장음표시 사용
11쪽
Eurem. II. Si manifesta sunt iura petitorii, vel insiluere non licet possessorium, petitorium, omisso sessoriosummari sim et
ordinario statιm ivstituendum. Manifesta autem iura voco, quae non certa itum, sed etiam facile, in dubitatis documentis, vel testibus classicis, vel consessione partium probari possunt. Tunc enim actor non capit, quod est aliquando restituturus, sed peruenit ad eum, res semper apud illum remansitra o anciscitur enim ius perpetuum, non momentarium, et lites resecat,
quarum ambagibus alias adhuc innexus maneret. Qito et ontifex approbat . quia tunc petitorium merito absorbere dicitur posse rium c ideo BER GERVs quoqtie petitorium posses serio, si probationes liquidae adsunt, praeserri debere statuit: Immo tunc necessario instituendum est petitorium, si posse rio uti non licet. Sic in caussis venatoriis, et iis, quae ius braxandi concernunt, possestarium locum non habet per expressam sanctionem des uochusto: sebieri vom T. Feb. 6 71 a verb vocb.isse nnbefebon, dose mirari livdacbene erechil eis Goben, venn Processe dat liber avgespouvem erisu, dies ad austeine P ffer anni, auc&olle Actus, se agege augeetogen uerriniochien, pro clavdesivis et turbatiuis nichi venter oti in Pagd undanis, in de Laudes Or uv verbothenen Sachen schisset, Iebleobtering geacbter uvdgebalten verine Hinc relicto posseLsbrio petitorium statim est instituendum: Ita in caussa 1telebeneontra MedemeIer pr0ν Fuc. Iur. Lib. M. ML IIa . Idemque
dicendum de concursu creditorum, ubi pontarium sium mari
simum I. r. D. de . S. V c. s. X de cavspog et pro . e secon. Iur
Lib. IV. D. XX X. f. I. u. ra. p. II. ed nou. p. 12 27 d Cod. Aug. T. L p. v. nec amen de immemoriali praescriptione quimur, quae re alia praefribi possunt. ERN HER P. IV. O. V. n. rq In Lustia idem obimere restatur BPRGER Decis LXI et LXII.
12쪽
IN MATERIA POSSESSIO NI S. XIII
smum plane cessat. Vt pronunciauit Curia et Scab. Vitemb.
leben ad Regina Sax Reg. Martisburgens addita ratione Diemeui concursibus creditorum das Possesserium Summarisimum einen Platet findet, findern vacb deuthcher Anzeuun de Processoris. Tit. XLI. . . osor in Petitorio re anni vel de mussi ero.
Eurem. III. Si iura petitorii non satis liquida sunt, vel res moram non patitur, possessorium summari firmum, vel ordinarium praeferendum es petitor o Quare si actor euentum litis certo praeuidere non potest, ut, utquedum alter petitorium institu sit, et ius sitium probauerit, percipiat fructus, cinstituat poς se rium. ς Sic quoque, si impuberi controuersia fit, an sit inter liberos, caussa cognita, perinde possessio ex Edicto Carboniano quaerenda et danda, ac si nulla de ea re controuersia esset, et iudicium in tempus pubertatis differendum. 4 Vocatur hoc a ICtis decretum interim isticum, et est species posses rii sitam marissimi, quod prosipicit liberis de alimentis, dum vento vivere nequeunt, set consilit iis, quibus tale periculum intenditur, ne, Ut ait VI RI Amsa, audacissimus quisque maiore iniuria impuberem assiciat, quod et plura et grauiora de eo mentiatur, et ne
periclitetur de statu, antequam se tueri posset, pupillus 4 Et ipsius Pontificis, quem in materia possessionis vel maxime scquisblemus, verba in c. r. X. de causs. propr. et pus huc collimant, expedire posse rium , cum ex perspicuis indiciis lacile arguatur
13쪽
iniquitas inuasoris, et spoliato, casti, seu malitia probandita minium ille subtraxerit facultatem.
