장음표시 사용
191쪽
ntiissimo. Iubtus dεnsiori canescente tectar radicalia et Ins riora saepe pedem et Vltra longa, 4 5 Vncias lata,.OhIongo. Ian. Molata, acutiuscuIa, basi in petiolum.attenuata, ut caulina media inaequaliter et duHicato - erenata, Meni& baseos prosun. . dioribus; caulina oblonga, acuta. sessilia. semidecurrentia; rum mahasi Iatiora, apice acutiora, sim pliciter et acute crenata. Raa-mῖ paniculati, virgati. Flores remoti . fasciculati, fasciculis in xacemo, primario 25 - Ωo, in lateralibus 7- ao floresaontinentes. Pedicelli calice duplo longiores. Brattea exte. xiox acuminata, ad fascIculos; inferiores basi latior et eatiees ruperans, ad reliquos angustior et subaequans. Bracteae intei Horex Iineares ut Ianceolato lineares, multo minores. Caia. nees Phlamoidis, duplo minores, Lyc mitis tamen maiores, aeque ac podicelli tomento densiori tecti, tacitatis Ianceolatis, aeutis. Corollae quam in c initi paulo maiores, nauae. Stamina Mo tis., Capsulas maturas non vidi AD VERBASCUNT mueronatum, foliis crenatis cano. tomentosis tradicalibus oblongo - lanceolatis; caulinis obIongis acutis semia decurrenti hos; summis ouatis Ionge acuminatis,. spicis paniculatis . noribus gIomeratis.
verbascum mucronatum. LamareI. Tneyel. me. 4. P. 1 g. Tethascum orientale, maximum, candidissimum. ramia candelabrum aemu lantibus 2 nurnes Cori P. S. Lamarch.
6-epedalia altitudinis, si rictu Si crasεus, teres,. sup rne ra. mosus, ramis teretibus, peracta florescentia ut tau Iis calvescenistibus. Folia crenata, utrinque denses tomen ora r radicalia et
catilina infima pedalia ccultae piaritae saepe a ἔ- a pedes longa .
192쪽
lensim minora. ouata vel suhrotundo. Ouata, minus irens a, et in aeumen Iongius producta. Spicae panicia latae, longitudine variae. versus spieem paulo introrsum variae. Flores Iubsessiles. glomerati, nomerulis remotis, multifioris . undi. que tectis tomento denso niveo appropinquantae flore antia noecorum ad initae secedente. Bracteae integerrimae. acum L. natae et exteriori Ianceolata. ealicibus glomerulorum inferi . . rum paulo Iongiori . superiorum lineari et breuiori. Bracteae interiores multo minores angustioresque. Calices parui. Iacia. niis lanea OIatis, acotis. Corollae flavae, secundum Lama R-i CEIV m magnae as tirciter linearum diametro i in speeimine
vero. Cl. DEC. NDOLLIo mecum communicato medioeres.
Filamenta omnia lana albida vestita.
ap. VERBASCviri s atum, soliis tomentosis: radiealibus caritinisqne inferioribus firmatis; superioribus crenatis leuitec desur. . rentibus, spicia paniculatis, floribus subglomeratis.
Hab. in aridis, asperis Italiae. Galliae australis, Lusitaniae et
Catilis pedalis, hipedalis, subflexuosuς, tomentosos; superne ramosus, ramis patentibus,' nexuosis, ut caulis subangulatis., Folis oh longa : radicalia Vnetis 3 -- 5 Iong a lata, obtusa. in petiolum brevem attenuata, sinuata: Iobis inaequalibus, margine i indulatiS, modo acutioribus modo obtusioribus et magis vel minus crenatis, in primariis utrinque et saepe dense tomentosa et mollia , in adultis supra ealitescentia; caulina supra nudiuscula, subtus tomentosa exceptis inferiori bos subusntialis et leniter attenuatis , hasi la a sessilia. imprimis superiora versus Ieuiter decurrentia, altero latere plerumque
193쪽
magis producta, acuta, Crenata , summa lato. Ouata, acutiora. Spicas paniculatae. stricto Patentes, a pedali ad sesquipedalem Iongitudinem protensae. Flores subglomerati. glomerulis valde remotis. 5- rarius 7 floris, in spicarum extremitatibus u - astoris. Flores breuius Pedicellati, in odori. Bratteae, ut pedunculus communis, pedi celli et calices tomento densi oti albido vestitae: Exteriori lato-ouata, concaua. acuminata. glomerulia inferioribus paulo longiori, superioribus breuiori ι inisterioribus 4. 5 . multo minoribus. Calices parui. laciniis lanceolatis. acutis. Corollae Lychnitis vel parum maiores. flavae. Filamenta omnia Purpureo lanata. Antherae Omnes Teniformes, pollino mini alo. Culta planta haud parum mutatur: caulis ad quadripedalem alii. . tudinem et vltra adscendit et iam a bali in ramos plures, hip d, lis sa pes longit ridinis diuisus; folia radicalia pedalia. maris gino miniis undulata ἔ folia cantina magis decurrentia; folia summa fere subrotundo-Οtrata; hrες ea γ xlerior milito maiora podi colli paulo longiores et tota superficies tomento tentato Lvirescent s. facilius secedente . nec dea Itori albido, ut in Dom. tanea Obseruatur, tecta.
