Epistolarum Pauli. Manutij libri. 10. duobus. nuper. additis. Eiusdem quae Praefationes appellantur Pauli. Manutii Epistolarum lib. 9. et. 10

발행: 1571년

분량: 75페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

no animn mera,cui multis rebus fortuna defuit, tibi , ct aliis tui similibus longe pateret illustrius .

hanc tu fortasse uoluntatem meam, nullo quidem adhuem igni merito declaratam, spectas, cum mihi gratio agis, quod te, cum Romae esses, humaniter acceperim, ,in summa mea occupatione, numquatamen aditu. numquam sermone excluserim. quae tu pro tua bonitate magni beneficii loco ducis: ego, fi quis ea praestet, non tam laudandum, quam, si ο- mittat, uituperandum puto. Quod uero descriptis meis ita sientis, ut ea cum uehementer ipse probes , tum a tua siententia non discrepare commκne iudicium dicas:istam equidem opinionem tanti aestimo, quantiaestimari debet ea laus, quam,eruditorum ac sapientium uirorum consiensiu O approbationem xam, inuidia aut malevolentia labefactare non queat.uerumtamen,qui me probe norim,uereri faspe cogor,ne te quidem amor, multos fortasse fallat auctoritas tua. ae, si me audies,cui debes in ea re, quae ad me ipsum pertinet, obsequi non inuitus, parumper moderabere posthac iudicii m de me tuum: ne,dum Gistimationi meae nimium sudes, tuam in

d crimen adduco. Sunt enim quaedam pestes bominum , quibus aliena laus ita molesta est,ut, quid quid aluis addatur, sibi detractum putent O omnem detrahendi obtrectandi ue locum sic arripiant, ut ex aliena ignominia sibi laudem quaerere videatur. De mutatione illa, quam feci in epistola ad Sambu-cum , ct prudenter, O amanter iudicaa. Aripsi,

12쪽

eum impedimento nibil fere uidebatur, quo mina id , quod cogitabam, ad exitum perducerem: induxi, cum propter assidua negotia studiu meis ita diffiderem, quas nihil ne mediocriter quidem eruditis

auribus non modo Imperatore Maximiliano dignu, asserrre iam possent . utriusque consilli, caulsam ad Cratonem perscripsi .spero fore, ut meumsactum, de quo, parum aequis animis nonnullos iudicare,litterae tuae significant,uir optimus ac prudentisimus non improbet . quod sit euenerit, tanti hominis auctoritate sustentatus, non equidem dicam, quid alii sentiant, non laborabo ,sed certe multo minus:cum praesertim te quoque orentem ingeni,probitatis, doctrinae 'ma, tui iudici' testimonio mihi non deo turum intelligam . Vale. Dymae. XIIX. Kal. Oct.

Fabrianum.

Nac filius adest,profectus Venetias cum matre ante aliquot dies: nec mihi a grauioribus curis tantum spatij relinquitur, ut binis tuis litteris pluribus uerbis re pondere possim. hbe tantum habeto,del ctarι me uehementer diligens la tua, qua te uti uideo tum in describenda,lum in mittenda ad nos antiqviatate. gratias agerem, si hoc uno contentus ossicio essem,aut hoc a te crederem e ecturi. in Orthographiae libro,cum rursus edetur, aut in eo,qui appara

13쪽

I PAVLI. MANVT I Itiue,ueterum inscriptionum, carere te tua laude no patiar.ita noura consuetudo fertrita postulat O amor in nos tuus. Reliqua,cum uacabimus, si modo id assequemur umJuam: quod sane non tam nostra, quam aliorum caussa cupimus. Vale. mae. VI I. id Nai, MD LX v II.

EIDEM, Fabrianum. D E inscriptionibus ad me mos, noli euectare dum tibi gratias agam. nam neq. id patitur amicitia nostra; O .cium tuunt,saepiusiteratumviratiarum actionem requirere iam non uidetur. Quod ad meos commentarios attinet, velim hanc moram aequo animo fero. quotidie enim aliquid additur, aut mutatur. ita , si quam facit in tempore iactura, eam tibi resarciam. equidem istam amo cupiditatem scriptorum meornm et in qua te socios habere multos intelligo. utinam otium contingat, ut eam explere aliquando possim. Vale. Romae. IV. non. Sept.

Μ D LXVII.

