Scriptores neurologici minores selecti : sive opera minora ad anatomiam physiologiam et pathologiam nervorum. Tomus II

96쪽

SMmmerring de Encephali m. . M. quidem erat ira comperientur, atque e sdi ea emersere. Quod profecto adigi remo est, inigra σα uou d multi, sed quidpiam in eo trajectu conspicuum ab iis decedere,1 in opere posthumo autem p. iis.) dicit, haec confirmare se non videre, cum crebro repetit; eobservationes non suppeditaverint. Tribus praeterea fas eiculi enasci, idem tradidit ',

Haec in duas portiones distinctjo i ervi quintii jam SANTonixo nota fuit, dicenti: In binos fasei lorfacile separarit se; horum tamen minorem non ab eodem

eum caeteris exoriri loco Aitim Es k vbμduriae membrana ε ing itur ex interiori latere majori adjici, diuersum iter in tuere, et diversam naturam prae se ferre- hune mino rem fascicinium non immisceri maVori , neque tali de majorem plexu donatam procedere. Fibras hujus paris molliores et duriores. distinxerunt quidem GALENus 'γ, FALLO-vius Vagus επι '), Rio Lo ' sed eosdem viros portiones nostras istis ver si sigilificasse, negare non dubito. Multo minus VΕs AL1us , e duabus radicissiti inulicem distantibus. utrinque e feri r tertium quintum nostrum dicens, eas innuit, et nim quartum nostrum par et quinti partem conjunxit. Neque VrEussENius, interdum par nostrum, dicens, juxta i απι originem in duos truncos diuisini, erassa meningeinyestri; inventon haberi potest: ejus enim verba mi Lisit assertis ' simillima, dicentis, trit neum qiuati tun dirimi in duos. ramos; sinplici autem trunco e ponte prodiens pingitur : quocirca arbitror Vi EUssENiu M. indieare voluisse, ex ipsa origine in duos ramos divis ani hoc par .sse. Neque .RAvius, Wici isto sorte usiis i duplici i luna radice oriri, tradens, illas observasse videtur; tota enim ejus nevrologia Τ) vi subtiliorem incisorem prodit. In CoWpol, MILLIsi1, D ERNEY, Ru S II et . HALLER1 tabulis baseos encephali , . quas fgillatim, supra '' ) recensui, nuli in hujψε portionis habitam esse rationem, ipse annotavit I9. WRis3εRG. . . Udit eam quidς indigus Augχ , sed quq minus ipsi tribui possit in duas portiones separatio, ipsius verba obstant; ras .inquit, ejus saepissime in unum,' rarint iu duos vel plures fa situlas. compingi; in quo caelorum consentire . videmn ME RE1io saepius. is nuru Dunctim relligi, dicenti. 1 In figura denique Ill. Coetu DN1 quae partem capitis ossium, cui incumbit basis eneephali, repraesentat, distinctu, quidem noster in duas partes quodammodo pingitur, , sed ah portionem majorem eliminorem exprimero voluerit plinae dubito; harum enim portionum ratio inter se longe alia solet esse, ac ibi quidem exhibetur .

97쪽

Equidem a veteribus hune nervum ad quintum nostrum relatum esse non miror. eum ipse paulo progredientem sub dura matre in vitulino .capite arcte, et in humano lakius eoliaetere illi .viderim. - Nas Acho bene intelligenti et expressis verbis indicanti separatum par eue huic pari nomen nervi non protia a quinti paris i. e. septimi nostri) principio enati. vel radicis grae litoris quinti 4mponere placuit quem multi secuti sint, jam animadvertente inscriptis FALLONo- qui ροι tum vocat. Pro distincto pari habet I. B. GRTEsius , VM AtiuΜ reprehendens, qui nervum nostrum quinto pari septimo recentiorum) a censet. CAsP. BAuΗ1Nus distinctam .esse conjugationem intelligens , .ne aliorum

99쪽

portione majori, pro b auxilio apparet radicul

100쪽

soramen transit. Forte vero illi. L1εUTAud duas mihi dictar portiones pro nefVs dupliei habuit, inprimis cum dieat saepe duplicem besse '), attamen non pertinaeiter negaverim, vere duplicem adsiisse. XIIJ Semel in sinistro latere tantum portio ni, jor ab altera per arteriam cerebelli inferiorem sejungebatur, in dextro enim latere ple ruinque haec arteria longe infra origines nervi nostri e ipsa arteria vertebrali nasei tur ). XIII.) Interdum in uino latere omnino simplici fibra oriri observavit Most GA om Epist. auat. XUL art. 470. XIV. Interdum tribus surculis prodit. Caeteruiniarissime in utroque latere unico foramine dur/m membranam perforare, Ill. Hui. f. LXVII. In Rinc mu Μ dicentem, nem ciretur tertii magnisudinem habere, animadverthSANrostiNus quod illud par justo crassius secisset, contendens, se huius erate dua