D. Felicis Nerinii abbatis Hieronymiani De templo et coenobio sanctorum Bonifacii et Alexii historica monumenta

41쪽

DE TEMPLO ET COENOBIOcris , quae satyrice perstringit Juvenalis , maribus

interesse nefas erat: quare Clodius, qui id ausus est, a Τullio male vexatur. Alii Armilustrum hic statuunt,iquod indicare videtur veteris inscriptionis fragmen tum in S. Alexit vineis repertum , apud Nardinum ,

non longe a Caci spelunca, quam in erepidine montis Aventini supra Navalia , ubi o aedes Hoeulis Victoris, fuisse ex Solino discimus ; ejusque notissimam fabulam to) Dionysius, Virgilius , & Ovidius fuse referunt . Alii demum hic prope constituunt templum Μinervae aut Dianae , quod in summo Aventini jugo, haud procul ab Armilustro positum, docet vetus inscriptio apud Grutherum I i , in ruinis templi Dianae in

Plutarchus in Cicerone.. 8) Nardin. Rom.vet. lib.T. c. 8. 9 In vico aut monte Aventino se olim Herculis Victoris satis pul- ,, chrum , postea Templum S. Bonise facit,ubi S.Dei Genitricis imago exi, Edessa allata conservatur. Ita Fl ravantes Martinelli in Roma ex Ethnica Sacra pag. q. edit. ROm. I 668. Georgius Fabricius Rom.Antiquitatum lib. i. cap. Ix. agens de Templ. Gentil. in Templa Sanctorum mutalis pag. Io I. edit. Basileae I 387. de

Templo Herculis Victoris ita seribit i,, Herculis Victoris, nune Divi Ale- , , xii in Aventino ad occisum, Ty- is berim & portamTrigeminam Ver-

,, sus, alludit Virgil. VIII. Aeneid. A mee limina victor Alsi es subiit

, Ere. In eo non licebat esse, ut in se aliis , lectisternium , nec cuiquam is nisi ingenuo sacris interesse et Au-- ctores Cornelius Balbus, ct Serin

is Uius Grammaticus. Ab eodem mu- lieres arcebantur, cuius rei caun

is sam prolixe reddit libro quarto is Propertius. Talia sacella, a quo- rum ingressu sexus muliebris arcea,, tur,adhuc Romae sunt in Divo Pe- is tro Vaticano , in Divo Ioanne Lais terano,in S.Crucis in Hierusalem, is in Diva Praxede, in Lavacro Conis stantini, & locis sortasse pluribus.

io Dion usius lib. I. Virgilius lib. VIII. Aeneid.

44쪽

sS. BONIFACII ET ALEXII CAP. I. ς Amentino reperta quam illustravit Vir Clarissimus Alexander Symmachus Magetochius in mutilum Campani amphyteatri titulum pag. x M. Sed haec longius persequi supervacaneum est, quae compertissima fune apud Auctores r ab , qui de Romana urbe scripserunt

Hic tamen non alienum existimavimus, fragmentum Deae Etruscorum, e ruderibus veteris Coenobii novissime apud nos erutum, apponere; quod, si Dianam referat , ut non levis suspicio est, aliquid inde roboris accedet eorum opinioni, qui Dianae templum haud procul hinc fuisse putarunt. Illud exhibemus Τab .la I. in qua duplici schemate Deam delineari curavimus , ut insolitum di perrarum indumenti genus m gis appareat ..Huic simillimum , sed aheneum Etruscorum Deae simulacrum, e mulio Carpineo primus omnium in i cem edidit Amplissimus Senator Bonarotius ci3 ad Observationes in Numismata maximi moduli, ex quo illud iterum incidendum curavimus Τabula II. Hoc Spem Deam , sive aliquod aliud Etruscorum Numen , referre censuit praelaudatus Bonarotius: at Doctissimus Gradin. Vetus Latium prosam lib. I. orthogr. pag. 22.& - . & Corsim cap.VIII. Inscriptiones Dianae Aven- Reg. Μarsican. to. I.pag.93.&Gud.extinae videsis etiam apud Aldum in Ligor. pag.xxx.3. qui ita hanc resert

