장음표시 사용
11쪽
auctores testesque produco. 61, 58 dedi tantum priore actione testium, res ut nemini dubia esse posset. in II 6, 2 hoc dictum in una re,
latissime patet, ut in omnibus factis re non teste moveamur. Quintil. inst. r. V 3, 3 accusator dat essem, patronus ex re ipsa refellit. Maximo innio ad id, ii coni sciura nos duxit, probandiim loci conducunt, qualis est Flacc. 3, 6. Nam postquam ibi ex accusatote quaesivit hunc igitur virum, Laeli, quibus tandem rebus oppugnas ostenditque ea, quae Flaccus in tribunalia, quites tura, praetura gesserit, a Relio non tentari, deinde subiicit at a festibus laeditur, probaturus testes rebus non esse nies,onendos Similitor in oratione pro Cnoli 28 66 nullum argumentum, inquit, in re, reperietur. Itaque haec causa - ab iis signis, quibus eritias illustrari solet, ad festes tota raducta est. Ceterum vocein
res ita coin mendandam ess conso . si notio quaeritur, cui exstinguere respondeat, quem ad modum intersiciendo ad testes roseri u Quod si et intersiciendo et exstinguere ad iosi os referri ni alueris, nescio D OS, cuniti iter o praecedat, ex orno, compendio adverbii omnino, ortum sit. Sic loci senionii esset, Verrein testes eo, quod in iei sciendos curet, tune
Sest , is tanta erat gravitas in oculo, tanta confractio frontis, ut illo supercilio annus ille nisi tamquam vade videretur. Agitur de Pisone, quo ni us euius ipse cum Gabinio consul fuit, niti dicitur. Sed scriptura loci inceri atquo dubia est uno nim inde abieri agi et Naugorio in editiones divulgata sunt ut illo supercilio res publica, tamquam Atlante coelum, niti videretur, a nescio uirum longius a sanitate orationis an a meliorum librorum vestigiis recedere dicam. x codicibus non interpolatis in Parisino, clembiacensi ut illo supercilio an tuus Gem- hinc anantvvs ille nisi tamquam videretur exstat, eadeinque Odices ex illis dori vati absent, nisi quod ansutis in man tuus Bern et St. Vict.),
an mantiuS, amnantius et t. niuiaverunt. Quam scripturam cum lacunosam esse ppareret, advigius conlpeiura Lani bini supercilio annus ille niti probata atque recepta sex Valerio Probo, qui uno loco tamquam vade, altero uulf tamquam ad ex Cicerone asseri, vade post iamquam supplevit. Hanc vocena n lacunam meliorum codicum explendam desid rari et anto videretur iacile excidero potuisse manifestum est. Sed vix credi doris librarios annus, vocabuluin iam usitatum ac ritum, in anfuus
vel anantuus depravasse. Accedit, quod Cicero ad annum, quo Piso et Gabinius consules fuerunt, significandum nusquam annus ille, sed ubique
anno scelere consulum rem publicam esse confectam. IJ, o reliquas illius anni pestes recordamini. 26, 6 exteras nationes fusatim furor. conquassatas videbanius. 27, 5 multa turbulenta obui ille annus. 59 hoe illius funesti anni prodito exemplo. 29, 2 cum omnia recta illius anni per unum illum labefactari viderentur ' 65 constitutumque est illo anno. 66 quae vero promulgata illo ann fuerint ' quid dicum 33 7 abiit ille annus Denique verba illa ut illo superciti annus ille mittamquam vade videretur ne quo per se probabilem sententiam habent' quid enim illud est annum supercilio consulis niti' - neqtie ad ea, quae equuntur, pio conveniunt. Cicero enim, ut ea, quae de Pisone dixit, vere dicta esse videantur, vulgi sermo nominori esse Pisonem reipublicae iii agnum uinum- riuo subsidiun o pro Gabinio sponsolom, cuius libidinem levitaionique vel vultu fructurus sit. Exspociandum igitur si eum in exponenda sententia sun eundem ordinem quem in ipso rendo sermone vulgi, ita secutum esse,
ut eum dixisso su porcilium Pisonis pignus rei publieae visum esse, adde re hoc supercilio Gabinium niti tamquam vade videri suae cum ita sint sub corruptelis codicum onant utis vel, quod idem est, alituus vix aliud quidquam Gabinii significatio latere possit Videamus 'gitur qualem hanc fuisso puto mus Sie ut G et 49 calamistratae coniae Gabinu capillus horridus Pisonis opponitur, sic It 26. quo loco Piso et Gabinius iterum lier so comparant: , prior ille horridus et severus, hic cincinnatu cor Sulnominatur. Itidem or. in senat. 5, 2 ut cincinnatus une et ' ' ut
