장음표시 사용
2쪽
Quod nnio hos tres annos pollieIiun sum, rerum a veteribus Tarcnti nIn gestarum Apecimen alterum, oblata Acribendi octasione, editum a me iri, id ut praestarem nunc factum eAt, non quidem citius quam vellem, sed ea de cauma accidit, quae Omnium est triηtisAima. Quum enim is, cui dissertationis annalibus gymna ii praemittendae cura demandata esset, letalem in morbum incidiκ et, ut, coriviris fractis viribua, neque ad docendi neque ad acribendi munux aecedere posset, illius ego nuncepi vices. In in quae hoc novo Aperimine expouenda Rint, qui alterum noverunt, satile judicabunt; restabant enim explicandae reri Tarentinae, ad populi Romani memoriam quae pertinent cum aliae, tum Pyrrhi Epirotarum rogiη facinora atquo Hannibalis Poeni militares artes. Atque illa quidem Epiroti ea non semel perserutanda
Niobulirius, vir immoriali memoria dignus, Ribi proposuerat, sed dedita operaneo sine sua voluptate ter quatervo retractavit, euius viri op post humum nunc admiramur et Auspiciniun. Ps. lii't. Bom. lom. III. I 832. praes. pag. VIII. In eo libro quac Pemcripta Aunt, niitcquam legerem, historiae Tareni tuae reliquiae ex Rcriptorum ruina indeseAKO Rtudio a me collectae erant, quo sacrum est, ut multa aliter, atque ille Ponstituit, et rota innata a me sint et iudicata; quibus deinde operae Niebutirianah fructus addondos quidem curavi, sed mea ut commutarem et rejicerem adduci non polui, quod rationem meam labefactari nequaquam milii persuadebam. Dcili igitur quac conAcripseram diligenter examinata, pauetissimis locis reficia, breviAsime exposita, sed addito sontium apparatu uberrimo, nec iam spero ut fruηira Dpera a me con-aumia, et labor, cujus interdum mo cepit laedium, exhauκtun sit. De his videant peritiores, quos si in Epiroticis connentienten non habuero, in. P nici , quae eonritanti Iocupletissimorum nuctorum testimonio firmantur, iidem quod in dubitationem vocent, non invenient, .ntque, opinor, reperient in iis,
quae de Tarentinorum urbe, do inaris Rinu populis uo fiuitimis composita, si sors tulerit, aliquando typis e cribentur.
3쪽
Quo tempore populus Tarentinus Λlexandrum Epirotarum regem In Italiam arce ivit, eo primum aliqua ei cum Romanis inter emit conjunctio. Λc tunc quidem utraque genri nondum mutuis odiis exacerbata est; incitavit aeriin Cleonymi hellum animos, licet Romanun exi timandum sit, potius ad- ver un ducem extraneum quam contra cives Tarentinos Ruscepi Ν inimicitiaq,
id quod postea demum Pyrrhi regiq tempori hus factum cAt. Sed antequam magnum illud bellum Epirense constaretur, gens Tarentina cum Romanisa orum bellorum aetate, quae sortiter Samnites, in Italia longe ferocissimi, eum illis et inierunt et guxtinuerunt per quiuifraginta annorum spatium a. u. c. 4II usque ad a. 4643 hoAtiliter conflixit 3. Uuibus bellis Romani, quum priori tempore populos finitimos subegis sent, artis militaris in dies peritiore laeti ad Italiae consequendum imperium viam Albi muniverunt; quod .ipvim probe intelligentes Tarentini nihil habuerunt antiquiu , . quam ut amicitiam jungerent cum Samnitibus, nec dubito quin populum praepotentem, qui sibi contra Romanori foret Propugnaculum, cum nitin beneficiis tum eo gibi ton ciliaverint, quod Samniten a Lacedaemoniis dueere originem commenti foedus firmarent cognationis vinculo. es. Strabo lib. V. pag. 207 ΤΣsch. Liri VIII, 27. Quo primum tempore Samnites et Tarentini foedere juncti sint, Id quidem pro certo assimari nequit, Red ad ipsius Archytae tempora Ai Redus revocavero ses. Cic. de Aeneel. I 2. , a vero proxime abesse mihi videor. Deinde, quum Palaepolin γ, Graecorum urita, . Samnitium nocietate secta, contra Romnno', qui Fregellas in agrum Volgeorum deduxerant coloniam a.