Εurem. IV. si ' si quis proprietatem pariter ae possessionem facile se probare posse redis, consulimus actori, ut et petitorium
et possessorium summari simum coram eodem iudice, eodemque tempore, diuersis tamen libellis, instituat. Sic licet in controue sam veniret haec quaestio, obtinuit tamen aiens sententia in caussa Hans Christoph Rader contra die Holm-und Hand-Frolneretu oblen, uti pronunciauit F. P. L. M. Autg. VBJ. et Sup. Cur. Prou Li . Term. Reminisc. 731. Non tamen caret haec res dubio, dum partim pragmaticorum regulae, nonnili finito posseLsbrio, petitorium institui, nec possessorium cum petitorio cumulari posse, contrariari videtur. Sed respondebimus ad obieetiones
primo obstat, petitorium possessorio demum finito in Saxonia institui posse, hinc quamdiu hoc non sit finitum, merito obiici exceptionem nondum finiti possessorii Prouocant hunc in finem ad L . f. de Inierae ubi dicitur Nisi antea fuerit exploratum, utrius eorum possessa sit, non potest petitoria actio ii stitui, nec non ad L. G. D. de Iudio. Inter litigantes non aliter iis expediri potest, quam si alter petitor, alter possessor fit esse enim debet qui onera petitoris sustineat, et qui commodo poΩsessionis fruatur. Sed verus huius regulae sensius est, ut semel instituto possessorio, ab altero petitorium nondum finito posseΩsorio institui ne eat. Nec tamen extendi debet haec formula ad eum casium, ubi unus idemque actor utroque iudicio petitorio et possessorio simul, diuersis tamen libellis, experiri veliti inge, ium
14쪽
Caium contra Titium possessorium ummarissimum instituisse defundo Tusculano pendeote possessorio, Titius contra Caluin petitorio agere coepit Obstat Titio exceptio possessorii nondum finiti. Reus ergo possessorio summarissimo hoc durante petitorium contra actorena instituere nequit. Sed nos loquimur de eo casu, si Caius contra Titium, et possessionis litem urget, et ipse petisorio eundem Titium pulsare velit. Quodsi enim, ut inquit CICERO exceptio facit, ne liceat, ibi necesse est licere, ubi non est exceptum.
Dein obiiciunt, actorem, qui petitornum instituit, posseL
sonem rei confiteri, quia nihil habet commune proprietas cum possessione secundum L. a. g. r. D. de . . A. P. Nec est, ut cum Go Dor EDo nonnihil legamus. Huius ope, aut, ut rectius dicam, mysterio negationis pro amrmatione per voculae interpo lationem non utamur. Valeant potius Nonnistae, praesiertim,
emendandam esse legem verissimam, dum disserunt ratione sommae, aut identitatis, qualitatum et essectuum proprietas et posisessio. . Concedamus lubenter esse diuersa, sed non inuicem contraria possessionem et proprietatem, cum dominium rerum teste Est v coepit ex posscsmne. Diuersa vero uno tempore iudici proponere quis vetat Quid est autem in hoc contrarium, ut petam iudicem, me pro possessore et pro domino declarari. Etsi igitur nihil commune habeat possessio et proprietas, possum tamen et iure interimissico et perpetuo simul uti. Sed porro
urges ab Orat pro L. Corn. Balbo c. XIV. de qua appellatione vii MoR
15쪽
urges actorem, qui antea posse rium sitim marissimum instituit, deinceps autem petitorio experitur, renunciare posses rio. Ast dum so separato libello posses rium et petitorium, vel statim ab initio vel pendente posses rio instituit, luculenter apparet, se possessioni non renunciare Quin immo iugulari proprio ciale possunt aduersarii Stat ple Ctus quem nobis opponunt, pro nostra sententia dum in fine legis inquit et ideo non denegatur ei Interdictum uti possidetis, qui coepit rem vindicare: non enim videtur possessioni renunciasses, qui rem vindicauit: unde unusquisque facile intelliget, illos, qui renunciationem poLsessionis per institutum petitorium ex illa lege inserunt, priora verba captare. Namque haec renunciatio ICto nunquam venit in mentem. Idem VLPIANVs negat, petitorum hereditatis, licet iam dimidiam hereditatis possideat partem, possessionem amittere, bonorumque posses ribus competere ait familiae emcisicundae iudicium. Ipsi denique DIOCLETIANUS. et MAXI-MiΑNus eum, qui se ingenuum profitetur, hincque petitorium instituit, non amittere censent ius libertinitatis, quod possidet. Liquid igitur nos conuincit analogia iuris, petentem posse rium diuersis libellis tractare posse, ct coepto altero alterum non e eludi, summa animi affirmamus confisione. Non magis pros
cerit, qui arg. cpemio. C. de Furt. Vbi sEvΕRus et ANTONINus eodem tempore criminis causam, et bonae fidei contractum Ggeri vetant, diueribrum simultaneam tractationem impugnare
velit. Crimina enim et bonae fidei contractus genere differunt toto, dum sinum licitum et illicitum sibi opponuntur Sed posses rium et petitorium sibi non contrariari, supra iam demonstrauimus.