. Capsula matura cum calice. h. Eadem calice denudat.. .
a. Corolla seorsian delineata, ut lumina melius peris
solio eaulino inte medio. . . . . Figurae omnes seeundum mascillud iuem delineata a.
194쪽
C. , SPREN GEL. Arduum adgressus sum et dissicultatum plenum Iaborem. qui omnes propemodum deterruit horanicos . etiamsi periclitati
fuerint nouam digestionem Crantatur. Rothivr et Cussomus. quorum ultimus summas. propter acumen ingenii et obseruationum ἄκριβεἱαν. laudes meruit. naaiores etiam meritus esset, ni praematura morte reipublicae ereptus fuisset literariae. Huius acutissimi viti vestigia sequens. non DFevi solum exemplum imitatus sum. qui genera duntaxat quaedam ad C sonii regulas resormauit. sed totam familiam ita dispescere ausus sum. ut primariam semper normam ha-' herem fructum. secundariam inuolucrum. corollae vero formam parui penderem, quippe natura ipsa edoctus . tum petata inflexa ut obcordata, tum etiam ahortientes flores in eodem genere V riam, eamdem autem habere indolem in diuersis manifesto generibus. Fructum vero . quem maximi natura secit, summa industria inuestigare in Vmbelli ieris necessarium habeo: curiose igitur O seruandae partes fructus; commissura, seu interna pars. qua virum
195쪽
2 c. SPREN GELque semen secum cohaeret; dorsum, seu externa facies, cuius tria solent esse iuga primaria. seu costae eminentes, interiectis inter dum iugis secundariis, quae in Caucalide fg. .) optime distinguuntur. Obseruandum esse duco corticem fructus, qui manifestus est in quibusdam, e. g. in Caucalidis genere fg q. 8.), meminhranaceus vero et confluens cum album ine embryonis in aliis. Tota denique moles et forma fructus animaduertenda. oualis anouata, lanceolata vel linearis. rostrata vel teres, compressa siue globosa sit. nucleus denique aequet fructus longitudinem, siue infra eam et quantum consistat. Quibus omnibus curiose comparatis lpero atque confido, melius posse Renera dirimi atque diduci, quae arbitrio magis quam ratione, habitu potius quam characteri-hus essentialibus etiamnum distincta sunt. Sic alio loco ostendi, Peucedani genus male esse compositum, nec P. Silaum ad id pertinere, nec P. stibiricum mi LLD. Illud enim geneti Cutaniano, Cnidio . adiudicandii m. hoc potius Ferulae. Sic Cachrya, Laserispitium, Aethusam. Sisonem, Smyrnivin. Bupleurum aliis locis iam illustrare sategi. Iam vero nouam molior digestionem generum Scandicis. Chaerophylli et Caucalidis Linneanorum, quae. charactere generico negligentius adhibito. confusa potius sunt apud auctores, quam hene definita aut digesta. Quod ut patefiat. perstringam horum generum antiquitates. definitiones etiam, quibus a variis auctoribus insigniuntur. Σκαi δυξ. Scandyx aut Scandis, antiquissimum fere nomen. cum ab Aristophane iam cachar n. act. a. sc. 4. usurpetur. Is enim, irrisa Euripidis vili origine. obiecit, matrem eius ne olera quidem legitima sed σκάνδυκα in soro vendere consueuisse, quod Plinius XXII. aa.) repetens addit. seandicem esse anthriteum, si te. nuiora folia essent et odoratiora. Dioscorides et Galenus simpl. facuIt. VIlI. p. io'. addunt siluaticum esse olus, subacre et
amari ulculum II. 368 . Quibus collectis, posset quidem opinio Olim prolata chist. rei herb. I. 166.) defendi, quod Chaerophyllum fue tit latiuum, sed posset etiam Scandix pecten intelligi, si praesertim
196쪽
IM UMBELLIF. GEMERA QUAEDAM ANlMADVERS. 3- sertim Dioscoridis descriptio auctoritatem habet. Honor. Bellius
vero ad Clus. hist. a. 3oo. legitimam Scandicem. hodiernis Graecis σκάνλκε et κάνδικα dictam, esse Chaerophyllum satiuum Iargitur. Qui post renatas literas primi plantarum nomina veteribus usitata
ad patrias plantas traduxerunt. vario modo σκάνδυκα etiam interia
pretati sunt, ut vel ad Sc. Pecten. vel ad Chaerophyllum satiuum applicaretur. Primus autem Morisonius melius ita Scandicem d finiuit, ut semina longius rostrata, qualia in Sc. Pectine et australi apparent. ad id genus requireret. hist. Oxon. I. 47. In quo habuit Ralum. Rivinum et Tournesortium sectatores. Hallerus. suppresso hoc nomine, in sola Myrrhide et Cerefolio constitit. Litaneus Scandici tribuit fructus sabulatos, corollam radiatam. flosculos disci saepius masculos, cumque Chaerophyllo largiatur fructus laeves. videtur striatam, sulcatam aut angulatam fructuum i dolem ut notam characteristicam agnouisse. Insistit tamen et in praelectionibus in ord. nat. P. FI s. corollis radiatis: quod, quam lubricum sit . quamque parum congruat cum plerisque speciebus. quiuis perspiciet, qui genus totum perlustrauerit. Nec fructus in Scandicis genere Linneano conueniunt: namque Sc. Odoratae L.