u. 426 Liri VIII, 22. 23. Dionys. Halic. XV, 4- 4. Appian. Samnit. IV, 5. , bellum gerendum suscepisset, Romani quidem foedus percusserunt
13 cf. LIV. VII. vln. ix. X. Dionys. Imate. antiq. Rom. XV. xvI. Nie , hiati Rom. ton, II. Berosa. 832. aditi Ioann. Iuvenem de antiq. M varia Tarenti fortuna V, 4. I Onsa propa aberat Neapoli. διεω aa enim fuisse ab initio uinea. pos modum em inneio la inram prohatilia Est: Cumis utraque vriginem repet hah Moul-R heste mloa. Gruem lora. m. pag. IN Matra de phrate. p. 194 M. Nies lir iusti Rom. lam. u . p. 206 sq. M unum in priori specimina Girmpiadum tomputatiosa usi sim , quae ad Romanoa pertinent ex aera
4쪽
eum Lueanig atque Apulis a. u. 428, quibus gentibus nillil ad eum diomeum populo Romano fuerat, sed Tarentini, quum eo sere tempore eum Alexandro Molosso dehollatum. Aet, auxilia Palaepolitan in missuroΑ omo polliciti κunt. Liv. VIII, 25. Νiebubr. Ilist. Ilo m. iom. III. p. 208. Nihil minuη Romanis ipsorum civium Palaepolitanorum Proditione contigit, ut caperent urbem, quae Postea singularem tiri fidem praestitit. Liv. VIII, 26. Tarentini quum rem Palaepolitanam vana spe auxilii aliquamdiu sustinui sent, po tquam Romanua urbe Potitos emo acceperunt, furere ira et invidia tu illos, tentare omniburi modis, ut Lucanori ad abolendam societatem Romanam impellant. Id quod juvenum quorundam nobili'Aimorum ope iis ex voluntato ces'it . Statim igitur renovata societa Lucanorum et Samnitium Liv. VIII, 27, mox Vestinuη quoque Samnitibus Reso conjunxit ibid. 28; sed quae deinde acciderunt ad Tarentinon minus pertinent. cf. Mi ali Italialom. III. p. 29I m. Habet tamen nonnihil probabilitatis, navibuq Tarentia non opem tulisse Samnitibus, qui oram Latinam devastarent Nieti vhr l. e. p. 21s, ipΝiquo Samnites, si fides habenda eΝi eidem Niobulirio pag. 243,
quanti laedus Tarentinum existimandum e'set, non ignorabant. Romanos quidem bella continuo gerenda, quominus ulciscerentur Tarentinos, desecti nis Lucanorum nuctor , detinuerunt. Sex nniari porit a. u. c. 434 quum Romani, accepta in surculis Caudinis clade, ad Luceriam, a Samnitibu , olim occupatam, hoηies vicissent, Tarentini intelligentes bellum propius ad se aere Aurum es Re, ut a certumino vix PoΝsent Ame abstinere, Irgatos miserunt, ut bellum omitteretur, per utros enim totisΝet, quominu diqerderetur ab armis, ad ver tin eos Ac pro niteris PNgnaturos esse. Sed Romani contemiuiliabuerunt vaniκκimam gentem, quae suarum impotens rerum prae domesticis seditionibus diqeordii K suo. aliis modum pacis ac belli facere aequum cenReret,
ut ait Livius IX, I . Vereor equidem, ne scriptor RomanuA judex palillo iniquior fuerit Tarentinis, quibus, quum circa id tempuκ Agathoclem militum uorum ducem haberent maximo Atrenuum Et sortem, in rerum diκcrimenni ductis, nsperiuri agendum esse videbatur. Neque igitur classem Tarentitiam Λ rolato Spartiatae datam, al,qonum est, si res in Sicilia gerenda pro pere ce Ris et, PotuiAse adversu' Romanon expediri. es. Ni butir l. c. p. 279. In bullo Samnitioo, quod tertium vulgo dicitur, Tarentinos neutri parti addictog suisAe colligimus eum Niebulisio p. 319, exorio vero bello Etrusco
4, Neapolin sie enim eonstanter pro Palaepoli legatos Tarentinorum Urenisae, Dionysius Halie. xv. Sauctor est.
