C. Plinii Caecilii Secundi Epistolae et Panegyricus

발행: 1693년

분량: 545페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

261쪽

as4 c. FAn. ΕΝ Iarum eum uno rursus aut altero pensito e novi mme pluribus recito, ac, si quid mihi credis ,

tune acerrime emendo. Nam tacito diligentius , quanto solicitus, intendo. Optime au tem reverentia, pudor, metus judicant. IMque adeo se habe. Nonne, si loquuturus e cum aliquo, quamlibet do o, uno, tamen minus commoveris quam si cum multis vel indoctis λ Nonne , quum surgis ad agen dum, tum maxime tibi ipse dissidis , tum Commutata, non dico plurima, sed omnia cupis δ Vtique, si latior scena, & corona diffusior. Nam illos quoque sordidos pullamiosque reveremur . Nonne , si prima qaae que improbari putas , debilitaris & concidis opinor; quia in numero ipso est quodis dam magnum collatamque consilium i quibusque singulis judicii parum, omnibus plurimum . Itaque Pomponius Secundus hie scriptor tragoediarum si quid forte famili

rior amicus tollendum, ipse retinendum ambitraretur, dicere solebat; A popuIum pro voco : atque ita ex populi vel silentio vel a se sensu aut suam aut amici sententiam seqa hatur . Tantum ille populo dabat . Reete an secus, nihil ad me. Ego enim non populum advocare , sed certos electosque solso , quos intuear, quibus credam, quos denique di tanquam singulos observem ,& tanquam non singulos timeam. Nam quod M. Cicerodestylo ', ego de metu sentio . Timor est emendator acerrimus . . Hoc ipsum, quod NOS recitaturos cogitamus, emendat; quod auditorium ingredimur, emend/t s quQd

262쪽

emendat. Proinde non poenitet me consuetudinis meae, quam utilissimam experior radeoque non deterreor sermune ulis istorum, ut ultro te rogem , monstres aliquid quod his addam . Nihil enim curae meae satis est . Cogito, quam sit magnum dare ali quid in manus hominum : nec persuadere

mihi possium , non & eum multis & saepe tractandum , quod placere di semper di omnibus cupias. Vale.

XVIII. C. PLINIUS CANINIO

DEliberas mecum quemadmodum, pecunia , quam municipibus nostris iae pulum obtulisti , post te quoque salva sit. Honesta consultatio, non expedita sententia. Numeres rei p. summam ' Uerendum est ne dilabatur. Des agros: Ut publici negligentur. Equidem nihil commodius invenio quam quod ipse feci . Nam pro quingentis millibus nummum , quae in alimenta inge nuorum promiseram , agrum ex meis longe pluris actori publico mancipavi r hundem vectigali imposito recepi , tricena mih lia annua daturus . Per hoc enim &reipublicae sors in tuto , nec reditus incertus, &ager ipse propter id quod vectigals large supercurrit , semper dominum , a quo exer ceatur , inveniet . Nec ignos O , me plus aliquanto quam donasse videor erogavi Dis , cum pulcherrimi. agri pretium neces sitas vectigalis infregerit . Sed oportet

Privatis utilitatibus publicas , mortalibus K s aeter

263쪽

aeterias anteferre;muuoque diligentius mu- 'neri suo coasulere,quam facultatibus. Uale.

XIX. C. PLINIUS PRIsCosvo S. A Ngit me Fanniae valetudo. Contraxit

hane dum assidet Iuniae, virgini Vestali, sponte primum est enim affinis ,deinde etiam ex auctoritate pontificum . Nam Virgines, quum vi morbi atrio Vestet coguntur eXcedere, matronarum curae custodiaeque mandantur. Quo munere Fannia dum

sedulo fungitur, hoc discrimine implicita est. irinsident sebres, tussis increscit, sum ma macies, summa de semo; animus tan tum di spiritus vigent, Helvidio marito , Thrasea patre dignissima: reliqua labuntur ,

meque non metu tantum, verum etiam dolore conficiunt. DoIeo enim maxime,semi- 'nam erip, oculis civitatis, nescio an aliqu id snaile vitaris. Quae castitas illius ὸ quae sanctitas Θ quanta gravitas Θ quanta constantia Bis maritum sequuta in exilium est, tertio ipsa propter maritum relegata. Nam quum Senehio reus esset, quod de vita Helvidii libros composuisset , rogatumque se a Fannia in desensione dixisset, quaerente mina citer Mettio Caro an roga liet, respondit Rogavi: an commentarios scripturo dedi G set ι Dedi: an sc .ente matre ι Nesciente .. Postremo nullam vocem cedentem periculo emisit. Quin etiam illos ipsos libros , qua quam ex necessitate di metu tempo sum abo

