De Vergili carminibus a Drydeno poeta in linguam britannicam translatis

발행: 1868년

분량: 36페이지

출처: archive.org

분류: 시학

21쪽

Haec est ipsa causa cur Drydoni oratio interdum sensum maximo dilucidum offerat; accudit quod nonnullis locis utitur exquisitis exemplis sive comparationibus quase sinistra in Vergiliearminibus quaeruntur, Veluti in Α011. II. 27: Pand tur portae, ii Cat ire . . . Dryd. 34, 35: ... and iSSue in a ThronyLike stoarmin9 BeeS .... Postquam satis multa attuli exempla quibus illustraro conatus

sum Drydeni rationum quosdam Vorgili Vorsus quasi Verbo tenus exprimendi causamquo dixi illius agundi rationis, iamiam ad illos

carminum Latinorum locos transeamus quorum SenSum poeta Britannicus soluta quadam ac libera vorsione reddidit, atque accuratius in Vestigaro aggrodiamur causas quibus interpres ad tale vertundi gonus sit impulsus. Drydoniis natura metri quo in VerSionse Sua usus est saepenumero oloquendi circuitus Vel paraphraSeS fastore coactus orat. Cum versus horoicus multo brevior sit hexametro Latino, intorpros duobus Vol tribus versibus tantum dicere poterat quantum poeta Latinus uno Versu adumbra Vit. Quam ob causam noli mirari ex multo maiore Versuum numero constare opus Britannicum quam Latinum. Hanc di pontiam quo melius intollegas hanco lacoro comparationem mihi non dis

Quae res magnopere te impedit, si a primis alicuius libri vorsibus n0n proficiScens partem quandam oporis Latini cum eadem Drydoni0peri8 parte comparare Vi 8, maximum Vero est incommodum, Si singulos libri cuiusdam vorsus inter se conferre animo intendis. InterpreS, ut opinor, opus suum non Satis apte instituit, quod non quinis vel denis versionis suae versibus numerum minoris notae Ρorundem Versuum Latinorum margini adscripsit. Maiorem Ver-3uum Britannicorum numerum Drydono faciendum fuisse ex eo

20llegi p0test, quod interpres ea quae unus heXameter Latinus Jontinet uno vorsu Britannico Vertere non potuit, etiamSi semperasurpasset monosyllaba, sicut fecit in primo Aeneidos Vorsu: Arma virumque cano Trojae qui primus ab oris;

22쪽

Quin otiam si id facito fiori posset, Drydouus talem vertendi rationem haud dubio omisisset, quia conStat Versum ex monosyllabis solis o0mpositum satis absonum esse minimeque Variure orationum. Etsi talis vorsus dicendi velocitato aures nostras perstringit, nihilominus plerique eiusmodi Vorsus animum nostrum Π0n permulcent quippe qui plerumque ad pedestrem orationem accedant. Qua de causa Drydonus illius roi ratione habita perpauca fecit monosyllaba quorum nonnulla, ut tibi roeto me de natura eorum iudiea8Se persuadeam, asseram:

ronyS. Non solum motri causa Drydoniis tam angustis finibus in- elusus tonobatur, ut Vergili Vorsus ad Verbum reddere non pO88et, sud otium natura ipsius linguae Britannicae quippe quae, ut ceterae linguae recentiores, plura quam lingua Latina hab0at pronomina ut omnibus foro substantivis articulum praeponat, interpretis posetiei consilio ae studio valde obstabat. Hinc Sequitur, ut poetae Britannici non possint tam brevitor et concinne Scribere quam Veteres poetae. Ne igitur mireris, interpretem parvam sententiam Latinam inturdum duabus vel tribus expressisse periodis. Ut exemplum pr0feram, Versum Aen. Id. 13 ἡTerra procul vastis colitur Mavortia eumsis

vortit duabus his puri0dis coordinatis III. 42: Vaste rere their Fieliis, and Tillage is their Cure ε; immo Voro tria haeo verba Latina Aen. IV. 2: ἡ caeco carueitur igne' pluno atque integro reddidit vorsu IV. 2 ἡ,She fed retthin her Veins α Flame unseen otium compares Aen. X. 11

cum Dryd. 16: r need your Haste anticipate the Loom. Sud maximo arti vortondi obstabat poetae studium similoniversuum exitum officiendi, nam illa Versuum natura intor- protum valde impedit quominus bene ac recte Vertat et plerumque fit ut is qui vorsus suos illo m0d0 instituere velit a prop0sito