54 Probant Mei seriptorum Polyb. VI, I4, 8. Vellei. r. 4. I. . Niebolirio quid ut ea, quae Lirius tradidit, parum probabilia e sis ldentur. Ust. Rom. tom. III. p. aiΤ aq. , sed vir manus nonnunquam paullo auarieatior eat.
5쪽
et Gallico, a Tarentiuis Eim eos, Gallos, Samnites, alios ad certamen emn Romanis ineundum concitatos e e , lieui ipsi arma non ceperint, auctor est Zonaras annal. VIII, 2, qui Dionem Camium fragm. I 44 ferme consentientem habet. es. Niel ulir. pag. 498. do Κοlibe ld8t. Rum. tom. I. pag. 333.
a, FONTES AD HISTORIAM BELI I COMPARAU. Meedimuκ ad bellum illud nobilisqimum inlor Tarenti iam, Pyrrho dure, et Romanos ueAtum, quod quum in libris de rebus populi Romani eouseripli κoli in negligotii ius tractatum, Brito hori paucoA annon n Niebulirio non sino magno judicii acumino expositum nit, nunc eo modo enurrandum est, ut
seripiorum loci' quam diligenitrusime adhibitiis, quae nil gentem Tarentinam perlinent potissimum reκpicia inus, de belli caussis et principio disquisitionem
De rebu' gestis, reeenqito sonitum apparatu , veriminio judicabitur. Ut Ennium po 'iam nunal. lib. VI. pag. 76-87 ed. Lips. hoc loco praeter mittam, Plutarchum in vita Pyrrhi cap. I 3-26, qui Rua ex libris Hieronymi Cardiniit transserit it, et Dionysium Italicarnamensem, non integrum illum, sed in broviuq contra luna ilibro XVII. XVIII. XIX. , rerum Tarentinarum existimatori pol utilem primo loco ponam. cf. II pren de soni. Plutarch. png. 72. Cum ii quin Pyrrhum rogum eiusque filium Alexandrum constet scrip tino libroκ do ario militari Plutari h. Pyrrii. 8. Aelian. Taet. I, tum Ilioronymum sv. I'lut. l. c. 2I. et Dionysium XIX, II. ex Pyrrhi eommoniariiκ de reliuη n Ac geΝlis hausi'Ac Plutarch. Pyrrii. ed. Baehr p. XIV. , Rilentio non priicior undum est. SPHI Rii Praeterea de re militari Cineas, Pyrrhi familiariκ Cic. ad sani. IX, 25, idem ille, qui in epitomen co git Aenono libri,q do iactica Aelian l. c. sos. Voss. de histor. graec. p. 466xq. Fabrio. hil linth. gra c. tom. IV p. 342 sq. ed. Ηari. , quo si, ut Atm- lex malum belli Epirensis copia apud Polyaenum, Frontinum, Valerium Maximum, Ciceronom, ullas litteris conAignata inveniatur. Pyrrho sere aequalia
6쪽
Timaeus suit v. Goelier de situ et obli Syracus. p. 18 I. , quem et ipsum
seripsimo ae bello a Pyrrho gesto auctores sunt Cicero epist. ad sum. V, Iaet Dionysiuq IIalle. I, I 2; hujuη ex libris quantum delibarint et Dionysius et alii, incertum est. Non lautiqκimis sontibus videtur u Aus e se Trogus Pompeius apud Iustinum XVIII, I. 2., hic ne cio utrum neri plores, qui su cessorum Alexandri Magni expeditiones enarrarunt, nnio oculos habuerit, an Theopompum, qui belli Tarentini, quo loco de regno Epirotico in libris scripsit, mentionem Reisse existimandus est, nn alium. cf. Ileeren de sontib. Tmse in commenti. societ. Gotting. via. XV. class. hist. pag. 223 sq. I a ηaniam I, 12. I 3. Hieronymi opus inspexisse, ex si', quae ipQ dixit II, 8., eonstat. Livium in libris XII. XIII. XIV., quorum supersunt epitomao, sua transcripRisAo ex antiquis nuctoribus Romanis cs. Dionyx. IIulle. I, I 2 certe est probabile, nec Pyrrhi regis conqcripton de rebuA suis enmmentarios adhibuisse videtur. v. Laeliniann de sonti h. Liv. comment. II. pag. 3. A planus III, 7 sq. aut Plutarcho, aut iisdem, quibus illo, sontibus usus est. Zonaram annal. VIII, 2-6 fidem sequi Dionis Cassii scriptorin accuratiκsimi, cujuη huo pertinent excerpta PetreM. 