semina tantopere differunt a seminibus Sc. Ceresolii L. . quam M. Anthristi a Sc. infestae fructibus. Quod vitium Adansonius primus ita correxit ut Scandici tuae adiudicaret semina aristata aut rostrata. quae deficiant in Chaerophyllo et Myrrhide famili. des
plantes. I. 96. . CrantZius iterum coniunxit Omnes species. fruisctibus rostratis aut elongatis aut in acum terminatis. in Chaeroisphylli genere Vmbeniser. p. 7 s. : in quo habuit sectatorem La-
marchium cencycl. I., 68 a. 68 . ROthius. licet curiose distingue. ret Scandicem striata seminum indole a Chaerophyllo, quod se ctum laeuem habeati haud tamen bene species enumerauit. Cha rophyllum enim ipsius sylveitre haud laeuia habet sed angulata semina. quae contra in Sc. Ceresolio occurrunt. Iussi evus quidem Linnei genera intacta relinquens. quaerit tameln, genus diuidendum esse ae testituenda Tourne fortii nomina. Magnopere meritus est de diuisione horum generum Garinerus immortalis, dum Scan- dici tribuerat roltrum tantae longitudinis, ut vix Ruartam partem totius fructus solus aculeus aequet de frust et sem. Plant. I. Io 8. . A a cum
197쪽
cum et in Myrrhide et in Chaerophyllo fructus duntaxat sint subis vrostrati. Quam quidem diuisionem probatissimam haud tamen plures recentio runa auctorum adlum ferunt, permanentes in Linneana
manca distinctione. Chaerophylli nomen, paullo mutatum, Chaere phyllum Coluismellae primo dicitur: intelligitur autem sine dubio Chaerophyllum
satiuum . quo nomine etiam Matthiolus i comm . a 37, et qui eum sequuntur, eam plantam insignivit. Reliquae species ab auctoribus aeui sequentis mire consulae a Moritonio primo ita digestae fuerunt. ut Ceresolio soli tribueret semina laeuia. in quo quidem Linneum. Iussi evum aliosque habuit ad lentientes. Sed monuimus iam, secum haud latis congruere Linneum, sed Garinerum solum iterum ita
restituisse verum hoc gelaus, ut laeuem seminum indolem et aculei longitudinem tres quartas fructus partes comprehendentem velut notam characteristicam statueret.
Myrrhis est nomen antiquum a Dioscoride l V. i i 6.) adhibitum, ut plantam designaret . quam columna secphras. l. i ia.) pro Anthrisco vulgari habet. Fuchsius vero Myrthidem vocat M. sylis vestrem nostram; Matthiolus, Dodonaeus. Lobelius. Daleeliam- pius aliique M. odoratam. Morisonius dis invit id genus fructibus asperis isti angulatis a Chaerophylio . cui adstipulantur Tourne sortius et Rivinus. Litaneus neglexit id genus . contractum cum Scandice sua. Adansonius. etiamsi diuersum habuerit, haud tamen honas addit notas characteristicas. quibus distinguatur a Chaero-phyllo. Garine rus solus veram notionem restituit. Anthriscus primum a Plinio dicta XXll. a z. exponitur ab Honor Bello ad Clus. hist. a. ioo pro Scandice australi: Daleis cham pius intelligit Myrrhidem temulam nostram. Postea nomen neglectum. donec Riuinus iterum reuocaret. Intellexit enim vir acuti ingenii. fructus hispidos aut muricatos distinguendos esse a fructibus glabris, Scandicis et Chaero hylli. Nec habuit sectato. res nisi Perionium et Bieberstet nium. . Caucalis perantiquum nomen. a Theophrasto iam usurpatum hist. Ull. 7. sed vel corrupto textu vel longe alio nominis significatu contigit. vi. quaenam planta intelligatur, plane nos fugiat. Etenim cichoracea solia et tribuit et cum ηδυοσμεν Mentha saliua
198쪽
IN UMBELLIF. GENERA QUAEDAM ANIMADUERS.