calamistratus saltator increpatur. is Pis U. Inde appare: a
tion om Gabinii, maximo ubi Pisoni ex advorso ponitur, ab eius cincin's desumi solero. Quam consuetudinem Cicero hoc quoque loco tenuisse 'dotur Nam eum syllaba an, quae in codice Genablacensi repe ita est, syllabas in in libris manu scriptis tam similis sit, ut cum ea facile commutari potuerit, non dubito, quin anansutis ex cincinns tus ortum et a Cicerono tit illo supercilio cincinnatus ille niti tamquam vade videretur scriptum sit. Sic levis Gabinius, Id quod nexus senientiarum quirit, Pisonem severum quasi vadem pro se dedisse eoque, quem a m dum incinnorum fimbriae supercilio sustinentur, nisus esse dicitur.
12쪽
Phil. I , t non modo voce nemo L. Pisoni consularis, sed ne vultu
quidem assensus est. Quae malum est ista voluntaria servitust verit quaedam necessaria neque ego hoc ab omnibus iis desidero, qui sententiam consulari loco dicunt. Alia causa est eorum, quorum Silentio ignosco, alia eorum, quorum vocem requiro L. Pisonem Kalendis Sextilibus liberedo re tablica dicentein consulares non erant secuti. Ianc voluntariam servitutem Cicero miratur et increpat Verba, quae Sequuntur fuerit qua dam necessaria neque ego hoc ab omnibus iis desidero, qui cet t. quamquam pro inceris et sanis habentur et en diiuntur, tamen haud tenuem mihi iniiciunt scrupulum ac dubitationem. Halmius pronomen quaedam de servitute asseclarum Antonii, in qua nemo ostendi possit, ni stilogondum
esse censet. At horum Servitus, cum sua sponte nec ulla necessitate coacti Anionio serviant, voluntaria est. Rectius Servii uiem optimatium necessariam appellaveris, quibus per ossi enutam Antonii violentiam non licebat suam dignitalem libera voce tueri. Quamquam ubi in orationibus Philip
picis seriit uti voluntariae servitus necessari vel casus necessarius opponitur, his verbis servitium non ab Antonio, sed a Caesare civibus impositum
signifieatur. CL VIo, i fuit aliquis fatalis casus, ut ita dicam, quem
tulimus, quoquo modo ferendus fuit; nunc si quis erit, erit voluntarius. Populum Romanum servire fas non est seqq. X 9, 9 omnis est misera servitus; sed fuerit quaedam necessaria Decquodnam ecqtiamnum y principium putatis libertatis capessendae An cum illum necessarium et fatalem paene casum non tulerimus, hunc feremtis Moluntaritimi Tota Ialia desiderio libertatis exarsit servire diutius non potest civitas. Hos locos
coinparanti dubium osso non potest, quin verba fuerit quaedam necessaria, de quibus agitur, ad eam servitutem spectent, qua Caesar civitatem alis quamdiu oppressam tenuit. Sed ut hoc pro certo ot consesso habeamus, dissicultas lanion, quo locus laborat, non sublata, sed tantum via, qua id fieri possit, munita est. Quae enim adduntur neque ego hoc ab omnibus iis desidero, qui et t. cum praegressis non apte cohaerent, maxime quod pronomen hoc non habet, quo reseratur. Cui cum Halmius sensum ne taceant subiicit, explicat magis, quod dicendum suit, quam quod re emdictum est. Iam vero si nee hoc ad liberam vocem eorum, qui sententiam eonsulari loco dicunt, ne necessaria d Antonianorum servitutem reserrilicet, quid restat, quam ut 4nter verba fuerit quaedam necessaria et, ue
esto hoc ab omnibus iis desidero lacunam esse statuamus deque ea explenda
costilemus Ac ne ipsa verba, quibus Cicero usus sit, restituisse nobis sunt amus, senteni iam certe, quae desideratur, repellenda est voluntaria ex iis locis, quos supra comparavimus, coniectura assequi possvinus. Nec incredibile prorsus, haec ipsa, quae supplenda esse diximus, a Cieerone serip a et a libratiis ob similem exitum verbo tum necessaria et voluntaria omissa osss. His vel similibus verbis insoriis haec oritur sententiarum series suerit dominatio Caesaris necessaria Antonii dominaiionem, quae servitus non necessaria, sed voluntaria est, propulsemus. Neque ero id ab omnibus consularibus do sidoro. Alia ratio si Antonianorum, quorum silentio ignosco, alia optimatium, quorum liberam vocem requiro.