DIANAE AVENT . SACRUM L. CALLIDIUS L. F I I. CLAUD. FEROX CARS AEOLANUS

V. S. L. M ix Vide Donatum & Nardinum ubi supra atque olai BGrrichii Aii-

45쪽

mus Gorius ci vix dubitat,quin Dianam Etruscorum repraesentet; postquam enim monuit paucissima in celebrioribus Etruriae museis abs se observata fuisse Dianae simulacra , quae non obscuros Etrusci artificii caracteres pracseserant, tria ejusdem schemata proponit in TabuIa XXXV. ad quorum primum , quod hic

denuo exhibemus Τλ. ΙΙ. haec habet α BOnamtius . . . si Spem Deam , sive aliquod aliud Etruscorum Numen ,, referre censet: ego vero haud improbabili conjectura ,. Dianam I nam dexteram manum in eum gestum ita se conformatam habet, ut arcum vel sagittam , quae is intercidit, tenuisse videatur e accedit vestis succin- ,.cta poplite tenus fusa , quam laeva manu adtollit: adde nudos pedes , qua specie Dianam in antiquisis sculpturis non raro expressam cernimus: capilli, ,, quod Graeci nunquam fecere , valde prolixi, in fineis tonsi , elegantiqne artificio aispositi observantur . ,, Quanto vero studio , di ingenio vestis in varios sinus se sit concinnata , nemo est qui non vidcat: in limi is ejusdem vestis quaedam ornamenta insculpta obseris vantur, quae Tusci opifices invenere, quaeque ve-M teres Μeandra vocarunt Is); quod fluxibus tortuosis M amnem hoc nomine , & natura celebrem imitentur . Huc usque Gorius de aheneo hoc Etruscorum simulacro; cujus indumenti genus si Μeandra excipias, quum utrobique in Tabulis I. & II. perquam simillimum sit,

quominus fragmentum nostrum marmoreum Dianae

Etruscorum signum fuerit, quae in Aventino colebatur vix ambigendum putamus . Sed de his satis .

Cete cro Gorius Musti Etrusci vol. I. vide etiam servium in lib. IV. n. I37. Tab. XXXV. num. I. & a. Tertulliam de Pallio c. IV. Sc. cis) Virg. Aeneidaib.V. Vers. 2I I.,

48쪽

SS. BONIFACII ET ALEXI CARI. γCeterum ut adsitum rσ Templi de Coenobii nostri revertamur , metricam ejusdem descriptionem hic subjicere liceat ex vetusta Τabularii nostri membrana, quae licet minus polita minusque elegans sit, tameis non injucunda sertasse accidet antiquitatis amatoribus. O Uinquit amar hujus primordia noscere montis . quae mon Ira tulit, Virgilium legito . tae Cacus ille ferox latitans accomoda fecit, Infandi ue malis credidis antra suis .

Huc t ractos homines in mortem caede cruenta

Torquebat miseros se Iia jactus bomo . Me potuit dici quondam mons daemonis me , respidus, o Heriris , mons Isae sorte soni . Sed Deus Omnipotens , qui nigrum candidat , o qui Aspera plana facit, rem dedit in melius :

Sic mersis vicibus jam monachus , o pius bis vir

Virtutum meritis elauHra beata eouet . me ductos homines in vitam vota per alma Solatur trepidos angelicatus homo .

Ergo potes' dici mons sanctus , mons Domini , mons pinguis, o aeterni foetus amore Dei . Hoc in monte pium divini muneris imfrem vadat noEris mentibus ipse Deus oe.

OG Legitur huius eoilis descriptio apud Mabillon. Saec.Bened.to. p. 613. si qui prae ceteris Urbis monis M tibus aedes decoras habens. & suae ,, positionis culmen in altum tollens,,, aestivos fervores aurarum algore

,, tollerabiles reddit, ct habilem in ,, se habitationem facit. ovibus a si tem spiritualibus intra septa eius- ,, dem Coenosii aecubantibus minisia strabat vitae pascua Abbas quia is dam&c.