23쪽

nimio plus aberret. Drydenus non magnam exhibet varietatem homoeoteleutorum, cum multa eorum in eodem libro decies viciosvo Occurrant, et Videtur Verba quaedam ursisse quae, licut in carmine Latino nulla fiat mentio, in Versuum OXitu ponit. Nonne magnopere Stupes, quod SubStantiVum in permultorum Vorsuum

fine est positum 8 octies cum substantivis ἡ Sight, Light, Fight coniunctum invonis in Aen. II. 11, 328, 334, 496, 840, 911, 1000,

1024; substantivum ἡLαn septies doctos inveniri potest coniunctum cum Vocabulis ,, Sunii, mrid, communit, stan ἐμ otc. in

Α0n. X. 11, 67, 108, 211, 391, 410, 425, 492, 929; XI. 167, 195, 337, 372, 489, 860, 891, 931.

Si aeri set attonto animo Versionem in eXamen VO RVOriS, multa invenies vocabula immo Vero integrOS Versus prorsus interposita. Equidem censeo, tantum abesse ut multae eiusmodi periodilocum quendam obscurum explicent, Ut lectorem defatigent. pra0- sortim si poetae Latini Verba tam apta et pressa esse Videat. Quam uberiorem orationem essectam esse interpretis studio vorsus componendi extremis Verbis inter Se consonant08 existimo; non dubito quin assentiaris mihi comparato hoc Vorsu Aon. II. 235:ἡVertitur interea coelum, et ruit oceano noχμ

Attamon concedi potest, duos illos Versus si alios spectas non osse inepti8simos, quod p0eta orationis figuras imitatus est, nec est dubium quin res multo melius se habitura fuerit, si interpres non magnum numerum feci8Set VerSuum qui son8um continerunt valde simplicem, sicuti Vides in Aon. VI. 3, 4:. . . tum dente tenuei

Dryd. 137, 38, 39, 40:

24쪽

Antigenes, with hisses, osten tr d

Aedificant. Dryd. 19, 20: a Fabrich rear dWhieh like a Steed os monstrous height re ea d.

Ultimi versuum quos protuli satis pr0bant, Vergilium concinno et d0finito rem describere, ita ut lector statim cogitatione sibi fingoro p0ssit equi magnitudinem, Drydenum autem primum gonoratim atque uni Verse de illa re loqui ac deinde domum, ut

lector roeto sentiat de comparatione facta, Verbis accuratioribus in doscriptione uti. Sed ne interpreti laudum quam meret imminuam, facere non p08Sum quin Ver8um asseram cuius in carmine Latino nulla fit montio affirmemquo hoc versu interposito descriptionum ver8ibus antecedentibus saetam mirum in modum auctam imaginemque quasi colore ardenti8Simo eXpre8Sam eSSe.

Eo l0c0 quo Virgilius exponit, singulis annis Cecropidas olim Crotau ultionis cupiditatu ardenti sacrificare debuisse septem iuvenus finitque narrationem Verbis ἡ stat ductis 80rtibus urna', versum Britannicum, de quo supra dixi, illi descriptioni ab int0rpreto additum invenis: isThe mourn fui Parenis stand around in Tears' GD. Nonn0 h00 ad descriptionem accommodatum putas Θ nonne poeta Verbis suis o cit, ut illi parentes quasi ante oculos nostros floro videantur ΘMulti in carminibus exstant Versus quos interpres la Xa qui-dom si libera sed consulta ut cogitata ratione reddidit, cum animum induxerit vorsionum facere quae ingenio ac Voluntati a0qualium suorum placorset'). Hic illic sententiam. invenis ab interproto additam qua molior aptiorque Singularum partium coniunctio officiatur, quam ad rem Vergiliu8, ut omne8 p0etae episti, animum parum attendit. Poeta Latinus p08tquam a pr0posito fusi0re quam necesse erat descriptione nimio plu8 aberra Vit, nulla earum rerum quas ante latam illam descriptionem prae ceteris spectavit ratione habita, ad id undo est degressus revertitur; si ad aliam

