, ideo in earum solutione non immoramur: &

17쪽

re', que por qua utere e seritu ra, o Testamento que bisere , I o 'torgare para dicho aumento demiudedad , sea parte,J porcion deesta scritura matrimovitat : tam

publicam, quam privatam scripturam contineri: neque eo minus valere debuisse eius voluntatem , qui testari nixus fuit, si nimiam , & miseram diligentiam non adhibuit; nam, ut pro sequitur alicubi iure-Consultus: Si minus aliquid legitime , minusve perite fecerit,pro jure legitimo haberi debet hominis sani voluntas. IAM VERO, Illustris Marchio de AriZa reponendus no videtur, cum instrumentum, quo se includere desiderat , non careat exceptione, Cujus cognitio commodius ad

aliud judicium differatur; neque admittuntur expolita,&supplicata pro parte Magnifici D. Petri Pauli Ximenez de Vrrea, Regentis Gubernationem,&Egregij Comitis Fontani: nam eXistimamus, in hoc processu actum non fuisse de successione huius Comitatus principaliter, sed de

iure tutelae inter tutores; ita,ut finis totius controuersiae hanc metam tenuerit; cujus occasione, admixta fuit cognitio fidei .

Commissi genti liiij costituti in

Pictis dotalibus Don Ferdinandi , in secundis Comitis DonMichaelis; ac proinde, ad prie tensos successores in vim hujus siue icomissi prorogati in scriptura unionis, qua nititui D. Petrus; & in scriptura Testamenti eiusdem Comitis, unico contextu coram eodem Tabellione, &testibus celebrati cui Fontanus Comes adhaeret jus prosequendi judicium respective , seu Venostri vocat instantia non pertinere : & in primis movemur; nam ut supra diximus in hypothesi mortuo Comite Don Michaele , & mense nondum elapio , exorta fuit contentio tutorum super jure administrandi tutelam : cum igitur habeamus causam litis introducendae manifestam, per partes confessam, & instrumento vallatam;super- Vacuum eisquaerere, an de luc

cessione pupilli principaliter

contendissent: quod amplius reipsa coprobatur; siquidem qualitas, sub qua, tam apprehendens Domna Io qnna, quam caeteri litigarunt, non fuit proprio cujusquam nomine, sed tutorio,

nihil sibi presumentes, nisi tuitionem pupilli , coservationem,& augmentum bonorum; ac in de, non tantum successionis co-troversa aliqua considerari potest; sed imo, omnium invenitur confessio, agnoscentium pupillum Dominum, po isellorem, S detentorem bonorum Comita tus : quae ratio movit Senatum, Ut in propalando animi sui motu non alium titulum exquireret ; nec declararet,an pupillius Dominus esset per scriptu-

18쪽

ram donationis primς, secundi, aut unionis, & testamenti , ibi: aEO , quia in propositiovi

bui, tam pro parte Domnae Ioau-ν η , pro parte Don Lupi , aliorum litis'consortium , o mm fatentur , apprehen

1Ρ , respecitu domin j , possessionis, seu detentationis pertinuisse tempore oblationis ap-- pellitus praesentis apprehensionis,

Ioauni de 'rea : unde igitur

deducere potsumus, controuersum esse de iure successionis; ita ut actiones activae, & passiuae transierint in successores maio- ratus secundu regulas iuris' minusque iuxta normam scripturae unionis, in qua tanta mole S e Xa geratur: deinde Domna Ioanna,

cu sola possessione pupilli supplicavit apprehendi ad manus Regiae Audientiae bona Comitatus, ut in reliqua parte libelli,& conclusionis eiusdem, quς sumperest, inuenitur: Exhibuitque solum Testamentum Don Ferdinandi, quo ipsa, mortuo CO mite Don Michaele, tutriX re minebat; & quamuis in ps OpQ sitione deduxerit titulum dona tionisComitatus, celebratς in pactis suis dotalibus ,& etiam D. Barbarae ; id referre convenit, ad tutelae jus cofirmandum, ut plenius declarabimuS.Tuto-xes etia in sua propositione quae in proces su) ad sua inclusi dem, &jus ruat uici ζ dod '

facientes ut colligitur in sua

possessioAe, &Testamento Comitis:& de unione meminerunt in articulis, duodecimo , & decimo quinto suae replicationis, nulla mentione facta , aut relatione ad sua propositionem, cuillam scripturam ad enervatione, & exclusionem deduxerint. Hinc Damna,Ioanna ad verius

illam in sua replicatione, contra petitionem tutorum nihil op posuit; cum tamen, si tutores in propossitione deduxissent unionem,absq; dubio excepisset eius Procurator, bona ad pupillum ex priori titulo pertinuisse, ne que Dominum effectum amplius dominium acquirere potuisse: quod & Iudicum ratione S conet firmant validississime ; cum sentiant, tutores ex praetensa quasi possessione pupilli litigasse bouest, suam intentionem fundasse,& exposuisse in petitione ; sat enim illis, ad obtinendu in hoc

articulo, sufficiens erat illa quasi possessio. item, iusDon ς Ioannae admiserunt, exclusis alijs ; & in

tota serie harum rationum, altissimum est silentium de unione: quorsum ergo dedUcem US; controuersiam de successione,& mil*ntiam in vim Vnionis transi-uisse, quae nec ad causam tutelae in propositionibus enuntiaturὸ