EIDEM , Fabrianum. Puro te ab Onuphrio Gilio tui amanti mo,certiorem non semel esse sectum inualetudinis meae:

qua nonum iam mensem ita laboro, ut neque ratione uictus, neque ullo remedis, genere adhuc quidem alleuari potuerim. itaque misere iaceo, spe iam de-

14쪽

A P I s T. Ior B. I x i sstitutus omni, praeter eam, quam in caeli mutatioane multi ponendam arbitrantur. quoru ego libenter accedo sententiae.exire pi opter nimios calores nondum licuit.Sed ego exeundi consilium ita cepi, ut Vrbem plane relinqua π, ad patrios lares, dulcialiumnabula remerem . in quo Pontifex, ut est in signi praeditus humanitate , facilem , perbenignumq. se praebuit. Si quaeris, laetior, an tristior

discedamenon facile dixerim. ita multa occurrunt, quae animum ac uoluntatem huc illuc distrabant . propensior tamen in hanc partem sum; ut post annos decem, aetate ingraue1cente, urgente praesertim di*cili morbo, ad patriae complexum recurrad

cuivi a ectus, non dubito, quin mihi amissam molestissmis euris hilaritatem resiluat. quam si quis afflictae ualetudini haud paullo magis, quam orientalia quaeuis pharmaca,prodesse dixerit, opinor non errabit. Eamus igitur dijs bene iuuantibua, redeamus aliquando ad illa studia, unde discedere piaculum fuit. quod utinam per ualetudinem liceat. nam per negotia certe licebit. ita res meas constitutata, quae di ata erant in domesticis rationibus, colle Ii,atque contraxi:ita denique,quod accipi quasi dictum arroganter nolim, humana omnia propemodum coepi contemnere. De disicessu igitur fixum consilium est:de die nondum statui: sed,ut hiemales im . bres,tempestatesq.uitentur , ante Kal. Oct.cogitamin. Onuphrius hic remane meo sane cum dolore:

hon solum enim eius opera utebar in studiu, uerum

15쪽

14 PAVLI. MA NvT I Itur,ueterum inscriptionum, carere te tua laude non patiar.ita nostra consuetudo ferreita postulat amor in nos tuus. Reliqua,cum uacabimus, si modo id assequemur um ruam: quod sane non tam nostra, quam aliorum causta cupimus. Vale. Romae. v I I.

Ε 1 D E M, Fabrianum. D E inscriptionibus ad me mos, noli exspectare dum tibi gratias agam. nam neq. id patitur amicitia nostra; O .cium tuum, a lusiteratum,gratiarum actionem requirere iam non uidetur. Quod ad meos Commentarios attinet, uelim hanc moram aequo animo fero. quotidie enim aliquid additur, aut mutatur. ita, si quam facit in tempore iactura, eam tibi resarciam. equidem istam amo cupiditatem scriptorum meornm: in qua te seocios habere multos intelligo. utinam otium contingat, ut eam explere aliquando possin. Vale. Romae. Iv. non. Sept.

Μ D LXVII.

EIDEM , Fabrianum. Puro te ab Onuphrio Gilio tui amantisimo,certiorem non semel esse sectum inualetudinis meae:

qua nonum iam mensem ita laboro, ut neque ratio

16쪽

stitutus omni, praeter eam, quam in caeli mutatioane multi ponendam arbitrantur. quoru ego libenter accedo sententiae.exire pi opter nimios calores nondum licuit. Sed ego exeundi consilium ita cepi, ut Vrbem plane relinqi a n, ad patrios lares, ct dulcia iis tunabula remigrem . in quo Pontifex, ut est in signi praeditus humanitate , facilem , perbenignumq. se praebuit. Si quaeris, laetior, an tristior discedam. non facile dixerim. ita multa occurrunt, quae animum ac voluntatem huc illuc distrabant. propensior tamen in hanc partem Jum; ut post annos decem, aetate ingrauescente , urgente praesertim docili morbo, ad patriae complexum recurrarcuius a pectus, non dubito, quin mihi amissam molestissmis euris hilaritatem restituat. quam si quis afflictae ualetudini haud paullo magis, quam orientalia quaeuis pharmaca,prodesse dixerit, opinor non errabit.Eamus igitur diu bene iuuantibus, redeamus aliquando ad illa studia, unde discedere piaculum fuit. quod utinam per ualetudinem liceat. nam per negotia certe licebit. ita res meas constitui:ita, quae di ata erant in domesticis rationibra, collegi,atque contraxi:ita denique,quod accipi quasi di Etum arroganter nolim, humana omnia propemodum coepi contemnere. De disicessu igitur fixum consilium es . de die nondum statui: isticut hiemales m bres,tempestatesq. vitentur , ante Kal. Oct.cogita πω. Onuphrim hic remane meo sane cum dolore: non solum enim eius opera utebar in studiu, ue-

17쪽

16 FAvLI. M ANvTII rum etiam eonuictu sermone, probitate uenio ita fruebar , ut hanc iacturam sarcire me posse uix umquam putem.non deerunt omnino,quibus utar a se praeter operam,alia desideror hoc adolescente nihil aptius ad naturam meam. ,mi Augustin quamquam longe disiunctus , tamen prorsus non carebo. quae enim tua es humanitas, qui tuM in me amor , scribes interdum ad me. ego aurem, licet otium Olitteras, si ualebo, ita amplecti cogitem, ut diuellime non facile patiar, tamen a te,uiro optimo,nostri, quod facile perspexerim,cupidismo, atque amantissimo,non committam,ut in hoc genere prorsus requiri possit vicium meum. Vale. Κal Sept. ΜD LXX.