37-42. Umin. 144- 46, ut plerum quo in opero secutus est, Propter reptam rerum ex PDAitionem conjiciendum est. Orosius non pauca nil Terbum ex cripsit e libelliA L. Annaei Flori I, I 8 initio libri sui, qui ordine quartu est cap. I-3; item Flori compilavit opus- eulum Iomandes in libro de regnorum sucoeqsione Muratori scripti. reri Italici tom. I. p. 228 N. , quem semel laudaxse sali' habeo. Dcuique me lio laetenda est Eutropii II, 6-8, cujus verba, muli in aliena manu interpositis, hi loria mi cella Muratori l. l. pag. I 0 κq. exhibet, Aurelii Vietoris do vir. illiustr. 35 et Augustini de civ. dei III, 17. In hae sontium ubemtate Ruperest, ut doleamus nullum ita profluere, ut reteris carere pomimus, Idelas', quum materia sit largissima, jubet nos brevitatis studium idoneo potius rerum ordini conAulere, quam do singulis rebus sustus exponere.
ιγ BELLI CAUSSAE ET INITlUM 3 . Post bellum Cleonymi Lueani et Brutili, quod Graecos AuIs viribus
diutius obniti non posse intellexerant, parum laxamenti dabant hostibu . Atque in Tarentinos quidem novas inimicitiam non videntur su cepime, quoniam illi, ut Lucanon adversus Romanos socios sibi adjungerent, enixe faciebant
Nisi r rem. III. p. 508. , sed Τhurios, olim bello petit Hemii opu e. acad. iom. IL p. I 4 I. , Statilio duce adorti sunt. Quo facto cives Thurini
7쪽
auxilia rogantes Romanos, quod voluerunt, facile Impetrarunti missus enis i C. Fabricius consul 'ὶ tum exercitu a. u. c. 472, quem ipsistia Martem autorem nactum Ae et adjutorem, aetas filii per uadobat. Dionys. Halle. XVIII, 5, II. Valer. Maxim. I, 8, o. cf. Ammian. Marcoli. XXIV, 4. Nict r. I. o. pag. 5II. Iam Tarentini, qui studiosissimo id egerant, ut Romanos a finiboes suis prohiberent, urbem vicinam cum iis societate junctam esse indi gnati , simul Thurinis succensentes, quod ipsi Graeci non ad Graecos eonsa uissent, sed alienae genti auxilium implorando homines barbaros in oram Graeeorum pellexiissent, cives principes Thuriis eiecerunt, urbem diripuerunt, pracsidium ustro Romanorum incolume dimiserunt. Λppiam Samnit. VII, 1. es. Strabo lib. V. p. 245 Trach. . Thurii quam mox a Romanis in fidem recepti sint, nescimus. Heynii opuse. tom. II. p. 142 sq. Quao quum in hunc modum gegla ement, caumam attulerunt bello inter Romanos ot Tarentinos exardescenti; acem it aliud momentum codem tempore vel paullo anto' . Etenim Romani Thurinis, nisi fallimur, opitulaturi Niebuhr. p. 5 II Rq. naves decem miRorunt duc Cornelio, qui Magnam Graeciam observaret, duin ipRi, finitis bellis Samnitieis eum Gallis confligunt Polyb. II, 19 sq. Lin epit. XII. Appian. III. log. 6. Eutrop. II., 6. init., nec metu carent desectionis et Lucanorum et Bruttiorum. Advenientibun Romanorum navibus, Tarentini in theatro diem festum celebrabant, vel com ita peragebant Nichuhr. p. 5I2; tum Philochariη, vir popularis, ob malam viatam Thais cognomine ni pellatus i Dionys. Halic. XVII fragm. 6. mutilum , adκpeciis navisus, homininus ad iram et lasciviam propensi ut cornesio obviam irent pomumit, neque illi cemarunt. Quattuor naves demediae, una eupta, duumvir, qui elaAsi praeerat. Decisus, milites navales trucidati, remi-geκ servi saeti. Appian. Samnit. VII, I. Liri epiti XII. Dio Cain. fragm. Ursin. I 5. Zonar. VIII, 2. Flor. I, 18. Oros. IV, I. Non haberet linc lacinus, quo excusaretur, nisi Appianua l. e. , scriptor alioquin parum 'dili getis, Red interdum egregiis sontibuA us Niel, r. iom. II. p. 366 ed. I. , suis e antiquam inter Romanos et Tarentinon pactionem ' in, ne illi superato Lacinio promontorio sinum Tarentinum navibus ingrederentur, memoriae prodidiisset. Illius pacti cives in theatro congregatos, sicubi adremigantem littori viderunt classem Romanam, Philotharis haud dubio commonefeeiti Fa