Phil a 43, 3 quae fuit oratio de concordias quant metu veterum malorum, quanta sollicitudine civitas sum a te liberata est, cum collegam tuum depositis inimicis iis, oblitus auspiciorum a te ipso Gugure P0puti Boiiin i nuiuiatorum, illo prianum die collegam tibi esse voluisti coit.
Loctionem codicum inest Meferant quanta corrupiam esse omnes consentiunt Nam eum diei non possit, quonam in Metu praecipu' veterani suo rini aut quid Antonii oratio ad os potissimurn metu liberandos valuerit non fuit, cur ex universa civitate seximerentur. Vid. advig. opusc. acad. I 003 i ita motu liboratur quill molliorit sub ,οiruptela veteranι laici Qua re rellius ni et vetetis mali, Halmius ni et veterion malorum honi odit Veri similius est Ciceronem nieli veteris anni erip Si Sse, quod ad codicum scripturum proxiiiij accedit Ne vero qui putei, me eteris anni id om osso vello quod supprioris anni, alinus interdum usurpatur dor uua aliquo anno accidit s. iv. XXVl 40, 7 terrebat et proximus
ni lugubris duorum coiisulum funeribus cum XXV li coirii
Ioximo anno interfecti ferrebant sit ea quae ad Sest. 8, 9 ituli. A quo
ubi vetus additur, res, quae eo anno fuit, novae rei opponitur, quae Illamoxeoni Si hoc loco ad votorem miserant qu civitalis condicionem, qua sup toro anno suit, novus molior tuo rerum status refertur, qui senatu inaodo Tolluris abii, exsiliisse videbatur CL paulo ante dicta recordare consensum illum theatri, cum omnes earum rerum obliti, propter quas Gornnes tibi offensi. signisicarent se benesicio novo memoriam veteris
nominatur non tam riuod superiore anno Sardiniam provinciam obtinuit,
13쪽
quam quod novo praetori, cui Sardinia obtigisset, oppositus est. Nec annus sol una, sed line quoque voces, quibus aliquod eniporis spatiun denotatur, velut dies et mensis, in eius rei viceni cedunt, quae illo ten pore facta est.
CL Grono v ad Iustin. IX , t hic dies universae Graeciae et gloriam dominationis et vetustissimam libertatem nivit. Sic Cicero initio capitis, cum dicit uni in illi in diem, quo in aede elluris Senatu fuit, non omnibus his anensibus -- anteponisi illius diei horumque mensi una acia intellegi vult. Quae cum ii sint, reliquum est, ut Stendam, metu veteris anni hoc, quo dixi, sensu ad eas res, de quibus agitur, acconimodatissimum esse Caesar, ut alia, quae contra leges nil mi Sernt, taceam, per novem priores Pnses unni 709 v. u. consul sine collega suerat. Cicero igitur, eum Antonius consul anno Sequenti collegam suum Dolabellam vitio creatum esse dixisset, metuebat, ne, ut Caesar superiore, Sic hoc anno Antonius consul in collega esset. Hoc veteris anni eiu eo die liberatus est, quo Antoni iis in inlicitiarum uspicior uitique ni ipso nuntiatorum oblitus Dolabollam sibi collegam esse Oliiii. Plii l. I 4, 3 quare flecte te, quaeso, et maiore tuo reSpice atque ita guberna rem tibiicam, ut alum Sse te cives fui gaudeant Sine quo nec estv nec clarus nec tutus quiSquam esse omnino potest. In libro Vatican logitur nec tinctus quisquam SSe omnipoteState, quam serit,iuram latinius ita resecit, ii nec usu quiSquam esse omnino poteSido Mureti coniectura ederet. Ex recentioribus coniecturis unam Mitter-mu1ori, qui Phil. II 44, i dum istis consiliis uteris, non potes, mihi
crede, esse diuturnus collat diuturm S pro tinctu Scribendum esse en Set, in medium pro sero, non quo in ne Oeem e illa orinna esse e istimem,
sed quod notio, quae inest in diuturnus ei ad sententiam loci convenireo subri alicani corruitiolis latere videtur. His enim ducimur ad sus ii candum,
Ciceronem nec auctu quiSquam SSe omni pote Si aetate scripsisse. Verum iter gloriae ostensurus tonet ensevolentiae vim esse ni agnam et