16쪽
Denique nec nos in contrarium mouet l. I. D. de R. I. ubivLPIANus ait quoties concurrunt plures actiones eius lem rei nomine, una quis experiri debet Patitur allegata D. d. R. Leae I. D. D. d. o. et Act La D Zpris MEI LIO. D. d. - emi et venael. a. D. d. eri rei iudic. I. N. D. d. o. et A. exceptionem,
si scilicet ex singulis actionibus quid simul peti et obtineri potest Nemo ergo negabit, me interdicto Praetoris ad possessionem agere, et leges ciuiles ad dominium seruandum implorare, et utrumque non tum petere, sed et consequi posse Permissum itaque est secundum l. s. s. r. D. d. o. et in utraque actione uti, si altera pinguius ius, quod ex priori non sum consecutus, Obtianere possum. Licet ergo et petitorio et possessorio simul experiri, quia hoc possessionem, istud dominium dat. Ceterum sunt, qui possessorium et petitorium uno tempore, diuersis licet libellis, ideo institui non posse tradunt, quia esset variatio, ob quam aliquis in legum odium incurreret, urb. qui semes C. quemadm et quanaeiud. Si vero paulo penitius hanc introspicimus, loquitur haec Auth. de actionis desiertione tergiversandi animo facta nostro casu viruimque iudicium petitorium et possessorium idem actor tractat, neque variat utrumque enim instituit, continuat, nullumque deserit
Sed duo adhue silpersiunt dubia obiiciunt nobis stabilitumeta a legibus ordinem, ut possessorium ante petitorium finiatur, non ut utrumque simul tractetur. Inde in L est C. quor bomactionem proprietatis secundam dici; et iuxta l. 3. C. d. R. V. mancipiorum orta quaestione prius exhibitis mancipiis de posses sione iudicari, ac tunc demum proprietatis caussam a iudice opo
C tere,axiuri cocc Ei dus de tantulat petitor et usus. 6. IV. V. m
17쪽
tere decidi et in LA C d. interdom proprietatis et possessionis lite, prius possessionis jecidi oportere quaestionem competentibus actionibus, et in .3 . D. d. iudie si de vi et possessione quaeratur, prius co gnoscendum esse de vi, quam de proprietate rei ex Rescr. D. Η ADRIAM ad communionem Thessalorum et in I. se eod. litem aliter e plicari non posse, nisi alter petitor, alter possessor sit. Sed qua ramus, cur et quando quaestio possessionis debeat cognosci prius, quam quaestio proprietatis Responsio erit facillima scilicet eam ob caussam, ut ait L pr A scin l. s. d. . . A. Possiri pronunciet iudex uter possideat, ut is, qui victus est de posseΩ sione petitoris partibus fungatur, et tune de dominio quaeratur,
et Ut DIOCLET IANV et MAXIMIANV in L 3. C. d. Interdait
ex hoc ordine facto de dominii disceptatione, probationes ab eo, qui de possessione victus est, exigantur. Si ergo iudex nescit quis astor, quis reus in caussa proprietatis, quis petitoris partibus iungatur , a quo domini probationes exigendae sint, posses serium distutiendum est prius, ut in hoc victus petitoris partes suscipiat. Sed si actor possessorium et petitorium simul instituit, exinde facile elucescit, quis sit reus, quis iungatur petitoris partibus, quis probare teneatur dominium. Exulat igitur in hoc casu legis ratio, hinc et eius dispositio merito cessat, et sistulit prouisionem legis prouisio actoris in possessoris, qui prae se fert persbnam ac loris in petitorio.
Vltimum dissentientium argumentum est, rei vindicatimnem dari contra possessorem o ideo, si possessor ipsis sim, rem petere, et simul possessorium et petitorium me instituere non posse. Neminem aiunt adesse rei meae possessorem ergo neminem esse, contra quem simul possessorium et petitorium mouere V
leam s i. da R. Vind. I. eto cisa a 7. . . D. eod. Ir Cod de alim. r. iud.
18쪽
leam: Ei enim, qui possidet, in iure actionem non esse proditam a. I. d. Oct. nisi unicum casiam ubi, qui rem possidet nihil minus aetoris partes obtinere possit, excipiamus, ad quem Im-serator in d. g. a. Inst. prouocat, de quo tamen inter Doetores
inem, si rem restitutam velim, blum contra possidentem dari. Concedo ergo, mihi a non possidente, neque rem reddi, neque me eius restitutionem a reo , non possidente, in petitorio desiderare posse bene tamen declarationem iuris mei et dominii. Nam ei Vindicatio non tendit selum ad tradendam rem sed tendit etiam et principaliter, uti omnes actiones reales, ad declarandum ius quod cent sententiae Dicasteriorum, ubi ante iniunetam traditionem praemittitur Rugern das Haus euenthymbe etustes Quum igitur in petitorio declarationerti iuris, aut domitiem, prout usus deduxerunt, qui de uinolimus coi
et reliqui quis me prohibebit, ad firmandum ius petitorio uti contra eum, quem turbantem dico in possessorio, etsi eum mi nime possidere, sed me possessorem esse eodem tempore fatear.
