장음표시 사용
2쪽
Theologiae Parisiensis in Librum cui titulus est, A M A D A I G v I M Est II tamarensis olim primari Sacrae Theologiae Pro fessoris opusculum , singularia
iniuersae fere Theologiae Moralis compleEiens et aduer sus quorumdam exposlatationes contra nonnullas Iesu tarum Viniones Morales ad Trae Litus de Peccatis
De Opinione probabili, &c. Editio nouissima, &c. Lugduni , sumptibus Phil. Boiae, Laurenti, Arnaud, Petri Dorde, b Guillelmi Barbier, 166 . cum Appro Superiorum permissu
M M A N R M Pseudo-Tlieologorum de rebus moralibus scribendi libidinem, Summi Pontificis Alexandri VII. omniumque fere Gallicanae Ecclesiae Praesulum auctoritate, ac sua Censura , in damnata Calaitarum Apologia compressam penitus aestimauerat sacra Facultas Parisiensis. Neque sibi amplius quicquam in tam sancto negotio agendum superesse autumabat, nisi ut sancti Augustini freta consiliis aternum diligeret homines, quorum intemfecerat errores , Osne superbia de veritate praesumeret, quaesine
fauilis pro veritate certauerat, ac pro illis oraret quos redargue- r. 23. rat atque conuicerat. Cum ecce tranquillitatis Ecclesiasticae hostis acerrimus , nec tam Casuitarum quam spurcitiarum omnium scelerumque Patronus, suis e latebris laruata fronte prodiit Amadaeus Guimentus; qui se ex eorum esse numero satis superque comprobauit, quos in nouissimis temporibus surrecturos praedixit Apostolus , Attendentes strui- ' lus erroris , O doctrinis daemoniorum in hypocrisi si acnitam mendacium , O. cauteriatam halentium suam conscientiam
3쪽
errantes s in errorem mittentes. gdidit quippe ille author opusculum, seu potius anti-Euangelium in rebus spurcissimis obscoena curiositate ac sagacitate indagandis horrendum: ut mirum sit alicujus pudoris hominem, quique primarij Theologiae Professoris sibi nomen affingit, tot monstra eL formare ac. scribere potuisse , quae modestioris ingenii vir
sine rubore ac verecundia legere non possit. Neque suos modo errores propalare de industria tentavit; verum etiam aliorum ejusdem ttartaris scriptorum foeces, apertis nescio cujusdam , quam ab extrinseco vocant, probabilitatis canalibus , in corda fidelium effundere conatus est. Qtiamobrem cum anno Domini 166 . die prima mensis Septembris , Honorandus M. N. ANTON ivs DE BRE DAejusdem Facultatis Doctor & Syndicus, in solenni Congregatione habita in aula majore Collegi j Sorbonae , post Micam de Spiritu sancto, ut moris est, factam, librum ad Facultatem detulisset, cui hic titulus erat inscriptus: Amadaei Gai-menir Lamarensis olim primari scrae Theologiae Prosi foris V culum , sivularia uniuersa fere Theologia Moralis com plectens:
aduersus quorumdam expallulationes contra nonnulos Ie Atarum opiniones Morales ad Tractatus de Peccatis; De Opinione probabili, dec. Editio nouissima, &c. Lugduni , sumptibus Phil. Bordes, Laurenti Arnaud , Petri Borde s Guillelmi Barbier r M. cum A r.es Superiorum permissu. Cumque idem honorandus M. N. Syndicus scandala exposuisset quibus quotquot sunt viri frugi , atque Euangelicae disciplinae
amatores sinceri, occasione horribilis libelli, assicerentur. Sacra Facultas, pro ea qua pollet authoritate, non uno, sed
pluribus seculis totius orbis Christiani consensu probata, Apostolici dicti potissimum memor, quo sibi praescriptum nouit, ut eos arguat es increpet in omni patientia o A- rixa , quisnam Aectrinam non suctinent , sed adsua Aside
ria coaceruant sibi Magistros prurientes auribus , ct a teritate auditum auertunt, intelligitque necesse esse ut Doctores versi Christiani tanquam boni miniuri CianisTI IEsu, enutriti merbis fidei s bona doctrina, eos redarguant, qui docent qua non oportet, turpis lucri gratia: atque adeo a sancto