vicos , .C. publicatis bonis, scrvavit, habuit,

tali ,

264쪽

tulitque in exilium exilii causam . Eadem quam iucunda, quam comis , quam densis

que qciori paucis datum est non minus

amabilis quam veneranda Erit sane,quam postea uxoribus nostris Ostentare possimus: erit , a quae viri quoque sortitudinis exempla sumamas , quam sic cernentes audientesque miramur , ut illas quae leguntur. Aemihi domus ipsa nutare , convulsaque se dibus su is x aitura supra videtur ue licet adhuc posteros habeat . Quantis enim virtutibus, quantisque factis alaequentur , ut haec non noxissima occiderit quidem illud etiam affligit & torquet , quod η matrem ejus, illam nihil possum illustrias dicere a tantae

seminae matrem , rursus Videor amittere, quam haec ut reddit ac resert nobis, sic Iet secum , meque & novo pariter & rescisis vulnere affici et . Utramque colui, utram. que dilexi : utram magis, nescio , nec disce'ni volebant Habuerunt officia mea in s cundis , Habuerunt ita adversis . Ego solatium relegatarum , ego ultor reVersarum nun feci tamen paria , atque eo magis hanet cupio servari ut mihi solvendi temporae supeltat . In his eram caris quum scribe rem ad te s quas si deus aliquis in gaudium Miterit , de metu non querar. Vale.

XX. Q PLINIUS TACITO

Lybrum tuum legi , quam diligentim

si me potui, annotavi quae commutata , quae eximenda arbitrarer . Nam & em 6 verum

265쪽

113, C .mis . Est Diarum uerum dicere assuevi, & tu libenter audire. Neque enim ulli patientius reprehenduntur quam qui maxime laudari merentur. Nune a te Iibrum meum cum annotationibus tuis exspecto. Ο jucundas , o pulchras vices lQuam me delectat, quod, si qua posteris ra nostri usquequaque narrabit ut , qua coniscordia, simplicitate, fide vixerimus i Erit rarum & insigne, duos homines aetate, dignitate propemodum aequales, nonnullius in literis nominis Cogor enim de te quoque parcius dicere, quia de me limul dico , alterum alterius studia fovisse . Equidem adolescentulus , quum jam tu fama glori que floreres, te sequi, tibi longo, sed proximus , intervallo & esse & haberi concupiseebam. Et erant muria clarissima ingenia; sed tu mihi ita similitudo naturae serebatum xime imitab .lis, maxime imitandus videbaris . Quo magis gaudeo, quod, si quis de si diis sermo, una nominamur ; quod de te loquentibus statim occurro . Nec desunt qui uni ut utrique nostrum praeserantur. Sed nishil interest mea , quo loco jung mur . Nam hoc ego primus , quia tu Pro X imus : quin etiam in testamentis debes annotasse , nisi quis forte alterutri nostrum amicissimus,'indem legata, di quidem pariter, accipimus. Quς omnia huc spectant, ut invicem ardentius diligamus , cum tot vinculis nos studia, mores, fama, suprema denique hominum judicia coastringant. Vale.

XXI. C.

266쪽

1as XXI. C. PLINI Us CORNUTO SVO S. Ρ Areo, collega carissime, & infirmitati

oculorum, ut jubes, consulo. Nam &huc , tecto vehiculo undique inclusus , quasi in cubiculo , perveni, & non stylo modo , verum etiam lectionibus dissiculter , sed abstineo, solisque auribus studeo . Cubi. eula obductis velis opaca, nec tamen obscura,facio. Cryptoporticus quoque, adopertis inferioribus senestris, tantum umbrae quam . tum luminis habet.Sic paulatim lucem serre condisco . Balineum assumo, quia prodest: Vinum, quia non nocui Parcissime tamen. Ita assuevi, & nunc cultos adest. Gallinam , ut a te missam, libenter accepi s quam satis acribus Oculis, quanquam adhuc lipus, pin guissimam vidi. Vale.

MInus miraberis me tam instanter petisse, ut in amieum meum conferres trisbia natum, quum scieris quis ille qualisque. Possum autem jam tibi & nomen indicare, se describere ipsum , postquam polliceris ἀ Est Cornelius Minutianus , Ornamentum gionis meae, seu dignitate, seu moribus ,

Natus splendide abundat sepultatibus; amat 'raudia, ut solent pauperes . Idem rectissimus 4φη, sortissimus advocatus , fidulissimus vita. Aeeepi tu bςnviicium credo ,

267쪽

avo C. Fam EFGIartimauum proprius inspexeris hominem , omnimbus honoribus , omnibus titulis nahil 'o Icietatius de modestissimo riro dicere ὶ parem ἀValea

XXIII. Q PLINIUS FABATO PROSOCERO SUO S. G Audeo quidem , esse totam sortem, un

Mediolani occurrere Tironi possis a sed ut perseveres esse tam inviis , rogo , ne tibi contis rationem aetatis ista tum laboriae injungas. Quinimmo denuntio, ut illum di domi, & inara domum , atque etiam in tra eubieuli limen exspectes . Eteni rix. quum 1 me ut frater diligatur , non debet ab .., quem ego parentis loco observo , exigere officium quod paranti suo remisisset Vale.