certe non inuenimus. Praesereas

Mamvis coacedamus, in conclu

19쪽

sione denuntiatione processus mentionem de ea fieri per

Procuratorem Tutorum; proinde non admittimus,pupillum in Vim unionis Dominum fuisse;&sibi,& successorib' in ea vocati Sjus proseque di judiciu cosequutum ; nam ultra superius dicta, Domna Ioanna in articulo nono suae petitionis, postquam e X- posuit, Don Michaelem Comitem omnia bona Comitatus, & apprehensa in vim primae,&secundae donationis in filium Do Ferdinandum,&Don Ioannem, caeterosque per rectam lineam masculinam prouenientes contulisse, prosequitur : Imo dicitus Illustris Comes abdicamit a Ie omnem potestatem sibi reservaram in dictis capitulis matrimo nialibus, Ex quibus ita generatim prolatis negari nequit, dictam Illustrem Dona nam intellexisse , Comitem de bonis dicti Comitatus, reseruationis alicujus praetextu , amplius non valuisse disponere, moderando, aut ampliando fidei comissum:&ipsi aduersantes tutores in sua replicatione praedictas dotales

tabulas quarum in prima Comes disponendi facultatem sibi

retinuit multis impugnar ut, ut vidimus ; praecipue, ipsam mei

Primam intolemnitatis, & nullitatis arguentes; quod tamen repugnat valid visentiamus, aliquam ex partibus contendentibus exhibuide unione ad obtinendum hoc interdictum in

vim successionis; cum tame to

ta vis hujus facultatis si aliqua

in donatore remansit a reseruatione penderet.Vnde, nec commodum, aut beneficium aliquod consequi partes potuerunt, ex eo quod impugnarunt; neq;etias no impugnauissent, legitime, de juridice de illis se iuvarunt:

tandem, quam Vis tutores principaliter de successione contendissent;& quamvis unionis haec scriptura in propositione , ad prosecutionem sui juris exhiberetur;tamen, cum Regia Audie-tia, finem liti imponens, tutorupetitionem rejecerit, totam vim unioni S eneruauit; nam, ut jure cavetur, iniquissimum est proficere rei iudicatae exceptionem ei contra quem judicatum est; unde cum tot difficultates inueniantur, ut possimus intelligere, in vim unionis instantiam litis ad contemplatos in praedictis scripturis transuisse, difficilius est de repositione tractare: ex quibus inefficax redditur axioma illud:Ex vi relationis cesseri unum contextum , & Vnam Voluntatem, quidquid in pactis nuptialibus,& unione consisteret. Minus obstat, Regiam Au 'dientiam reposuisse successores Comitis in locum Don Ioannis;nam, ultra quod Don Ludovicus exhibuit unionem uesi inquantum, & Don Antonius beanescio fori, in quo vasti satis,&sne

20쪽

sine ulla controuersia repositionem supplicarunt; hoc, nullius

momenti esse censemus, ad informandam sententiam obtentam per Domaam Ioannam, quς,& eius rationes exquiredς sunt, non que Regens Cancellariam summarie decrevit, reponendo filium in locum Patris; nam cum vinculis,& sine eis, ita pronuntiandum erat; sed jam velut manu ducimur ad aliud firmissimufundamentum, quo nitimur ad praelictis repositiones denegandas, nempe: In Regno nostro receptissimum esse, instantiam per praesecestatem in mi oratu, fidei commisso ve, tunc demu permitti, aut concedi ad alios iuccessores transire; quin do, vel hi sunt si iij, aut fratres defancti

possessoris, qui nomine maioratus sententiam reportavit; aut

'des, qui se in bona praelicta

mitti desiderat, palam lcripti

sunt, nec per interpretationem vocationem suam derivate student, & qtranquam hoc praxi-dmissum siti, secundum qua ue

pisti me Senatum censuisse no- ruat omnes; ac proinde non O- mala, quae a maioribus tradita sunt, ratio redditur q ii bu, Prian ulla ratione reddita rationis est credere. Cae erum ut legem -bsque ratione latam non opi- μὴ mur ; maius quo coniuetudi-Rςm , aut stylum ; cum suavior ex lit, quae omnibu, placet;

hic vero, esectis , ct cordatilii-

2Ιmis viris:tamen aliqua perscrutari, aut suspicari lubet. Igitur credimus, hac praxim ex visceribus Romani iuris descendisserdum ex edicto Diui Adriani; hi soleant immitti, qui scribuntur haeredes, ita ut palam scripti sivi; non qui veterum effigies

ex ordine avorum repetere ve

lint, statimque de jure suo non docent; cum judici j hujus natura eo respiciat, terminumque habeat angustissimum,quemadmodum caeteri sinterlocutioni

bus levis praeiudici j concessum eli: indeq;sufficit exhibere Te

sta inenturn in figura , quasi immorari non liceat in examine sed ut dici tui : Hodie constat, hodie agatur: at, ubi allegantur plurium vocationes, matrimonia, mortes, coditiones, defect & similia, quibus Causidicorum paginae complentur, testibus, ac documentis instruuntur; du vincula leguntur, dispiciuntur, Sc

recensentur, nonne multum te

poris consumere necesse est

At quid dicimus, si in ipsis vin

culis implicamur dum tanta est mentis nostra fragilitas,& alie Πς voluntatis interpretandae difficultas, ut nihil aliud frequentius eveniat, qua, quod primo genia opulentissiim uni debiti, ac relicti, alteri contra instituentis voluntatem,eti m a peritissimis, rectissimisque ludicibus assidue ad judicentur,ac co ferantur , anceps enim est via,