49쪽

DE TEMPLO ET COENOBIO

CAPUT I Luitia Templi S. BONIFACII Mart ris . UT obscura solent esse pleraque initia rerum antia

quissimarum; ita nemini mirum videri debet,

quoci nos , etsi memoriam ultimam annalium omnium repetere , atque evolvere studuimus, tamen, quo plane

tempore S. BONIFACII Martyris Templum aedificatum fuerit, nihil certum , nihil minime dubium aD ferri posse ingenue fateamur . In tanta autem rerum& temporum caligine, si, quod conjectura perspici potest, id unum abs me quaeratur , conjeetura ducor ad suspicandum, ab exeunte tertio vel quarto ineunte saeculo natales hujus Templi posse dei umi; si tamen illud ipsum est,quod Aglaes Romana mulier, multis ia minibust clarinama, ad recondendum Sacrum Corpus Beati BONIFACII, e Tharso Ciliciae translatum, jam tum a solo exaedificavit. Quum enim Aglaes haec, filia Acacii quondam Proconsulis , quindecim annis superstes fuerit glorioso Christi Athletae , qui, Diocletiano quartum ti Maximiano tertium Consulibus, Martyrii palmam adeptus esse narratur in Aetis I); quumque Consulatus Imp. C. Aur. Valer. Diocletiani Rug. IV.& Imper. Μ. Αur. Valer. Maximiani Aug. III. ad A.

D. Iso. referatur in Fastis ca) apud Norisium c 3 , Relandum ,Theodorum ab Almeloveen s), aliosque; inde

so Vide Acta passionis S. Bonifacii sti &e.Traiecti Batavorum A. D. III S. Martyris apud Ruinarium, &apud c Theodori ab Almeloveen Fa- Bolland. die r . M i. storum Consularium libri duo Am-ca Tom.I. Operum Henriei Card. stolodami a. D. IT I. Norisiimg. SIO. edit. Veronen. I as. cs Emmanuelis a Schelestrate An- 3 Petri Relandi Fasti Consulares iiq. Eeelesiasticae Sc.Tillemon.Mem. secundum rationem temporum dige- Eccl. r. F. in Chronolog.

50쪽

SS. BONIFACII ET ALEXII CAP. II. Vinde fit, quindecim hisce annis Templum illud exaedificatum esse , ideoque post A. D. 3os. ejusdem fundationis Epocham produci haudquaquam posse . Sed antequam is haec sigillatim ostendamuς , sedulo perpendere juvabit Acta passionis B. BONIFACII, ex

quorum auctoritate vis tota pendet argumenti nostri.

Quod spectat ad ipsorum fidem & antiquitatem,syn- chrona quidem illa conjicere proclive foret ex ipso textu : Consermi autem B. BONIFAGI , quum inter

se confabularentur , contigit obviare eis fratrem Commentariensis : quae verba innuere videntur, Bonifacii sociis obviasse fratrem ejus , qui commentariis praeerat , seu Μartyris res praeclare gestas in comment rium retulerat; & forte tradidit ipsis , ut una secum Romam Cum Sacro Corpore adferrent. At nisi coaeva &primigenia sint, quod aliquibus visum est, talia tamen lunt, ut severiores etiam Censores Valesius D, Τ ille montius ), Fleury 8 , aliique ea omnino repudiare non audeant. 'Et quidem merito; nam, ut jamdiu ostenderunt BoIIandiani continuatores , antiquissima ea sunt, & asdissimis Auctoribus descripta habentur in quamplurimis pervetustis optimae fidei codicibus mss. non modo bibliothecae Vaticanae , sed etiam Basilicae Lateranensis & Sanctae Μariae Majoris, necnon in octo lectiones distributa in codice mss. Congregationis Ora-B torii