25쪽

rem tractandam transiturus est nec prooemio quodam neque Sententia generali praemissa rem ipsam aggreditur. Comparato utriusque libri Aun. VI. initio videbis, loco quo Vergilius dicit, Aeneam a Deiph0bo, Phoebi Triviaeque sacerdote, inclamari, interpretem, ut res molius inter se cohaererent, duas addidisse periodos

Ρ0rmulta otiam additamenta a p00ta Britannico facta eo Spectant, ut V0cabula obscura et quasi ambigua quibus opus Latinum abundat accuratius d0finiantur et explicentur. Vergilius poeta in descriptionibus suis sa0ponuinoro sacrum Vel Statum, rei vel animalis naturam talibus adumbrat verbis, qua0 haud facito intellegere possis, nisi omnis historino rorum Veteribus temporibus gestarum omnisque historiae fabularis, i. e. mythologiae cognitionem habeas: Drydenus Vero maXimam illorum Verborum partem ita reddit, ut versio orati0nis obscuritatum luctori illustrui ut quasi commentarium in Vergilium compositum suppoditet. Qui lector, ut exemplum asseram, licet magnam litterarum Latinarum scientiam

habeat, c0nicuro potest quid sibi velint verba illa semiaetumque gemis Aon. VI. 25) quibus Vorgilius Minotaurum significat 8

sod n0n dubito quin facile o Drydoni Vorsi0no sensum coniectura a8Secuturus Sis, etiamsi mythologiae studio non to dodidoris; interpres enim illud semiaetum yenus f hoc mod0 roddidit in Aon. VI. 36, 37: ... the doubifid Progeny, The toster puri a Beast, a Mari ubobe. Jam Videas quam inesertam atqu0 obscuram Labyrinthi a Daedalo aedificati imaginum pr0ponat Vorgilius dicens hineintricabilis error Asen. VI. 27) 0t, vorsiono Britannica cum illis verbis Latinis comparata sine dubio tibi persuadebis, Drydenum descripti0nu sua Labyrinthi stadium ita os finxisse, ut non clarior futura fuserit spectantibus; dicit senim in Aon. VI. 40 ks thoitsund Boors, a thousand win ling Ways . In qualibet sero pagina Oandum rationem inVenire poteS, Sed tortium tantum exemplum ad illam rom illustrandam aptissimum hoc loco exhib0amus quod invenis in Aon. X. 3, 4:

. . . terraS unde arduus omnes

Castru Dardanidum advectat.

26쪽

22 Dryd. 3, 4: Sub limely seated he furveys from fur The Felds, the Canis, the Fortune of the War.

Poeta Britannicus non satis habuit multas ros aliis nominibus quam quibus Vergilius usus ost designaro sive conetu8 motri ratione sive ratus aliud nomen aequalium suorum ingenio magis placere'), sod otiam hominibus animalibus ius epitheta addidit quae Ioctorum variorum casuum qui illis acciderunt commonefacerent et hoc modo magnam narrationis varietatom bonos tuo ut ita dicam colores efficerent; conferas Versionem versuum qui exstant in Aen. VI.30, 31: .... tu quoque munum Partem osere in tanto, siseret dolor, Jerere habereS.

Dryduni liburius dosoribundi gonus Versioni magnum Vigorem et quasi colorem ardonium tribuit ut sappo ovonit, ut talis orationis ubertas apta sit non modo ad imagines quasdam exornandRS, Verum etiam ad Vergili sontentiam supplondam et explicandam quod Satis probatur hisce exemplis desumtis sex Aen. II. 23

.... Statio male βιda carinis.