et isΘδου ταῶ quod Chaerophyllum latiuum varii interpretantur . comis ponit. Oleris genus fuisse Graecorum, a nostra maxime diuersam, vel inde patet, quod Chrysippus in libro περι λαχα, eam de laripsit se dicitur Schol. Nicandr. ther. 8 3. ; Dioscorides vero ll. i 69. Vmbelliferam manifesto ita nominat . cum Dauco
agrelli componit . unde Caucalidem grandi floram Clusius et Lobe- Iius intelligi arbitrantur. Praeter Columnam . qui varias species nostrae Caucalidis Echinophoram dixit. auctores fere omnes in definiendo genere contentiunt. Tribuunt enim fructus muricatos aut aculeatos. Ouatos aut oblongOS. solidos. Torilis genus Adaiasonius primus aliud secit ac Caucalidem, quocum ante commutabatur. Sed haud satis curiose delinitum ita restituit Gartia erus. ut fructus poneret hispidos aculeolis absque Ordine positis, in Cancalide vero fructus aculeis per series longitudinales collocatis insignitos de fruct. i. 88. o. Quos quidem maiores meos sequens. natura ipsa probe examinata, haud temere me acturum et se confido. si sequentia itatuerim genera:
Char. g/n. Fructus linearis angulatus iugis acutiusculis, stylo coronatus. Inuolucrum uniuersale nullum. lig. s. 7. 9. Species.
crum uniuersale multifidum cal
capensis Chaerophyllum Thun b. II.
199쪽
Char. gen. Fructus sublinearis angulatus iugis acutiusculis, rostraistus, nuci eo seminis vix dimidiam longitudinem fructus . aequante. inuolucrum uniuersale nullum. fig. a. Sputur i. Scandix Pecten. o a. pinnatifida Vent. fg. i. y. australis. 4. grandi fiora. s. falcata Biebeist. 6. trichosperma L. Falsae: Scandia odorata L. est Myrrhis. - Ceresolium L. est Chaerophyllum. - Anthristus L. est Anthristus. - nodosa L. est Anthriscus. - in sesta L. est Torilis. - glaberrima Desfonti est Chaerophyllum. - fumarioides Κit. est Anthriscus. -- glochidata Billard. est Caucalis. Dubiae: Scandix chilensis Molin.
Char. gen. Fructus oblongus. apice attenuatus teres muricatus, commissura sulcata. Inuolucr. uniuersale nullum. fig. a. Specier: I. Anthristus vulgaris Pers. - Scandix L. a. fumarioides - Κit. R. nodosa Pers. - L.
. nemorosa - Chaerophylium Bleb. cfig. a.
Char. gin. Fructus oblongus teres apice attenuatus glaber, commissura sulcata. fig. 6. Spectu:
Deseri CauIsa ramosus, suleat . glaber. Priisti vaginanter. Folia composita. oliolia linearibus acuminatis inei sis. I bella uniuersalia subis prolisera i adii diuarieati, villosi . longissimi. InuoIuerum partiale penista phyllum, soliolis ouatis. margine membranaeela, ciliatia. Hostuli r diantes. Fructus lineares asperi. stylia divergentibus persistentibus coronati.
200쪽
IN UMBELLIA GENERA QUAEDAM ANlMADVERS. 7Speriti: i. Chaerophyllum satiuum - Scandix Ceresolium L. a. angulatum Κit fig. 6.
3. procumbens Pers. ScandiX L. . . glaberrimum - Scandix Defflant. Falsae: Chaerophyllum aromaticum L. est Myrrhis.
Char. gen. Fructus oualis ecostatus, undiquia hispidus. InuoI crum uniuersale nullum. fig. 3. Spectu: i. Torilis Anthristus nodosa infesta aruensis africanais glochidatae.J
Caucalis L. Caucalis L. fg. 3. Scandix L. Caucalis Huds. C. humilis Jacqu. et DeSlant. Caucalis L. Liatae fructuum
Char. on. Fructus ObIongus corticatus angulatus, iugis aculeatis. Inuolucra varia. fg. 4. 8. Species: a. Aculeis aequalibus, commissura sulcata, nucleo semi-Iunari.