De Vergili carminibus a Drydeno poeta in linguam britannicam translatis

11쪽

instead of three years which I have vent in the Translation ofHis Works, I had four Gars more allowed me to correct my

Caput primum.

Postquam haec pauca praefationis loco posuimus, nunc ad rem propo8itam tran8eamUS. Ρrimum Omnium placet commemorare, nos materiam in duas partes divisisse. Primum de sexteriore forma id ost de ratione metrica disseremus, deinde ipsius Versionis indolum adumbrabimuS. Unicuique eorum qui in numero virorum doctorum haburi volunt notum est, Vergilium poemata sua seripsisse Ver8u hexametro, quo metro omnes fere Veteres poetae in carminibus epicis

utubantur. In duobus prioribus poematis Vergilius metrum quod incepserat nullo loco Variavit, sed viduro lic0t 0um in Aseneido quod carmen parum accurate compositum est, multis locis homistichia posuisse, id est in medio Versu substitisse o. g. Α011. I. 533:ἡHuc cursus fuit'; 635: ἡ Munera laetitiam dii'; VIII. 468: ἡ,Reae prior haec'. Quibus in homistichiis 11000sso est nos adiicere Verba quaedam, ut Versus Sententia satis sit plena; sed persaepe addidit ut difficillimum sit poetae sententiam coniectura RSSequi. Noo Buc. Eclogae nec Georgica hoc vitio laborant, propterea qu0d poeta extremum perpoliendi laborem adhibuit: Aonidi, ut poeta ipse c0nsessus est, nonnisi ultima quasi manus et lima ad perfectionem deerat. Drydonus cum nollet hoc p00tae Latini vitium imitari, ut ipse in praelatione dicit, per totum opus hemistichiis non usus talem Vergili versum integro Versu con Vertit.

12쪽

Quam eleganter atque egregie nonnunquam haec homistichia transtulorit, facito colligero possis ex huius homistichi versione: Aen. II. 64, 65: et crimine ab imo

Dryd. 84: Behold a Nation in a mn compris 'd. Tantum abost ut do ratione h0Xametri Latini, do Caesura, Hiatu, Elisione dissuram, ut vitio mihi datum iri a doctis viris

Uxistimum, si hac in dissertatione talia attingerem: Verumtamen iudico necesse o880 adumbrem rationem metri quo Drydenus in

opere SUO USIIS QSt.

Quia lingua Britannica minime ut opinor accomodata est versui hexametro, Drydenus p00ta Valde laudandus est quod Vergili motrum imitatus non est: maximum impedimentum e880 puto pronuntiationem Vol Vocis moderamentum. Omnium linguarum quae iugibus orbis linguarum Germanicarum subiectae sunt sine dubio ea quae in patria nostra floret maximo accomodata est ad imitanda metra quae in Veterum scriptorum operibus iuveniuntur. Compare8 Velim e. g. copiam et rationem vocalium quae sunt in lingua Germanica et Britannica set haud dubio consentios, illam plures habere Vocales quam hanc, nec poteris negare, Vocalium linguae Germanicae non solum nullam opprimi verum etiam nullam neclegentius Ob8curari, V0calium autem linguae Britannicae perpauca S graviter et Venuste pronuntiari, cum Omne8 fere Vocale8, exceptis iis quae sunt in syllaba verbi radicum continenti, maxima ex parte opprimantur'). Quantum discrimon intoresedit intur hoc

distichon Gormanicum Sehiliori si illam quam Coloridgius dedit

Versionem:

Eam ob causam recto fecit Drydonus, quod Vorsum heroicumvol iambicum loco hexam0tri usurpavit atque luculenter demonstravit Miltonus in opero suo quod inscribitur ἡParadiso Lost', h0c metri genus poeseos Britannicae indoli maxime esse idoneum.

') Quod expressum vides regula illa quam invenire p0tes in qualibet linguae Britannicae grammatica: ἡPronounce the principat syllabie and gride Over the rest

13쪽

At Drydenus, cum tanto in opere minimo ei placeret versus illoc0Π8tans eX quinque pedibus quippe qui assiduo 00dem sono in aureS caderet, Saepe USUS est versu Alexandrino, eodem quem Britanni Pindaricum the Pindario vocant. Est autem isto Versus iambicus doducasyllabus, quom Robertus a Brunno primus Omnium mutuatus est ex Langlosti poematis. Quod motrum ad quantam concinnitatem atque pulchritudinem pol duxorii Draytonus intorcapedine in medio vorsu saeta hocce exemplum clare ostendet:

Ut ad Drydonum nostrum reVertar, animadVertendum OSt, eum VSum non QSSe VerSu quem Britanni ἡ, the blank verse appellant, verum ita instituisse Versus suos, ut bini sempor oiusdem soni 0Xitum haberent. Fauore non po88um quin Scriptorem nostrum Vituperatione dignum e880 arbitrer, propterea qu0dsimilis versuum exitus Ver8ionem omni privat gravitate et pulchritudine quam in Latino earmino tantopere admiramur. Ea inr0 Drydoniis ante oculos habore dubuit Milionum cuius in immortali carmine iambicum quidem Versum ex quinque pedibus constantem invenimus, sed nulla adhibita vocum Sonorumque

similitudino illud carm0n ut dignitatu ut gravitate adeo excellit, ut vul eum Aoneido comparari facillimu posset, si quidem utriu8que

carminis ratio ac natura comparationem omnino ullam concederet. Drydoniis tam diligens erat Versuum quorum extrema Verba SODO consimilia essent, ut binorum Vorsuum responsione non contentUS

persaepe tern08 inter Se re8pondero vollet, id quod luctori significatur uncini signo in margino adscripto. In hac ternorum Ver- Suum coniunctione saepe novissimum Pindaricum vol iambicumdoducasyllabum Deit cuius rui sexumpla invonis in Aon. I. 319:

14쪽

Pindaricorum plurimos in carminibus Pastoralibus invenimus, ubi Oxstant 47 triades ut 26 vorsus Pinda rici, cum in Α0110idos libro primo ruperiamus 41 tria das ut 16 dumtaxat Pindaricos, in libro altoro 34 triadas neu voro plus 6 Pindaric08, in libro quarto

33 triadas 8 Pindaricos. I on dubito quin tales versus unicuique lectorum lassitudinum ac laudium facessant, eosque arbitror tonuemoleStumque Ornamentum esse, praesertim Si complures triades continuo subsequantur, veluti in Auneidos libro L 667, ubi p00ta trus Deit triadas, in Hodem libro V. 437 sqq. quatuor inveniuntur triades. Nec Vero U8quequaque eX tremus tria dos Versus Ρindaricus est, sed etiam medio triados loco talis Versus usurpatur cui rei argumentum sunt hi vorsus dosumti ex

Inturdum nobis in triadu plures uno Pindarici occurrunt, sed tum

Perperam is iudicaret, qui triadas solas Ρindaricum Ver8umc0ntinere putaret, quoniam multi huiusmodi Versus exstant praeter Diadas o. g. in Aon. II. 283

Supra cum poetam Vituperandum e88e cenSerem, quod inversibus sonorum similitudinem adhiber0t, addendum mihi erat multo magis eum dignum e880 reprehenSione, quod nonnunquam normaS regula Sque quas ea in re Observare debemus temere neclexit. Plerosque eius generis vorsus in triadibus legimus; quae

res quo melius intellegi possit, liceat mihi exempla nonnulla pro-

15쪽

ferro. In Aon. libro IV. V. 735, 36, 37 primus Versus si eum cum duobus quibuscum est coniunctu8 componimus, non eundem atqu0 illi sonum in sexitu prao se fort. Logas Volim illos Versus:

et praepositio ἡbetioeen' et Substantivum ἡ, queenμ quamvis discrepent sono in Versus exitu po8ita sunt; doinde velim compares

eundem Sonum non exeunt, trium Versuum finem faciunt. Triadas satis diligenter perlustrando inVeni, multa 8 0880 quarum n0ViSSimVS Versus, Si eum cum primo et altero componis, sono minime cum

illis congruit; unum tantum exemplum id quod affirmavi satis sup0rque illustrabit: in Aon. III. 151, 52, 53 tria haec substantiva ἡAbodes, G048, W00 δεμ quorum sonus non satis est similis

leguntur. Verumtamen saepius aecidit, ut sonus extremi Vorbi quod ost in medio triados Vorsu sono extromorum Verborum quaΘsunt in primo et novissimo triados Vor8u nullo modo respondeat,

quod ex sequenti Ver8u sati8 apparet, Aen. I. 906, 7, 8: Os eurious Work, tohere on the Sides isere Seen The Fighis and Figures of illustrious Men From their βrst Founder to the present lueen. Eadem ratione permulti Versus compositi sunt, sed quia modus senumerandi sest adhibundus, duo tantum exempla addo quae exstant in 00rg. IV. 188, 89, 90 quibus locis adverbium conjunctum est cum verbis donowμ et quamvis iis non sit eadem pronuntiatio, et in sodem libro V. 197, 98, 99

adiectivum cum Verbis ἡφSe, plectSe' quamquam soni similitudinu seget est coniunctum. Reperiuntur etiam in poetae Britannici opere Versus qui, si ad pedum numerum Spectas, ceteri8 Versibus non respondeant ).