4쪽
Cypriano edocta imperiti esse medici tumentes vulneram si s rha tarcente contrectare : Hujus libri examinandi prouineiam cedecim selectis Doctotibus cum D. Decano ac Syn- dico commisit. quidem cum repetitas inter se collationes per mensem integrum habuissent, in solenni CongF- atione apud Sorbonam, post Missam de Spiritu sancto, ut moris est, celebratam, plurimas propositiones ex praedicto libro in indiculum collectas primum Facultati retulerunt die i. mensis Octobris. Quas propositiones Sacra Fa-
cultas numquam erem in de rene nimia
in re estime nimia sta iratis, ex tamoso illo Amadaei
authore propugnatas, siue non defensas, infelici tamentius solertia contra mentem , ta ad mentem ejus ex variassetiptoribus ab ipso depromptas, adeoque externae, quam tuetur probabilitatis fundamentis fulcitas ac stabilitas examinandas censuit et ut uno censurae modo scriptorem, sed & alios quoscumque fumosae laxiorisque Theologiae Agyrtas percuteret, qui, 't recte ait sanctus Cyprianus, cum felices homines dicunt, icos in errorem mittunt; cum peccantes blandimentis adulantibus palpant, peccandi fomitem subministrant ,nec delicta comprimunt, sed nutriunt. Ac nequis forsan illud minus aequum existimet quod Sacra Facultas propositiones nonnullas ex codem libello excerptas damnauerit, quas author nec probare nec improbare , imb M aliquando repudiare videtur; omnes vult, hunc Amadaei in miserabili illa lucubratiuncula fuisse scopum, ut Calaitarum quorumlibet patrocinium susciperet, atque omnibus, quemadmodum ipse in operis ui piae satione testatur, Theologiae Pros ribus veritatis seculumse- Atticae, absque naeuo reserens, do binae vultumsuo ob iceret opusculo. Qu nobrem postquam in operis sui praeliminestiones, qua ut improbabiles, scandalma, temeraria, s erronea, ct Iesitarum commenta in libro Anoomi notantur, vindicandas aggressus est, hanc toti suo operi coronidem im
ponit. Ex aems jam apparet qua veritate, qua j-re, q* Iist
s. Aug. I. mendacio eat S. priam.
5쪽
falsas, improbabiles ,scandalosas, temerario di erraneas, &c. modo enim scandalmae or erroneae quas Ecclesa in tot tantique Doctoribus opiniones non corrigit, &c. nutribi ergo scandatam, nucibi error. Ex quo aperte intelligitur, id praesertim hoc suo libello molitum fuisse Amadarum, ut omnes illas propositiones ab omni censura immunes , atquae externa probabilitatis munimine tutas piae staret. Cum igitur iidem deputati a Sacra Facultato Dociores saepius inter se super illis propositionibus conuenissent, notisque affectas ad Facultatem detulistent, eadem Facultas toto negotio pro more, in deliberationem per D. Decanum, in quatuordeci in
Comitiis generalibus mista, de praedictis propositionibus seleelis & examini subjectis sic censuit.
ex Libro AMADAi Gui MENII, D E EBRIETATE.
I A. v M non est , quod hi Doctores doceant ebrietatem esse licitam ad vitandam mortem, quando alij ad conseruandam etiam salutein licere putant. Pag. o. Ad euitandum mave malum , quod aliter vitari non potest , licitum est inebriare
Pag. Io8. n. r. Ex quo principio, se inebriantem ad vitandam mortem ab extrinseco, aliter imminentem, excitauit a culpa.
Desbe na his proposivionissus contenta, est falsa ,scandalosa, det contra Ha verbis Apostolae DE CO NT ME L I A. g. 86. n. r. ct 3. Qirando contumeliosus non speratur se cohibiti nis, sed perstiturus in contumelia semel dicta, aut alia, aggressurus : is qui eam patitur, potest licite illi dicere: Mentiris , es c. Et iane dissicile videtur quod hoc non liceat.