Ia propter Ietoriam a Thurinia statua donatus ML Plin. XXXIV, 35. Boivanoa iam ania illud tam ptia, sinitis h llia Samnitieia. opem tulisse Thurinia. eolligimus ex Plinio L e. at Liv. epit. XI. 53 Strahonis locum male eqplicavit Mameelii ad tabul. uerael. p. M. M. Nie he. p. 5I3.εὶ ororius IV. I perperam posuit annum n. e. 464. es. Niobulin loco modo laudato. Niseio an propter piratas saetam. Niehu o tora. m. p. 3Iη istud foedus ad Cleonarat tempora mis Menti rix adstipulae.
8쪽
Hlo Igitur IntellIgas, eur Romanos Thuriis Tarentini statim abegerint, quippe
quos contra pacturn agere vidissent, patet etiam, cur Thurini κpo auxilii maritimo itinero adueuientia destituti Tarentinos in urbem admiserint, excusantur denique quae postmoduiu a Tarentinis, pacem eum Romanis servari non pomo sibi persuadentibus, perpetrata sunt. Romani, licet timi bello gerendo materiam praebuIκηent, pro more suo speciem in tantes, aliorum potium violentia coactos quam Aponio sua beIlumas nuneipere, neque aliud Re Velle, nisi injuriae sumere vindictam, miserunt, qui do injuria quereretur legatum P tumium, idque quo magis Aenatuκ ma gnum quod oriretur bellum metuere videbatur Ni ulta lam. III. p. 5I4 , eo Iibentius secerunt. Tarentini in theatro congregati, ut mos erat Graecias
Val. Maxim. II, 2, 5 ibi l. Κapp., non eo honore, quo digni sibi videbaniatur legati Romanorum, Postumium acceperunt, ridentes enim virum gravi simum, si quid praeter accuratas sermonis Graeci leges diceret, barbarum non tantum appellarunt, sed tandem e theatro 6 erunt. Quid quotl abeuntem eum sociis legatum Philonides homo ebrius foedissima iniuria assecit pDionys. ualle. XVII, 7. Appian. Sainnit. VII, 2. Dio C A. fragm. Ursin. I45. Liv. epit. XII. Poh b. I, 6, 5, ex eo Suidas η. V. τυι α λύματα mori L I8, 5. Oros. IV, I. ZOnar. VIII, 2. Ut excusari nequeat effrenata In vita plebis Tarentinae ipsi Philonidae plausum daniis Dionyx. I. 8. Appiau. I. c. A. Wachmust antiq. Graec. I, 2 p. 405, reminiscaris oportet noli
Rimae illius, quae esse solebat, legatorum Romanorum superbiae ) et Iegationis Tarentinorum olim male a Romaniis aeceptae. Liv. IX, I 4. Praetereano promun contradicam 'criptorum testimoniis, mirum tamen visum est, d vietis Tarentinis, quod in legati togam commiserant f Ius, minime sanguin ablutum esse, ut civibus Postumius denuntiasse sertur Dionys. l. e. ' , sed clementioren, quam 'perari posset, Tarentinis Romanos serie praebuiAAe. Maritimo itinero quum Tarento legati excessi AAent, adsuerunt ad urbem sub initia eo utatus Λemilii, cui Barbulae cognomentum t. a. u. 473. , a Tarentinis r ponsum nullum serentes, qua mutumelia asseeli essent exponentes. Coacto Mnatu multis continentibusque diebus, quid agendum esset, deliberatum est, videbatur enim multis, quamdiu Lucani, Bruttii aliique e sent indomiti, bellum adversus potentissimam civitatem non capes8endum e se, sed longe pluren bellum protinus inserendum esne ceusebant, ut ho tes prosternerent; quod quum a Muniu consultum emet, populus auctoritate sua
8 Po-bat Postumius, ut expina Romanae elassia milites in Idertatem restituerent, quos Tlumia ex giment rere uterent, quae eripuisllent ei iuua redderent, i eonsilii Multo rapti auctorea, plebis da-rtis, Romanis traderent.