Sulmonam.

NON possum non amare uehementer industriam tuam, qua te uti uideo in emendando gentili tuo , poeta siummo.perge,ut coepisti:nam ct gloriae tuae consules,o alios ad eandem laudem excitabis. Victor ad Memenios, magis arridet, quam, V ctor Iolciacos: accedente praesertim antiqui libritesimonio.Mgius autem inania captam,veritatem quaerebat in tenebris. Tu lange certiora sequeris et statue tibi libenter assentior. Vale. mae.XIII. xati Apr. MDLXIX.

18쪽

E IDEM, Sulmonam.

ΙNsCR I pTIONE S illae nihil habent,quod oble .ctationeaut doctrina legentibus asserre posi3.quod se similes occurrerint, inanem laborem suscipere te nolo. De Ovidii loco,ad tuam sententiam opini inem meam adbcribo, licet. Regius ilzesaepe alucinatus. tu si perges ut coepisti, poetam ingeniosium,

M. ANTONIO. CYOPHANO

Sulmonam.

Ex CusAREM tibi tarditatem litterarum mearum,nisi Hercules stater tuus, quae meae uitae ratio sit,quam viduis, quam uarijs impedita negotiis,optimus testis esset. atque ex ' illi,civ d me rogaret, ut aliquid tibi rescriberem, deesse mihi dixeram non modo otium,sied etiam argumentum. nam deparacteto, sane mirabar non probari tibi sententiam pareotis mei, praebertim quae rationibus optimis niteretur. cetera uero in tuis litteris erant eiulmo di,ut a te non negoti ed animi caussa scripta uid rentur.quod si mihi haec imposita condicio sit, ut eorum omniam, qui quotidie non modo ex Italia uni

19쪽

a 8 PAvLI. MANVTII versa, uerum ex transalpinis quoque gentibus ad

me scribunt,rescribere litteris necesse sit unique mecum agatur, O prorsua inhumane. cuiua enim otii est, cuius etia ingenij, tot epistolis posse restodere latino praesertim fermone,in quo mibi, propter eam, qua nonulli descriptis meis opinione habet,no licet esse negligentiq et victi praetermis graue esse cui pa dices. Si simplex victu agitur iure dices; hin eueniat, ut concurrant vicia duo, certe, posse alterum omitti sine culpa, minori maius anteponi, aut fateberis,aut ingrauem ipsie culpam incides. magnam enim,nisi distinguantur vicia, rerum omnium humanarum perturbationem sequi necesse est. Simili,ut opinor, in loco mea caussa uersatur. Cum enim sacris libris,qui ad Christianae reip alutem pertinent, corrigendis, edendi cumsalutationi uirorum ho nestissmorum, qui frequentant aedes meo,cum etiam nludi s nostris,uel ut instituta absoluam, velut absoluta perpoliam, danda opera es; scilicet eius

temporis,atque ein operae partem,rebus grauis-πis detractam,ad inanes epistolaa transferam. inanes appello,quia video multos,cum scribendi caussam au t perquam levem, aut etiam nullam habeant, ideo tamen scribere,ut me, litteras eliciant. quod ni istatim assequuntur, indenantur , ct maiorem suae uoluntatis, quam occupationis meae rationem haben . Ab horum numero libeter te,mi Cyophane, seiungam.non enim dubito, quin me diligas, vel tua sponte,propter communia sudia, uel imitatione iuvenis

20쪽

venis optimi , atque eruditi, Herculis tris tui.a quibus autem diligi me puto, de iis ut bene lentiam, non aegre a me soleo impetrare, atque utinam, qua propenso erga utrumque uestrum animo sum, tam facile uobis animum insigni aliquo merito probare possim. quod equidem enitar: θ, si contigerit,ueb

menter laatabor: minitis, uos tamen amplecti uoluntatem meam,eaq. contentos esse, humanum inprimis, ct aequum est. Vale.Romae. XI I. Kal. Dec.

Florentiam.

ΑE QVE,ut video,laetamur,tu mea erga te, ego tua in me beneuolentia. quae si orta est ab opinione uirtutis, ut certe es inon dubito, quin perpetua sit. tu enim , quo aries a puero colere coepisti, in iis quotidie magis ut excelio , operam dabis: ego te , inani fortasse conatu, cna aduersantur multa studio tamen, ct uoluntate, quantum licebit, imitabor . ricium tuum quis non amas' mihi crede, tuarum. litterarum testimonio, aut commendatione non eget.me quidem ita sibi devinxit oscio suo, non modo ut omnia, quae possum, sed etiam quae non possum, eius causa cupiam. iam de eissa ingenio,doctriaxa, elaquetia quid ego tibi, cui notior Ct, quam mihist

i raedicabo igitur alijs:uel quod amor impellrte uel b et quoi

SEARCH

MENU NAVIGATION