6쪽
i c. Licitum est desiderar nir , P. T. p. n. a. A mortali excirsarii r
viat quia occasione ipsatum es, in 'rias assieituri r rum frumcuin agitur a marito, aut inju alicui, visitam h/V ex eo quod conuicianti die, . d. VL gope
sione honoris licet alterum occidere 'δ- U- a. Credo quod per iniuriam ri '
Lnxere, etiamsi inuaso hoi debo h pq Tomi nam & dedecus: posset qui eblabhu ' conuiuii, & malo set . ' vumna aliquem honoratum qnun est inuasor honori.. cogi ut taceat (-hentem notabiliter'. et . si ' injdriantem & de 'δi mae laesionein vitaio rita, . - si nulla alia via defensionis uti. ' dissicile est hoc modo dici ( opinionem Pontio improbabilem p rhensam, & maritum simili H bis DE DUELLO.
'g'dii di, sed etiam ad illud p ouota PMqlium absque animo D. n. Ad vitandam itini et ouandri, si
aram, quando prudenter judicatur
7쪽
' . - heraefixum locum laevius conminimum, licita P
Pa icti, ' tem in omni materia, & praecipue antiquiores lego; &sequor.
c rata est, temeraria, in mamisi pre in sa, M.
8쪽
Pag. 66. n. s. Et illam amplectuntur non ignobiles Magistri, atque Doctores, quando defendunt , praeceptum charitatis per se tantstinobligare in articulo mortis. 68. n. 8. Praeceptum affirmativum amoris Dei & proximi, non esse theciale, sed generale ; cui per aliorum praeceptorum adimpletionem satisfit.
C: DE dCORRECTIONE FRATERNA. pag. n. 6. Probatur multipliciter , quod ille ordo procedendi angelicus, neminem obliget, o praeceptum, ut communiter accipitur a Theologis, pro lege obligante ad mortale peccatum ejus triuia Festores. Frustra excipiuntur tot casus conditiones ab illo praecepto Euange sco, quia non datur tale praeceptum; cum secundum naturale prae ceptum Charitatis, correctio fraterua debeat regulari, Sc. Tertio lacovstendetur id , quod grauius est , praetcretum illud perniciosum fore, nedum inutile: praecepta vero Christi esse verh utilia, testatur ipse D minus , Esaiae O. Ego Domium docens et tuta.
Doctrina his propositionibus contenta, falsa est est temeraria, M. Pistribus contraria, O quatenus dicit fore pejiciosum praceptum ,si quod foret in Evangelio Mathaei cap. Ir. Blasphema. DE MI SA ET COMMVNIONE. Pag. Ir . n. 3. Dico tradentem stipendium taxatum ( Sacerdoti Missam celebranti) retenta sibi parte minori, aut etiam majori, non reccare mortaliter, nec teneri ad restitutionem, Oc. Quia nulli in tatur damnum, neque injuria, sediuium sit contra simplicem prohibitionem, quod non potest esse nisi peccatum veniale.) CENSURA. De propositio, ut jacet, falsa est, ct si Ialosa fauet turpi lucra, auaeitiae est injustitia. g. 236. prop. . Non datur praeceptum sub lethali obligans ad recipiendam Eucharistiam in articulo mortis.
9쪽
ra L 1s . n. 3. Addunt alii, nullum dari praeceptum diuinum Commi inionis, sed tantum Ecelesiasticum. ac proinde, secluso praecepto Ecclesiae, non peccaturum, qui in tota vita non communicaret.
Doctrina harum pro sulphum falsa', scandalosa , ct respectis verbo Dei scripto si non scripto contraria. D E S I M O N I A.