Aen. II. 10: Sed, si tunius amor casuS cognoScere nOStr0S. . Incipiam etf.

Nemo est qui negot, in carminibus opicis quorum interest ut omnia lato iucundoque narrentur notiones abStru8iores SiVe ab aspoctus iudicio romotas id officoro, ut Saepe retineamur et con-

27쪽

turbemur ac descriptio ipsa satis obscuretur. Drydenus qui huius rei non ignarus fuisse mihi videtur nonnullas oporis Latini notiones huiuscum0di in partus ut ita dieam divisit set mirum in modum explicuit, nuc dubium est quin talis divisio et enodatio animo nostro pulchram claramque Osserat imaginem; os versionem Aon. XII. 29:

vincla omnia ΥΦ i.

Dryd. 53: Ali Ties of Tresilies, and of Honour brolee. Statui quidum in huius dissertati0nis initio, Drydeni genus

vertundi Vorgili carmina medium quasi locum inter accuratam et laXam Versionem obtinore, sed illud heum grano satis ut ita dicam affirmatum tu haboro volim i. o. interpretem tantum maximae parte illam viam rationemque socutum esse multis autem locis consilio suo non stolisso. Liuot intui proti Venia dari possit, quod nonnunquam poetae Latini sont0ntiam nimis leviter attigit, ut e. g. in Georg. IV. 562 8qq.:

Illo Vergilium me ten ore dulcis alebat Parthenose, studiis florentem ignobilis ori; Carmina, qui lusi fastorum audaXque inventa, Tityre te fatulae cecini sub tegmine fugi: quos versus reddidit Dryd. 815 sqq.:hWhite I ut Nuples fass my peuces ut DuyS, Affectino Studies of tess Moisy PraiSe And bold, thro' Youth, beneath the Beechen Shade, The Liss of Sh herils and their Loves have play'd certe Vituporation0 dignus mihi vitisetur poeta, quod nonnull0s operis Latini locos pulch0rrimos plano omisit, cuius rei exempla habus in Aon. XII. 31, 32: ἡ illo qui me casus, quae, Turne, Sequuntur

Bella, videS ....

st in Aon. VIII. 713: At Caesar, triplici intreetus Romana triumueho

Moenia Priusquam hanc moam dissortationem ad finem perducam, de Drydoni formono vol usu Vorborum pauca Verba dicere constitui. Si satis constat, archetypon ad interprotis sermonis indolem Verborumque constructionum maximam vim habero, ita ut multos l000s Vergili vul Thucydidis vol Platonis oporum facilius intellegamus quam eorundem locorum Ver8ionem lingua recentiore com-

28쪽

positam, ne nimis reprehendamus Drydenum, quod in versione sua multis usus sit ἡ Latini sinis to have latinised in quoniam non

ignoramus, toxicon Britannicum continere magnum numerum Vocabulorum quorum otymologiam in lingua Latina inv0nimus'). Fortasso Drydoniis sexistimavit, so illam liuontiam sibi sumero posse, cum Vergilius poeta multos ἡGraocismos carminibus suis admiscuerit; et, quod Gra00ismi atque imitatio lingua se Graecae constructionis id esse serunt, ut luxioon Latinum ingenti incremento auctum et lingua ipsa valde expolita sit, forsitan dicas, interpretem Britannicum eandem ob causam Latinismos adhibuisse. Non dubito quin magnus numerus locorum quo S parVa Semper Oxplieatione adiuncta inter 80 00ntuli sufficiat ad luculuntur illustrandum discrimon quod intor00dat intur carmina Latina et Britannicam Versionem. Passim Vidimus, Drydenum maximam curam diliguntiamque in opere suo adhibuisse. Nec negari potest, eum poetae Latini studio valde inconsum fuisse, quod quidem minimo mirum videtur, si nobiseum roputaverimus, primis medii aevi tomporibus p00tas Vorgili carmina diligunter observantes multis rebus po0iam Latinum imitatos esse atque nationes Romanicas die romanischen Voeti er' ut rorum et Vorborum copiam in p0ematis epiuis compono dis o Vorgili carminibus hausisso' '). Illis tomporibus po0tao Latini opus quasi ianuam aperuit ad studium Homeri carminum, ac multi orant viri docti qui carmina illa opica pluris quam Homeri opera aestimarent' '). Sud posterioribus temporibus viri exstitorunt qui magis sobrie atque

