D. Felicis Nerinii abbatis Hieronymiani De templo et coenobio sanctorum Bonifacii et Alexii historica monumenta

11쪽

MAE ; Tu domum lautam atque peram piam apte miricandam curast, ubi, qui ad Sacerdotia enonae e ent, ponerent Ecc insicae Disi inae rudimenta, Tibique Noram suam actam es consequentem prcbirent , quo Sacerdotis o cio'nomine igni haberentur : fed haec tam aerista opera. ii ic ut perficeres, aliaque permulta neque

enim omnia villatim descri possim ) motabat Episcopalis o cis ratio ; cujus --

menta omnia dili missime perpendens,quae maxima tua est cognitio Rerum Divinarum, vereris fortasse, ne tanto muneri pro Hob

Jam vero liberalitatem isam Tuam non capiunt an AEae unius Civitatis . I a is , quae Religionis, quae magnificem tiae domicidium habita semper iuit, undisque suppeditat, quo verusemis inuesbus celebreris , quocumque fere non modo mens oculi inciderint. Temptam Divo - co factum adeo besse Heganterque exorna

12쪽

Tuae Patriae honos, es Veneti Carrina is immatio mul cum Templo ii ' conjuncta, ut nemini mirum videri debeat, Te , tibi multa ex rit, si a civium Mais rumque Tuorum, facio eorum gloria su perata, majora illic religionis ac miti . centiae Tuae exempla possitiris reliqui,sio. Ecce Temptam S praxeris, ecce III S. Gregorio Macrum ; quorum utrumque Tibi multa sua , s non exigua fave renimenta refert accepta : sed alterum Carae,

naistio , carit , Titulo possides; alterum ii possiderat Monachi , quorum opulentam Abbatiam Vangadiciae Tune ei commendatam habes ; atque id ea fae, quodcumque eis, fatis si judis aui,

quamobrem in utrumque derreares uberem

ructum Hiquem libre riuatis Tuae. Quid commemorem ingentem auri tam .

13쪽

priam reuocatis ornares Templum Samctum atque AuguEum, quod Berotini a Io faciundum curatur, ut in totis fuso nitionis tenebris aeuigeat quas caelestentiquod lumen i Verum id ut non faceres solum , sed prolixe cumulateque iaceres, valuit consilium , auctoritas , exemplum BENEDICTI XIV. P. O. M. cujus dbona vox dici non potes, quam Te ,jam mirisco sudio Populosis initione i-bmtos adianitatem revocandi flagrantem, ad fanctio i- illud opus obeundum inflammarii. Denique tuerint haec ma a, quae re vera magna sunt, atque ita ut in nitis actam di actis sumptibus Tenoscere unum

mirentur omnes ; tamen tuere ut dicam

inerat in iis aliquid, quod bene centiam Tuam deberi bi quodammodo pinularet. Fuerunt caussae quaedam non necessariae tuae quidem neque enim pro munitud,

ne Diuitigod by Cooste

14쪽

ΙX )ne arimi ni Iibera Datem exiliter ad caeculos exigendam puta , uerunt tamen; at hujus tanti ac tam praeclari benescii erga noS Tui qui nam causiae Ureri potem, nisi ipse eadem Tua liberalitas, quae non os ii necessitate expres, non a genere , non is occasione aliqua repetita , non diuturnis precibus effagitata , non ali nis cohortationi S atque exemplis provo

cata , sed sua i me manat ipse Latiuae ,

atque ad communem quamcumque Chriri manae Reipublicae militiem di unaetur Dolebas enim, Selomenterque angebariris ), quum videres Templum Romanum, liquis ra relligione praeditum, Rominnorum , civium Sancti imorum memoria consecratum , jam vetussitate corruptum ἡ

vis nori jacere . in Molitudine es Aurigore

es non Romanus quum ess, tamm --

15쪽

tantarius Romanae pietatis patronus ac defensor, in tanta licet oppugnatione rorum maximarum , ut aliena respicere vix

posis , inaudito liberalitatis exemplo, infinito semptu , Templum ipsum remmendum curas , atque ita restituendum , ut

propter novum aedi cis splendorem tu is

Templi senectus ac prope ruina optanda nobis propemodum atque expeten inuisse videatur. Qigae igitur iita tor , quae vcrior laus issere a Datis eE, nis haec ecti Sed habet eadem Tua erga nos Dberalitas prae mirus quidpiam atque cumiam trus , quod non di Mutabo, i et vulneris no Eri sensim refricaremugit. . Etenim noumodo nihiI caussae erat , quamobrem de A riano Templo risi tuendo comtares, bd erat, aut sis an id videbatur, quod Te a fuscepto tuo consibo dehortaretur . Nam, um propter obscuras quamdamsi briones Hieronymianae Familiae noctrae pitrocinium ab ci es , non Tu paternum in

