Grammatica Hebr. Eliae Leuitae Germani commodiori interpretatione quàm antea Sebast. Munsterum uersa, ... Item Institutio elementaria in eandem linguam ex Eliae uarij libellis concinnata

발행: 1532년

분량: 386페이지

출처: archive.org

분류: 어학

251쪽

aso ORATIO mutabit seu trasseret te translatione uiri:Isaiae xi . cuius prima radix est

Hine est illud in Et pro

iecerunt vasa: Ionae i. Hinc quoq; na scitur illa coniugatio quam grammatbri uocant quadratam, nempe quae du/plicat lamedpoat,ut a z fit conuertens , & a surrexit, erigens. Verum iam probauimus ea uerba esse de coiugatione piet,nec diu tius hic sistenta censemus. Ververbis quias bum quinq; literarum essentialiu non literam essen inuenitur nisi unum,nempe cy, ut tinum vvem ad turbata sunt uiscera mea:

Thren. α Et in pausa, Facies meae conturbatae sunt,seu fletu sordidae factae sunt:Iob is Duplicatur aute in hoc uerbo ain εἰ lamed post tres radicales literas . Nam radix eius est, 'ran id est, lutosum sordidum seu turabatum fuit. Haec uero T P Cor

252쪽

meum suctuat seu instabili uagaturipsit. 33. item Tri peruersa est

via: Prouerb. In sunt nomina adiecti/

rusus, uit. i3. S Inuenitur quoluerbum unum ex quiescentibus in la/med he, constans quini radicalibus literis, nempe. a rvm te Pul chrior sectus est prae fit 3s hominume psal. s. cuius radix est RV duplicat in ea pe & ain, 5e est de coniugatione kal sed 'm est de coniugatione paal tam 5e si nihil reserret si ipsum coniugaremus iuxta forma parentis sui, hoe est, in pieti dicendo mran Nic enim aiunt grammatici quod om/nis radix quae in parente seu activa uoce inuenitur coniugari,potest quoq; &in passiua uoce inflecti, & ecouerso, ut 'pgna N Pp accipiatur quese paurultu aquae: Gen. 1s. V 'πὶ

253쪽

Et quonia dabitur aqua super semeni Leuitiii.quae ambo sunt de coiugat.hophat: ergo poterimus ea quoq; coiugare iuxta norma paretis sui id est,hiphilta dicere TVR tulit,rdan cotulit. 9In hue ita modu si inueneris uerbuunu in aliqua certa coiugatioe, poteris ipsum cosequerer inflectere per totam illa coiugatione:ut a P ετ, Laetificasti omnes inimicos eius:PS.s9.

poteris in hiphil formare participiu P/sens, uidelicet, ura I tificas,& participia praeterissi,nra Ira laetificatus,&lafinitivu atq; imperatiuu mi Π istifi

minus deus noster Istificet nos per manum serui sui moschiae, Amen. Finit pars prima, quae agit de uerbis; nunc de nominibus. Declarat

254쪽

TERTIAE cLARAT ora

tio tertia uarias sormas & id est, ponderationes nominu pedecho/rum,dividiturq; in

priorum orationum in tredecim sundamenta. Fundamentum primum : in quo explicatur quid significetur ptr dictionem VP π quomodo nomina soleant ponderari

IA M scripsimus in oratione prima sundamento tertio,quod gramma/tici consileuerint ponderare unaquai radicem iuxta pondus seu sormam huius dictionis Quemadmodum autem agunt in uerbis sic quot faciutin nominibus.Exemplum.hoc nomen terra, ponderat seu exigunt iuxta

forma, Et tam id est,sapiens,ponderatur iuxta formam Similiterk s ea

Ponderatis nominam

255쪽

ea nomina quae habent a fronte uel a calce additionem literae, habent simi/lem ponderationem: ut mina id est, custodia,exigitur ad sormam bpetna Mim id est,memoria, ad Arma Sie m P ponderatur per M.L Idem sentiendum de nominib. quae derivantur ab ordinibus desecti/uorum & quiescentiu . Nam S illa exi/guntur ad formam dictionis Dd hoe est,ut me intelligas: quando deficit aut quiescit litera a nomine, tunc quoq; tu ina sorinam illam deficit uel quiescit li/tera una a dictione, Exemplum, plantatio, R c onus, ut in his dictionibus deficit litera una radicatis,scilicet nun, εἰ addis a capite litera mem, sic pondus illarum,iuxta quod exiguntur,nempe caret prima radicali uidelicet u de suscipit additione literae Idem obseruandu in id est, ob/seruatio.