XXIV. C. PLINIUS GEMINIO suo s.

NVmidia Quadratilla paulo minus octoru

gesimo aetatis anno decessit, usque ad novissimam valetudinem viridis , atque aeciam ultra matronalem modum compaeso, corpore & robusto o Decessit honestissimo texamento . Reiiquit heredes, Mx besse nepCaem exaertia. parte neptem. Neptem ρο- Tum novi: nepotem iam illatissime diligo Ladoleseentem singularem , nec iis tant m , quos sanguine attingit,. in tar propinquo Samondum . Λc primum, conspicuus formai .mRea sermonea ma,ignorum di puer di j i

268쪽

a mira quartum & vicesimum rinum inaratras, &, si deus annuisset, pater. Vixit Ira contra Bernio aviae delicatae severism, ς--ς bsequentissime. Habebat isela Pantomimos , Gνebatque effusius quam Pittaca Pi emiram converairet. Hos Quadratur non in theatro , non domi spe bac nec illa exigebat. Audii ipsiam , quum mihi commendaret ne tis fiat stiadia , solere se, ut seminam ira illo otio sextas,laxare animum lusu calciatoriam , solere sPectarc pantomimos suos; sed quum factiar- aesset alterutrum , semper se nepoti mo Pra: cepisse, abiret, stum deretque et quoia mihi non amore ejus magis sacere qciam reiaerori via videbatur. Mirabe, iis, di ego miratias Liam . Proximis sacerdo ratibus Iadis , prodiactis ira commissione pati. tomimis , quum simiai τbς tro ego & uu dratus inrederemiar, Ric mihis Scis me hodiadratus egrederemiar, RAc mu-- primum vidi sis statvam c. m aviae meae liberistumὶ Hoc uepos. Ar s ngrcule, alienissimi homines in honorom Q sdratillae pudet me dixisse honorem PQT nci lationis officium , in theatrum cursit lanracs ςXultabant . plaudebant. mirabara via T οῦ AEC dςinde singulo, gestus dominae cram ς Dcὸς roddebant; qui exiguissimis laeNAE R xueZtralis operae

actini micra L Rb norode Qui non nunc

incidit novi, ra m ---ων

do C. Cassii,

269쪽

232 C. PAn. 'Moiarum princeps & parens suit, serviet domino non minori . Implebit enim illam Quadratus

meus 'ut decebit, rursusque ei pristinam dignitatem, celebritatem, gloriamque re der, quum tantus orator inde procedet , quantus juris ille consultus. Vale.

XXV. C. PLINIUS RUFO

sorum, aut quies, operit S subtrahit famael At nos eos tantum dicturi aliquid aut lecturi timemus, qui studia sua proserunt ;quum illi qui tacent, hoc amplius praestent,

quod maximum opus silentio reverentur .

Expertus scribo quod scribo . Terentius Iunior, equeitribus militiis, atque etiam Procuratione Narbonensis provinciae integerrime iunctus, recepit se in agros suos, Paratisque honoribus tranquilissimum otium praetulit. Hunc ego invitatus hospi tio, ut bonum patremfamiliae, ut dilige tem agricolam ituebar, de his locuturus , in quibus illum versari putabam : & coeperam , quum ille me doctissimo sermone revocavit

ad studia . Quam tersa omnia fl quam Lati

ma quam Graeca f Nam tantum utraque linqua valet, ut ea magis videatur eXcellere, meum maxime loquitur . Quantum it

M legit quantum tenet e Athenis vivero bominem, non in villa, putes. Quid multa Auxit soli eitudinem meam, effecitque ut illis quos docti mimos novi, non minus hos sedulitas di quasi rustieoa verar. Idem

270쪽

etiam in literis nostris Plures cultu pagano, quos cinctos & armatos, di quidem ardenistissimo ingenio, diligentius scrutatus iuventes . Uale.

XXVI. C. PLINIUS MAXIMO

suo S. iΝVper me cuiusdam amaei languor ad

monuit, optimos esse nos dum insidimi sumus. Quem enim infirmum aut ava ritia aut libido solicitat λ Non amoribus sesevit, non appulit honores, opes negligit, &quantulumcunque, ut relict rus, satis habet tunc deos , tunc hominem esse se m minit : i' videt nemini, neminem miratur, neminem despicit, ac ne sermonibus qui dem malignis aut attendit, aut alitur: balinea imaginatur & sontes . Haec summa curarum , summa votorum ; mollenque

in posterum & pinguem, si contingat eva dere, hoc est , innoxiam beatamque de stinat vitam . Possum ego quod pluribus Verbis , pluribus etiam voluminibus philosophi docere conantur , ipse brliviter tibi mihique praecipere, ut tales esse sani per severemus, quales nos saturos profitemuriantini. Vale.

XXVII. C.

SEARCH

MENU NAVIGATION