16쪽

di Templi curam ab cim; sed, quum per

ea tempora nobis animus e et abjectior , ac pes no Erarum rerum fractior, Tu com

misi majorem in modum , ita quidem ut, priEino tuo vinculo id isto , arctior

quaedam maneret conjunctio amoris atque benesciorum . O Bberalitatem maximam ac certe dicinam i nam, quo alio nominea euem, nescio . Non enim hoc e ci pot- eis nis divisa quadam virtute, quae ini a conscientia recte factorum nuIIa in re alia laetatur . Hoc vulgus hominum , qui specie rerum capiuntur , fortasse non inte Ilitoed certo atque incorrupto aptemtissimorum hominum judicio expenditur ac laudatur. Hoc denique Tuum unius es, Qv IRINE CARDINALIs AMPLISSIME , quod ita me in admirationem rapit, ut nis fablor , propterea quod, quae nos a ciunt , ea magis solemus admirari) certe quidem reliquis a To in eodein genore praeclare

17쪽

Quare ne, quaeso, ut in hoc uno es Tibis nobis, tibi quidem de virtute Tua, nobis

de felicitate no a vehem tergratulemum, ne, ut hoc immortale Tuum benescium spatiarum , qua possumus , actione pro quamur , is benevolentia complectamur,empiterna. Et quidem aliae virtutes Tuae e minximae atque admirabiles , Religionis rimium Angulare , sanctissimae vitae consamua , Eccle e Tuae regendae prudenna , splendor in publicis, in privatis fugalitas, jam omnium sermone es plaseu ce Hantur . Nam ingenuarum artium doctrinams Divinarum Litterarum frientiam fatis ea , quae abs Te profecta , propter. ex- qui tam eruditionem s Hegotiam jam

ominum teruntur mamibus,pulcherrima ingenii ni monumenta tinantur es praedi

cam . Haec autem omnia non dicam com

plecti oramis sed percensere numeramis,non

erat

18쪽

erat mearum virium , non erat perbrevis

uictolae , qua id pectivi unum, ut ominderem, hujusce Libri inscriptionem deberi

praeter Te nemini. .

Hactenus de caussis, quae mihi cum roliquis ninris hominibus communes sunt;

sednon derium aliae peculiares spropriae, quibus Tibi me in perpetuum ob ictum

habes. Nam, quum rerum mea m Eatus,

ut sunt humana , --ταπι esset, s inrepentina quadam calamitate, veluti uno in

scopulo, haeresset ii e Tibi non ignotus cursus indu Eriae meae , memoria teneo , snunquam profecto excidet ex animo kqualem Te habuerim, quam promptum , quam bone tum propugnatorem ac de Morem no- 'minis , exHimationis , ac fortunarum mearum . Tu me jam pene labentem exce-

pisi, corruere non vim , iussiyti arux, i

lla , patrocinio , auctoritate; propterea

quicquid sum , Avidium , ML maxime , deberi libenti me prae me seram.Qui

19쪽

quod, quum Tibi hujusce Libri perscribendi

constium meum aperuissem , Tu mihi auctor , suasor, hortator iusti, ut ne cessirem , sed litam emitterem, in Te ipse quodani odo recipiens, fore , ut eruditis viris non injucundus , s j ortas non omnino inutilis st i quod Tuum magnum intellige que judicium toti iacto , ut pubi,

cum minus pertimesam. Habe igitur hoc munus, QuIRINE CAMDINALIS EMINENΤISSIME , re communis omnium noErum,s meae praesertim erga Te observantiae grataeque istansatis tem-monium smpiternum , non iuud quidem amplitudine Tua , non tantis bene iis , quae in nos contuBAE, Iane dignum; seed, ut sero , mutneris noriri tenuitatem -- manitatis Tuae magnitudo compensebit.

20쪽

PRAEFATIO

tas , ne in haC tanta novae aedi

ficationis turba & confusione rerum omnium interirent , diligenter se poncndas servandasque existimassem , tantum aberat, ut de Templo ac Coenobio Alexiano scribere quidquam & in lucem Proserre cogitarem, ut iis potius assentirer,

qui infinitam hujusmodi Librorum copiam ingenuo quodam liberoque fastidio ferre Vix posIunt. Quid enim plerique hi Scri

ptores consectantur praeter inania quae

dam & puerilia , quae sine ullo fructu aC