diuturna ni metus imbecillani et caducani, quem locum de ossic. II 6, 2 ldiligoni ius tractat. Ad ea, quae illic dicit, haec ita guberna rem publicam, tis nutum SSe se cives tui gaudeant ceti referenda esse inde manifestum est, quod non solun versu de ossi c. I T. 23 allato Ouem metuunt odere. suem quisque odit, perisse expetit
rospondot, sed etiam eXitus C. Caesaris utroque loco commemoratur, ut probo tu ominum iudia adiungi et retineri more, non metu. Iam vero cum coria quadam amni iniecinior hos locos intercedente in uno emendando alterius opo recie uti liceat, ad verba esse omni potest aetate explicanda osses II 7, 23 malus enim custos diuturnitatis metus, contraque benevOlentia desis et ad perpetuitatem o III, 2 nec vero ulla vis imperii
fanta est, quae premente metu possit esse diuturna comparari, et ad vocem auctus uendam ad ossic. II , 2 quaecuinque igitur homines homini tribuunt ad augendum et honestandum aut benevolentiae gratra faciunt, cum aliqua de causa quempiam diligunt eit provocari posse puto. Celerum et augendus et auctus aliis quoque locis in absolute usurpantur, ut opibus vel monoribus mucium iugendum significeni s. ad Jam Vlil semper te non modo utiendum mihi, set etiam augendum atque ornandum putavi. ep. hoc. 2, 3 auctus adiutusque a Demosthene eum, ciuem tenebiat, ascenderat gradum. Sallust Iug. 6, 3 celebratus auctusque
ortit Quo mihi isi suadetur Phil. I 20 49 scripturam Naticani tu a me
ouatus in petitione quaesturae non e tu a me bServatus in et quaesturae, sed ex tu a me auctus in et quaeSturae depravatam e SSe.
Phil II 45, i recordare igitur illum, M. Antoni, diem, quo uictre furtim sustulistii pone ante oculos laetitiam senatus populique Romam, confer cum hac immani nundinatione sua tuorumque tum intellegeSouantum inter lucrum et laudem intersit. Gum ex scriptura cum numα- fione qua in plerisque codicibus invenitur, iam binus cum hac nunclination socisset idque vulgatum esset, recentiors editores Vaticam vestigia cum hac in manum latione secuti A. Augustini coniecturam cum hac minam nundinatione praetulerunt at ista nundinatio, qua immunitates et beneficii venibant, non omnia ea crimina complectitur, quibus Antonius magnam sponta quam optimules ob orationem in aede elluris ubi iam de eo concetiorant malo nilis Iuniis sesellit. Nam in nodo elluris timore regni sublato segregiam sui spem exspectationemque dederat. s. Phil praeclaratum oratio M. Antonii, egregia etiam voluntas seqq. I id, δὲ quae tuit oratio de concordias di quanta sollicitudine civitas tum a te liberata
est seq. 4 34 90 qui tibi dies ille, Antoni, fuit seqq. Sed alendis
Iuniis omni vel simulatione vel dissimulatione omissa prorsus alium atque
in odo Telluris se ostendit. s. t 2 6 ecce enim Kalendis Iuniis, quibus
14쪽
tit adrasemus edixerant, mutata omnia seqq. I 3, 33 unde igitur subito tanta ista mutatio seqq. II 36, 90 qui tu vir, di immortales, et quantus fuisses, si illius diei mentem servare potuisses seqq. Quam ob rem proxime ad Vaticani litteras confer cum hac immani mutatione tua
tuorumque legendum esse censeo nec vereor, ne quis ad nn coniecturam
refellendam mihi ea opponat, quae sequuntur tum intellegeS, quantum inter lucrum et laudem intersit, quasi vero ut lucriani laudi, ita nundinationem laetitiae senatus populique Romani respondere oporteat. Iam enim Cicero in ea opinione est, ut tantam tamque subitam Antonii mutationem ex avaritia oriani esse putet, quam suspitionem antea ipse improbavit. Cf. I 3,3 non possum adduci, ut suspicer te pecunia captum: - illud magis Nereor, ne ignorans verum iter gloriae glorioSum putes plus te unum posse quam omnes et metui a civibus tuis.