) Minus aures nostrae offenduntur versu qui in ἡ Shahespere's Troilus and Cressida' legitur: ἡLies rich in Miriue, and unmingled', ubi verbum sunmingled' ita legi 0pportet, quasi c0nstet ex quatuor syllabis, sed id facileneri p0test, qu0d palatinam 9 sequitur lingualis l. Compares etiam hunc versum in hyaebeth aci III., scene VI.: Whoeannot rerent the thought, how monstrou8.

16쪽

Sod prorsus aliter ros so habui, si Versibus iambicis occurris qui ex Septem constant pedibus, sicuti Vidoro licut in Past. IV. 15 Majestiek Months set out reith him to their Fointed Race; erant enim multi poetae saeculo septimo docimo quibus raris locis Versum Septeni pedibus compositum metro heroico admiscure placubat')Exstat in Drydoni opere hand eXigui18 numeruS VerSuum in quibus seiusdem voeabuli sonus modo in hunc modo in illum modum ad auros serri debeat; sio vocabulum est0wn respondet vocabulo in Aun. 150, 51; sod id om substantivum in Aon. II. 314, 15 ita usurpatum invenimus, ut ad Verbio respondeat. Compares etiam Velini Aen. I. 1060, 6l: War - declare; II. 110, 11: Cure War; II. 371, 72: ars Uur; II. 397, 9S: afar Imr; II. 814, 15, 16: err-War Care; X. 918,19: me - Seu X. 931, 32: Seu Way; V. 29, 30, 31: Seu Way - obe y IV. 825, 26, 27: Deluy moe0h - Seu. MaXima autem pronuntiationis variatio Vol potius conturbatio iis in Modibus offunditur qui in y Vocalem eXeunt. Hauo senim voces modo ita diei dub0nt quasi extrema V0culis i Britannicum sit, modo quasi e poeta

noster eis Vocabulis Semper uSus eS8e Videtur quandOQUnque Voce aliqua ad responsionem apta ogebat. Nonnulla verba asseram quae hane meam Sontentiam possint confirmaro; lugimus in Aen.

') Shemeldius in libr0 su0 qui inseribitur ἡ say on Poetry' exemplum huiuscem0di perpulchrum n0bis suggerit quod e0mmemorare n0n displicet:

Haec exempla non attuli, ut p0etam vituperarem, nam qUamquam soni - similitudo non eadem est, tales versus quam visSintim perfecti c0mponi possunt. Videas quae de hae re dieit Bernii. SchmitZ in grammatica Britannica

17쪽

quao licentia conceditur quidem in versibus iambicis, Vorum ea tantum conditione ut in ipso versus iambiei initio Troelia Hus locum hab0at sumetant haeoco oXempla Α0n. VI. 53: Eager to read the rest -

') Multa quae ad versuum naturam et maxime quidem ad soni in exitu similitudinem pertinent vituperati0ne digna esse astarmavi multaque eXempla pr0- tuli quae ad id qu0d supra statui c0nfirmandum apta mihi videbantur, Sed praetermittere n0n p0ssum quin poetae Britannico excusationem quandam asseram cum animo V0lVam, mult0S P0etas clarrissimos in versibus componendis qui extremis verbis similiter sonent dissoluti0res et neclegenti0res esse; legis in ,,Goethe: Die

Natura linguae Britannicae et scribendi rati0ne Saepe evenit, ut extremaverSus verba oculis n0Stris pr0nuntiati0ne bene congruant sed non eodem sono in aures n0stras cadant; sic legis in ,,Shastespere 8 Maebeth , A et III., Scene V. hos VerSUS quorum extrema verba similiter 80nare Vult p0eta:

18쪽

Caput alterum.

Quae hucusque exposui non dubito quin sufficiant ad ver- Suum genuS quo Drydenus usus est in vorsione luculinter illu- Strandum. Itaque eum exterior operis forma quomodo instituta sit Viderimus, iam 1108 11000880 est amplius progredi in comparatione nostra et quam rationem in ipsa intorprotatione sit Secutus Drydenus considerare. Sed priusquam hanc ad rem nos conferamus haud alienum vid0tur in usum lect0ris hac de re minus instrueti commemorare, illa argumenta cuique Drydeni libro praefixa non exstare in ipso Vergili opere neque quidquam esse nisi indicem lectoris causa consuetum. Poeta cum id VerSuum genus, qu0d quale Sit Supra exp08ui, in Versione Sua USurparet, eo ipso angustis iam finibus cinctus tonobatur, ita ut quamlibet viam persequi ei non liceret. Luce clarius est, Versionem metriste factam non posse archetypon Verbum pro Verbo reddere, cum interpres in Vocabulorum expressionumque usu quaSi Vinctus Sit si certis limitibus circumscriptus. Si vero accedit, ut interpres VerSuum reSpon Sionem Sonique 1n Oxitu similitudinum assectet, eum necesse est multis in rebus ab illo oporo abh0rroro qu0d alia