Explosis igitur dissentientium argumentis restat, ut nostram quoque sententiam legibus ipsis corroboremus. Cumulari enim petitorium cum possessorio diuersis modo libellis, et ab eodem et actore
19쪽
actore posse constat ex L r. . . D. quod legator ubi hereditatis instituens petitionem simul interdictum nanciscitur, quod legatinaum, et ex eap. a. et 3. X de causs possibi Coelestinus Ili iudicibus deputatis, ut de possessione et proprietate cognostant, grauibus partium umtibus parcere cupientibus, de utraque Ommixtim allegationes audire, et testes admittere, modo hos prius de possessione audiant, permittit, de quo canone conserri mer tu ill aoEΗMgllus, qui equidem quoad ius civile in contrarias abit partes, nostrae tamen quoad ius Canonicum accedit sententiae et in o. . . de caussit et propn eodem iudicio et eadem sententia possessorium terminari posse traditur, modo huius sententia praeseratur in executione, e a . . de ΚυαPraeterea nobis quoque adstipulantur Romanorum leges sic in l. 6. . . . si seruit vindie in actione consessoria idem est pocsessor, qui et petitor, et in . G. . 3. D. eod. iste qui possessor est, seruitutem sibi deberi praetendit et Ap IN IANus in I. δ. f. D. de vi et vi armat ait eum, qui undum vindicauit ab eo, cum quo interdicto unde vi potuit experiri, pendente iudicio nihilominus interdicto recte agere posse. Confirmat denique nostram sententiam,sius sori prout ui caussa de Gemeinde ΣυMine vitet contra George Wintern pron. Fac Iur L f. a. 173M Diem, das Peritorium Ἀμὰθ mit dem Possessirio emoriret merdem an f hai Be lettens Suchen οὐ nisi stati ete.
R autem res eo accuratius tractetur, Eur. V. iustitiarii est, ut, dum petitorium et possisserium diuersis libessis peragitur, separara quoque eonficiat actorem volvinina, quemadmodum idem in o. . . R. . in reconuentione et conuentione nee non in concursi creditorum constitutum, separatim citet partes, et positio Sa Iur Scissa. H. T. m. p. P. XLI. 33. et L p. m. M.
20쪽
tiones seorsim scribat, ne ulla inde oriatur confuso Ignoscat lector, si hac in quaestione longior fuerit oratio, si quidem sere omnes, qui de cumulatione petitorii et possessori scripserunt, hanc quaestionem omiserunt, et ne quidem, quod miraberis,
Eurem VI. Si in regres insituri petitorii proprietas dubiae probatu difficilis videtur, posse orium quoque Miruendum, immo instituto licet petitorio, si posses sit dubia, in is compin me
defendatur actor, ruret urematicum hoc suffulcitur l. a. s. r. D. de A. v. A. P. in qua LPIANI ei, qui iam coepit rem vim dicare interdictum uti possidetis non denegat, et in L ιδνήν. D. de vi et vi arm placuit ApiN1ANo suo calculo reliquos vincenti, eum, qui iundum vindicauit ab eo, cum quo inte
dicto unde vi potuit experiri, pendente iudicio nihilominus interdicto recte agere, nec minus ex e. pastoratis X. d. resis.BOLubi Pontifex harum legum expressam tacit mentionem, et isti, qui litem proprietatis ingressus, cum in caussa fuerit processum, nouum iudicium stipe possessorio inchoare pendente petitorio permittit, modo non renunciatum fuerit possessioni, aut conclinsium in proprietatis iudicio et caussa proprietatis definitiuae senatentiae calculo nondum sit te mata. Idem obtinet in remedio possessionis recuperandae, ut, qui landum vindicat ab eo, contra
viae occatus in dig. d. remulatione petitorsi et possessorii, qui de asternatiua et fl-ιstanea eumvlatim is uno libello egi Dr . s. II. a. . aERGER EDes Proc. P . . 3 . p. v. Oeconom. Ium L. V. LIo n. a. p. 227. WERN HER P. III. U. ιδ p. νε- excipia M. Gon. Lun. MEN CKEN, a cultu ore pependisse per omnem vitam recordabor, qvi in dissae p/titorio possessori finit neutiquam instituendo Vis. 727.hab. mplicite eonsentit, dum m genere eundem actorem, contra eundem rcumpotitorium e sessorti Amudia iudierum de uere posse com dit. Dissilia ' Corale