Phil. II 4ti l l respice, quaeso, aliquando rem publiconi, M Antoni squibus ortu Sis, non quibuscum vivas considera mecurn, uti voles redicum re publica in gratiam Sed de te tu videris, ego de me ipso prositebor. In codicibus familia Gerananicae legitur mecum, ut voleS, cum re p. redi in gratiam, contra in Vaticano mecum utiles redi cum re p. ingratiam Hoc verborum ordine restituto almius, ut propius ad utiles
accederet, uti voles pro ut voles edidit, quae Scriptura nec nil consormn-tionem nuntiationis nec ad eius sententiam satis apta esse videtur. Nam si ex verbis redi in gratiam coniecturam lacinius de notione, quam ad ea reserri velimus, vocem desideramus, cui iurgandi vel rixandi vis subiecta est; et cum ex Vaticano appareat, orationem ita comparatam es Se ut ex quatuor verbis tertium Secundo, quartum primo respondeat, eius verbi, quod sententia requirere videtur, aut imperativum aut coniunctiVum exspectamus, qui imperativo redi respondeat. Verum haec tam o non ita a me dicta Sunt, quasi putent mecum, uti voles Omnino serri non posse, in quo fortasse ne
haesissem quidem, si in omnibus codicibus legeretur. Sed cum in Vaticano, quo tamquam firmissimo suntlanient orationes Philippicae nituntur, mecum utiles exstet, ostendicula illa, quae mihi occurrerunt, non pro nihilo habenda, sed diligenter circumspiciendum esse existimavi, an- corrupta Vaticani lectio leniore remedio sanari possit. Atque id mecum reputanti mihi in menteni venit mecum litiges, redi cum re publica in gratiam Scribendum ess . Nam LI sacito in I depravari potuit, et quaedam formae litterarum L et ii similes sunt, ut hae quoque inter se permutari potuerint.
Superest, ut verba rem publicam, M. Antoni, quae, cum Vaticaniis nihil nisi quaeso ali quibus ortus habeat, in deterioribus codicibus suppleta sunt, re iter itingam. Halmius haec orba in oditione uri censi ut sibi suspecta uncinis inclusit, in eid manniana iuro optimo dele it agitur enim de Antonio eiusque maioribus et postea demum de re publica Sed quae supplemento isto eiecto reliquit respice, quaeso, aliquando, ne ea quidem pro bene sanit atque incorruptis haberi possunt am Cicero de animo
Antonii Kalendis Iuniis prorsus mutato queritur: eum vera laudis guStatum non habere nec metu, ne a populo non magis quam Caesar feratur, a foedissimis sactis revocari Ἀο igitur Antonium nescio quid respicere, sed ad sanitatem reverti iubet. sua re scribendum est resipi Sce, quaeso, aliquando quibus ortus sis, considera. CL ad Attic. IV vix aliquando te auctore resipui. iiv. XXXVI 22, 1 ut tunc saltem experti
regiam vanitatem resipiscerent. Hac emendatione recepta hic locus cum olus simillimo I 3, 33 unde igitur subito tanta ista mutatio Seqq. congruit maximo. Ibi enim Cicero, cum Antonium cohortatus e SSet, ut infelici Caesaris xiiii monitus a civibus suis diligi mallet quam metui haec addidit qua re flecte te, quaeso, et maiores tuos respice atque ita inberna rem publicam, ut natum esse te cives tui gaudeant, quibus verbis satis claro ostenditur quid hoc loco scripsisse existimandus sit.