장음표시 사용
161쪽
sed in Italuari Reipublicae usiuri' ambitio
43. Finis vivae eius, nobis luctuosus, ais
cis tristis, extraneis etiam ignotisque non sin cura, stat. Vulgus quoque et hic aliud ago pobulus, et VentitaVere ad domum, et per fora et circulos Iocuti sunt: . nec quisquam audita morte Agricolae aut laetatus est, aut statim o litus est. Augebat miserationem ConStanS rumor veneno interceptum. Νobis nihil comperti ' si firmare ausime Ceterum Per omnem Valetudi
nem eius crebrim, quam ex more Principatus Per nuncios Visentis, et libertorum primi et' modiconian intimi venere; sive cura illud, sive inquisitio erat. premo quidem ' die in menta deficiqntis per dispositos C SOreS nun tiata constabat, nullo Credente, SiC aCCE-
Ierari, quae tristia audiret. Speeiem tamen desoris animo ' Vultuque Prae se tulit; s
curus iam odii, et qui facilius dissimul ret gaudium, quam metum. Salis Consta
bat, lecto testamento Agricolae, quo CO-
heredem optimae uxori et piissimae filiae Domitialium scripsit, Iaetatum eiura Velut honoro iudicioque. Τam caeca et Corrupta mens assiduis adulationibus erat, ut nesciret,
162쪽
163쪽
a bono pauo non scribi heredem nisi malam Principem. . . , , 44. Νatus erat Agricola Caio Caesarct
ter Consule Idibus Iuniis: excessit sexto et quinquagesimo, anno deamo Kalend. Septembr., Collega Priscoque Consulibus. Quod si ha
bitum quoque eius posteri noscere. Vesint,
decentior quam sublimior fuit: nihil metus in vultu, : gratig oris supererat. Bonum rimam
facile crederes, inadium Iibenter. Et ipses
quidem, quamquam medio. in spatio integrae aetλέ ereptus, quantum ad gloriam longis simum MVum peregit. Quippe et Vera bona, quae in virtutibus sita sint, impleVerat, et
in Consularibus ac triumphalibus omamentis Pra dito quid aliud astruero sortuna poterat bus nimiis non gaudebat; speciosae contige
rant. Filia et uxore superstitibus, Potest ri deri etiam beatus incolumi dignitate, florente fama, salvis affinitatibus et amicitiis futuraeflugisse. Νam sicuti diuare in hac beatis simi saeculi luce. ac Principem Traianum
videre squodJ augurio Votisque apud nostras
aures ominabatur; ita sestinatae moriis grai
de solatium tulit, evasisse postremum illud tempus, quo Domitianus, 'non iam per
164쪽
baer lauton Zeli, mo Domitian schoci utulit me, in
165쪽
intervasa ac spiramenta temporum , t Sed co tinuo et velut uno ictu 'Rempublicam exhausin ' 45. ' Non vidit Agricola obsessam curiam
et clausum se armis Senatum, et eadem strage
tot Consularium ' caedes, tot nobilissima in
feminarum exsilia et fugas Una adhuc Fb ictorid Carus Melius censebatur, et intra Albanam arcem sententia ' Μessalini strepebat, et
nos Maurici Rusticique visus, nos innocensi
ε sanguine Senecio Perfudit. Nero tamen subtra' il
rit . OCUIOs, iussitque scelera, non spectarit, Praecipua i sub Domitiano miseriarum Pars erat,
' Vidqrer et adspici: Cum suspiria nostra sub Scriberentur, cum denotandis tot. hominum
Palloribus sufficeret saevus ille Vultus et ru'
bor, quo Se Contra Pudorem muniebat.
- Tu Vero RIix, Agricola, non Vitae tantum claritate, sed etiam copportunitate
mortist Ut perhibent, qui interfuerunt Π Vissimis ferinouibus Tuis, constans et libent fatum excepisti; tamquam pro virili porti0βζinnocentiam Principi donares. Sed mihi ει- neque, Praeter acerbitatem parentis erepti, l
ctuget moestitiam, , quod assidero valetudini,
167쪽
severe deficientem, satiari vultu, complexu, non contigit. Excepissemus certe mandata Vo
sesque, quas 'Penitus animo figeremus. Noster
hic dolor, nostrum Vulnus i nobis tari Ion gae absentiae conditione ante quadriennium
amissus es. Omnia sine dubio, optime Pa retitum, assidente amantissima uxore, Super fuero honori tuo: paucioribus tamen lacrimis COmPositus es, et novissima 4n luce deside- .
46. . Si quis pio m manibus locus; si,
ut sapientibus placet, non cum COPPOPO -
stinguuntur magnae animae; placide qui Cas. Νosque domum tuam ab infimo desiderio et
muliebribus lamentis, ad .contemplationem Viserumni Τuarum Voces, quas neque Iugeri, ne que Plano 'fas est. Admiratione: Te potius et immortalibus laudibus, et, si natura suppeditet, aemulesu decoremus. Is Verus honor, ea C niunctissimi cuiusque pietas. Id filiae quoque uxorique Praeceperim, sic patris, sic mariti memoriam Venerari, ut omnia facta dictaque
eius Secum reVolVant, fama ue ac figuram animi magis quam corporis complectuntur. Nini quia intercedendum pulem imaginibus, quae mamore aut aere finguntur: sed, ut
168쪽
169쪽
vultus hominuan ita simulacra Vultus imbecilla
i ac mortalia sunt, forma mentis aeterna; quarta
tenere et exprimere non Per alienam materiam
et artem, sed luis ipso moribus Possis. Quic quid ex Agricola amavimus, quicquid mirati
ε-uS, . inanet, monsurumque est in animis hominum, in aeternitate 1emporum, fama T
. Tum. . Νam multos Veterum Velut inglorios et
ignobiIes oblivio obruet: Agricola, posteritati narratus et traditus, superstes orit.