J Interpres ipse in praesati0ne sua de illa re dicit: ,,I lolli not eaecuse

'φ) Recorderis velim de Nic. Frischlin, s0cio vir0rum qui Saeculo SeXtodecimo humanitatis studia pr0ssterentur.

29쪽

25 subtilitor de Vorgili virtute iudicarunt et, ut Hegelius, Mebulirius,

Marklandus, nimiae populorum venerationi intercedentes illius pootae vitia in lucem protulorunt: sod nequo illi iudicos oritici neque aliu8 quisquam negare potest, Vergilium patrem esse poeseos epicae Latinae eiusque carmina quasi speculum osse sinceri Verique naturae amoris animumque nostrum magnopere commOVere. Licet Drydenus sublimi ac gravi genero dicendi fuerit instructus, tamen sensu caruit exprimendi suavitatem olegantiam dignitatem poetae Latini. Etiamsi, ut supra Vidimus, Opus Britannicum nonnullis locis satis neclegenter ac parum accurate compoSitum Videatur, certo admiremur necesse est limatius dicendi genus quo omnia carmina exornata Sunt: omnia quae dicuntur perspicua sunt et facile ab omnibus intelleguntur nec constructio grammaticalis ibi invenitur quae lectori aliquam asserat difficultatem. Quae laus omnibus Drydoni scriptis, quotquot vitia continent, tribuenda est neque quisquam ignorat ,fabulas' Drydoni sermonis pulchritudine set suavitato adeo excellere, ut omnibus temporibus et senes et iuvenes e lectione earum magnam percipiant Voluptatem. 2.

30쪽

26 vita.

Natus sum Carolus Franciscus Josophus Nich Lisissensold in vico haud procul a Confluentibus in provincia Rhenana sito anno h. s. XLI. patre Petro matre Anna Maria e gento Jung quam

morio iam dudum oreptum Valde lugeo. De priore Π0Verca mea cum nonnullis diebus post matrimonium mortem occumberet nihil unquam comperi: patrem superstitem et alteram BOVeream, qua nunc utor, Christinam e gente Buseli grato pioque animo colo ac veneror. Fidei addictus sum catholicae. Primis littorarum olementis instructum parentos viro Sapientimo erudiendum dedere. Sed . duobus annis praeterlapSi8 ratus me

ad altiora ut sublimiora studia esse natum parentibus dixi, me operam daturum esse iis artibus litterisque quae in gymnasiis patriae nostrae colerentur. Quo factum est ut parochi d0etissimi humanissimique auspiciis linguae Latinae et Francogallicae studerem ac deinde gymnasium adirem Treverense quod tum Viro illustrissimo Pros. Dr. L00rs directore florebat.

Spatio Sex annorum exacto maturitatis testimonio munitus auctumno anni h. s. LXIII. ad almam litterarum universitatem Bonnensem me contuli ibique a Rectoro Magnifico Pros. Dr. Bauorbaud in civium academicorum numerum receptuS per trIasemustria studiis theologicis opseram dedi. Cum intellegerem, studium theologiae repugnaro ingenio meo, studiis philologicis

et maxime quidem linguarum recentiorum studio operam naVare incepi. Feriis academicis nonnunquam in Galliam ut in Bulgarum regnum profectus Sum, ut maiore exorcitatione et dicendi et pronuntiandi fruerer. Per sex semestria scholas frequentavi horum virorum clarissimorum: Dieringer, Fl088, Hilgers, Langen, Reusch,

SEARCH

MENU NAVIGATION