장음표시 사용
5쪽
6쪽
M. GEORGIus HENRICus Lipsiensis.
DOCTORi Theologo de Iesu Christi Ecclesia praeclare
meritissimo, Proto- nedrii Electoralis Saxonici Assessori ad D. Crucis Pastori, vicinarumque Ecclesiarum Supe intendenti amplissimo,
Theologo & Philologo clarissimo, ac Dresdae ad D.
Crucis symmystae maxime venerabili,
ολ--, Maecenati S ac Stu Horum Promo toribus certissimis, summoque M oris π obsequii
cultu fer omnem Marem doenerandis , kUpiciendis.
. . : schediasina hoc philologicum
7쪽
tuit ante aetates & secula, uni-rum atque unigenum Dei ve bum , opifex rerum omnium,
aquae sectae conditaeque stat, Verbum 'per se consistens & stabile, Deoque
conjunctum,& ipsius adeo naturae divinae comsers atque aeternum,quod omnia regit, sevet aetuetur. Quod non modo non capit humana
ratio, sed ignorat penitus, &quum sibi indulget, vana meditatione Binnia fingit, ipsamsse temeritate sua deludit. II. Altius Plato se evexit contemplatio. ne rerum divinarum, primusque omnium, qui philosophati sunt, Verbum subsistens eommemoravit. σν κοσμον λαξε λίγο ὀ
8쪽
init. Ampli s de λ dicit, ετα , id est ,
ut interpretor, εἰς τάξιν ἐγαγε, ordinavit visibilemque statuit, sc. mundum, velut ποίημα τεταγριπον E momide. Alibi clarius loaqvitur , & partum Boni situmque describit,
τοκον τε κώ εκγονον τῆ ἀγαθῶ 1 aliqvarito post subjungit, τον του ἀγαθὴ εκγονον οι τἀγαθον θεννησεν ἀναλογον ἐαυτω, lib. V Lῶ republica. Igitur nemini mirum videri debet, quamobrem Deus, aut divinus nominari coeperit in πολτεια, apud Ciceronem bb. IV ep.res ad Atticum. Respicit enim libros de republica inscriptos, qvps Cicero in Latinum con vertit , quanquam haec interpretatio dudum intercidit, paucis duntaxat relictis eorum stagmentis.
III. Excelsiim illud, sublimeque plato.
nis scribendi genus, posteritas legit ac mirata est, praesertim secta eruditorum hominum, qui Platonem ducem secuti, doctrinas ejus exceperunt pariter atque ab interitu vindicarunt, Plotima Ennead. L V. c. I. Porphrim Plotim in sulus apud Grillum Alexandrinum con-
9쪽
angelica praeparatione lib. XI. Amenus, gyi Panhis, quem barbarum nominat, oraculum de λογον proditum in exit,apud eundem: Numenius P thagoricus περὶ τάγαθου lib. cit. Aid in Mercurii Tri megisti Poemander cap. Loεκνοος φωτεινὸς λογίμ . υας θεου. cap. IV. κοσμον επο σεν ὀ λμιουργος , ου χερσω, αχὰλογω. Qui scriptor Mose omnino recentior est, quod colligere licet indicio sententiarum ex Mose depromptarum. Neque me praeterit, verba quaedam in poemandro extare,
quae non solum post Mosen, sed etiam post Ioannem, Christi praenuncium, cognita tritab fuerunt. Ut mihi perquam si vero simile sec. post natum Christum II. conditum esse hoc , Poemandri volumen , quod primo Ferrariae, deinde Venetiis, postea Coloniae Agrippinae plene integreque emissum, sexdecim capiti- 'bus continetur.
IV. Quem plato λογον. eum vetus O phicorum scriptor , requirente poema - tis lege,appellavit. Neque mihi excidit versus,
10쪽
quem mirifici & incredibili diligentia serva.
In qua interpretatione pri us doctar mecum conspirat, & ipse vocem mundi essectri cem sic exponit. Cui ut fidem habeamus .facit praedicti auctoritas scriptoris, ipsum se su superiore explicantis. εἰς δελογον θῶον --ψας. inae paraenetico, G in libro de monarchiam ire non Clemens Alexandrinus in protreptisco,qui eadem phica recenset. sartim dial.L I lud non praeter rem addo, verba, την φθεγξατο πρωτον , recte habere , & lingvae metroque congruere, & meritb retinenda esse. Per. peram nonnemo legit, ταν φθεξαντα πρωτην. Praeterquam enim quod φθεγξασαι cita enim scribere,hpinor, voluit non respondet vocabulo,τὴν άυ ν, idonea quoque sensus ratio Vatis sententiae non constat.
V Philo Iudaeus non distrepat a platonicis, a quibus ut pleraque accepit,sic in scriptasea retulit, α nominatim quoque notione sub