9쪽
nis Epiri regem Appiam Samnit. vii a 'ihi detest
10쪽
pro peximo largiar Niebulirio, de foederi' i lauRula secuη statuenti toni. III. pag. 519, ut dignum illum civem halicam, qui aliqua ex parie comparetur eum Solone, populare' ad Salaminem o pupandam exhortaute. v. Clavieri hiat. prima Grae . temp. tona. I l. p. 346 sq. Spretis, quae prudenter Meto monuerat, mimi sunt identidem legali 3, qui Pyrrhum auxilio vocarent, ut ipse, quod prae celeris regibus esset in
otio, magnamque belli gerendi peritiam haberet, dux sic ret. Plutarch. I. e.
Sperabant autem Tarentini, Epirotam in rogem precibus Auis facilius obtemia Peraturum esse, tu.u quod Λlexandri Molomi ne cin ultimis emor cupidim iniritum quod ipsi olim navibus suppeditatis in bello adversus Corcyraeos gesto heno de eo es Aoni meriti. Pausan. I, I 2, 2. Pyrrhun, quem laudatiκ'ima Italiae ubertas alliciebat, rerum gerendarum Νtudio flagraim, sortitudine et gloria nulli regum Areundun, Aquilao cognomenio ornatuη Plian. do natiani m. VII, 45. ibi t. Selmeider. cf. Niobuliri p. 538 sq. , Tarcntiuis morem gemit, ut, quemadmodum olim Achilles nilvcrsus Trojanoq, sic ipso Aeli illea prole Pausan. I, II, I. Plutarcii. Pyrrh. I. Eutrop. II, G. Λurol. Viet. do viri illustr. 35. Niebuhr. pag. 532. adversus Romanos, Troianorum progeniem, hellum susciperet Plutarch. T. 13. Pausan. I, 12, 2 ex uter nymo vel Timaeo. Niobulir. tom. I. p. 203 sq. ed. 3.3; nam patrium erat Epirotis, non Pro Patria Rua tantum decertare, sed pro amicis et belli sociis pericula subire. Diodor. XXII celog. I. IIaec ut ut sunt, non tam supplicum Precibus quam Ape, ut olim Corcyram cepi set Paumn. I, II, G, ita Italiao
imperii invadendi permotus Plutarch. I 4. Iustin. XXIII, 3, 3. Zonar. VIII,
2.3 venturum no cum exercitu rex Pollicitus est, in quam spem inclinatuin semel animum praecipitem agore coeperant in Drum exempla, no nut in serior Alexandro patruo suo videretur, quo de senKoro iidem Tarentini contra Bruttios uKi erant, nut minores animos Magno Alexandro ροὶ, qui tam longa a domo militia Orientem subegerat, habuisse censeretur. Justin. XVIII,
Additae anni Ramnitium et Lne norum preces, qui ipsi auxilio adversus Romanos indigebanti Platareta rixis. II. Iustin. xv illi I. I. Ia Prolina regnum naetus est a. n. e. 450. veliri. I, 34, 6. De Hua adoleaeentia vide I ita. XVII. s. Id sq. Piniareh. lniti. de ingenio Plutarch. R. Iustin. xxv, S. s. Dio Casa. Daem. Petreae. 39. Eonati Vlli. 2. E. Vsi Naxim. v. exti 3. Pyrrhi responia apud Plutarchum. Probitatem elua ipsi Romani agno erunt. Cie. de multi a. In Alexandrum non quidem sorinna et rerum gestarum gloria, aed arte militati superatam mae a cirrho, Proesea emauit apod Pausan. Iv, 35, 3.