lingua reddere sibi proposuit. Triplicem tantummodo rationem, ut opinor, p0eta hac in re sequi poterat. Primum si licubat accurato ut tamquam littoram ex littora carmina illa Latina interpretari, sed tale transserendi genus tenuius atque ieiunius erat quam quod Drydoni facultati p00ticae et servori arrideret, neque illo quo Vivobat Drydenus tempore Oiusmodi opus hominum litteratorum comprobationem aequisiviSset. Notum enim est, Britannos illius aulatis exigua votorum linguarum cognitione c0ntentos nonniSi indolem posetarum Gra0eorum ac Latinorum assequi studuisse ipsius linguae ratione non habita: nec Versio accuratissime confecta, ut Verbo Verbum fere respondeat, fieri potest, ut ulli metro accommodetur. Deind0 Drydoniis uti poterat libura quadam et laxa vortendi ratione, sod talis interpretatio cum minorem poeSeos Vim Spiritumque requireret, pootae nostro minus idonea debebat apparere, praeSertim cum Versio quae nimium a Latino opere

19쪽

roceduret sine dubio effecisset, ut multae admirandaeque primarii operis res in Versionem recipi nequirent. Tertium est genus convortondi quod medium quas ilocum inter accuratam si liberam vorsionem obtinui ou medium belween the struit Metaphrase undthe loose Paraphrase , et hoc est genu8 quod mea quidem Sententia p00ta Britannicus in opere Suo usurpaVit. Drydenu8 nonnunquani Versus Latinos ad Verbum Vertit, Si Vim, Suavitatem,ologantiam p00tae Latini orati0nis imitandam sibi proposuit. Hauc imitatio luculontor apparot 0X anaphora i. o. ex repetitione eiuS-dem Verbi, qua Vortendi rationo haud dubio officitur, ut vorsus Britannicus haud minus permulceat aures nOStra8 quam poetae Latini vorsus. Minimo dubito quin recte me Statuisse concedaS, Si quidem comparaveris Ver8ionem Versuum qui leguntur in Α011. VI. 43: Quo tuti dueunt aditus centum, OStia centum.

Dryd. 65:A hundred doors a hundred entrieS grace. Bucol. IV. 34, 35: Alter erit tum Tipylis, et alterα quae vehat Argo Delectos herous: erunt etiam altera bella.

Another Helen other Wars er eate. Vidus subtur vocabula quibus Drydenus iterum ac saepius usus est me exiguam duxi 8Se lineam. Insignem quandam artempo0ta Britannicus adhibui in opithotis roddendis, ita quidem ut perSaepe vocabula illa ornantia maiorum continoant pulchritudinum nequo minus dilucida sint et distincta in vorsione Brittannica quam in carminibus Latinis. Sio Vorgili verba satis obscura hincertum

stantivo aliud appositum adiungat nec vero praetermittat quin Vergili opithoton alii seiusdsem vorsus verbo addat, Sicuti apparet ex hoc versu Bucol. IV. 29:isIncultisque rubens fendebit sentibus uva. μ

20쪽

, And cluster'd Grases shali biush on every Thornμ. Quin otiam si in opsero Latino translationes pulchras utque orationis figuras inVonis, persaepse in vorsibus Britannicis tibi Occurrunt orationi8 ornamenta quae pulchritudine ac suavitate non inferiora sunt, qua in ro officienda Drydoni ingonium eo magis admiratione nostra dignum est, quod inter Omnes Viros doctos c0nStat, tropos figurasque quibus antiquae linguae abundant in recontioribus non facito nos posse imitari '), Si quidem ea, quae dicamus, ab omnibus hominibus intelloeta volimus. Quam eleganter interpros Vergilium imitatus sit o Vorsione paucorum Ver- Suum qui Sequuntur Satis perspicore p0toris; Α0n. VI. 61: Iam tundem Italiae fugientis frendimuS OrαS.

Aon. XII. 30: arma in ia Sun Si. Dryd. 54: .... I wω'd an implous War. Aen. XII. 33, 34 tuemur es ItalaS. Dryd. 58: .... ree kew our Hope alive. Drydenus magnam curam diligontiamque illi quidem rui adhibuisse Videtur, quam ob causam minimo mirum est, eum multiSl0cis qui in opere Latino indolum plano pedestrem contineant usum e880 pulchris translationibus. Soquontibus Versibus comparatis non dubito quin assontiaris, Britannicis inesse sublimiorem pulchrioremque Sensum quam Latinis; Aen. II. 22: . . . Priami dum regna manebant. Dryd. 35: While Fortune did on Priam's En ire smile. Aen. X. 23: . . et inundant sanguine fossae.

) Num convertere potes VerSUS:

, lli robur et aes tripleae Circa pectus erat, qui fragilem truci Commisit pelago ratem etc. Hor. Od. I. 39.

nostra lingua his verbis: