장음표시 사용
82쪽
FABULARUMAE SOPIARUM 'LIBER DUODECIMUS. FABULA I.
musicae. V Ensic ULos aliquis arte sacili simplices componere frustra clim tentasset, protinus Insulsum haberi voluit hoc studii genus: Quem corrigi istae porro labella velim. Homo rudis, asper, horridusque, & musicae Plane imperitus, in Lyram sorte incidit; Statimque chordas increpare tinnulas
Digitis protervis ausus est: illae sonos Artifice dignos tali, ineptos scilicet, Miserabilesque reddidere: tum gravis In ejus animum subiit indignatio;
I Anonvinus gallus, I M. Fab st6. Sed i auli, aliter. . a Quintilianus , inst. Orat. L. 8. Prhoem is tama , O siminicibus atqM.
ab ipsa veritate progeati similia. Dissilirso by Corale
83쪽
Et: Quales, inquit, esse dicam judices, Habere qui te, inepta, contendunt locum, Nec ultimum, suavilli iam inter organa 8 Si me, Lyra refert, uti noli OS, tu quoque contenderes id ipsum quovis pignore 3.
Rivali S amabat sese, Corvus credidit. Igitur ad ipsum propius accedens, suas Consurre pennas gloriosus si incipit, , Nigerrimamque totam pulchritudinem: At candor inde magis olorinus nitet. Deprimere dum vult alienam elegantiam, Hanc saepe stulta provehit aemulatio.
a catulliis, CaUN. 4 . V. q. utio, is Sabinum pignore eἰie contendunt. Phaedrus . L. φ. Fab. 2 . U. q. A Die contendet lictuin quovis pignore. 4 Anoi ymus gallus, I M. Fab. II.
5 Cicero, ud Quint. si atr. L. 3. 8. O Dii I quam in plus quam, se i je amrens sine rivalito inanis cloriae cupidum dicere gIti: tofum possumus. Vidct Cicer. do ollic. L. I. C. 38. & de . nate. C. 26. Bique R Dud Plautum Terentiumque vix aliam hujus vocis significatioIIem else puto.
84쪽
LIBER DUODECIMUS. 369FABULA III.
Rouea G Homo naribus 9 oculis captus. 7
HoΜo captus oculis, atque Odoratu carens, Audierat esserentes magnis laudibus , Florumque reginam osse dicentes Rosam
Plerosque. Didici jam diti, inquit, publicae
opinioni non temere habendam sidem. Deceptus olim hujusmodi sermonibus Hominum sere omnium Ore vulgatillanis, Caveo mehercle, ne nimis sim credulus. Aliquando in hortis, dirigente servulo, Cum deambularet: Duc, ait, duc ad Rosis: Laudes quo habendae sint loco, quas audii, Volo experiri. Accedit: inter ceteras Una eminebat: hanc ubi summam attigit, Capessere imam 3 tentat, ac decerpere: Floris at eximium qui decus non viderat, Neque porro odorem acceperat suavissimum,
Aculeos spinarum sensi oppido; Et: Credite, inquit,istis laudatoribus: Rosia, quod juvare possit, habet plane nihil, Multumque habet, quod noceat: expertus scio.
et Anotaymus gallus. I744. Fab. II. 8 Horatius, L. a. Sat. 3. U. 3 8. Longos imitaris , ab imo Ad si inim rara totus ni duli bipedalis. Ovidius. Heroid. Epist. 5. V. II . Et inii iis est iii te . qulim summ1 pondus arista. Am. L. I. Eleg. I 4. V. 4. de capillis :contigerant ituum , qua Patet usque , latus.
85쪽
Non multum ab illis, qui improbare non timent Bona quaeque 1cripta, abludit ' haec narratio.
Simius Trufusi ornatu infritris. δFAΜΛΜ politi, lepidi, & urbani volens
Captare, munditiam exquisitam Simius, Omnemque pulchelli hominis ornatum induit. Ita decoratus celebrem conventum petit, Praeserique magnam rite conssidentiam, Ac pro elegante Trosul O sese gerit. Continuo habetur talibus meritis honor. At gaudio ille gestiens ubi vult loqui, Omnes pudere coepit, quod honoraverint Animal ineptum; abiguntque & ejiciunt foras. Hos sabula monet, splendido qui corporis Ornatu abundant, sensu communi * carent.
UNDANT Tong dum cuniculus jacet cruore plenus, & apoplexiam Α timet,
86쪽
Secum inquietus cogitavit, jam sibi In tanto agendum quid periculo soret, Cujusve porro medicam Opem reposcere Sibi sexpediret. Comparem demum rogat, Arcessat aliquam, sed S jejunam, Hirudinem. Nandata recte conficiuntur: en adest Hirudo, qualis expetita est. Ad cutem Cuniculi illa sortitor sese applicat, usque sanguinem avida totis viribus Exsugit; aegrotumque morbo dum levat, Sese ipsa reficit: quod ubi belle praestitum est Utrimque, magnas ille gratias agit. At Sanguisuga st mercedem aliam postulat. Cuniculus autem: Nunc certe ingrata es, soror, odiosa es, inquit; tace, & abi; nam si tua Opera ego Valeo , sanguine meo tu vales. Saepe est benefici merces in beneficio.
Lupi duo. 7Duos premebat, & in bidentium gregem
Scelesta rabies ventris urgebat Lupos:
nos secuti sum iis criticos, Qui hanc vocem iam diu latinitate donari iiit: vei lepe , si mavis , 9 sibi a ομlexin tiινiet. cκpitolinus . invita l.. Veri. c. 9. morbo, quem vo toxin vocant, corri eritis L scitis.s Plautus, Rud. Are. 3. Sc s. V. O. Aia et duit; clavas . sed probRs. Phaedrus . l.. 4. Fab. I 7. V. 0. Odore canibus anum . sed multo, replent. 6 Pliniux. Hiit. l.. R. c. io. Hai me hiruat, . quam sanguisugam Duoro civisse a mellari aaverto. et De Launay,1able O.
87쪽
Notus autem praesens reprimebat impetum. Vident quidem imbelle pecus; at pariter vident Et opilionem validum & impigros canes. Quid agant y lamelici hinc recedant Τ Bestiis, Non tantum hominibus, addit ingenium fames. Deliberata res peragitur hoc modo: Dum nemoris unus per iter occallum gregi
Furtim appropinquat, &, ubi processit satis, Umbrosa post carecta in insidiis cubat;
It alter audax, recta procurrenS via, Lanigeram contra gentem: quem canes simul
Aspiciunt, diris saeviunt latratibus. Subsistit ille; mox retro vertit gradum; Fugamque simulat, identidemque respicit. Ruunt molossi; accurrit ipse servidus Opilio, magnisque excitat clamoribus: Agite, insequimini: sistite hunc; dedam neci. At ille pedibus melior , ubi sentit sibi Turbam imminere, viribus totis fugit, Subitque silvam, latibuloque proximo Receptus, hostes denique eludit suos. Igitur 3 Opilio tristis ad gregem redit: Vidensque dissipatas & pavidas oves,
Attonitus haeret: cogit ac numerat pecuS; Ovemque noscit 9 omnium heu l carissimam
8 duintilianus, Inst. Orat. L. I. C. s. circ. med. dicit posse dub tari. a huci x grtrιr initio termonis redies Piniatur: ipie tamen opilitiar Libri 8. caput I. ab hi c eadem voce. Vide annot. ad Prol. L. 3. o Terentius. Adelpi . Ast. S. Sc. q. U. 8. Id et te veruin, cuivis tacita est noscere.
88쪽
Abesse. Nam cum stultus hinc discederet, Iste sceleratus alter interea latro occasionem commodam nil distulit Apponere lucro; sed inopinato irruit, Rapuitque praedam ab omni delectam grege ;Notosque per circuitus repetiit locum, Socius ubi siccis expectabat faucibus. Haec fabula docet, non ibi esto maximum Semper, ubi maxime eminet periculum.
Pur Loso PM Us olim fama erat celeberrimus Bos: Magna quid, ait, cornua ista me juvant Ad consequendam, quam volo, sapientiam gSupervacua sunt; immo plurimum nocent: Per nemora namque quoties, & silentibus Sub umbris ambulo, Sapientes ut solent, Densis fruticibus, arborumque ramulis Retenta saepe turbant, &, totus mihi Multa meditanti adesse ne possim , vetant: Etiamque cogunt saepius, quam nos decet, Neminisse, nobis ipsa haec a Superis data, Injurias possemus ut refellere;
89쪽
Q-i Quibus adjumentis Philosoplii minime indigent. Rogat ergo Lanium, cornua revellat sibi. Non et illo, videat porro prudens, quid roget: Id sine doloris sensu vix tolerabili Non posio sieri. Falleris, bone vir, ait Bos obstinatus: Haec propago - Cornea Sensum ipsa nec habet, nec potest progignere: Neque illa nostro multum adhaeret vertici; Labare visa nuper est, cum paululum
obnixus inter mutuum neXas Uepr S,
Arbusculasque, mihi patefacerem viam. Age modo, propera. Lanius ergo paruit: Sed cum ille tandem, jussum quod fuerat opus, Efficere summis niteretur viribus; Dolore victus repulit odiosam manum,
Immugiensque Philosophus fugit procul. Plerique, sacile dimissum iri quae putant, Ubi venit hora, poste dimitti negant,
Ρ υLLus Asininus in virente pratulo Lasciviebat exsiliebat, gramina
a Vox propaginis non modῖ, hominum sciboli, plantariamve surentis scrobe inlimersis, sed aliis quoque rebus. quin propagari possitnt, signifieandis idonea est. Vide Vairon. de L. l.M. L. 7. c. a. &c. 9.s De Lauiiny . FRb. 23. 4 Ovidius, Metam. L. 7. V. 3eto. Exsilit agnus, Laseivitque fuga.
90쪽
Floresque pedibus ludibundis proterens: Nitebat; & tenelli speciem corporis Lepidam, venustamque adjuvabat alacritas Festiva, comitata ipsa lusibus & jocis. Asella, mater credula, hunc talem videns, Gestit, triumphat; spesque mirificas habet, Fore , singularem ut consecutus gloriam, Emineat olim proprium supra genUS. Interea crescit; & aliquot post mensibus Amisit omnem non modo pulchritudinem , Sed omnem etiam festivitatem pristinam; Asinusque demum evasit inamoenus, piger, Stolidusque, bardusque, & Asino similis patri. Fabella matres, pupulorum dotibus Lepidis suorum ne nimis credant, moneti
Noctua, Cornicula, & Aces aliae
ALIQUANDO, cum esset composita si nondum dies, Ausa est δ tristi Noctua egredi cavo , Et se per auras ferre paulo longius. Quam simul aspiciunt, undique advolant Aves, circamque volitant innumerae, & ipsam ambiunt