Pae. II 3. n. t. Non esse contra justitiam beneficia Ecclesiastica non conferre gratis, quia Collator conferens illa beneficia Ecclesiastica. pecunia interueniente, nori exigit illam pro collatione beneficij, sed veluti pro emolumento temporali, quod tibi conferre non tenebatur. Tum quia dum , ex is aliis, te praefert consetendo tibi. beneficium, assectum ad te determinat, & se priuat potestate alteri gratificandi; quod est magno pretio aestimabile. Haec ille , qui a sortiori tenetur idem dicere in nostro casu, cum eadem prorsus militet rati i p. Non est simoilia pacto expres' se obligare ad aliquid temporat' pro spirituali ex gratitudine conserendum. Pag. iso. n. r. Ex pacto velle non est vendere spiritualia; quia pactum
Pag. is1. n. c. Non est simonia donare aliquid temporale, vel ante, vel post, ei qui exhibet aliquid spirituale , etiam cum intentione quod donatarius moueatur ad dandum spirituale ex gratitudine. Et inferius. Si quis mutuum daret, non ut pretium benefici j Ecclesiastici, sed vi hac ratione prouocet amici iam Collatoris . aut ut gratiam praestet, ruam non vult praestare, nisi alter statim gratificetur conserendo ben cium, probabile est nec usuram, nec simoniam fore.
Ha propositiones falsa sunt, temeraria, scandalosae , ct simoniam comtra jus diuinum apertissime approbantes, atque alias a sacra Facultate
Pa H n. s. Electores ad Majoratum, vel Cadiectam, posse pretium accipere, ut unum prae alio eligant, eo quod ejusmodi praelatio, crem huic determinatae personae non sit debita, & aliunde sit ei valdi utilis, pretio aestima bilis est. Pa Dis p p. 3. Qui Electores pecunia corrumpit , ut eum in Gen ratem, Prouincialem, Priorem, vel Guardianum eligant, non sibj eri poenis contra simoniacos latis.
10쪽
emtraria, O respectetuὴ turpe lucrum , ac simensam in Ere iam tuu
Pag. is8. prop. i. Mutuanti licitum est aliquid ultra seriein exigere, ratione periculi, cui in ea recuperanda exponitur. Pag. eadem, n. i. muis enim usura sit, si quis recipit aliquid vitta sortem, ratione mutui; non est usura, si recipit ratione periculi, tantiam ut pretium periculi. Et Disenus Nullus potest esse ita securus , quin possit aliquias interuenire periculum, vel saltem aliqua dissicultas, vel labor in re habenda. g. 26o. n. q. Licitum etiam esse mutuanti, aliquid ultra sortem evigere, si se obliget ad non repetendam sortem, usque ad certum te
PV. 161. M. io. Et si mutuans dicat, non mutuabo, nisi ultra tartem loco interesse, aliquid certum saeuas, quod hoc non sit de se illicitum. apparet ex divis. Nors;.prop. 1. Licitum est mercatori credito vendere merces pretio rigoroso: v. g. mo. & statim, numerata pecviari, eas emere Si quod est pretium infimum. g. ioc. n 6. Nec etiam ad rem facit, si quis vendat ex necessitate, vel non necessitate oppressus . quia necessitas non murat rei pre
n. . Posse aliquem emere rem vitills ab illo qui vendit necessitate compulsiis, quia ex modo vendendi minuitur pretium rei, & merces ciuntur ultroneae. eodem. Vilescit res non solum pro tertia, sed etiam pro dimidia patie, quando quis illam vendere necessitate compellitur. Pag. io s. n. 1. Si contractui secietatis superaddantur contractias asi curationis capitalis, & venditionis lucri incerti pro lucro certo, ex vi ' In Textrum horum licitum est exigere lucrum certum, tau sorte. Amq.
Doctrina harum prepasitionum D fa est, scandalosa, inducens ad Curvi committendas ; variasique aperit artes eas palliandi : justitiam ac re ritatem violandi , cta Sacra Facultate jam damnata. ,
Pag. i t. prop. . Licitum est tabernariis vinum aqua miscere ; de agricolis triticum paleis, dc communi pretio vendere , dummodod teriora non reddantur eis, quae communiter venduntur.
C E N S V R A. Hae prepasico falsa est, bona fidei , e r publicae justina contraria. . a