256쪽

seruatio,& na a donatio,quae pro suo pondere habent dictionem P γα In his enim omnibus deficit pepoat,additurq3 a fronte litera mem,& a fine accedit he taminina litera, saltem in duo/bus posterioribus exeptis. 3 Idem quoq; fit in quiescentibus in pe Iod, ut u somnus, Π V, scientia, ΠΥ p consi

liu, in quibus omnibus deficit Iod pe/poal, ic accedit in fine he litera tam. iuxta sormam MF Sic in ordine quie/scentium in ain:ut rim lux, dies, quom seu forma est Idem iudicium est de No olla, paries, quae habent pro suo pondere: &ra alienus, tribulator,habet pro suo miscat. q. Haud dissimilis ra/tio est in illis quiescentibus,quado ha/bent literam aliquam superaddita, ut mura locus, μα diuersorium, quae

sunt de forma Et et ad simili/tudo

257쪽

nido, d mn deceptio, habent forma Sic de omnibus nominibus o/η mnium ordinum astur. Verum hic diligenter aduertendum est, quando huiuscemodi formas constituis, ut scias ρος litera sit radicalis & qus ministerialis . ne sorte impingas. N praesertim in uerbis: exempli gratia, m 'an Nzam

Inuenio ego amariorem morte:

Eccles .cuius miscat est ,γria nam est participium praesens de coniugationerit,a radice na Θ inuenit: at nva Mi DP 'ma id est. educens uentum de

thesauris suis: psal. us. illius radix est NS exiuit, de est in hoc loco participiupra sens de coniugatione hiphil, iuxta serma & miscat die. 1 Idem nunc obseruandum in nominibus, ut um Quisquiliae tamenti: Amos s. quod habet formam huius, pra baculus manus: Eze. 39. Est autem , n

258쪽

TERTIA is

ex desectivis in pe nun, habet supera additam literam mem: sed fura est ex integris,est mem litera essentialis: si/cut de in simili casu id est, locus, habet sormam id est, pax: sed Za est ex quiescentibus in ain, re ex persectis.Et hςc quidem tam in regimine Φ in pluralsi numero inter se,quatum ad formam attinet, nullam habent disserentia, sed ut horum pun/eta sic quom illorum mutantur,quem admodum id latius explicabimus, de

singulis in suis quibus i locis& landa

mentis loquuturi.

. Finilamentum fecundum: in quo declaratur cause ob qgas puncta in nominibus mutantur, squae sint puncta mutabilia dis in qua mutet AriSc i E N D V Μ itaq; causas,quae nomina in punctis mutant, esse qua tuor,& harum signum est 'diu id est. rvm zz regimen, pluralis nume/

259쪽

rys ORA Tro Trus, m a se ininus ea sus,&affixorum subiunctio. Pueta uero seir uoces quae in nominibus mutationem voces -- admittunt sunt quatuor, uidelicet ca

ua est quali unum ex illis, non tamen annumeratur illis, quia non contine tur in summa uocalium . quem admi

dum declarabitur in tractatu cantici.s x Mutatur autem rare dc cameΣ sere semper in scheua,& praesertim quando ponuntur sub prima litera.Quado uero scribuntur sub secunda litera: mi/grant in pathi h:exemplum: a ire regimine dicis, uerbum domini: Gen. is. Et a Jῖl in construct . di amSenex domus suae: Gene. r. Sic cum quibusdam affixis sing. numeri. Mu tautur quoq; in scheua cum aliquibus affixis plur. εἰ in constructione , ut simingula haec infra conspicies fundamento L septimo

260쪽

TERTIA 319septimo. 3 Regula : Omne no/ sinen persectum cuius uocale primum est cameet, migrat in omnibuS mimo ratis mutationibus in scheua. Idem iudicium est de nominibus quorum prumum uocale est etere. Est tamen disclij smen aliquod inter camea & etere, quia camea mutat in omni nomine in scheua,quaecul fuerit uox secunda:sed ra/re non mutatur nisi quando uocale tacundu fuerit camez. Exemplum quando uocale primum est cameet: ut

g 3yl ab his dices in constructione singulari, uerbum, ' magnus, τοῦ messis. IRΤ senex: dc cuassixis, ' V3 vpi Et in plurali et, τ' indiri ia ὶ Et cum affixo v T 'r M ' Sed in regimine plurali habent sub prima hiaec, ut Ir 2 ' δ' cuius ra/tionem tibi aperiam in sendamento se

SEARCH

MENU NAVIGATION